Witam wszystkich ostatnio gram Mrocznym elfem uczniem czarodzieja w Bretoni. W wyniku drobnej sprzeczki w drużynie (związanej z elfami które chciałem ubić) musiałem zwiewać i prze pewien czas nie mogę się pokazać reszcie na oczy. Więc wymyśliłem sobie że zostanę wampirem. Mój Mg zgodził się o ile wymyśle jak to zrobić. Myślałem o szukaniu Krwawego Grala ale uznałem że raczej nie wiem gdzie on jest poza tym raczej sam go nie zdobędę po pewnie jest przez coś mało przyjemnego pilnowany. Więc pozostał mi tradycyjny sposób czyli znaleźć jakiegoś wampira i tu pojawia się kolejny problem bo nie wiem gdzie jest jakiś wampir i do tego nie mam pomysłu jak by go tu przekonać by zrobił zemnie wampira a nie śniadanie. Będę bardzo wdzięczny za wszystkie rady.

To sie odbywa zawsze podobnie. Idziesz do jakiegos na sluzbe i starasz sie by cie zauwazyl i nagrodzil wiecznym zyciem. Po kilkudziesieciu latach sluzby moze sie uda.

Jakoś nie mam kilkudziesięciu lat na służbę.

Jak to nie, jestes elfem, jestes dlugowieczny.

Raczej w sensie raczej reszta drużyny nie zgodzi się czekać kilkadziesiąt lat by dalej kontynuować sesje. Zwłaszcza że większość to ludzie.

Nie rozumiem po co komplikować sobie życie i ograniczać postać wampiryzmem. Jaki jest tego sens? Co da Ci zwampiryzowanie Twojego elfa? Reszta drużyny pozwoli mu wrócić? Nie rozumiem jednej rzeczy:

RafRahl pisze:

W wyniku drobnej sprzeczki w drużynie (związanej z elfami które chciałem ubić) musiałem zwiewać i prze pewien czas nie mogę się pokazać reszcie na oczy. Więc wymyśliłem sobie że zostanę wampirem.

Skąd płynie to "wymyśliłem sobie, że zostanę wampirem"? Jest jakiś konkretny fabularny powód, czy po prostu "bo tak"? Jaki masz cel w zamianie elfa w wampira? Wyjaśnij proszę, bo może wtedy będzie łatwiej coś uradzić i znaleźć jakiś inny sposób, niekoniecznie wampiryzm.

Sam zaś proces przemiany to ciężka sprawa. Trudno mi sobie wyobrazić wampira, który przeistacza nieznaną sobie istotę (i to jeszcze elfa - pamiętaj, że praktycznie wszystkie wampiry to ludzie) w bardzo krótkim czasie. Nie lepiej po prostu dostosować się do drużyny?

Historia mojej postaci jest taka że została ona przymuszona do ucieczki z Naggaroth bo planowała spisek mający na celu obalenie Wiedzmiego Króla ale wyszło to na jaw. Udało mu się uciec i udał się do Bretoni w poszukiwaniu nieśmiertelności i wielkiej mocy magicznej dzięki której mógł by obalić Malakitha a potem elfy na Ulthuanie rzucić na kolana. Wybrał akurat Bretonie bo tam żyje jedyne bóstwo z krwi i kości (oczywiście on nie wie że Pani Jeziora nie jest boginią). Od początku planowałem zrobić z niego wampira tyle że później po prostu teraz nie bardzo wiem co robić dalej więc postawiłem zrobić to wcześniej.

No to na tym etapie pozostaje Ci zbierać informacje, legendy i sprzymierzeńców w Bretonii.

A można zapytać:

kim graja gracze?
Ile macie pieniędzy? (tak mniej więcej)
i czy macie jakieś magiczne przedmioty w drużynie.

W drużynie mam tak:
- Elfa Łowca/Zwiadowca byłego członka Zakapturzonych więc jakoś się dogadujemy (w sensie nie rzucamy się sobie do gardeł za często)
- Człowiek Błędny Rycerz/Rycerz Królestwa traktuje moją postać jako mniejsze zło
- Człowiek Szlachcic/Urzędnik ma mnie w dupie jak zresztą wszystko
- Człowiek Ochroniarz/Strażnik Więzienny dosyć nerwowy i zmienne podejście do mojej postaci czasem przyjazne a czasem wrogie
Mamy tak wspólnie całą drożyną myślę z niecałe 40 zk ale mogę się mylić (ja mam 4 zk. 6 s. i 4m.)
Tak, mamy dwa magiczne:
- Czaszkę Niedźwiedzia z duchem przodka orczego szamana (z której nie umiemy korzystać)
- Jadeitową Kulę służy do porozumiewania się na odległość z drugim takim kamieniem który obecnie posiada kultysta chaosu.
Oba przedmioty mam ja.

No to w sumie nawet niezła drużyna, tylko aż dziwne ze tak mało kasy. No, ale powergamerstwa nie ma to coś tam popiszę.

1/ Największe zagęszczenie wampirów na metr kwadratowy występuje w sylwanii.
2/ Nie musisz szukać wampira, wystarczy że zaczniesz interesować się nekromancja i poświęcisz PD żeby zamienić się w podobne coś. Oddawaj po 50 pd z sesji i w końcu te 900xp uzbierasz (tak bym wycenił opracowanie tego rytuału)
3/ Rpgowo jest fajnie szukać legend itp itd ale to już kolega z góry napisał.
4/ Dogadaj się z powrotem z drużyna, na spokojnie bez nich nie dasz sobie rady mimo wszystko
5/ Chaos z nekromancją się nie lubią więc dzwonić do kultysty nie bardzo masz po co.


a tak z innej beczki:
Zastanów się czy granie oportunistycznie w stosunku do reszty świata i drużyny ma sens Jeśli nie ten elf to rycerz kiedyś cie zabije.

Żeby być takim prawdziwym wampirem należy przecież mieć co najmniej dworek, kilka wioch i klimatyczny cmentarz. Bez tego to hym słabo wypadasz. Każdy łowca ci napluje w twarz..

Co się robi z samotnymi nekromantami/demologami. Szlachtuje się ich i nikt po nich nie płacze, a już taki demonolog szlachcic z koneksjami ? Ciężej za niego się zabrać. Pilnuj dupy.

Dobra dzięki za radę pomysł z rytuałem wydaje się dobry. Poza tym mam jeszcze drobne pytanie. Gdzieś czytałem że Khein wspiera nekromantów tylko nie mogę sobie przypomnieć gdzie i chciałem spytać czy ktoś pamięta gdzie o tym było?

RafRahl pisze:

Gdzieś czytałem że Khein wspiera nekromantów tylko nie mogę sobie przypomnieć gdzie i chciałem spytać czy ktoś pamięta gdzie o tym było?

Chyba coś ci się przewidziało. Jeżeli coś takiego jest to w nieoficjalnym jakimś podręczniku, i tam mogłeś to przeczytać albo ja czegoś nie wiem i coś mnie ominęło.

Jak dla mnie granie mrocznym na terenie Starego Świata już samo w sobie jest dość niebezpieczne. Masz drużynę, która na mój gust powinna Cię ubić przy pierwszym spotkaniu (nie wierzę, że elf nie widzi różnicy między wami), a jeszcze chcesz postać zmienić we wroga wszelkiego, co żywe (jakby już nie była...). Może zastanów się jednak nad innym pomysłem? Drużyna mordująca jednego z graczy to nie jest to, co tygrysy lubią najbardziej.

wysłannik pisze:

Chyba coś ci się przewidziało.

W I Ed. Khaine ma inny charakter, niż w II. Jako zły brat bliźniak Morra, który próbuje tworzyć własne królestwo zmarłych (m.in. poprzez wykradanie dusz starszemu bratu) jak najbardziej pasuje na patrona nekromantów i czarnoksiężników.

Carramba pisze:

Jak dla mnie granie mrocznym na terenie Starego Świata już samo w sobie jest dość niebezpieczne. Masz drużynę, która na mój gust powinna Cię ubić przy pierwszym spotkaniu (nie wierzę, że elf nie widzi różnicy między wami)

A skąd oni mają cokolwiek wiedzieć? Ludzie nie mają praktycznie pojęcia o Druchii. Jak niby leśny elf ma wyczaić, że chodzi o długoucha z Naggaroth? To w DeDekach Drowy są czarne i ogólnie wyglądają inaczej, w WFRP różnice między elfami są prawie wyłącznie kulturowe, a nie fizyczne. A biorąc pod uwagę schizmę między elfami, to taki Asrai może mieć poważne problemy z odróżnieniem Asura od Druchii.

Dalej uważam, że wprowadzenie postaci wampira to błąd. Spróbuj znaleźć inne rozwiązanie - to raczej rozwali Wam sesje.

Ok, dzięki za rade. Zostanę po prostu zwykłym nekromantą i tyle. No, przynajmniej na razie.

Hej, moja postać planowała obalić Karla Franza i wprowadzić demokratyczne rządy z poszanowaniem praw mniejszości (halfingi). Niestety jest zamknięta w jakiejś twierdzy, którą zwą "Przytułek dla obłąkanych" i serwują ziółka po których chce się spać i nie obalać cesarza... nie wiedzą, że ma MOC większą niż Sigmar.

A tak na serio to Elf by Cię od razu wyczuł - Niemiec z RFN by dość szybko w latach żelaznej kurtyny poznał, że jego kumpel jest wychowany w komunizmie - zachowania, nawyki i przyzwyczajenia, które tylko szkolona osoba potrafi zgubić.