Witam, interesują mnie wszelkie informacje dotyczące Domu Dlardrageth do roku 1732 RD. Jeżeli ktoś chciałbym się podzielić informacjami najbardziej zależy mi na :

- Założycielach domu
- Najważniejszych przedstawicielach domu
- Wpływach domu
- Specjalnych magicznych przedmiotach, do których mieli dostęp członkowie domu ( jakieś skarby rodzinne itd. )
- Oraz oczywiście jak najdokładniejszą historie.

Ogółem wszystko, co może się przydać do kampani, której głowna oś fabularna toczy się w okół dziedzictwa i resztek rodu Dlardrageth.

Obliv pisze:

- Założycielach domu

Nie znamy z imion założycieli domu Dlardrageth. Najdalsze informacje o D. pochodzą z czasów przed Twelve Nights of Fire i piątego Rysaru Jhyrennstaru z czasów Arcoraru. Dla orientacji podam, iż przed powstaniem zjednoczonego Cormathoru. Najstarszym znanym przedstawicielem domu jest Saelethil Dlardrageth.

Obliv pisze:

- Najważniejszych przedstawicielach domu

Sarya, która jest przywódczynią domu, oraz jej syn - Xhalph. Właściwie można jeszcze dodać Saelethil;a Dlardrageth'a, którego świadomość została umieszczona w Nighstarze.

Obliv pisze:

- Wpływach domu

Dzięki Malkizidowi i dostępowi do mythali D. są w stanie zorganizować armię złożoną z demonów, diabłów i yugolothów. Dom nie ma żadnych politycznych kontaktów z resztą świata. Informacje zamieszczone w Silver Marches są błędne - D. nie zamierzali (do roku 1372) nawiązać współpracy z żadną z grup politycznych.

Obliv pisze:

- Specjalnych magicznych przedmiotach, do których mieli dostęp członkowie domu ( jakieś skarby rodzinne itd. )

Nighstar - selukiira domu Dlardrageth. W klejnocie uwięziono świadomość Saelethil'a Dlardrageth'a, pradawnego Wysokiego Maga domu D. Saelethil był jednym z pierwszych deamonfey; sa, mag dysponował ogromną potęgą wynikającą z tego, że przeszedł rytuał telmiirkara neshyr (proponuje poszukać na forum info. o samym rytuale), choć sam nie był w stanie w pełni wykorzystać mocy, którą dysponował. W klejnocie zawarto ponad 70 zwykłych czarów oraz gigantyczną wiedzę na temat WM. Również taką, która uległa zapomnieniu, tzn. wiedzę starożytnego Aryvandaaru. Sam klejnot jest więc największym skarbcem WM na świecie - z nowicjusza potrafi zrobić jednego z najpotężnejszych magów świata. Żeby było jasne - klejnot potrafi nauczyć najbardziej przerażającej i potężnej magii, jaką może dysponować śmiertelnik. Jednakże dostęp do klejnotu maja tylko osoby, w których żyłach płynie krew D. Klejnot do 1374 znajdował się w krypcie w starożytnym lesie Cormanthoru. Aby poznać lokalizację klejnotu potrzeba zgromadzić trzy części kamienia telukiiry Najwyższego Maga Arcoraru Ithraidesa. Ale klejnot Ithraidesa może zgłębić jedynie elf o dobrym sercu.
Jeśli autor chce, mogę skrobnąć coś o losie klejnotu po 1374.

Obliv pisze:

- Oraz oczywiście jak najdokładniejszą historie.

Być może za kilka dni coś napiszę, ale historia D. jest całkiem dobrze opisana w Silver Marches oraz Lords of Darkness. Całość uzupełniają informację zawarte w The Last Mythal oraz Lost Empires of Faerun. Czy masz dostęp do któregoś z podręczników?

Dziękuje za wszystkie informacje, są bardzo przydatne. Tak mam dostęp do Silver Marches oraz Lords of Darkness - już wcześniej je przeglądałem i zebrałem z nich informacje. O ile będziesz miał czas i chęci - czekam na więcej.

Jeszcze raz dziękuje i pozdrawiam.

Kymil Nimesin podał już większość najważniejszych informacji na temat Domu Dlardrageth z nowych materiałów. Od siebie dorzucę kilka informacji z Hellgate Keep czyli "siedziby" rodu przez kilka wieków.

Obliv pisze:

- Założycielach domu

Rzeczywiście nieznani są z imienia najstarsi przedstawiciele domu. Wiadomo jednak, że na jego czele w czasach Aryvandaaru i Wojen Koronnych stała zawsze kobieta-arcymag. To także ona poprowadziła niedobitki swojego rodu do Arcorar.

Obliv pisze:

- Najważniejszych przedstawicielach domu

Poza wymienionymi wyżej można jeszcze wspomnieć Lorda Ryvvika Dlardragetha, najmłodszego syna Saryi dość poteżnego psionika i jednocześnie półczarta. W Twierdzy Piekielna Brama był on strażnikiem pozostających w uśpieniu członków rodu a także łącznikiem między nimi a światem zewnętrznym.

Obliv pisze:

- Wpływach domu

W czasach uwięzienia w ruinach Ascalhorn mieli pewne wpływy wśród grup władających tym miejscem. Po zniszczeniu twierdzy de facto izolowali się tak jak już wspomniano wyżej.

Obliv pisze:

- Specjalnych magicznych przedmiotach, do których mieli dostęp członkowie domu ( jakieś skarby rodzinne itd. )

Poza artefaktami legendarnymi takimi jak wspomniane wyżej członkowie domu nosili też sporo rzadkich, choć słabszych, przedmiotów magicznych, np.
Sarya:
- Bicz Aduce (Aduce`s Whip) - lśniący bicz potrafiący samoistnie oplątywać się wokół ofiary;
- Szmaragdowy Kolczyk Vhoadan (The Emerald Erring of Vhoadan) - cudowny przedmiot pozwalający rzucać kilka czarów;
- Złota Suknia Selussy (The Gilded Gown of Selussa) - pozłacana mithrilowa zbroja przypominająca suknie, pozwalająca rzucać czary i chroniąca przed magicznymi pociskami;
- Kostur Miilaethoma (Miilaethom`s Staff) - specjalna laska uderzenia z zamontowaną wymiarową dziurą służącą do przechowywania osobistych przedmiotów (ksiąg czarów, zwojów, mikstur itd.).
Ryvvik:
Kiira Ryvvika - przedmiot o tyle ciekawy, że używany przez psionika. Jego główną funkcją było przechowywanie wszelkiej wiedzy i wspomnień jakie Ryvvik zdobył w sposób normalny lub dzięki swoim mocom.
Xhalh:
- Ostrze Dlardrageth (Dlargrageth Blade) - półtoraręczny miecz zguby gigantów +2;
- Khuumal`s Baldric - przedmiot będący kompilacją pierścienia regeneracji i pierścienia ciepła.

Mam nadzieję, że przynajmniej w części pomogłem.

Radnon pisze:

Poza wymienionymi wyżej można jeszcze wspomnieć Lorda Ryvvika Dlardragetha, najmłodszego syna Saryi dość poteżnego psionika i jednocześnie półczarta. W Twierdzy Piekielna Brama był on strażnikiem pozostających w uśpieniu członków rodu a także łącznikiem między nimi a światem zewnętrznym.

Tak, ale Sarya zlikwidowała go bo... stał się zbyt samodzielny i ambitny.

- Ostrze Dlardrageth (Dlargrageth Blade) - półtoraręczny miecz zguby gigantów +2;

To ciekawe - w TLM Xhalph walczy czteroma sejmitarami.

Kymil Nimesin pisze:

Tak, ale Sarya zlikwidowała go bo... stał się zbyt samodzielny i ambitny.

To prawda i dlatego napisałem o nim w czasie przeszłym. W sumie jest to jednak postać na tyle ważna do niedawna, że można go tutaj wymienić.

Kymil Nimesin pisze:

To ciekawe - w TLM Xhalph walczy czteroma sejmitarami.

Rzeczywiście ciekawa sprawa, Hellgate Keep wyraźnie stwierdza, że choć jako opiekun zbrojowni rodu Xhalph często zmienia broń, to jednak nigdzie nie rusza się bez swojego półtoraręcznego miecza. Najłatwiej wytłumaczyć to chyba zmieną koncepcji u autorów.

Radnon pisze:

To prawda i dlatego napisałem o nim w czasie przeszłym.

Właściwie to już o wszystkich D. można pisać w czasie przeszłym...

Radnon pisze:

Najłatwiej wytłumaczyć to chyba zmieną koncepcji u autorów.

Albo nieznajomością Hellgate Keep?

Wszyscy zostali zabici?

Czy Xhalph/Xhalth przeżył? Co ze zwiadowcami?

Jeżeli ktoś znajdzie czas, a wie, gdzie szukać - potrzebna mi (na sesję w środę, potem nieaktualne) możliwie dużo o historii fey'ri związanej z rodem Dlardrageth (oraz samego rodu) sprzed uwięzienia. Interesują mnie dane z poza wydanych w Polsce podręczników.

PS: A swoim graczom sugeruje, by się z nimi nie zapoznawali.

Polskie podręczniki "Władcy Mroku" i "Rasy Faerunu" zawierają właściwie wszystkie znane i konkretne informacje o Fey'ri. Z angielskich źródeł można sięgnąć po Lost Empires of Faerun, ale ten podręcznik w dużym stopniu powtarza informacje z poprzednich książek. Pomocne mogą się okazać też źródła drugoedycyjne, szczególnie Hellgate Keep.

Natomiast jeśli szukasz informacji na szybko to mogę polecić Cormanthyr (link do pliku pdf na stronie Wizardów) oraz jedną ze starszych dyskusji na forum Candlekeep.

Polskie podręczniki "Władcy Mroku" i "Rasy Faerunu" zawierają właściwie wszystkie znane i konkretne informacje o Fey'ri. Z angielskich źródeł można sięgnąć po Lost Empires of Faerun, ale ten podręcznik w dużym stopniu powtarza informacje z poprzednich książek. Pomocne mogą się okazać też źródła drugoedycyjne, szczególnie Hellgate Keep.

Pieniędzy mi szkoda, a na szabry się nie wybieram, więc odpada.

Dyskusja nie zawiera zbyt wiele ciekawych rzeczy poza dobrym wyjaśnieniem, czemu doszło do Wojny Siedmiu Twierdz. Za podręcznik dziękuję, nie wiem jak, ale uchował się poza moim zasięgiem wzroku - natomiast jest tam tylko jeden akapit z czymś nowym.