Jest sesja, jest walka, nagle gracz mówi "rzucam <nazwa czaru>". Nie znasz tego czaru, wiesz tylko z jakiego jest podręcznika. Co wtedy robicie, by nie tracić płynności na ywyszukiwaniu i wczytywaniu się jak działa dokładnie ten czar? W wypadku postaci które mają określoną znaną ilość czarów jest to dosyć proste - co poziom uczysz się jak działa nowy znany czar. Ale np czarodziej który może mieć nieograniczoną ilość zaklęć w księdze? Lub taki Kapłan czy Druid, który co drugi poziom zyskuje dostęp do kilkunastu nowych czarów (i zastraszającej ilości, jeśli może korzystać ze wszystkich podręczików)? Albo gdy postać nagle chce kupić zwój z czarem którego nie ma w PG albo do tej pory nie był używany i trzeba szukać? Przecież nie będę się uczyć na pamięć wszystkich istniejących zaklęć. Jak sobie z tym radzicie?

Zrzucasz odpowiedzialność na gracza i niech przygotuje przed sesją na kartce opis tego czaru, skoro go wynalazł w jakiejś tam książce. Dwa przed sesją gracz powinien poinformować o nowym czarze, że takowy wynalazł dając ci czas przed sesją na zapoznanie się z nim.

No u mnie niestety to nie bardzo działa :/ Gracze raczej mocno się ociągają z pisaniem mi takich rzeczy. Na ogół dostaję w dniu sesji informacje o tym jakie czary w ogóle będą używali, a nikt nie wie jak działają nawet jego czary. No, z paroma wyjątkami (w sensie "kilka czarów już na tyle dobrze poznanych jest, że z pamięci się je recytuje").

Ktoś to musi robić. Albo gracze albo ty na sesji będziesz szperał po podręcznikach.

W sumie racja. Czas wprowadzić zasadę "nie masz opisu czaru = nie możesz go rzucić" bo mnie już krew zalewa gdy od tygodnia łażę za graczami żeby mi wysłali wszystko wcześniej bo na weekend wyjeżdżam, a jeden napisał mi łaskawie rano w dzień sesji z 5 czarów na krzyż z czego jeden nawet nie wie czy ma na liście, a drugi mi powiedział że będzie bazował na pajęczej wspinaczce i podwojeniu prędkości A uprzedzałem, że będzie dungeon crawling więc mechanika ma być w 100% jasna przed moim wyjazdem...

A może jakieś sprytne sprawdzone metody śledzenia czarów na dzień? Tak żeby nie trzeba było robić za każdym razem nowej listy, i zajmowało maksymalnie jedną stronę A4? Nie wiem, może długopisem wypisane po kolei wszystkie czary znane, i te które postać przygotowuje są zaznaczane są ołówkiem w jakiś sposób - a po rzuceniu po prostu się ściera zaznacznie. Masz coś innego?

Są specjalne karty na czary, gdzie jest miejsce na krótki opis i garstkę danych numerycznych jak czas działania, rzuty obronne, obrażenia czy co tam bądź. Można je spiąć i oprawić w klimatyczną i super fajną księgę czarów dla gracza.

Stosowane masowo w Ars Magice gdzie czary się projektuje samemu a stary czarodziej ma ich dziesiątki, niemniej do D&D też na pewno są.

Moi gracze śledzą ilość czarów, po prostu stawiając przy odpowiedniej kolumnie -, gdy rzucą następny czar przerabiają to na +, potem następny - i tak aż do wystrzelania się z czarów. Proste i dzięki temu, że prowadzą to sumiennie i nie oszukują ja mam jedną sprawę z głowy, a oni wiedzą co mogą zrobić.

Która edycja DnD? Przeszkadzają Ci karty anglojęzyczne? Swego czasu miałem kilka fajnych kart do DnD, np z listą czarów kapłańskich z opisem jak działa, co się rzuca i jaki daje efekt. Ale po angielsku. Cholernie przydatne dla kapłana jeśli chcesz "z dnia na dzień w sesji" zmienić zestaw czarów.

Angielski język nie bedzie żadnym problemem Ed. 3.5.

Jakby co, są nawet generatory.
Przykład.

http://files.meetup.com/47142/ultimate_3.5_sheet.pdf

Powodzenia

Gwjazdor pisze:

No u mnie niestety to nie bardzo działa :/ Gracze raczej mocno się ociągają z pisaniem mi takich rzeczy. Na ogół dostaję w dniu sesji informacje o tym jakie czary w ogóle będą używali, a nikt nie wie jak działają nawet jego czary. No, z paroma wyjątkami (w sensie "kilka czarów już na tyle dobrze poznanych jest, że z pamięci się je recytuje").

Prost zasada: "Nie dasz mi zasad działania, nie dam ci go używać" powinno zmobilizować graczy.

Gwjazdor pisze:

A może jakieś sprytne sprawdzone metody śledzenia czarów na dzień? Tak żeby nie trzeba było robić za każdym razem nowej listy, i zajmowało maksymalnie jedną stronę A4? Nie wiem, może długopisem wypisane po kolei wszystkie czary znane, i te które postać przygotowuje są zaznaczane są ołówkiem w jakiś sposób - a po rzuceniu po prostu się ściera zaznacznie. Masz coś innego?

Niech gracze zrobi karty z czarami (coś jak np. karty M:TG): Nazwa czaru, szkoła, czas rzucania, skrócony opis (mechanika) dla każdego czaru jaki ich postać zna. Gracz wykłada karty z czarami, które postać przygotowała opisem do góry. Jak rzuca jakiś czar, odkłada go na bok. Proste. Jeśli ma więcej razy zapamiętany jakiś czar, niech położy kostkę na karcie. Liczba oczek wskazuje ile takich zapamiętanych czarów jeszcze ma.

Ja mam prostą zasadę. Nie mam podręcznika, nie ma zaklęcia. Jak czary są w ok. 10 podręcznikach, to da się połapać. Jakiś fragment opisu jest potrzebny lub nie ma co do niego zgodności, to sprawdzamy opis. Walka w D&D super dynamiczna i tak nie będzie.

Druga sprawa - bez szaleństw z poziomami. Jak gra się na niskim poziomie i awansuje bez nadmiernego pośpiechu, to nawet gracz z awersją do podręczników ogarnie plus minus, co ma na swojej liście. Poza tym gracz może sprawdzać opisy przy wybieraniu zaklęć.