Ssri'FaernWygląd i osobowośćSsri’Faern znaczy „Mroczny Mag” w języku Pięknego Ludu i najlepiej opisuje tego elfa. Ma szarą skórę i błyszczące czarne oczy. Jego włosy splecione w warkocze odróżniają się od tego mroku, są bowiem kasztanowe. Nosi ciemne szaty, szare albo czarne, podobne do tych, jakie noszą pozostali Pomroczni. Jednak jego odzież wciąż posiada elfi krój i hafty
Sy’Tel’Quessir – głównie na kołnierzu i mankietach. Szczupła sylwetka i smukłe palce zdradzają jego rasę. Gdyby nie one, można by go wziąć za zwykłego Pomroka, szpiczaste uszy bowiem zawsze ma zakryte kapturem.
Kiedy Ssri’Faern spotyka się z przedstawicielami innych ras, wygląda jak w czasach swej młodości: smukły, gibki leśny elf o jasnej, brązowawej skórze. W tej postaci w jego oczach wydaje się skrzyć światło gwiazd. Nosi szaty o starożytnym kroju w ukochanej przez elfy barwie leśnej zieleni.
Serce Ssri’Faerna przepełnia równy mrok, co jego ciało. Jest zgorzkniały i pragnie tylko uwolnić się od śmiertelnej powłoki. Dawny
Sy’Tel’Quessir zdaje sobie sprawę, jak daleko oddalił się od swego ludu i wie, że nie będzie mu dane wejść do Arvandoru. W jego duszy pozostały jednak resztki elfa. Nierzadko prosi o możliwość opuszczenia miasta Pomrok, tylko po to, by wykonując misję, mógł przypatrzeć się lasom Faerunu.
Ssri’Faern przez dekady i stulecia, jakie przeżył wśród ludzi, nauczył się respektować prawa i obyczaje i nie ośmieliłby się ich jawnie ignorować lub łamać. Zatracił swobodę i lekkość ducha właściwą Pięknemu Ludowi i nauczył się zważać na każdy czyn i każde słowo. Elf jest zepsuty, ale nie okrutny – zadawanie niepotrzebnego bólu i cierpienia kłóciłoby się z jego poglądami i ideami
Sy’Tel’Quessir.
Mroczny Mag jest mrukliwy i niedostępny. Nie utrzymuje kontaktów nawet w obrębie Pomroku. Za służbę wystarczają mu cienie – bezmyślne istoty, którym nie musi się zwierzać. Nie potrafiłby zniewolić żywego stworzenia.
Ssri’Faern gardzi ludźmi jako „nieuczonymi barbarzyńcami”. Wciąż widzi ich jako brudnych
N’Tel’Quess, niegodnych opanowania magii, i nawet stulecia w cieniu magicznej potęgi Netherilu tego nie zmieniły. Pociąga go wizja ostatecznego zniszczenia, jaką niesie ze sobą Shar – przyniosłaby ona ulgę jego rozdartej duszy. Mroczny Mag gardzi też próbami odbudowy Netherilu. Nienawidzi drowów, jak każdy inny elf powierzchni.
HistoriaSsri’Faern w swojej młodości był leśnym elfem z wioski leżącej na północnym skraju imperium Cormanthyru. Na krótko przed osiągnięciem dorosłości na jego osadę napadli Netheryjczycy. Swoją potężną magią wymordowali zaskoczonych
Sy’Tel’Quessir, a resztę zniewolili.
Przez kilka dekad dawny akh’faern był niewolnikiem w jednej z netherilskich enklaw. A potem nadszedł Rok Przerwanych Sieci. Enklawa, w której elf był niewolnikiem, uniknęła losu reszty Netherilu, przenosząc się na Plan Cieni. Przyszły Ssri’Faern miał dość sił i rozsądku, by dostrzec pierwsze oznaki katastrofy i rzucić kilka czarów ochronnych. Dzięki temu znalazł się wśród tych szczęśliwców, którzy przeżyli.
Mając w perspektywie stulecia, jeśli nie tysiąclecia, w mroku tegoż planu, i pragnąc przysłużyć się panom i zdobyć wolność, elf zaczął studiować magię Cienistego Splotu. W połączeniu z dziedzictwem Pięknego Ludu i netheryjską magią, którą powierzchownie poznał w niewoli, Ssri’Faern zaczął szybko zdobywać magiczną potęgę. Jego pan, netheryjski arkanista Remus, wyzwolił go i pozwolił kontynuować studia.
Rozgoryczony elf oskarżył swojego byłego pana o zdradę i wyzwał na pojedynek. Nie miałby szans wygrać, gdyby nie oferta pomocy. Władca enklawy, Pan Cień, poprzez swe sługi zaoferował eksperyment. Napełnił byłego niewolnika esencją cienia, tworząc z niego pomroka. Nowe zdolności pozwoliły Ssri’Faernowi zwyciężyć w walce Remusa, jednak odniósł ciężkie rany.
Kiedy leżał ranny, zajmowali się nim netheryjscy kapłani Shar. Pod ich wpływem Ssri’Faern zdał sobie sprawę, że oddalił się od idei Pięknego Ludu. W swojej zaciętości i żądzy mocy odwrócił się od Seldarine i zaczął czcić Kochankę Nocy.
W swojej cienistej istocie znalazł receptę na długowieczność. Wzniósł swoją wieżę w elfim stylu, choć równie mroczną co reszta miasta, dzięki bogactwu Remusa. W swojej wieży spędził stulecia, jakie upłynęły od upadku Netherilu do powrotu miasta Pomrok, z rzadka tylko badając Plan Cieni lub powracając na Toril, by odetchnąć świeżym powietrzem. Aby nie zatracić swoich elfich korzeni, Ssri’Faern studiował zwyczaje, historię i kulturę elfów. Ku swemu zdumieniu odkrył sporo zmian – zbyt wiele jak na tak długowieczną rasę.
Największy ból od czasu śmierci rodziny sprawiła mu wiadomość o upadku Myth Drannor – stolicy jego ojczyzny. Przez pewien czas marzył o odwiedzeniu ruin Miasta Pieśni. Przestał dopiero, gdy starożytne bariery nie pozwoliły mu wejść do Miasta Braterstwa. Zrozumiał, że nie jest już elfem, który opuścił Cormanthyr przed stuleciami, i nie próbował wracać do przeszłości.
Od tamtej pory serce Ssri’Faerna skamieniało ostatecznie. W pełnym zepsucia Pomroku elf nauczył się władać magiczną mocą i snuć intrygi równie mroczne, jak jego oczy. Mając stulecia na jej zgromadzenie, zebrał imponującą bibliotekę starożytnych i groźnych zaklęć, od czasów Cormanthyru i Coronala Kahvoerma do upadku Netheril. Marzeniem Ssri’Faerna jest znaleźć sposób na obejście Zakazu Mystry…
Ssri’Faern: leśny elf pomrok mężczyzna Czar 8/elfi dualista 10 (nelluonkkar)/Aci 3; SW 25; średni przybysz; Init +2, KW 8k4+8 plus 10k4+10 plus 3k4+3, pw 52, KP 24 (dotyk 15, nieprzygotowany 22); Atak +12 wręcz (cormanthyrskie elfie ostrze 1k8+1/19-20/x2) lub +13 dystansowy (krótki łuk 1k8/x2); SA zdolności dualisty, obrona cieni +1; SC cechy elfa, widzenie w słabym świetle, cechy pomroka; Char PZ; MRO Wytrw +7 Ref +8 Wola +20; S 10 Zr 14 Kon 12 Int 25 Mąd 18 Cha 8.
Umiejętności i atuty: Czarostwo +31, Wiedza (tajemna) +31, Koncentracja +25; Blefowanie +13, Wiedza (historia) +27, Dyplomacja +11, Wiedza (lokalna – Cormanthyr) +14, Wiedza (lokalna – Pomrok) +31; Obeznanie z magią [PGtF], Magia Cienistego Splotu, Zogniskowanie czaru (iluzja), Zogniskowanie czaru (nekromancja), Rzucanie w walce, Wzmocnienie czaru, Wydłużenie czaru, Podniesienie czaru, Przenikanie czaru; Maksymalizacja czaru; Nieustępliwa magia, Podstępna magia, Zgubna magia; Długie życie [ELH]
Czary na dzień: 4/6/6/6/6/5/5/5/5/4; poziom rzucającego 20. ST 28 + poziom czaru.
Księga zaklęć: 0 – wszystkie; 1 – brzuchomówstwo, oziębły dotyk, niemy obraz, zmiana siebie, powodowanie strachu, promień osłabienia, sieć cieni [Mag], czerw duchowy [Mag]; 2 – hipnotyczny wzór, lustrzany obraz, wystraszenie, zbroja śmierci [Mag]; 3 – przemieszczenie, wampiryczny dotyk, nieumarły porucznik [Mag], nieumarła pochodnia [Mag]; 4 – cieniste przywołanie, widmowy zabójca, strach, wyczerpanie, tęczowy wzór, zakażenie; 5 – cieniste wywołanie, fałszywy obraz, magiczny słój, szara aureola Grimwalda; 6 – cień, większe cieniste wywołanie, zmylenie kierunku, krąg śmierci, zasłona, wyświetlony obraz; 7 – chód cienia, palec śmierci, kontrolowanie nieumarłych, simulacrum; 8 – ekran, klon, ohydne usychanie, szkieletowy strażnik [Mag]; 9 – zjawisko, projekcja astralna, wycie banshee, wyssanie energii.
Czary na dzień: 0 – widmowy odgłos, przeszkodzenie nieumarłemu, czytanie magii, wykrycie magii; 1 – zmiana siebie, sieć cieni, czerw duchowy, promień osłabienia x2, powodowanie strachu; 2 - lustrzany obraz, zbroja śmierci, wystraszenie, wydłużone powodowanie strachu, podniesiony promień osłabienia, wydłużona sieć cieni; 3 – wzmocniony promień osłabienia, wzmocnione powodowanie strachu, przemieszczenie, nieumarły porucznik, nieumarła pochodnia, wydłużona zbroja śmierci; 4 – cieniste przywołanie, widmowy zabójca x2, strach, wyczerpanie, tęczowy wzór; 5 – cieniste wywołanie, szara aureola Grimwalda, fałszywy obraz, zmaksymalizowany promień osłabienia, wydłużony strach; 6 – cień, większe cieniste wywołanie, krąg śmierci x2, zmaksymalizowane wystraszenie; 7 – chód cienia, palec śmierci x2, zmaksymalizowany wzmocniony promień osłabienia, wzmocnione cieniste wywołanie; 8 – ohydne usychanie, klon, zmaksymalizowany widmowy zabójca, zmaksymalizowane wyczerpanie, zmaksymalizowany strach; 9 – zjawisko, projekcja astralna, wycie banshee, wyssanie energii.
Ekwipunek: czarna szata arcymaga, pierścień ochrony +5, pierścień zaklęć, cormanthyrskie elfie ostrze [Mag] czaru (zadawanie poważnych ran), buty elfów, amulet naturalnego pancerza +2, obręcz intelektu +2, 2 eliksiry leczenia średnich ran, eliksir leczenia lekkich ran, krótki łuk, 10 sz.
Patron: Shar
Języki: elfi, wspólny, netheryjski, loross, smoczy, chondathski, damarski, thorass
Taktyka: Ssri’Faern poświęcił tysiąclecie na doprowadzenie do perfekcji swoich zaklęć. Przed walką używa rozmaitych iluzji, najchętniej zmiany siebie, lustrzanego obrazu i zasłony. Jeżeli przeciwnik jest w stanie przejrzeć jego iluzję, Mroczny Mag osłania się zamazaniem i zbroją śmierci. Najchętniej przepędza natrętów zaklęciami strach i przerażenie, czy też tęczowy wzór. Jeżeli to nie skutkuje, elf nasyła na nich widmowych zabójców albo zjawisko. Kolejnym jego ulubionym czarem jest cieniste wywołanie, nawet bardziej niż cieniste przywołanie. Utkana z cienia kula ognista z reguły odstrasza wrogów. Jeżeli przeciwnicy rzeczywiście usiłują zabić Ssri’Faerna, rzuca on swoje najpotężniejsze nekromantyczne zaklęcia: krąg śmierci, palec śmierci i wycie banshee. Jeśli elf potrzebuje przesłuchać lub osłabić wroga, rzuca nań promień osłabienia, wyczerpanie lub wyssanie energii.
Nie wspomnę tu o tym, że ochroniarz Ssri’Faerna uwielbia zaklęcia nekromancji, zaklinania i wywoływania. Z reguły, jeśli nie czuje się zagrożony, elf pozostawia walkę właśnie jemu.
Wskazówka: „Jestem synem Cormanthyru i żyję dłużej niż ty, nędzny człowieku!”