Jaheira
Wygląd i osobowość
Jaheira jest młodą pół-elfką, której twarz zdradza jednak mądrość ponad jej wiek i wiele trudnych przejść. Jest szczupła i dość drobna jak na mieszańca. Jej brązowe, migdałowe oczy i lekko spiczaste uszy zdradzają elfie pochodzenie. Długie brązowoblond włosy nosi albo rozpuszczone, albo splecione w warkocz. Jej zbroja jest barwy brązowo-zielonej, niczym liście w jej rodzinnych lasach.
Harfiarka jest przede wszystkim uparta. Kolejną jej wyraźną cechą jest lojalność wobec przyjaciół. Bardzo jest do nich przywiązana, niezależnie od tego, gdzie i jak ich poznała. Nie waha się wypowiadać swoich opinii, często w ostrych słowach. Jest przywiązana do swojej ojczyzny i swojego elfiego dziedzictwa… a także do swoich wspomnień.

Historia
Jaheira urodziła się w Tethyrze w najgorszym możliwym czasie – podczas wojny domowej, nazwanej potem Czarnymi Dniami Eleint, po śmierci króla Alemandera IV w 1340 RD. Była najmłodszym dzieckiem w rodzinie szlacheckiej. Przed śmiercią uratowała ją służąca, która wyniosła ją z domu, kiedy zaczęły się walki.
Przez pewien czas pół-elfka wałęsała się samotnie, póki nie natrafiła na nią grupa druidów z pobliskiej enklawy w lesie Wealdath. Słudzy natury zabrali ją ze sobą i wychowali. Jaheira wyrosła na kobietę, która wie, czego chce. Nie wiadomo, jak dołączyła do Harfiarzy, ale jest jasne, że był to kolejny przełom w jej życiu.
Jako jedna z Grających na Harfie spotkała bowiem swego późniejszego męża, Khalida. Calishyta, a raczej jego ojciec kupiec, popadł w kłopoty z lokalną gildią Złodziei Cienia, a ją wysłano, by spróbowała zakończyć konflikt bez nadmiernego rozlewu krwi. Młody strażnik bez większych oporów opuścił rodzinne miasto, a rok później on i Jaheira pobrali się wśród Harfiarzy. Tak oboje poznali Goriona, ale również i żywe legendy Krain – Elminstera i Khelbena Arunsuna.
Khalid był jej wiernym towarzyszem przez wiele lat, również po śmierci Goriona, kiedy to oboje towarzyszyli jego przybranej córce Imoen. Niestety, pół-elf zginął z rąk Irenicusa w Athkatli w 1369 RD. Od tego czasu jego żona wyraźnie zgorzkniała i skupiła się na zachowaniu pamięci o przyjacielu i mężu. Wciąż jednak pozostała wojownicza i oddana Ojcu Dębów, Silvanusowi.
Nieznane są jej losy po zakończeniu Wojny Dzieci Bhaala, bardzo prawdopodobne jednak, że została w Candlekeep, które było domem jej przyjaciela Goriona. Możliwe także, że nadal utrzymuje kontakty ze swoją drowią przyjaciółką, SiNafay Vrinn, a także ze swoim elfim ojcem, Coranem.

Jaheira: kobieta pół-elf warblade [ToB] 3/Drd 11 Silvanusa/ duchowny Harfiarzy [Mag] 3, SW 17, średni humanoid, KW 3k12+6 plus 11k8+22 plus 3k8+6, pw 114, Szyb 12 m, Init +5; KP 21 dotyk 14, nieprzygotowana 20; atak +16/+11 wręcz (drąg uderzenia, 1k6+4/1k6+2/18-20/x2); SA wiedza Harfiarzy, nieświadomy unik, battle clarity, weapon aptitude, zwierzęcy kształt (duży, malutki, 4/dzień); SC cechy pół-elfa, odporność na jad, odparcie uroku natury, leśny krok, krok bez śladów; Char PN; MRO Wytrw +16 Ref +8 Wola +14; S 18 Zr 12 Kon 14 Int 12 Rzt 18 Cha 12.
Umiejętności i atuty: Upadanie +21, Równowaga +13, Czarostwo +9, Wiedza (religia) +9, Wiedza (tajemna) +5, Koncentracja +22, Dyplomacja +16, Wyczucie pobudek +21, Zbieranie informacji +3, Nasłuchiwanie +5, Przeszukiwanie +2, Zauważanie +5; Żelazna wola, Czujność, Błyskawiczny refleks, White Raven Defense [ToB], Przyspieszenie czaru, Poprawiona inicjatywa; Zogniskowanie broni (drąg)
Czary druida na dzień: 6/6/6/5/5/3/3/2, ST 14 + poziom czaru, poziom rzucającego 14.
Manewry warblade: znanych 5, przygotowanych 3.
Stances: bolstering voice (1st)
Strikes: leading the attack (1st)*, douse the flames (1st)*, tactical strike (2nd), wolf fang strike (1st)*, rabid wolf strike (2nd)
* przygotowane manewry
Dyscypliny: White Raven, Tiger Claw
Błogosławieństwa Harfiarzy: krok Mielikki (+3m), serce Lliiry (+2 do RO przeciw efektom strachu i przymusu), laska Silvanusa (atut Zogniskowanie broni [drąg])
Ekwipunek: wildwood breastplate niewrażliwości +3, pas mocy duchownego [Mag], słaby znaczek Harfiarzy [Mag], drąg uderzenia, pierścień ochrony +1, płaszcz odporności +1, świeca ujawniania prawdy, eliksir leczenia poważnych ran, eliksir leczenia średnich ran, 5 eliksirów leczenia lekkich ran.
Region: Tethyr
Języki: wspólny, chondathski, elfi, druidzki

Taktyka: Jaheira najchętniej trzyma się w pobliżu swoich sojuszników. Jeżeli nie ma żadnych, przyzywa kilka stworzeń natury. W walce pół-elfka jest nieustraszonym i upartym przeciwnikiem. Jej zbroja pomimo wyglądu jest naprawdę mocna, a sama druidka nie obawia się ciosów.
Wskazówka: „Za poległych! Natura daje życie i ona je odbiera!”

EDIT: Jaheira pojawia się w Tomie II, w Rozdziale 3. Jak większość drużyny, jeszcze się pojawi w przyszłości.

Dantrag Baenre
Wygląd i osobowość
Fechtmistrz Domu Baenre ma bursztynowe oczy i białe włosy, związane w koński ogon. Nosi lekką kolczugę, bez wątpienia wykonaną przez mroczne elfy. Wygląda na dosyć przystojnego, jednak nie na tyle, by zwrócić uwagę drowiej kobiety. Za pasem z czarnej skóry trzyma dwa miecze. Jeden wygląda jak każda klinga drowów, wykuta przez szare krasnoludy. Drugi natomiast ma rękojeść w kształcie demonicznego pyska, która od czasu do czasu rozbłyska czerwienią. Plotki mówią, że miecz ten, zwany Khazid’hea, Przecinaczka, ma swoją własną osobowość.
Niezależnie od tego faktu główną cechą Dantraga Baenre pozostaje jego nieograniczona i niezaspokojona duma. Jeszcze przed śmiercią legendarnego fechtmistrza Zaknafeina Do’Urden uważał się za najlepszego wojownika w całym Menzoberranzan. Teraz jego jedynym rywalem pozostał Uthegenthal Armgo, Streea’ka Droc’uh. Fechtmistrz Pierwszego Domu nie ukrywa pogardy, jaką żywi do swojego głównego przeciwnika. Jeszcze większy gniew czuje do Malaggara Faen Tlabbar, który dzierży pożądaną przezeń pozycję Pierwszego Miecza Melee-Magthere.
Fechtmistrz Baenre nie wykazuje się nadmierną odwagą, ani też lojalnością. Nie mrugnął okiem, kiedy jego matka została zamordowana. Uciekł bez żadnych zahamowań, kiedy pokonał go Drizzt Do’Urden. Nie zainteresował się też losem młodszego brata. Jest typowym drowem, którego przeżera myśl o własnej potędze.

Historia
Dantrag urodził się kilkaset lat temu w Menzoberranzan jako drugi syn wiekowej Opiekunki Yvonnel Baenre. Ponieważ jego starszy brat był już magiem domu, wyszkolono go na fechtmistrza. Niestety, nie wiadomo, kto tego dokonał – możliwe, że był on jeszcze potężniejszy niż którykolwiek z trzech legendarnych fechtmistrzów Miasta Pająków.
Przez wiele lat Fechtmistrz Pierwszego Domu pragnął pozycji Pierwszego Miecza, jednakże był cenniejszy dla swojej wszechpotężnej matki, kiedy pozostawał w Domu. Przyczyniło się to do jego gorzkiej zazdrości i gniewu, a także do trwającej wiele dziesięcioleci rywalizacji z Zakiem Do’Urden i Uthegenthalem Armgo.
Kiedy Zaknafein został poświęcony Lloth w miejsce swego syna, Drizzta, Dantragowi ubył jeden z przeciwników. Od tamtego czasu fechtmistrz gorąco pragnął zmierzyć się z renegatem z Domu Do’Urden. Udało mu się dopiąć swego celu dopiero na krótko przed Czasem Niepokojów.
Nie wiadomo, czy Dantrag dożył Wojny Pajęczej Królowej, jest jednak bardzo prawdopodobne, że już w 1372 RD Fechtmistrz Baenre był martwy, jako że Armię Czarnego Pająka pod Słupami Żalu poprowadził nowy Fechtmistrz, Andzrel.

Dantrag: mężczyzna drow warblade [ToB] 18, SW 19, średni humanoid, KW 18k12+36, pw 144, Init +8, Szyb 9 m, KP 26 dotyk 17 nieprzygotowany 23, atak +21/+16 i +19/+14 wręcz (Khazid’hea, 1k8+8/18-20/x2, i długi miecz 1k8+9/19-20/x2), SA ulepszony nieświadomy unik, battle clarity, weapon aptitude, battle ardor, battle cunning, battle skill, battle mastery; SC cechy drowa, OC 29; Char NZ; RO Wytrw +17 Ref +13 Wola +13; S 18 Zr 16 Kon 14 Int 14 Rzt 12 Cha 12.
Umiejętności i atuty: Równowaga +26, Wspinaczka +25, Koncentracja +23, Dyplomacja +22, Upadanie +26, Skakanie +25; Walka dwoma broniami, Poprawiona walka dwiema broniami, Wysoko urodzony drow [Pod], Zogniskowanie broni (długi miecz), Specjalizacja w broni (długi miecz), Uniki, Wyspecjalizowanie; Żelazna wola, Walka na ślepo, Zmysł walki, Blade Meditation (Iron Heart) [ToB]; Poprawiona inicjatywa, Rozszczepienie, Większe rozszczepienie, Poprawione przewracanie.
Zdolności czaro podobne: 1/dzień ciemność, ogień faerie, tańczące światła, wykrycie dobra, wykrycie magii, lewitacja.
Manewry warblade: znanych 12 przygotowanych 6
Stances: punishing stance (1st), dancing blade form (5th), absolute steel (3rd)*, stance of alacrity (8th)*
Strikes: adamantine hurricane (8th), disarming strike (2nd)*, exorcism of steel (3rd)*, lightning recovery (4th), mithral tornado (4th)*, steel wind (1st)
Counters: Iron Heart focus (5th), wall of blades (2nd), rapid counter (5th), moment of perfect mind (1st)*
Boosts: Iron Heart endurance (6th), quicksilver motion (7th)
*przygotowane manewry
Dyscypliny: Iron Heart, Diamond Mind
Ekwipunek: większe piwafwi odporności +4, buty elfów, miecz długi ochrony +5, elfia kolczuga niewrażliwości +3, pierścień ochrony +4, eliksir heroizmu, eliksir leczenia średnich ran, 2 eliksiry skakania, 2 eliksiry leczenia lekkich ran, 35 sz; Khazid’hea, karwasze oślepiającego uderzenia [Mag],
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, podwspólny, wspólny

“Khazid'hea” - Przecinaczka: +2 ostry Adamantynowy długi miecz; Char CN; Int 17, Mąd 10, Cha 17; Telepatia (nie ma możliwości mówienia lub czytania); słyszenie i widzenie w ciemnościach 36 m; wartość Ego 17.
Mniejsze moce: Khazid'hea daje swemu nosicielowi wolny dostęp do atutów Rozszczepienie, Większe rozszczepienie, i Poprawione przewracanie.
Specjalny powód: Pokonanie/zabicie wszystkich (innych niż przedmiot i noszący).
Przypisywana moc: Powoduje szał u nosiciela jak czar maga.
Osobowość: Wzięta z Dantraga Baenre, drowiego fechtmistrza, Khazid'hea ma małą osobowość o której można mówić. Klinga szuka czegoś więcej niż chaos bitwy i krew wrogów, stale zachęca noszącego do bitwy i jest zazdrosna o każdą śmierć, za którą nie jest odpowiedzialna. Miecz robi małe rozróżnienie pomiędzy przyjacielem i wrogiem i chętnie żąda sojuszników noszącego kiedy wszyscy wrogowie padli. Miecz daje swemu noszącemu korzyści szału tylko jeśli noszący zgodzi się zabić wszystkich "wrogów" lub miecz jest dominujący. Jeśli Khazid'hea została zdominowana przez swego noszącego, przemienia swą rękojeść by lepiej dopasować się do estetycznych gustów swego nowego mistrza.
Mocna Transmutacja; Poziom rzucającego 15; Stworzenie magicznej broni i zbroi, Ostra krawędź; Koszt 90,315 sz; Cena 46,815 sz + 1,740 xp.
Autor Khazid’hei: Thomas M.Costa na stronie wizards – Companions of the Hall.

Taktyka: Dantrag wykorzystuje przewagę swojej szybkości. Jest znakomitym szermierzem. Nie atakuje od tyłu ani nie stosuje wyjątkowo brudnych ciosów, nie wynika to jednak z zasad moralnych, a raczej z jego chorej dumy. W walce stosuje najbardziej wyrafinowane sztuczki, by poniżyć przeciwników, uważa bowiem, że każdy jest gorszy od niego.
Wskazówka: „Jestem fechtmistrzem Domu Baenre i najlepszym w całym Mieście Pająków!”

EDIT: Dantrag pojawia się w Rozdziale 4 Tomu I.

Aunrae Nasadra
Wygląd i osobowość
Aunrae wygląda dokładnie tak, jak jej brat Ildibane. Jedyną różnicą są czerwone oczy. Opiekunka pierwszego domu Ched Nasad emanuje potęgą. Jednakże nie przejawia się ona w nadmiernie bogatych strojach. Tak naprawdę starsza drowka nosi proste szaty z pajęczego jedwabiu, ozdobione symbolem Lloth. Za całą broń wystarcza jej niesławny pięciogłowy wężowy bicz.
Opiekunka Nasadra rządzi całym miastem żelazną ręką. Jest surowa i zdecydowana. Pierwszy Dom nie ma znanego opiekuna, a najbliższym sojusznikiem matriarchini jest jej bliźniaczy brat. Aunrae dość często wykorzystuje jego liczne potomstwo dla własnych celów. Jest chyba jedyną osobą w mieście, która nie obawia się gniewu arcymaga.

Historia
Aunrae urodziła się w 573 RD jako bliźniaczka Ildibane’a, późniejszego arcymaga. Zajmuje pozycję Opiekunki Pierwszego Domu od 683 RD. Przez długi czas przewodzi miastu Połyskliwych Pajęczyn. Podczas jej rządów pojawiło się kilka kryzysów, w tym najpoważniejszy – Milczenie Lloth.
Wojna Pajęczej Królowej przyniosła kres władzy i życiu Aunrae, jej dziedzictwo jednak wciąż żyje w jej dzieciach – w tym Dininie Nasadra.
Mówi się, że jedyny raz, kiedy Opiekunka obawiała się o swoją władzę, miał miejsce wtedy, gdy SiNafay Vrinn powróciła do Ched Nasad jako dalharil lil Lloth i założyła swój własny dom. Na szczęście dla wszystkich zainteresowanych, Dom Vrinn i Dom Nasadra zawsze utrzymywały bliskie i przyjazne kontakty (jak na standardy drowów).

Aunrae Nasadra: kobieta drow Kap 16/contemplative 8 Lloth; SW 26, średni humanoid, KW 16k8+16 plus 8k6+8, pw 110, Init +5, KP 29 dotyk 18 nieprzygotowana 28, atak +20/+15/+10 wręcz (bicz węży 1k6), S.A. karcenie nieumarłych 6/dzień, boskie zdrowie, slippery mind, divine wholeness (32 pw), divine body, divine soul; S.C. cechy drowa, OC 35; Char CZ, Wytrw +19 Ref +14 Wola +28; S 16 Zr 12 Kon 12 Int 14 Rzt 26 Cha 16.
Umiejętności i atuty: Dyplomacja +30 (+32 względem złych), Wiedza (religia) +29, Czarostwo +24, Zastraszanie +30 (+32 względem złych), Wyczucie pobudek +11; Poprawiona inicjatywa, Zogniskowanie broni (bicz), Przenikanie czaru, Przyspieszenie czaru, Piętno zła [BoVD], Spell Focus (evil) [CD], Reach Spell [CD]; Spontaniczne rzucanie czarów domenowych, Premiowa domena; Błyskawiczny refleks;
Czary kapłana na dzień: 6/7+1/7+1/6+1/5+1/5+1/4+1/3+1/2+1, ST 18 + poziom czaru, 19 + poziom dla czarów zła; poziom rzucającego 24., 25. dla czarów zła.
Patron: Lloth Domeny: Drow, Zło, Zniszczenie (+4 atak, +16 obrażenia), Oszustwo, Pająk
Zdolności czaro podobne: 1/dzień ciemność, ogień faerie, tańczące światła,
Ekwipunek: Bicz węży, jedwabna szata (jak robe of ebon silk [CD]), pierścień ochrony +5, pierścień regeneracji, pas mocy duchownego [Mag], duża tarcza +1, bursztynowy amulet robactwa (potworny pająk, duży), piwafwi (płaszcz elfów), 130 sz w klejnotach.

Taktyka: Aunrae ma niesamowity zakres dostępnych czarów i może je bardzo szybko zmieniać. Jej ulubioną bronią są czary zadawania ran, którymi miota na odległość. Większość drowów blednie na samą myśl o starciu z nią.
Wskazówka: „Jestem Aunrae Nasadra, matka opiekunka Pierwszego Domu.”

Waerva Jae’llat
Wygląd i osobowość
Waerva nie jest tak urodziwa, jak jej matka, i ani trochę nie przypomina wyglądem swojego brata, Solaufeina Jae’llat. Ma szkarłatne oczy i białe włosy. Niektórzy szepczą, że samo spojrzenie tej kobiety potrafi manipulować światłem dookoła. Na ciemnej kolczudze widnieje symbol Pajęczej Królowej, choć niektóre znaki na pancerzu przypominają zawiłe pismo łupieżców umysłu.
Córka domu Jae’llat poświęciła się w całości swoim studiom. Posiada ogromną wiedzę zarówno na temat kościoła Mrocznej Matki, jak i na temat Niewidzialnej Sztuki. Niektórzy szepczą, że zdobyła te wiadomości wymykając się do pobliskiej enklawy illithidów. Kiedy musi opuścić swoje komnaty, Waerva najchętniej udaje zwykłą kapłankę Lloth.
Drowka zdaje sobie sprawę, że w pojedynkę nie pokona swojej matki. Dlatego też pomimo upływu czasu i odległości po cichu wspiera swojego brata. Ma nadzieję, że jego potężna partnerka pewnego dnia zwróci uwagę na Ust Natha i pomoże jej obalić Inthrę. A może dalharil lil Lloth będzie w stanie przekazać jej część zbiorów, którymi dysponują psionicy z Miasta Połyskliwych Pajęczyn…

Historia
Waerva urodziła się przed Solaufeinem, jest od niego trochę starsza. Jej zupełnie odmienny wygląd sugeruje, że ówczesnym opiekunem Inthry był wtedy ktoś inny, niż kiedy poczęty został jej brat. Przez pewien czas uczęszczała do świątyni Lloth w Ust Natha. Jej nauki zostały jednak gwałtownie przerwane, kiedy łupieżcy umysłu (zwani też „pożeraczami”) dokonali niewielkiego najazdu na miasto.
Illithidzi nie dokonali wielkich zniszczeń ani nie zabili wielu mrocznych elfów, ale zabrali ze sobą młodziutką elfkę w niewiadomych celach. Nie wiadomo, co działo się z Waervą przez następne trzy dziesięciolecia. Kiedy powróciła do swego rodzinnego miasta jako w pełni dojrzała kobieta, jej moce umysłu były już ukształtowane.
Od tego czasu tajemnicza potęga córki domu Jae’llat zadziwiała wszystkich dookoła. Ku zaskoczeniu otoczenia, okazało się, że przez cały ten czas Waerva służyła Pajęczej Królowej.
Młodszy brat Waervy, Solaufein, pomagał jej czasem w konstruowaniu wymyślnych przebrań i pseudo-magicznych bibelotów, które umożliwiały jej udawanie zwykłej kapłanki przy spotkaniach z podejrzliwymi przywódczyniami kleru.
Ten dziwaczny sojusz wydał się przetrwać wszystkie lata, które syn domu Jae’llat spędził w Ched Nasad jako partner SiNafay Vrinn.

Waerva Jae’llat: Kobieta drow divine mind [Cpsion] 16 Lloth; SW 18, średni humanoid, KW 16k10+42, pw 101, Szyb 13,5 m, Init +3, KP 25 dotyk 16 nieprzygotowana 22; atak +18/+13/+8 (młot bojowy 1k8+5/19-20/x2) S.A. boska łaska, psychic aura 12 m, change aura (move action); S.C. cechy drowa, widzenie w słabym świetle, OC 27; Char NZ, RO Wytrw +13 Ref +9 Wola +14; S 16 Zr 16 Kon 14 Int 14 Rzt 16 Cha 12.
Umiejętności i atuty: Koncentracja +20, Wiedza (psionika) +16, Wiedza (religia) +20, Przebieranie +10, Blefowanie +5; Psionic Meditation, Wounding Attack, Zogniskowanie broni (młot bojowy), Poprawione trafienie krytyczne (młot bojowy), Speed of Thought, Psionic Body.
Mantles: Destruction, Evil, Light and Darkness
Power points: 66
Powers: dissolving weapon, planar apotheosis, control light, light beam, dispel psionics, death knell, my light; ST 13 + poziom mocy
Zdolności czaro podobne: 1/dzień ciemność, ogień faerie, tańczące światła,
Ekwipunek: elfia kolczuga niewrażliwości przyspieszenia +4, młot bojowy parowania ochrony +2, pierścień ochrony +3, piwafwi, insygnia domu Jae’llat (leczenie lekkich ran), eliksir heroizmu, 5 eliksirów leczenia lekkich ran, 28 sz.
Region: Elf (drow)
Języki: elfi, podwspólny, wspólny, migowy drowów

Taktyka: Waerva używa najczęściej aury ataku i percepcji. Wykorzystuje swoje moce, by zadawać jeszcze wyższe obrażenia. Nieprzyjemną niespodzianką dla jej wrogów bywa moc planar apotheosis, która pozwala służce Lloth przybrać tymczasowo cechy pół-czartów. Aby oślepić nielicznych w Podmroku wrogów, którzy polegają na wzroku, kobieta używa control light.
Wskazówka: „Służę Pajęczej Królowej moim umysłem.”

Alak Mylyl
Wygląd i osobowość
Alak Mylyl jest drowem mężczyzną, który raczej nie wzbudza większego zainteresowania na ulicach Ched Nasad. Białe włosy nosi krótko przystrzyżone, by nie przeszkadzały w walce. Nos oficera nosi ślady złamań, a na jego prawej dłoni widać blizny. Zawsze jest uzbrojony i ma na sobie swoją ciężką zbroję. Nie wyróżnia się ona wyglądem i nie nosi żadnych znaków określających jego przynależność, zwłaszcza, że z reguły jest zasłonięta burzowobłękitną tarczą z metalu.
Tylko oczy Alaka wyróżniają się z tego przeciętnego obrazu. Mężczyzna ma równie zielone oczy, co jego ojciec Ildibane Nasadra. Jego podwładni mawiają, że samo spojrzenie potrafi natchnąć ich siłą do walki. Jako oficer domu Vrinn, Alak jest lojalny swojej opiekunce – co nie przeszkadza mu knuć przeciwko innym dowódcom domu. Wydaje się jednak, że poświęca on więcej czasu na regularne szkolenie oddziałów i taktykę, niż na intrygi.
Co poniektóre zazdrosne kobiety szepczą po kątach, że Alak odrzuca chaos, jaki wprowadza ich bogini. Nie wiadomo, czy to prawda, ponieważ mężczyzna zachowuje się tak samo, jak każdy inny drow płci męskiej. Inne ponure plotki mówią, że młody oficer marzy o zemście za upadek swojego domu.

Historia
Plotki mówią prawdę – Alak był synem domu Mylyl, zrodzonym z samej opiekunki Inidil i arcymaga Ildibane'a.
To pokrewieństwo jednakże uratowało życie młodszego drowa. Jego przyrodnia siostra uczyniła go dowódcą swoich żołnierzy. Krążą słuchy, że dla Alaka więzy krwi okazały się ważniejsze, niż upadek własnego domu.
Lata pomiędzy upadkiem Mylylów, a zwerbowaniem do służby ówczesnego Dziesiątego Domu, mroczny elf spędził na ulicy. Ci, którzy go wówczas spotkali, do dzisiaj zauważają jego siłę charakteru i sposób, w jaki narzucał otoczeniu swoje pomysły. Potwierdzeniem tego jest fakt, że to Alak jako pierwszy zaczął tropić inne osoby pochodzące od pradawnych Ilythiiri, rozrzucone po Podmroku. Mówi się, że rycerz SiNafay chce zamienić Potomków Ilythiiru w ponurą armię, posłuszną dalharil lil Lloth.
Alak syn Ildibane’a zginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Mówi się, że przyczynił się do tego upadek miasta. Jego wizja jednak przetrwała. Opiekunka Vrinn kontynuuje dzieło swego przyrodniego brata, szukając i zawierając sojusze z innymi potomkami starożytnego imperium.

Alak Mylyl: mężczyzna drow knight [PH2] 10, SW 12, średni humanoid, KW 10k12+20, pw 75, Init +6, Szyb 9 m, KP 26 dotyk 14 nieprzygotowany 25; atak +16/+11 (sejmitar +2 1k6+6/16-20/x2); SA fighting challenge +2, knight’s challenge (8/dzień, 8 rund), shield block +1, bulwark of defense, test of mettle, vigilant defender, shield ally, call to battle, armor mastery (medium, heavy); SC cechy drowa, OC 21; Char PZ, MRO Wytrw +8 Ref +5 Wola +8, S 18 Zr 14 Kon 12 Int 12 Rzt 12 Cha 16.
Umiejętności i atuty: Zastraszanie +16, Wiedza (szlachta i władcy) +14, Pływanie +10, Dyplomacja +9; Konna walka, Szybkie wyciąganie broni, Wielka wytrwałość; Poprawiona inicjatywa, Zogniskowanie broni (sejmitar), Poprawione trafienie krytyczne (sejmitar), Improved Toughness [CW]
Zdolności czaro podobne 1/dzień: ciemność, ogień faerie, tańczące światła
Ekwipunek: pełna zbroja płytowa +2, duża stalowa tarcza +1, sejmitar +2, pierścień ochrony +2, insygnia domu (lewitacja), kamień alarmowy, eliksir dostrzegania niewidzialnego, eliksir zamazania, 2 eliksiry leczenia lekkich ran, 5 sz.
Region: Elf (drow)
Języki: elfi, podwspólny, wspólny

Taktyka: Alak zna swoje możliwości i wie, że jego zaletą jest szybkość, a także wyszkolenie obronne. Jako oficer swojego nowego domu nigdzie nie rusza się bez 1k4+1 drowów ze swojego oddziału. Walcząc razem z nimi, wykorzystuje akcję shield ally, aby bronić swoich ludzi. Kamień alarmowy często zostaje umieszczony na drzwiach, na balkonie, albo w wąskim przejściu, którego bronią Alak i jego podwładni. Jeżeli przedmiot zostanie zużyty, dom zawsze dba o to, by oficer otrzymał nowy.
Wskazówka: „Jestem Alak kulg Ildibane i służę Domowi Vrinn.”

Shyntlara Auvryndar
Wygląd i osobowość
Shyntlara Auvryndar jest niesamowicie piękną mroczną elfką o szkarłatnych oczach. Wyraźnie zarysowane wargi prawie zawsze trzyma zaciśnięte. Kiedy się lekko uśmiecha, widać zza nich biel zębów. Białe włosy opiekunki opadają jej na ramiona bogatymi falami. Rzucają się w oczy jej nienaturalnie długie paznokcie u szczupłych dłoni. Odnosi się jednak wrażenie, że gdyby zechciała, mogłaby złamać rękę niejednemu wojownikowi. Jest szczupła nawet jak na mroczną elfkę.
Wszystkie te cechy mają swoje ponure, nawet jak na drowa, uzasadnienie – Opiekunka Shyntlara Auvryndar jest wampirzycą. Wiele lat praktyki nauczyło ją udawać żywą istotę w sposób niemal perfekcyjny. Niewiele istot potrafi oprzeć się jej urodzie czy zaklęciom. Drowka jest świadoma tego, że balansuje na cienkiej linie pomiędzy służbą Lloth a zniszczeniem. Jednakże fakt, że nie może stworzyć służebnych wampirów (jedynym wyjątkiem są ci, którzy nie przeszli Testu Lloth), sprawia, że jej zdolności nie powodują nadmiernego niepokoju Mrocznej Matki.
Kapłanka jest pewna siebie. Manipuluje bez problemów większością otoczenia w swoim Domu. Jednak na publicznych spotkaniach zawsze towarzyszy jej ochroniarz drowka, Valen. Tak naprawdę, Shyntlara nie potrzebuje jej, ponieważ nawet najlepsza broń duergarów miałaby kłopot z przebiciem jej skóry. Towarzyszka służy jej za swego rodzaju „zasłonę dymną”.

Historia
Shyntlara od niezmierzonych lat jest opiekunką szóstego domu. Nie wiadomo, w jaki sposób osiągnęła stan nieśmierci. Znany jest jednak fakt, że wampiryczne moce dają jej ogromną przewagę nad wieloma kapłankami Lloth z Ched Nasad.
Opiekunka Auvryndar podobno zginęła podczas upadku Miasta Połyskliwych Pajęczyn. Jest jednak bardzo możliwe, że jest to tylko fałszywa plotka. Powszechnie wiadomo, że jej ciało potrafiłoby przetrwać wiele nieszczęść, które zniszczyłyby żywe mroczne elfy. Ponieważ nieznani są żadni ocalali z szóstego domu, nie można zdobyć jednak dowodu na śmierć lub nieżycie Shyntlary.

Shyntlara Auvryndar: Kobieta drow wampir Kap 16 Lloth, SW 20, średni nieumarły (udoskonalony humanoid), KW 16k12, pw 96, Init +8, Szyb 9 m, KP 34 dotyk 25 nieprzygotowana 30; atak +16/+11/+6 (walnięcie 1k6+4) S.A. karcenie nieumarłego 9/dzień, dominacja ST 24, dzieci nocy, tworzenie pomiotu, wysączenie energii, wysysanie krwi; SC cechy drowów, odporność na elektryczność i zimno 10, odporność na odpędzanie +4, pajęcza wspinaczka, postać gazowa, RO 10/srebro i magia, różne kształty, szybkie leczenie 5, OC 27; Char CZ, MRO Wytrw +10 Ref +11 Wola +15, S 18 Zr 18 Kon – Int 18 Rzt 20 Cha 22.
Umiejętności i atuty: Koncentracja +19, Przebieranie +15 (+17 odgrywanie roli), Dyplomacja +19 (+21 względem złych), Blefowanie +33, Wiedza (religia) +23, Ukrywanie +31, Nasłuchiwanie +15, Przeszukiwanie +14, Zauważanie +15, Zastraszanie +8 (+10 względem złych), Wyczucie pobudek +13; Błyskawiczny refleks, Czujność, Doskonalsza inicjatywa, Uniki, Zmysł walki; Magia we krwi [PGtF], Wysoko urodzony drow [Pod], Błogosławieństwo Lloth [Ras], Necrotic Reserve [Libris Mortis], Piętno zła [BoVD], Fell Drain [Libris Mortis].
Czary kapłana na dzień: 6/7+1/6+1/6+1/5+1/5+1/3+1/3+1/2+1, ST 15 + poziom czaru, poziom czarującego 16.
Patron: Lloth Domeny: Oszustwo, Lust [SC]
Zdolności czaro podobne: 3/dzień ciemność, ogień faerie, tańczące światła, wykrycie dobra, wykrycie magii, lewitacja, jasnosłyszenie/ jasnowidzenie, rozproszenie magii, sugestia, ujawnienie kłamstw
Ekwipunek: elfia kolczuga niewrażliwości +5, pierścień ochrony +5, insygnia domu Auvryndar (zadawanie poważnych ran), róg dobra/zła, eliksir zadawania średnich ran, 3 eliksiry zadawania lekkich ran.
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, podwspólny, wspólny, migowy drowów, otchłanny, illuskański

Taktyka: Shyntlara z upodobaniem wykorzystuje swoją zdolność wysączania energii poprzez atak walnięciem. Z tego też powodu nie wykorzystuje żadnej innej broni. Nie obawia się prawie żadnych ciosów, ponieważ chroni ją twarda skóra, a także zaklęta kolczuga. Wampirza opiekunka chętnie kusi przeciwników swoją urodą i zaklęciami, obiecując przemianę w istoty nocy. Zaklęcie zadawania ran zawarte w insygniach Shyntlara używa zarówno do wyleczenia siebie, jak i do szkodzenia wrogom.
Wskazówka: „Jestem Shyntlara Auvryndar, Opiekunka szóstego domu Ched Nasad.”

Valen Auvryndar
Wygląd i osobowość
Valen Auvryndar przypomina z wyglądu swoją opiekunkę. Podobnie jak ona, ma szkarłatne oczy oraz falujące białe włosy. Nawet zachowuje się w podobny sposób, rzadko ukazując wnętrze ust. Tak samo jak Shyntlara, jej służąca nosi czarną kolczugę. Kiedy obie drowki stoją obok siebie, można je odróżnić z trudem. Jedynymi wskazówkami są wiek i uzbrojenie.
Drowka od wielu lat szkoliła się w naśladowaniu najdrobniejszych manier swojej pani. Dzięki temu w niebezpiecznych sytuacjach może służyć za jej dublerkę. Jednakże z tego powodu trudno powiedzieć cokolwiek o osobowości samej Valen. Wydaje się być kompletnie zdominowana przez wampirzą opiekunkę. Oczywiste jest, że knuje po cichu przeciwko niej, ale raczej nie ma szans powodzenia.

Historia
Valen jest córką jednej z kapłanek domu Auvryndar, co czyni ją wnuczką Opiekunki Shyntlary. Choć żadne z dzieci szóstego domu nie jest wampirem, krew tych potężnych istot obudziła się w młodej kobiecie. Zauważywszy zarówno jej podobne moce, jak i fizyczne podobieństwo, Opiekunka szkoliła Valen od dzieciństwa na potężną ochroniarkę.
Pomimo sprzeciwu matki, młoda drowka nigdy nie została kapłanką Lloth. Jej wiedza o Pajęczej Królowej jest dosyć pobieżna. Każda minuta jej życia była poświęcona sztukom walki i zaklęć, aby jak najwierniej służyć Shyntlarze.
Nie wiadomo, czy Valen przeżyła upadek Ched Nasad w 1371 RD. Jest bardzo prawdopodobne, że to ona zginęła, udając opiekunkę. Jeżeli natomiast stało się odwrotnie, mroczna elfka pozbawiona celu w życiu może stać się bardzo niebezpiecznym przeciwnikiem dla Pierwszego Domu, Domu Vrinn.

Valen Auvryndar: Kobieta drow hexblade [CW] 10/bloodline 3 [UA]/the death’s chosen [Libris Mortis] 1, SW 16, średni humanoid, KW 10k10+10 plus 1k10+12, pw 71; Init +7, Szyb 10,5 m; KP 22 dotyk 15 nieprzygotowana 19; atak +17/+12/+7 (lekki korbacz ranienia +1 1k8+4/x2); SA shield of the master, vigor of the chosen; hexblade’s curse 3/day (ST 19), wezwanie chowańca, arcane resistance, mettle, greater hexblade’s curse; SC odporność na zimno i elektryczność 5, cechy drowa, OC 25; Char CZ, MRO Wytrw +11 (+15 przeciw czarom) Ref +9 (+13 przeciw czarom) Wola +9 (+13 przeciw czarom); S 16 Zr 16 Kon 12 Int 14 Rzt 12 Cha 19
Umiejętności i atuty: Koncentracja +18, Dyplomacja +22, Blefowanie +19 (+23 względem wampirów), Zastraszanie +11 (+15 względem wampirów), Wiedza (religia) +7, Zauważanie +3, Zbieranie informacji +4 (+8 względem wampirów), Wspinaczka +5, Przeszukiwanie +6, Wyczucie pobudek +3; Wielka wytrwałość, Skradanie [FRCS], Błyskawiczny refleks, Czujność, Poprawiona inicjatywa; Przenikanie czaru, Zogniskowanie czaru (zaklinanie); Magia we krwi [PGtF], Drow szlachetnego rodu [Pod], Dash [CW], Improved Toughness [CW], Zogniskowanie broni (lekki korbacz)
Zdolności czaropodobne: 3/dzień sugestia, tańczące światła, ciemność, ogień faerie, lewitacja, wykrycie dobra, wykrycie magii
Znane czary hexblade: 4/4/4; 1 – zmiana siebie, szybki odwrót, phantom threat [CW], zauroczenie osoby*; 2 – bycza siła, splendor orła, zachwyt*, skrzący pył; 3 – tajemny wzrok, zakłopotanie*, niewykrywalność, deep slumber*;
* czary ze szkoły zaklinania
Czary hexblade na dzień: 3/2/2, ST 14 + poziom czaru, 16 + poziom czaru dla czarów ze szkoły zaklinania, poziom rzucającego 8.
Ekwipunek: elfia kolczuga niewrażliwości +3, lekki korbacz ranienia +1, pierścień ochrony +2, insygnia domu Auvryndar (przebranie nieumarłego [Mag]), płaszcz odporności +1, eliksir leczenia średnich ran, eliksir pajęczej wspinaczki, 32 sz.
Bloodline: Vampire, major.
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, podwspólny, otchłanny, migowy drowów

Taktyka: Valen jest przede wszystkim ochroniarzem swojej opiekunki. Jej szybkość i odporność na zaklęcia pozwalają jej skutecznie walczyć z tymi, którzy zagrażają Shyntlarze. Często rozmawia z podwładnymi i przeciwnikami zamiast swojej pani. Niejeden wróg szóstego domu poznał siłę jej lekkiego korbacza.
Wskazówka: „Służę matce opiekunce Shyntlarze Auvryndar.”

EDIT: Shyntlara i Valen pojawiają się w Rozdziale 18 Tomu III, to jest tym, który właśnie piszę xD

Nisstyre
Wygląd i osobowość
Nisstyre jest zwany „Lisem” nie bez powodu. Jego czarne oczy i rude włosy sprawiają, że nieliczne drowy, które były na powierzchni, momentalnie przyrównują go do tego dzikiego zwierzęcia. Nosi bogate szaty i zachowuje się z większą swobodą, niż wielu drowich mężczyzn. Ma do tego prawo, jest bowiem przywódcą kompanii kupieckiej Smoczy Skarb.
„Lis” zachowuje się ze sporą dumą. Występuje w różnych miejscach pod różnymi nazwiskami, zawsze jednak ma sporo pieniędzy, ludzi i kontaktów. W Menzoberranzan robi od lat interesy z Domem Xorlarrin, znanym z magicznej potęgi i samotniczego trybu życia. W Ched Nasad występuje podobno pod nazwiskiem Alaka jako kupiec i mistrz tatuażu.

Historia
Nisstyre urodził się w Ched Nasad, podobnie jak jego syn Gorlist. Jako plebejusz, jedyną drogą awansu było dla niego dołączenie do kompanii kupieckiej. Tak narodził się Smoczy Skarb. Dzięki wrodzonemu talentowi do Sztuki i dobrym kontaktom, udało mu się przez pewien czas pobierać nauki w jednej z magicznych szkół Miasta Połyskliwych Pajęczyn. Musiał jednak w pośpiechu opuścić miasto, kiedy wyszło na jaw, że czci Vhaerauna.
Od tamtego czasu podróżował od osady do osady razem ze swoimi ludźmi, robiąc interesy. Na dłużej zatrzymał się w Menzoberranzan. Miasto Pająków przyniosło mu bogactwo, sławę… a także zgubę.
W 1359 RD Nisstyre zginął z ręki Liriel Baenre przy próbie najazdu na Promenadę Eilistraee. Podobno jednak opiekunka SiNafay Vrinn korzystała później z jego usług. Niektórzy mówią, że miejsce „Lisa” zajął jakiś impostor, być może doppelganger. Inni, że bliżej nieznane osoby zapłaciły za wskrzeszenie czciciela Vhaerauna.
Jakkolwiek by jednak nie było, Nisstyre nie był widziany w Krainach po upadku Ched Nasad.

Nisstyre „Lis”: mężczyzna drow Czar 13/Fach 1, SW 16, średni humanoid, KW 13k4+13 plus 1k8+1, pw 46, Init +7, Szyb 9 m, KP 24 dotyk 16 nieprzygotowany 21, atak +8/+3 wręcz (krótki miecz +1 1k6+1/19-20/x2) lub +11 dystansowy (kusza ręczna +2 1k4+2/19-20/x2), SA przywołanie chowańca, SC cechy drowa, OC 25; Char NZ, MRO Wytrw +6 Ref +8 Wola +11; S 12 Zr 16 Kon 12 Int 18 Rzt 11 Cha 16.
Umiejętności i atuty: Czarostwo +21, Koncentracja +18, Rzemiosło (malowanie) +21, Wiedza (tajemna) +21, Szacowanie +8, Dyplomacja +13; Zapisanie zwoju, Maksymalizacja czaru, Przyspieszenie czaru; Poprawiona inicjatywa, Zogniskowanie czaru (wywoływanie), Przenikanie czaru, Uniki, Somatic Weaponry [CM]
Czary czarodzieja na dzień: 4/5/5/5/5/3/2/1, ST 14 + poziom czaru, 16 + poziom czaru dla czarów ze szkoły wywoływanie, poziom rzucającego 13.
Zdolności czaropodobne 1/dzień: ciemność, ogień faerie, tańczące światła
Ekwipunek: koszulka kolcza z mithrilu nierozpoznawalna twilight [PHII] +4, miecz krótki +1, kusza ręczna dalekiego zasięgu +2, pierścień umysłowej tarczy, pierścień ochrony +2, amulet naturalnego pancerza +1, płaszcz odporności +1, eliksir wizji, 40 sz.
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, podwspólny, wspólny, migowy drowów, gobliński, otchłanny

Taktyka: Nisstyre szczególnie lubi efektowne czary zadające wiele obrażeń – a więc szkołę wywoływania. Krótki miecz nosi praktycznie tylko dla ozdoby. W walce korzysta ze swojej kuszy o zwiększonym zasięgu, ale tylko jeśli skończą mu się zaklęcia (co jest mało prawdopodobne). Nigdy nie widać na nim zbroi. Prowadzi to wielu do myślenia, że „Lis” w ogóle nie chroni swojego dość kruchego ciała.
Wskazówka: „Możesz nazywać mnie Alakiem, póki jestem w Ched Nasad.”

Abazigal
Wygląd i osobowość
Abazigal w swojej naturalnej postaci jest ogromnym smokiem, mierzącym 4,5 metra od pokrytej kolcami głowy do czubka równie kolczastego ogona. Jego łuski są lazurowo-błękitne, a jego oczy płomiennie żółte.
W ludzkiej postaci ma ciemnobłękitną skórę, czarne włosy i oczy równie żółte, co normalnie.
Nie nosi zbroi, tylko ozdobne bransolety na ramionach w typowo południowym stylu. W silnych rękach trzyma miecz o złotym ostrzu, w którego rękojeści tkwią szafiry.
Smoczy syn Bhaala jest równie okrutny, co większość swego rodzeństwa. Stosuje się jednak do swojego ponurego kodeksu, będącego wypaczeniem i skrzywieniem kodeksu mieszkańców Calimshanu. Nie ma bliskich sobie osób, może z wyjątkiem syna. Ludzi uważa za mięso armatnie lub robactwo. Jedynie smoki są warte jego uwagi i dlatego też próbuje przekonać swoich pobratymców, by zmiażdżyli Imperia Piasków swoją siłą.
Najwierniejszym sojusznikiem Abazigala jest Draconis [PZ samiec młody zielony smok], jego syn. W przeciwieństwie do większości swoich rodzajów, obaj kryją się w mokrych jaskiniach niedaleko na południe od Lasu Mir. Nie jest to ani gorąca pustynia, do jakiej przywykli błękitni, ani parne dżungle, w których kryją się zielone smoki. Pomiot Bhaala uważa za szczyt swojego geniuszu zaskoczyć wroga, pojawiając się w miejscach, których nikt by się nie spodziewał po jednym z jego gatunku.

Historia
Abazigal jest kolejnym z Pomiotów Bhaala. Nie wiadomo, kiedy się począł, natomiast jego obecność zauważono dosyć późno. Jego wiek można oszacować na jakieś 100-150 lat najwyżej. Jest jednak bardzo rozwinięty. Nie wiadomo, kim była matka smoczego potomka Bhaala. Nic nie można powiedzieć o jego przeszłości.
Wiadomo jedynie, że w 1368 RD odkryto jego obecność na granicy Calimshanu i Tethyru. Rok później Abazigal zginął w trakcie Wojny Dzieci Bhaala.

Abazigal: samiec dorosły błękitny smok pomiot Bhaala Wjk 6, SW 23, wielki przybysz (ziemi, rodowity), KW 24k12+144 plus 6k10+36, pw 354, Init +4, Szyb 12 m, rycie 6 m, latanie 45 m (słaba), KP 42, dotyk 16, nieprzygotowany 42, atak +37/+32 (ugryzienie 2k8+9) lub +33 2 pazury 2k6+6 lub +33 2 skrzydła 1k8+4 lub +32 uderzenie ogonem 2k6+13 lub miażdżenie 2k8+13, SA groza ST 25, broń oddechowa (linia błyskawic 30 m 14k8 ST 28 ); SC ślepowidzenie 18 m, wyostrzone zmysły, niepodatność na uśpienie i paraliż, niepodatność na elektryczność, naśladowanie dźwięków, RO 10/magia, OC 22; Char PZ, MRO Wytrw +23 Ref +18 Wola +21, S 29 Zr 11 Kon 22 Int 16 Rzt 17 Cha 16
Umiejętności i atuty: Nasłuchiwanie +36, Przeszukiwanie +36, Zauważanie +36, Dyplomacja +36, Blefowanie +36, Zastraszanie +36, Ukrywanie +31, Czarostwo +5; Poprawiona inicjatywa, Czujność, Potężny atak, Atak z powietrza, Pochwycenie, Zwrot przez skrzydło, Unoszenie się, Walka na ślepo, Rozszczepienie; Zogniskowanie broni (miecz dwuręczny), Specjalizacja w broni (miecz dwuręczny), Zogniskowanie broni (pazury), Specjalizacja w broni (pazury); Błyskawiczny refleks, Zmysł walki, Zogniskowanie broni (skrzydła)
Zdolności czaro podobne: 3/dzień stworzenie/zniszczenie wody, brzuchomówstwo.
Czary zaklinacza na dzień: 6/7/7/5. ST 13 + poziom czaru. Poziom czarującego 7. Może również rzucać, jak czary wtajemniczeń, zaklęcia kapłańskie z domen powietrze, prawo oraz zło.
Ekwipunek: Altaris Setka twarzy (wielki miecz zguby elfów +4), pierścień ochrony +5, karwasze pancerza +7
Języki: wspólny, smoczy, elfi, podwspólny, alzhedo

W ludzkiej postaci Abazigal traci ataki ugryzieniem, pazurami, skrzydłami, miażdżeniem, ale zyskuje atak swoim wielkim mieczem z normalną premią do ataku (czyli +41/+36 Altaris 2k6+18/19-20/x2)

Zalety pomiotu Bhaala: ciemność 3/dzień, death knell 3/dzień, odporność na ogień 5, niewrażliwość na truciznę, nieświęta plaga 1/dzień, leczy 3 pw na godzinę tak długo jak ma przynajmniej 1 pw.
Wady pomiotu Bhaala: Demoniczna krew. Przy 0 pw lub mniej, zapada w śpiączkę aż do przywrócenia do 50% pw. Nieostrożny [-1 morale do ataku i KP kiedy ma mniej niż 50% pw]. Żądza krwi [Wola ST 20 by nie zaatakować wszystkich albo zadać stłuczenia]. Piekielny temperament [jeśli jest zagrożony albo nie uda się test o więcej niż 5 oznacza –1 morale do wszystkich testów aż uda mu się o więcej niż 5].

Taktyka: Abazigal rozpoczyna walkę w ludzkiej postaci, wymachując swoim wielkim mieczem. Kiedy otrzyma poważne rany (niewiele mniej niż połowę) przemienia się z powrotem w błękitnego smoka. W takiej sytuacji bardzo szybko staje się nieostrożny. Jako wielki gad Pomiot Bhaala skupia się głównie na zadawaniu możliwie jak największych obrażeń. Ufa, że jego przedmioty magiczne ochronią go przed ciosami tam, gdzie zawiodą smocze łuski.
Wskazówka: „Jestem Abazigal Błękitny, syn Pana Mordu!”

Altaris, Setka twarzy
-O bogowie! Czemu zesłaliście mnie do świata, wypełnionego przeklętymi elfami? Czemu żeście mi to uczynili? Co żem wam ja uczynił, że tak mnie karzecie? Przysięgam wam zatem, na stal, z której mnie wykuto! Z pomocą mego pana, wyczyścimy Toril z elfiego robactwa!-
Wieki temu, gdy Bogini Lloth, została wygnana z elfiego panteonu a jej słudzy zamieszkali w otchłani Podmroku, drowy przypieczętowały swoją nienawiść do elfów, wykuciem Altarisa. Ten wielki miecz był początkowo przeznaczony dla drowich wojowników, którzy opuszczali Podmrok w celu najazdów na bladokrwiste elfy z powierzchni. Broń została wyposażona w niezwykłą zdolność nadawania swojemu właścicielowi takiego wyglądu, jaki tylko sobie zażądał. W ten sposób drowy, które wypełzały z jaskiń na powierzchnię, przybierały wyglądu zwykłych elfów, wtapiając się w tłum, dzięki czemu zyskiwały efekt zaskoczenia atakując elfy.
Broń wielbiła mordować elfy. Szczególnie radowała się, gdy pod jej ostrzem padali wielcy wojownicy znienawidzonej rasy. Z każdym zabitym elfem, miecz odczuwał jeszcze większą żądzę mordu, zachęcając właścicieli do co raz częstszych wypadów na elfie osady. Któregoś dnia drowi wojownik, dzierżący Setkę twarzy zszedł z ścieżki mrocznych elfów, zakochując się w napotkanej elfce. Drow wyznał kobiecie grzechy przeszłości zdradzając jej właściwości miecza. Altaris rozwścieczony zdradą swego właściciela zabił jego i jego kochankę. Broń została odnaleziona przez oddział elfach zwiadowców, którzy z niemałym trudem schwytali miecz, więżąc go w stalowym kufrze, skrytym w najgłębszych lochach elfiego miasta.
Broń odzyskała wolność z dniem, w którym dom Dlardrageth został zaatakowany przez inne elfy, za spółkowanie z demonami. Miecz skradł wtedy jeden z uciekających elfów, który wiedział o miejscu, w którym jego kuzyni schowali broń. Uciekinier zginął w czasie ucieczki, Altaris jednak wpadł w gęste krzewy, dzięki czemu cudem uniknął losu, jaki go spotkał kilka lat wstecz. W końcu na miecz trafili wędrujący leśną ścieżką ludzie, którzy zabrali broń z sobą. Miecz nie chcąc ujawniać swej natury, postanowił udawać zwykłą broń. Tak oto sprzedawany i używany przez wielu trafił w końcu do rąk Abazigala.
Wymagania: Miecza może używać istota, której siła woli wynosi 14, lub więcej.
Altaris, Setka twarzy: Wielki miecz Zguby elfów +4; Char CZ; Int 17, Rzt 17, Cha 10; mowa, telepatia, widzenie w ciemnościach, słuch 36m; Ego wartości 21;
Słabsze moce: Wykrycie magii (na życzenie), Spostrzegawczość (łączna wartość +13), Lewitacja 3/dzień.
Potężniejsza moc: Altaris potrafi zmienić wygląd właściciela, na jego życzenie. By tego dokonać musi odczytać wyobrażenie nowego wyglądu z umysłu właściciela. Z tej potężnej mocy miecza, może korzystać osoba o niezłomnej sile woli, która będzie potrafiła utrzymać wyobrażenie nowego wyglądu, inaczej za każdym razem, kiedy właściciel Altarisa, wyobrazi sobie nowy wygląd, miecz zmieni go w praktyce.
Dążenie i charakter przedmiotu: Altaris dąży do zabicia każdego elfa, którego tylko napotka na drodze swej i swego właściciela. Broń podżega swego władcę, w każdej chwili, w której to jest możliwe. Okrutny cel miecza, obdarzył go niezwykłą zdolnością, której wraz z właścicielem może używać, kiedy tylko zechce. Drzwi poprzez wymiar, to zdolność, która z całą pewnością pomoże mordercom elfów wypełniać dążenia broni.
Dodatkowe informacje: klinga broni emanuje delikatną kolorową aurą, która zmienia się wraz z zmianą jej nastroju. Niezwykły związek z właścicielem sprawia, że jego źrenice jego oczu (o ile takie posiada) przybierają takiego samego koloru, jakim emanuje ostrze broni.
[Twórcą miecza jest Nefarius]

Imoen
Wygląd i osobowość
Imoen jest młodą ludzką kobietą o niemal dziecinnej twarzy, kasztanowych włosach do ramion oraz wielkich brązowych oczach. Jej wygląd wzbudza niemal instynktowną sympatię. Złodziejka nie nosi żadnej zbroi. Zamiast niej na ramionach ma proste skórzane karwasze, które są jednak zaklęte potężną magią ochronną. Jej ubrania są przede wszystkim wygodne. Kobieta preferuje jasne, wesołe kolory, szczególnie różowy.
Pomiot Bhaala jest bardzo odmienna w charakterze i zachowaniu od większości swojego przyrodniego rodzeństwa. Mówi z lekkim akcentem. Jest niezmiennie wesoła, choć to zmieniło się trochę po 1369 RD i po wizytach w Podmroku. Do życia podchodzi lekko i wydaje się być dość niepoważna. Podobne jest jej nastawienie do wszelkich zasad i autorytetów.
Jedynym człowiekiem, którego naprawdę słucha, jest Gorion. Jego nauki były powodem, dla którego Imoen tak bardzo związała się z towarzyszami. Szczególnie blisko jest z SiNafay, którą uważa za starszą siostrę (choć drowka nie odwzajemnia specjalnie tego uczucia). Innymi jej przyjaciółmi są Jaheira, jej zmarły mąż Khalid, oraz Haer’dalis. Wyjątkowo nie lubi Viconii, a także (co oczywiste) Sarevoka.

Historia
Imoen urodziła się w czternastym wieku Kalendarza Dolin. Dokładny rok jej narodzin jest nieznany. Bardzo szybko znalazła się pod opieką Goriona (a konkretnie, zaraz po ceremonii, w której jej matka straciła życie). Wtedy też po raz pierwszy zetknęła się z Sarevokiem, nawet o tym nie wiedząc.
Jako kilkuletnia dziewczynka zamieszkała w Candlekeep i swoją żywiołowością szybko przekonała wszystkich do siebie. Jej szczególnym opiekunem został karczmarz Winthrop. Gorion, jej przybrany ojciec, był dla niej trochę zbyt „sztywny”. Życie w cytadeli nauki spowodowało, że Imoen przez wiele lat była wystawiona na magię. Łotrzykowski tryb życia bardziej jej jednak pasował, niż poważna nauka czarów.
Radosne dzieciństwo młodej kobiety skończyło się wraz z przybyciem SiNafay, jej przyrodniej siostry poprzez ojca, Pana Mordu. Wkrótce potem Gorion został zamordowany, a Imoen musiała wyjść spod klosza. Rozwinęła swoje zdolności ukrywania, byle tylko nie rzucać się w oczy licznym wrogom.
W ten sposób beztroska Imoen przetrwała tortury z rąk Irenicusa, a także Wojnę Dzieci Bhaala. Teraz, wiele lat po tych wydarzeniach, wciąż chętnie odwiedza Ched Nasad, będące domem jej „starszej siostry”. Różnica lat, kultury i rasy wydaje się jej kompletnie nie przeszkadzać.

Imoen: kobieta człowiek pomiot Bhaala spellthief [CAdv] 15, SW 17, średni przybysz, KW 15k6+15, pw 60, Szyb 9 m, Init +7; KP 21 dotyk 16 nieprzygotowana 18; atak +17 dystansowy (krótki łuk +2 1k6+2/x3) lub +10/+5 wręcz (mistrzowski krótki miecz, 1k6-1/19-20/x2); SA ukradkowy atak +4k6, steal spell (0-7), steal spell effect, steal energy resistance 20, steal spell-like ability, steal spell resistance; SC spell grace +2, absorb spell, discover spells; Char ND, MRO Wytrw +7 Ref +9 Wola +12, S 8 Zr 16 Kon 13 Int 16 Rzt 10 Cha 16.
Umiejętności i atuty: Koncentracja +19, Czarostwo +21, Ukrywanie +21, Otwieranie zamków +21, Upadanie +21, Ciche poruszanie +21, Używanie magicznych urządzeń +21, Przeszukiwanie +18, Unieszkodliwianie urządzeń +21; Upór [PGtF], Poprawiona inicjatywa, Zogniskowanie broni (krótki łuk), Szybki strzał, Precyzyjny strzał, Razing Strike [CAdv]
Zdolności czaro podobne: wykrycie magii, tajemny wzrok 3/dzień, poziom rzucającego 15.
Czary spellthief na dzień: 3/2/2/1, ST 13 + poziom czaru, poziom rzucającego 7.
Znane czary spellthief: 4/4/4/3. 1 – guided shot [CAdv], golem strike [CAdv], sniper’s shot [CAdv], tarcza. 2 – ochrona przed strzałami, zamazanie, kołatka, listening lorecall [CAdv]. 3 – sugestia, wstrzymanie osoby, przyspieszenie, magiczny krąg przeciw złu. 4 – widmowy zabójca, kamienna skóra, zakłopotanie.
Ekwipunek: łuk krótki dalekiego zasięgu ochrony +2 + zwykłe strzały, pierścień ochrony +3, karwasze pancerza +5, płaszcz odporności +1, mistrzowski krótki miecz, eliksir niewidzialności, eliksir leczenia lekkich ran, 40 sz.
Region: Zachodnie Ziemie Centralne
Języki: wspólny, chondathski, tethyrski, elfi, illuskański, midani

Zalety Pomiotu Bhaala: odporność na zimno 5, odporność na ogień 5. RO 5/srebro. Niewrażliwość na truciznę.
Wady Pomiotu Bhaala: Demoniczna krew. Przy 0 pw lub mniej, zapada w śpiączkę aż do przywrócenia do 50% pw. Traci 2 punkty Mądrości. Koszmary - za każdym razem gdy odpoczywa, musi wykonać rzut obronny na Wolę ST 10 + 1 na dzień gdy wytrzymał koszmary. Przy porażce, rzuć d4 by określić efekt do następnego odpoczynku: 1) kara z morale –2 do ataku, 2) kara z morale –1 do rzutów, 3) brak naturalnego leczenia w czasie odpoczynku, 4) brak efektu.

Taktyka: Imoen zazwyczaj zaczyna walkę od rzucenia na siebie zaklęć wspomagających jej strzelanie z łuku. W starciu rzuca na siebie zamazanie, a następnie strzela do wrogów. Używa ukrywania i eliksiru niewidzialności, aby jak najczęściej zaskakiwać przeciwników. Przy ukradkowym trafieniu kradnie czar, który następnie rzuca. Ta jej moc bardzo często jest szokiem dla wielu czarodziei.
Wskazówka: „Hej, to tylko ja, Imoen!”

Haer’dalis
Wygląd i osobowość
Haer’dalis nie przypomina wyglądem żadnej z ras znanych na Faerunie. Ma lekko szpiczaste uszy, niczym pół-elf. Jego włosy są błękitnoszare i zaplecione w cienkie warkocze. Ciemne oczy wydają się przeszywać rozmówców na wylot. Najbardziej wyróżniającą z tłumu cechą są ciemne kreski na jego policzkach i brodzie. W uszach nosi małe złote kolczyki.
W żyłach tego barda płynie krew tak wielu różnych istot, że trudno określić, jakiej jest tak naprawdę rasy. Niektórzy mylnie nazywają go więc diablęciem – choć jedna rzecz jest tu pewna, wśród przodków Haer’dalisa nie było istot z niższych planów. A jeżeli były, on sam się do tego nie przyznaje.
Haer’dalis podchodzi do życia z dużą dozą swobody. Jego największą miłością są podróże i poznawanie nowych krain, planów i światów. Żadna kobieta nie może temu dorównać. Bard wyraża się zazwyczaj kwiecistym, poetyckim językiem. Ponieważ jednak pochodzi z Sigil, wiele jego zwrotów i określeń wydaje się obcych lub nie na miejscu mieszkańcom Pierwszego Planu Materialnego.

Historia
Haer’dalis należy do frakcji zwanej Straż Zagłady w Sigil. Niewiele więcej o nim wiadomo. Nieposkromiona żądza przygód pchała go w wiele różnych miejsc i czasów.
Bard z Miasta Drzwi zawitał na Faerun w 1369 RD razem z trupą Raelis Shai, podobnej sobie istoty (tj. równie mieszanej krwi), która była przez pewien czas jego kochanką. Wtedy też poznał SiNafay Vrinn.
Drowia córka bogini przyciągnęła jego uwagę na tyle, że przez lata, jakie potem upłynęły, niejednokrotnie powracał na Pierwszy Plan Materialny, aby odwiedzić ją lub innych przyjaciół. Inną osobą, którą się zainteresował, była Imoen… młoda czarodziejka z Candlekeep, która przez pewien czas również była boskim dzieckiem.
Nie wiadomo, co działo się z Haer’dalisem później. Jednakże cała opowieść o dalharil lil Lloth jest podobno jego dziełem. Pozostaje pytanie, dlaczego postanowił tak uwiecznić swoją (dość) krótkotrwałą towarzyszkę.

Haer’dalis: mężczyzna mieniak [Czarci Foliał] Brd 4/Wjk 7/tempest [CAdv] 5, SW 16, średni przybysz, KW 4k6 plus 7k10 plus 5k10, pw 72, Szyb 9 m, Init +3; KP 25 dotyk 17 nieprzygotowany 22, atak +19/+14/+9 wręcz (Entropia 1k6+6/19-20/x2 i Chaos 1k6+5/19-20/x2); SA muzyka bardów, wiedza bardów 6, tempest defense +3, ambidexterity, two-weapon spring attack; SC odporność na dźwięk 5 ogień 5 i zimno 5, widzenie w słabym świetle; Char CN; MRO Wytrw +11 Ref +11 Wola +9; S 14 Zr 17 Kon 10 Int 14 Rzt 12 Cha 16.
Umiejętności i atuty: Blefowanie +21, Dyplomacja +23, Upadanie +21, Czarostwo +20, Koncentracja +18, Ciche poruszanie +7, Ukrywanie +7; Uniki, Ruchliwość, Wyspecjalizowanie, Wirujący atak; Walka dwiema broniami, Poprawiona walka dwiema broniami, Obrona dwiema broniami, Zogniskowanie broni (miecz krótki), Specjalizacja w broni (miecz krótki)
Zdolności czaropodobne: 1/dzień eteryczny spacer, poziom rzucającego 16.
Czary barda na dzień: 3/3/1, ST 13 + poziom czaru, poziom rzucającego 4.
Czary barda znane: 6/3/2. 0 – wykrycie magii, widmowy dźwięk, światło, naprawa, sztuczki, czytanie magii; 1 – zmiana siebie, szybki odwrót, ohydny śmiech Tashy. 2 – zamazanie, heroizm, języki.
Ekwipunek: Chaos i Entropia (miecze krótkie +2 ranienia), Melodyjna Kolczuga (mithrilowa koszulka kolcza +4), pierścień ochrony +3, amulet naturalnego pancerza +1, buty elfów, płaszcz odporności +1, eliksir miłości, 2 eliksiry leczenia lekkich ran, 30 sz.
Region: Sigil
Języki: wspólny, otchłanny, elfi

Taktyka: Haer’dalis polega na swojej zwinności i sprawności. Lekka zbroja, jaką nosi, nie przeszkadza mu ani w rzucaniu czarów, ani w wirujących atakach. Główną siłą są jednak jego bliźniacze krótkie miecze, a nie zaklęcia. Jest znakomicie wyszkolony w ich używaniu. W walce wręcz najchętniej używa wyspecjalizowania, zwiększając swoje możliwości obronne.
Wskazówka: „Witaj, mój kruku. Ten oto sokół znowu zawitał na Pierwszy Materialny!”