Jest poranek w nowym roku, wszyscy odpoczywamy po zabawie i dziś nic ambitnego raczej nikt nie przeczyta. Ja przed chwilą zdjąłem z półki "Szczęśliwy powrót" C.S. Forestera.

Przybyłek, Gamedec i Czas silnych istot. Wymaga skupienia.

Aszhe pisze:

Przybyłek, Gamedec i Czas silnych istot. Wymaga skupienia.

Jak wrazenia? Czy trzeba czytac poprzednie czesci, zeby wiedziec o co chodzi? I czy warto w ogole czytac poprzednie czesci?

Jestem dopiero na 140 stronie. Książka zawiera pokaźny słowniczek w którym jest sporo spoilerów do poprzednich części. Sama akcja toczy się dużo później niż wcześniejsze tomy i można zacząć lekturę od tego tomu, choć osobiście uważam, że cykl jest na tyle ciekawy, że warto zacząć od początku i zapolować na książki wydane przez SuperNową lub poczekać na wznowienia w Fabryce.

Ja zaczęłam 2013 rok lekturą "Kruka" Joela Rose'a Jest to rzecz o tyle fajna, że mocno nawiązuje do twórczości Poego (zresztą sam pisarz jest jednym z bohaterów książki), więc automatycznie odsyła nas do kilku jego opowiadań, a do tych zawsze warto wrócić, bo to klasyka

W grudniu udało mi się przeczytać kupione w Londynie "Post Office" Bukowskiego, styczeń zaczynam, próbując skończyć "London" Petera Ackroyda. Teraz pójdzie już chyba szybciej, dołączyłem bowiem do grona posiadaczy Kindle'a. W drodze łatwiej będzie czytać wersję elektroniczą (w domu papier).

Czytam Cmętarz Zwieżąt Stephena Kinga, jak skończę to zabieram się za Strażnik Sadu Cormaca McCarthy'iego. Potem w kolejności czekają, Misery i List w Butelce Nicholasa Sparksa i na samym końcu The Walking Dead Żywe Trupy Narodziny Gubernatora.

"Europa" Normana Daviesa + "Pakt Ribbentrop-Beck", a pewnie także kupię sobie e-book "Red Country" Abercrombiego.

"Europa" jest niezła, ale jednak, moim zdaniem, nie może równać się z "Wyspami". Może dlatego, że autor w niej porusza zbyt wiele problemów i zbyt ogólnie niż jestem do tego przyzwyczajony. Wolę jednak bardziej analityczną problematykę.

Dziś otrzymałem przedpremierową kopię "Bogowie muszą być szaleni", drugi tom o Dorze Wilk Anety Jadowskiej. Chciałem tylko zerknąć, a mam już za sobą 100 str. Jest dobrze, nawet bardzo

Styczeń z XIX wiekiem. Z rzeczy krótkich "Placówka" Prusa, z dłuższych "Wspomnienia z domu umarłych" Dostojewskiego oraz pamiętnik "Podróż etapami więźnia do Syberyi" z 1866 roku. W kolejce czeka "Sachalin" Czechowa

Rozpoczynam 5-ty tom serii Cal Leandros (Roadkill) - mieszane uczucia. Z jednej strony latające i mocno krwawiące części ciał różnych potworów (co mi nie podpada), z drugiej strony świetny czarny humor i dystans do opisywanych sytuacji (co akurat lubię). W sumie jednak całkiem niezłe.
Jako przerywniki 5-ty tom wojny Helforta (The Final Battle) oraz "Of Blood and Honey" co dopiero zacząłem więc wyrobionej opinii jeszcze nie mam.

"Pluton wyrzutków" - Sean Parnell. Zaczyna się interesująco...

Zanim konkretnie zabiorę się za czytelniczy rok 2013 muszę pozbyć się czytelniczego kaca po zakończeniu PLO
W najbliższych planach znajduje się zapoznanie się z Anetą Jadowską - o ile pierwszy tom zupełnie odstraszał okładką męską część widowni, o tyle okładka tomu drugiego jest całkiem zachęcająca
W następnej kolejności Czas silnych istot (skrót CSI mnie totalnie rozwala) Marcina Przybyłka.
A, w tak zwanym międzyczasie, kolejne czytanie Karaibskiej krucjaty Marcina Mortki XD - książka szczególnie warta polecenia dla osób lubujących się w RPG. Czytają ma się wrażenie, że jest się w środku rozgrywki XD

Ja skończyłem dopiero Ludzi z Bagien Edwarda Lee a teraz zaczynam Drapieżców Mastertona.

Lektura "Londynu" Petera Ackroyda powoli zmienia się w projekt dłuższofalowy (co nie znaczy, że mniej satysfakcjonujący!). W przerywnikach dzięki kindle'owi pochłaniam drobniejsze rzeczy, i tak łyknąłem już "Sense of an Ending" Juliana Barnesa (ciekawa powieść o pamięci i przeszłości, ale trochę nie mój styl opowiadania historii; widać jednak w głównym nurcie też są rzeczy, które do mnie nie trafiają) i pierwszą część "Serii niefortunnych zdarzeń" Lemony'ego Snicketta. Teraz czytam "Córkę króla elfów" lorda Dunsany'ego.

Właśnie skończyłem Gdzie Wasze Ciała Porzucone i muszę przyznać, że było to intrygujące spotkanie z książką Na pewno sięgnę po drugą część, ale to w swoim czasie. Teraz albo Bacigalupi i Nakręcana albo PLO1 Grzędowicza albo Opowieści cz.1 Wegnera albo...kurde...osiołkowi w żłoby dano...

Antoniusz i Kleopatra skończone, a więc wracam do Korony Śniegu i Krwi

Z krótszych "Operacja Thor" plus dodatki i próbuję upolować jakieś nowości, ale nasi jakby trochę przycichli ( no może poza powyższym tytułem ), dlatego czas udać się do świata Cobr Zahna - cały cykl przede mną

Najaa pisze:

Antoniusz i Kleopatra skończone, a więc wracam do Korony Śniegu i Krwi

U Tuwima przeczytałem kiedyś, jak w jednej międzywojennej gazecie jakiś niedouczony pismak, który miał za zadanie wkleić informację o sztuce pod takim tytułem, zmienił go na "Antykwariusz i Kleopatra".

Zapomniała dodać, że tu nie chodzi o sztukę Szekspira ale o biografię autorstwa Adrian Goldsworthy

A żeby nawiązać do tematu - kiedyś w artykule na WP pomylona Antoniusza z Aureliuszem (pomyłka została na szczęście skorygowana). A w jednej z biografii Kleopatry - (wydanie elektroniczne) redaktor pomylił Plutarcha z Heredotem, choć w wydaniu angielskim pomyłki nie było

earl pisze:

Najaa pisze:

Antoniusz i Kleopatra skończone, a więc wracam do Korony Śniegu i Krwi

U Tuwima przeczytałem kiedyś, jak w jednej międzywojennej gazecie jakiś niedouczony pismak, który miał za zadanie wkleić informację o sztuce pod takim tytułem, zmienił go na "Antykwariusz i Kleopatra".

Może autokorekta mu zmieniła i nie zauważył?

Operacja pętla Vladimira Wolffa - czyli drugi tom Odległych rubieży. Akcja przenosi się głównie na Bałtyk, nieźle przedstawione sceny walk między polską a radziecką marynarką. Trochę gorzej poprowadzony wątek głównego bohatera cyklu. Ogólnie książka sprawia pozytywne wrażenie i zachęca do czekania na kolejny tom.

Zacząłem "Eragona" ale jakoś tak mi nie podchodzi ten tekst ( a to już druga próba) więc chyba się przerzucę na sagę o Potterze ( tego też jeszcze nie czytałem - a jako fan fantasy wypadałoby )

Ja nie mogłam też przebrnąć przez Eragona,trudno się czyta.

Tysiąc wspaniałych słońc - Khalled Hosseini, a w drodze jest paczka z Długą Ziemią - Terry Pratchett, Stephen Baxter

Ja zaczęłam rok 2013 od najnowszej książki Andrzeja Pilipiuka "Trucizna" jest to kolejny tom przygód o Jakubie Wędrowyczu. Skończyłam także czytać ostatnie dwa tomy Dziedzictwa (Eragon) bardzo dziwnie się to kończy... Jakby czegoś w niej brakowało. Teraz czytam "Błędy" Jakuba Małeckiego jest to groteska połączona z horrorem. Przeczytałam także Earl Stanley Gardner. Tu były różne tytuły ale były to części o prawniku Perry Masonie. To na razie tyle przeczytałam. Za niedługo będę musiała czytać kodeks cywilny, postępowanie administracyjne na przypomnienie sobie wiadomości o Administracji...

Zakończyłem Czas Horusa. Muszę przyznać, że spodziewałem się prostego opowiadania o kolejnej wojnie w uniwersum Warhammera 40k, a odkryłem wspaniałą książkę w każdym aspekcie. Z pewnością największą jej zaletą są pełnokrwiste opisy walk, bohaterowie i dialogi, to wszystko nadaje niezapomnianego klimatu.
Miałem w planach przeczytanie Kuzynek Andrzeja Pilipiuka, ale zostawiam to na później. Teraz zabieram się za książkę Grahama McNeilla pt. Fałszywi Bogowie.

Witam Ja w styczniu zacząłem Drugą księgę Pellinru Alison Croggon pt.: ,,Zagadka'' Chętnie polecam tą pełną przygód, podróży i wciągającej akcji powieść. Jak ktoś lubi fantasy polecam również ,,Dziewiąty mag'' A.R. Reystone skończyłem drugą część i jestem wielce zadowolony z obydwu. Jest to powieść o kobiecie, która z teraźniejszości trafia do świata magii, szybka lektura i pochłaniająca bez reszty. Trochę romansu i dużo ciekawych opisów świata, mnóstwo akcji. Przynajmniej mnie miłośnika i pisarza fantasy wciągnęła bardzo.

Ostatnio miałam przyjemność przeczytać książkę "Potęga opowieści", którą napisał Jim Holtje.
Oto parę słów o książce:

„Potęga opowieści” to zbiór opowiadań z życia między innymi takich sław jak Mark Zuckerberg czy Michael Dell.
Jim Holtje wyjaśnia nam jak niezwykłą rolę podczas przemówienia mają opowieści własne lub też zaczerpnięte z książki. Ich użycie przykuwa uwagę i pozwala zapamiętać kwestie poruszane na spotkaniu, zaś mówienie tylko o suchych danych budzi znudzenie u odbiorcy . Autor kieruje swoją publikację głównie do biznesmanów aby mogli użyć gotowych opowieści na swoich wykładach i prezentacjach. Pisarz proponuje też przykładowe sytuacje, w jakich można użyć danej anegdoty i jak zacząć przemowę. Opowieści zawarte w książce same w sobie są ciekawe, a niektóre nawet zabawne np.: historia Mary Kay Ash, która opisuje jak została zaproszona na uroczystość wręczenia nagród, na której, zauważyła, że grono osób na sali ma na sobie niedopasowane marynarki. Potęga opowieści pozwala nam też troszkę wedrzeć się w życie osób, które osiągnęły już sukces i zmotywować, aby wziąć sprawy w swoje ręce jak np.: Jeff Bezos twórca Amazon.
Moim zdaniem „Potęga opowieści” nie jest jedynie dla biznesmanów, ale także dla przeciętnego czytelnika, ponieważ każdy po przeczytaniu tej książki może zaczerpniętą w niej wiedzę użyć: w życiu codziennym, na rozmowie kwalifikacyjnej czy też wykładzie. Wystarczy przeczytać publikację, aby dowiedzieć się jak to zrobić.