Cześć!

Jestem nowy na forum, nie za bardzo się orientuję w systemach etc. szukam porady na temat pewnej przygody, którą chcę stworzyć. Będzie to wstęp do gry komputerowej, już mówię jak to wygląda.

Jest sobie intro, jego treść nie ma znaczenia. Po intrze mamy wylądować w lesie, kilka dni drogi do miasta, do którego chce dotrzeć bohater (przyczyny poznajemy później). Otóż podczas podróży spotkamy mężczyznę, w dość podeszłym wieku. Decydujemy się do niego przyłączyć, gdyż nasze rezerwy żywnościowe się wyczerpały, a jak widać owy napotkany towarzysz je posiada w znacznej ilości. To wszystko musi się wydarzyć, nie ma na to wpływu. I teraz nie mam pomysłu w jaki sposób natkniemy się na tego NPC, kompletnie, odrzuciłem ten z ratowaniem z opresji, jako że to pojawi się później...

Gdy już w jakiś konkretny sposób poznajemy mężczyznę, rozbijamy obóz i pod wieczór nawiązujemy z nim dialog. Tu pojawia się kolejny problem, bo nie przychodzi mi do głowy jak rozbudować ten dialog, aby trwał tak z 10 min, i jednocześnie nie przynudzał. Nie wystarczy spytać o jego imię i cel wyprawy do lasu, a więc jakie Wy macie propozycje?

Po dialogu, idziesz wraz z towarzyszem spać. Zasypiasz, trwasz w tym stanie przez kilka godzin, gdy budzi Cię krzyk, znajomy krzyk. Tak, to ten mężczyzna, okazało się, że poszedł się wypróżnić do lasu, jednak zaatakował go jakiś potwór (to nieistotne). Zraniony padł na ziemię i oczekiwał na twoją pomoc. Rozpoczyna się turowa walka między tobą a potworem, a po jej wygraniu następuje dana sytuacja:
Mężczyzna potrzebuje mikstury leczniczej, by przeżyć. Możemy mu ją dać, albo poczekać, aż się wykrwawi, wziąć jego ekwipunek i ruszyć dalej. Trochę nieodpowiednia jednak wydaje mi się ta sytuacja z wypróżnianiem, zbyt sztampowo, jakieś pomysły?

W skrócie: potrzebuję idei, jak towarzysz został poznany, o czym z nim rozmawialiśmy w obozie i w jaki sposób został zaatakowany.

Pozdrawiam.

Jak piszesz przygodę, nie zakładaj że gracze coś zrobią - przyłączą się do kogoś, będą z nim rozmawiać, że gość zostanie ranny ale przeżyje. Racje racjami - gracze mogą stworzyć postaci które dobrze polują, znają las i poradzą sobie i bez racji. Mogą grać pozbawionymi skrupułów bandytami i spotkanego wędrowca ubiją na dzieńdobry. Mogą nie wpaść na to żeby podróżować z jakimś bohaterem niezależnym. Mogą być tak słabe społecznie (niska charyzma, wady typu "paskudna morda"), że nie przekonaliby nikogo do podzielenia się racjami i na nic takiego nie liczą.
Mogą nie iść spać wszyscy jak jakieś ofiary tylko wystawić porządne warty etc. Mogą im wyjść rzuty na spostrzegawczość i potwór nie zaskoczy faceta. Mogą przytrzymać faceta w obozie i zabronić mu załatwić się w lesie bo to niebezpieczne i głupie i może się załatwić tuż przy obozie bo ani nikt nie widzi ani nikomu to nie wadzi. Mogą wykazać się dobrą taktyką lub szczęściem w kościach i załatwić potwora zanim ten zrani koleżkę. Mogą na widok potwora uciec i zostawić towarzysza i nigdy nie wrócić. Itd itp.

Co do rozmowy - jeśli nie ma o czym, to nie będą gadać. Żeby postaci miały o czym gadać z podróżnymi na drodze musi być tło - tj musi być to część kampanii w której gracze mają powód interesować się wydarzeniami w miejscach które mają przed sobą lub za sobą. Jeśli to jest np kampania o wojnie i ta wojna jest dość skomplikowana a gracze się w tym jakoś orientują, to mogą i całkiem długo wypytywać gościa o to czy widział jakieś oddziały, jakie, pod jakimi sztandarami, czy wie które twierdze się bronią a które padły, jaka jest sytuacja w miastach, czy i gdzie zmieniły się władze etc.

Dzięki za odpowiedź, jednak jak już wspomniałem, jest to wstęp do gry komputerowej, nie jest to związane z sesją z realnymi graczami. Pewne wydarzenia jak atak potwora czy spotkanie wędrowca są wpisane w fabułę. Nieliniowa jest nasza postawa w dialogu, tzn. będąc aroganccy lub ordynarni rozmówca zakończy temat i od razu przejdziemy do stanu spoczynku.


Zapomniałem wspomnieć o celu wyprawy tego NPC, otóż jego syn ciężko zachorował, a jako, że tylko głowa rodziny zdolna jest wybrać się w las i znaleźć zioło, które jest potrzebne, tak wyruszył mężczyzna.
Spotykamy go, gdy już wraca ze "zdobyczą", w jakiej sytuacji, to jest jeszcze do obmyślenia.
Później pojawia się nowo rozbity obóz i towarzysz woła bohatera do siebie, aby zacząć z nim konwersację. Wpadłem już mniej więcej, na jakie tematy mogą rozmawiać, ale nie mogą one być zbyt "ambitne", tj. ów mężczyzna jest tylko mało znaczącym NPC, i nie ma większego wpływu na fabułę. Po mniej lub bardziej udanym dialogu idziemy spać i wtedy jest ten atak.

Później jest wybór:,
czy mamy pozostawić w przy życiu mężczyznę, wyleczyć go i doprowadzić do miasta,
czy może pozwolić mu umrzeć, ale zabrać zioło, które niesie ze sobą,
zostawić razem z ziołem,
albo zostawić, wziąć zioło, które sprzedamy później na targu.

Wydaje mi się, że bardzo trudno sprawić, żeby 10 minut dialogu na wstępie gry było ciekawe. Może zamiast tego niech wędrowiec opowie graczowi swoją historię - jak syn zachorował, jak, nie wiem, poszedł pogadać z babką-zielarką, jak wyruszył do lasu i jak po drodze zaatakowała go wściekła leśna wiewiórka (albo cokolwiek). Opowieść będzie retrospekcją, w której gracz wcieli się w rolę wędrowca i będzie nim grał - to przy okazji posłuży jako tutorial do gry, z podstawowymi zdaniami, podstawami walki i dialogów itp.