sob sie 24, 2013 12:47 am
John znowu się odezwał w sprawie Rogera. W komentarzach do postu odnośne jego najnowszej serii (popełnił książkę o zombi i od razu zrobił z tego trylogię) przesłał całkiem obszerne snippety.
Post z 23.VIII, Kom 1 "It would be nice to know what the agenda for the rest of this extraordinary audience might be," Lady Wells Johnson said to Eleonora. "I'd assumed, we'd all assumed, that it was simply going to be formalizing his position. There was far less opposition than Roger appears to think. We know we're in a civil war."
"Roger knows it," Eleonora said. The face of the Emperor's Chief Administrator was tight. "His Majesty that is."
"Any hints?" the President of the Commons asked. Daniel Osborn was nearly two meters with graying blonde hair and built along the lines of a very solid pear. He took a glass of champagne from a passing servant and downed it in one gulp.
"I said Roger knows it," Eleonora said. "I didn't say I do."
"This is highly irregular," the Prime Minister noted. ///get description from We Few/// "I understand that these are extraordinary times but things like this should be handled in a measured fashion. And a coronation shouldn’t be this harum scarum."
"Prime Minister, the one thing I am sure is on the agenda is how long you remain Prime Minister," Eleonora said, not bothering to look at him. "The answer I'm just as sure of, because it is the one part he did discuss with me, is 'not very long' and 'no, he's not going to let Dogzard eat you.' I had to get personal reassurances on that one."
"He's going to call for a vote of no confidence?" Osborn asked.
"The Prime Minister was reminded that the government sits at the pleasure of the Monarch," Eleonora said. "It is an understatement to say that Roger is less than pleased with the current government."
"While there are precedents…" Lady Wells-Johnson said.
"Yes, I know them," Eleonora said. "And so does Roger. What he spent the last three days doing is reading pretty much everything on Imperial history I couldn't get him to read when he was a teenager. As well as other imperial history. Roman, Byzantine, Chinese, Congo, Brazilian. Continuously. I don't think he's slept since his mother passed the torch. It was the first time I realized there was something of a scholar in our Rog. I think he could probably pass the Imperial bar with a couple week's brush-up. Roger is going to dissolve the government. Today. When, I don't know. But it's the only thing I know is on the agenda."
Captain Fain started hammering his pike butt onto the steps in signal that the 'break' was over.
"It's the rest of the agenda that's got me worried…"
"Miło byłoby znać dalszy porządek tej niezwykłej audiencji" Lady Wells Johnson powiedziała Eleonorze. "Zakładałam, wszyscy zakładali, że to po prostu będzie sformalizowanie jego pozycji. Opozycja była znacznie mniejsza niż Roger wydaje się myśleć. Wiemy, że mamy wojnę domową."
"Roger to wie," powiedziała Eleonora. Szef Cesarskiego Sztabu mała zasępioną twarz "To znaczy, Jego Cesarska Mość."
"Jakiekolwiek przecieki?" Zapytał Marszałek Izby Gmin. Daniel Osborn miał prawie dwa metry wzrostu, siwiejące blond włosy i był zbudowany jak spora gruszka. Wziął kieliszek szampana od przechodzącego służącego i wypił go jednym haustem.
"Powiedziałam, że Roger to wie," powiedziała Eleonora. "Nie powiedziałam, że ja wiem."
"To jest bardzo nieregulaminowe," zauważył Premier. / / / Dostać opis z We Few / / / "Rozumiem, że są to niezwykłe czasy, ale takie rzeczy powinny być traktowane z należnym szacunkiem. Koronacja nie powinna być scarum harum".
"Panie Premierze, jednego czego jestem pewna, to że w porządku dziennym jest to jak długo pozostanie Pan premierem," powiedziała Eleonora, nie zadając sobie trudu, aby spojrzeć na niego. "Równie pewna jestem odpowiedzi na to pytanie, bo to jest jedna sprawa którą za mną omówił. Brzmi ona „niedługo" oraz „nie, nie pozwolę Piaszczurze zjeść Premiera”. Na to ostatnie musiałam zdobyć osobiste zapewnienie. "
"Poprosi o na wotum zaufania?" zapytał Osborn.
"Premierowi już przypomniano, że rząd sprawuje swe funkcje za cesarskim przyzwoleniem," powiedziała Eleonora. "A powiedzieć, że Roger jest mniej niż zadowolony z obecnego rządu, to mało."
"Przecież istnieją precedensy ..." powiedziała Lady Wells-Johnson.
"Tak, znam je" powiedziała Eleonora. "Tak samo jak Roger. Ostatnie trzy dni spędził na czytaniu prawie wszystkiego na temat historii Cesarstwa, do czego nie mogłam go zmusić gdy był nastolatkiem., Jak również historii innych imperiów. Rzymskiej, bizantyjskiej, chińskiej, kongijskiej, brazylijskiej. Nie sądzę aby spał, od czasy kiedy matka przekazała mu władzę. Po raz pierwszy uświadomiłam sobie, że nasz Rog ma w sobie coś z uczonego. Myślę, że mógłby zdać aplikację prawniczą gdyby parę tygodni wkuwał. Roger rozwiąże dziś rząd. Kiedy, nie wiem. Ale to jest jedyna rzecz, o której wiem, że jest w porządku audiencji. "
Kapitan Fain zaczął stukać trzonkiem piki o stopnie na sygnał, że "przerwa" dobiegła końca.
"To co mnie martwi to reszta agendy ..."
"Ladies, gentlemen and other beings, We are Our new Emperor," Roger said, holding up a scroll. "God what a horrible sentence but true. The other reason for the short break was to get people to sign the required paperwork. So herewith, Our first Address as Emperor.
"The Imperial We, that snooty nose in the air way We emperors affect, is not just a high falutin’ way of speaking. The Imperial We denotes that, as Emperor, We speak for and are responsible for the lives of all the people of the Empire. When this person, Roger MacClintock, says ‘We’, We are speaking for all of Us. Not just Our close advisors, We Few who turned this tide. Not, assuredly, the power players of the capital. When We say ‘We’ We represent the Empire, Core Systems and Border Planets and all the people that live and love and laugh and breathe and hope for a better tomorrow. Let us face facts: We got some problems.
"Our advisors have cautioned Us on Our tendency to expediency learned the crucible of Our trek across Marduk. After long and deep thought, We have decided to differ with those advisors. We, this whole Empire, have a Pretender to the throne who has suborned much of Our fleet, a rival state so callous and believing in its own power and worth that it destroyed one of Our ships on one of Our own systems and endemic domestic issues including massive underemployment of Our subjects and notable failures in Our military's supply chain, the latter of which We, this guy, Roger, shall personally attend to. It seems to Us that the time has come for a touch of expediency. And I sincerely doubt that the majority of the Empire disagrees.
"We love Our Mother and loved, equally, Our beloved and lost brother John and sister Alexander. We really did love and admire John and Alex. We especially miss John because, damnit, that guy was smart as a whip. We could really use his help right now.
"Each were, in their own right, exceptional people known for their ability to smoothly manage the conflicting challenges of the Imperium. The very last choice of most of the leading lights of Our Imperium for Emperor would be, well, the person speaking. Yet all of Our extremely capable relatives, mother, brother and sister, failed in the face of the intrigues of the Pretender. We did not fail. And there is a reason for this besides a bit of luck and very able bodyguards.
"During Our long road to this moment We did not use the model of Our Mother nor that of Our well regarded and frankly dotty grandfather nor Our inestimable siblings. Our model for manners, deportment and sheer bloody-mindedness was Our great something granny Miranda McClintock. And We fully intend to continue in that vein. Our brother and sister, God rest their souls, were killed in the first serious attempt at an assassination on them. We have survived, by rough count, sixteen attempted assassinations. We have fought in seven civil wars, one of the reasons We don't like them. Be fully aware that civil wars absolutely suck. We will try to reduce the damage from the one that's currently going on but it's not going to be fun.
"All of this mess we, little we, us the Empire, are in is due to the action or lack of action of the august personages here assembled as well as various others who were it not for Our actions would also be among this august assembly and wield the power of high and low justice upon Our Empire. To be clear, were it not for Our actions, those of this person and Our close Companions, as well as the Loyal members of the Navy, Marines and other Imperial forces, Jackson, New Madrid and the rest of Jackson's known cronies would still be making decisions. Not acceptable. The fact that they got away with it as long as they did is highly unacceptable.
"A wise man once said that all that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing. We will add that it helps the triumph of evil if the powers-that-be are themselves not particularly good men or care more about money, power and prestige than, say, the fact that their Empress is being raped on a daily basis. Having done a quick review of history, generally what happens to Empires about now is something along the lines of the French Terror. But that never seems to work out in the long run. So instead of, say, setting up guillotines in the park and inviting people to decide by vote or lot which peer or MP gets his or her head cut off, tempting as that might be, We begin Our reign by doing a bit of restructuring.
"Panie, panowie i inne istoty, Jesteśmy Naszym nowym Cesarzem," powiedział Roger, trzymając zwój. "Boże, co za straszne, ale prawdziwe zdanie. Inny powodem krótkiej przerwy było, zebranie wymaganych podpisów. Niniejszym więc, Nasza pierwsza Przemowa jako Cesarza.
"Cesarskie My, to nie tylko górnolotny zwrot, zadzierającego nosa Cesarza. Cesarskie My oznacza, że, jako Cesarz, Zabieramy głos i Jesteśmy odpowiedzialni za życie wszystkich mieszkańców Cesarstwa. Gdy ta osoba, Roger MacClintock, mówi, "My", Mówimy za nas wszystkich. Nie tylko naszych bliskich doradców, Tych Niewielu którzy zwrócili tę falę. Tym bardziej nie za stołecznych politycznych graczy. Gdy mówimy, "My" Reprezentujemy Cesarstwo, Systemy Wewnętrzne i Zewnętrzne i wszystkich ludzi, którzy mieszkają i kochają i śmieję się i oddychają i mają nadzieję na lepsze jutro. Spójrzmy prawdzie w twarz: Mamy pewne problemy.
"Nasi doradcy ostrzegali Nas przed Naszymi praktycznymi skłonnościami wykutymi w tyglu naszej wędrówki przez Marduka. Po długim i głębokim namyśle, Zdecydowaliśmy się nie zgodzić z nimi. My, całe Cesarstwo, mamy Uzurpatora tronu, który podporządkował sobie dużą część Naszej floty, wrogie państwo tak bezduszne i wierzące we własną moc i wartość, że zniszczyło jeden z Naszych statków w jednym z Naszych własnych systemów i wewnętrzne problemy państwowe, między innymi masowe bezrobocie wśród Naszych poddanych oraz poważne niedostatki Naszego wojskowego łańcucha dostaw, z czego tym ostatnim problemem Zajmę się osobiście. Wydaje nam się, że nadszedł czas na praktyczne podejście. I szczerze wątpię, aby większość Cesarstwa się nie zgodziła.
"Kochamy naszą Matkę i kochaliśmy, równo, Naszych ukochanych i utraconych brata Johna i siostrę Aleksandrę. Naprawdę Kochaliśmy i podziwialiśmy Johna i Alex. Szczególnie brak Nam Johna, bo cholera, facet był mądry jak mało kto. Naprawdę przydałaby Nam się teraz jego pomoc.
"Każde z nich było, samo w sobie, ludźmi wyjątkowymi, znanymi za ich zdolność do sprawnego zarządzania sprzecznymi wyzwaniami Cesarstwa. Przemawiająca osoba byłaby ostatnim kandydatem do tronu dla większości przywódców Cesarstwa. Jednak wszyscy Nasi bardzo zdolni krewni, matka, brat i siostra, zawiedli w obliczu intryg Uzurpatora. My nie zawiedliśmy. I jest ku temu powód poza odrobiną szczęścia i bardzo zdolnych ochroniarzach.
"Podczas naszej długiej drogi ku tej chwili nie korzystaliśmy z modelu Naszej Matki, ani Naszego szanowanego i szczerze mówiąc dziecinnego dziadka ani naszego nieocenionego rodzeństwa. Naszym wzorem zachowań, manier i zwykłej krwiożerczości była nasza pra-coś tam babcia Miranda McClintock . I w pełni zamierzamy kontynuować w tym duchu. Nasz brat i siostra, świeć Panie nad ich duszami, zginęli w pierwszej poważnej próbie zamachu. My przeżyliśmy, lekko licząc, szesnaście zamachów. Walczyliśmy w siedmiu wojnach domowych, co jest jednym z powodów, dla których nie lubimy ich. Bądźcie w pełni świadomi, że wojny domowe są do kitu. Postaramy się ograniczyć szkody tej którą akurat mamy, ale to nie będzie zabawa.
"Cały ten bałagan w którym my, małe my, My Cesarstwo się znajdujemy, jest skutkiem działania lub zaniechania działania szlachetnych zebranych tu osób, jak również różnych innych, którzy, gdyby nie Nasze działania, również znajdowaliby się wśród tego dostojnego zgromadzenia i mogli sprawować władzę na wszystkich szczeblach Naszego Cesarstwa. Aby było jasne, gdyby nie Nasze działania, me własne jak i Naszych towarzyszy, jak również lojalnych członków Marynarki, Marines i innych sił imperialnych, Jackson , New Madrid i reszta ich kumpli nadal podejmowałaby decyzje. Jest to nie do przyjęcia. Fakt, że tak długo im się udawało, jest wysoce niezadowalający.
"Mądry człowiek powiedział kiedyś, że wszystko, co jest niezbędne do triumfu zła to to, aby dobrzy ludzie nic nie robili. Dodamy, że triumfowi zła pomaga sytuacja gdy stanowiska obsadzone są przez ludzi nieszczególnie dobrych lub gdy bardziej dbają oni o pieniądze, władzę i prestiż niż, powiedzmy o to, że ich Cesarzowa jest codziennie gwałcona. Uczyniwszy szybki przegląd historii, na ogół to, co dzieje się w Cesarstwach na tym etapie to coś na wzór francuskiego Terroru. Ale to nigdy nie wydaje się działać w dłuższej perspektywie. Więc zamiast, powiedzmy, ustawić gilotyny w parkach i zapraszać ludzi do podjęcia decyzji w drodze głosowania lub loterii, którzy posłowie bądź lordowie zostaną skróceni o głowę, jakby to nie było kuszące, zaczynamy Nasze panowanie od małej restrukturyzacji.
Kom 2 - "As I noted to the Prime Minister in the rubble of the Imperial Palace, the government sits at the pleasure of the Emperor. It has been three hundred years since an Emperor had what We're sure people will call the 'temerity' to dissolve a government just cause he's royally pissed off. But it has been a similar period since the last time one screwed up this badly. The government is hereby dissolved. This would normally be a time for all sorts of back-room deals and brinkmanship that would take weeks to resolve. We, this person and the House of Peers and others, are going to be doing things for a while. Probably the next few hours. That is exactly how long you have to form a new government that is acceptable to Us. And, no, We are not going to take just any old list you hand Us. We are responsible for the actions of Our ministers and the ministers of the next government shall understand and recognize that responsibility. If they can't… Well, the ministers that We shall accept will understand and recognize that responsibility.
"Our former Chief of Staff, Companion on the long march across Marduk, prosthetic expert in all things government, is Our current Chief of Imperial Administration, Eleonora O'Casey. Miss O'Casey will be joining you as you attempt to figure out how restructure yourselves in real time. We would suggest you put some welly in it since your constituents are watching and they know a crisis when they see one. If you cannot perform this simple task in a reasonable time, I'd suggest they can the lot of you and start over. Back of the room for this, I'm sure there's going to be argument and We have other things to do. Go.
"Now, as to the House of Peers… The purpose of the peerage is to create a stable governmental structure, separate from the mundane trivia of the Empire, that can look to the Empire's long-term interests. Says so right there in any civics book. Alas, what the Peerage appears to have become is nothing more than a snake-pit of double-dealing and inbreeding for the purposes of concentrating power in the fewest hands possible. A condition that Jackson used to his benefit. It is also supposed to be the central repository of all things Loyalist since peers are sworn to the Emperor. Something We'll get around to. Oddly enough, while my mother, the Empress you were sworn to protect and defend, was being tortured, very few peers even raised the question of what, exactly, was going on. A few did, of course, and a few suffered for those questions. But only a few, so very few.
"If the House of Peers had united in opposition to Jackson when it was apparent a coup had taken place and the Empress was being held under duress, Jackson could not have succeeded. This is prima facia evidence that each and every one of the surviving peers has failed the trust embodied in your positions and oaths. We, therefore, shall not accept your oaths of loyalty until such a time as you have, each individually, redeemed yourselves in Our eyes. This means that you cannot hold power of high and low justice in your demesnes because that power is attached to your oath."
The aristocrats of the Empire had broad executive powers in their 'demesnes', defined as the area attached to their titles. Duke Mars, for example, was functionally the governor of Mars. They had the power of appointment of local judges and other governmental officials, acted as tax-collectors and collected fees from those taxes and had the power to pardon or charge persons. Local legislators created taxes and set the budget, 'the power of the purse', but the Dukes, Counts, Earls and Barons decided how the money was spent in many ways. Their lands and other properties enjoyed broad tax exemptions, so companies in which they held primary control had a significant competitive edge, and they generally had a lot of privileges that were all designed to keep them loyal to an sitting Monarch.
Roger had, in one broad stroke, stripped them of everything except the power to vote as members of the House of Peers. It was a step without precedent in Imperial history, likely to cause chaos in the long run if Roger remained adamant, but so was a civil war this broad and corruption this deep.
Roger kept firmly in mind one of Pahner's sayings: Cuius testiculos habeas, habeas cardia et cerebellum.
"When Our personal favorite Empress, Miranda, created the peerage, she, over time, created over a thousand peers drawn from loyal retainers. And that at a time when there were a bare fifty planets in the Empire. Now we have two hundred planets and an equal number of Peers. Those first Peers did not act in lock-step by any stretch of the imagination but they were loyal and they did have a sort of central focus and philosophy which might be best summed up by Duty, Honor, Empire. A central focus and philosophy the current Peers have apparently forgotten. Otherwise, We could have simply turned up as the prodigal son lost on Marduk during all the fuss because the Peers had followed their oaths, done their damned jobs and taken care of the problem of Jackson!
"All of this leads us to conclude that it is time for some new blood. We shall mention in passing that loyal and willing agreement with Our opinion shall be taken as a nice step in the direction of proving your individual and personal loyalty to the Monarch and We might possibly be willing to accept your oaths thus again permitting you full authority and duty as Peers.
"Mrs. Constance Janforth-Krasnitsky, if you would be so kind as to join us?"
The dowdy, mouse-haired lady who walked down the very long aisle projected a sort of nervous pride. When she reached the balk line she bobbed a curtsey then proceeded forward where she knelt on the provided cushion.
"Mrs. Janforth-Krasnitsky is the survivor of Captain Vil Krasnitsky, captain of the Puller Class Assault Ship HMS DeGlopper. When after suffering tunnel drive failure from a toombie attack the DeGlopper was then jumped by two Saint cruisers, Captain Krasnitsky made the heroic decision that rather than surrender and spare himself and his crew, the primary mission was to keep Our sorry ass from being captured by the Saints. So he selflessly went into a battle he knew he and his crew weren't going to survive while We and our bodyguards snuck away like cowards into the black night of space.
"If Captain Krasnitsky had not taken that choice, the sole surviving heir to the Throne of Man would at the very least spent a couple of years having his own head tinkered with the by Saints. Wouldn't that be special? For his heroism and selflessness, his heir, Mrs. Janforth-Krasnitsky is hereby ennobled ///terms of art/// Lady Janforth-Krasnitsky, Duchess Yong Li and Raina, Baroness Nadejda. Such entitlement requires a majority vote of the House of Peers. I'll go ahead and take my place as Duke Terra in this case. Call for entitlement of Constance Janforth-Krasnitsky, Duchess Yong Li and Raina, Baroness Nadejda, any second?"
"Jak powiedziałem premierowi w gruzach Pałacu Cesarskiego, rząd rządzi za przyzwoleniem Cesarza. Minęło trzysta lat od czasu gdy Cesarz miał, co jesteśmy pewni ludzie nazywają "zuchwałość ", rozwiązania rządu bo prostu był królewsko wkurzony. Ale podobny czas minął od kiedy ktoś tak spektakularnie nawalił. Rząd zostaje rozwiązany. Zazwyczaj teraz nastąpiłby długi okres targów i układów. My, jako osoba, Izba Lordów i wszyscy zainteresowani będziemy prawdopodobnie przez następnych kilka godzin zajęci różnymi rzeczami. Dokładnie tak długo macie na utworzenie nowego rządu, który będzie dla Nas do przyjęcia. I, nie, My nie zamierzamy zaakceptować byle jakiej przedstawionej Nam listy. Jesteśmy odpowiedzialni za działania naszych ministrów i ministrowie nowego rządu powinni to zrozumieć i uznać tą odpowiedzialność. Jeśli nie będą mogli ... Cóż, ministrowie, których Zaakceptujemy zrozumieją i uznają tę odpowiedzialność.
"Eleonora O'Casey Nasza była Szefowa Sztabu, Towarzyszka w długim marszu przez Marduka, ekspert od wszelkich rządowych spraw, aktualnie jest Naszą obecną Szefową Cesarskiej Administracji. Panna O'Casey dołączy do was w waszych próbach restrukturyzacji na żywo. Proponujemy się sprężać gdyż wasi wyborcy oglądają nas i wiedzą co to kryzys. Jeśli nie zdołacie wypełnić tego prostego zadania, w rozsądnym czasie, sugeruje im zwolnienie was i zaczęcie od początku. Zajmijcie w tym celu tył sali, jestem pewien, że będzie sporo kłótni, a My mamy inne rzeczy do zrobienia. Idźcie.
"Teraz, co do Izby Lordów ... Celem szlachty jest stworzenie stabilnej struktury rządowej, odseparowanej od przyziemnych błahostek Cesarstwa, która zadba o długoterminowe interesy państwa. Tak stoi w każdym podręczniku wos-u. Niestety, Szlachectwo stało się, jak się wydaje, niczym więcej niż zbiorowiskiem dwulicowych zdrajców i chowu wsobnego dla celów władzy skoncentrowanej w najmniejszej możliwie ilości rąk. Co też, Jackson wykorzystał maksymalnie na swoją korzyść. Powinno ono również być centralną rezerwą wszelakich lojalistów ponieważ szlachta przysięga na wierność Cesarzowi. Coś czym Będziemy musieli się zająć. Co dziwne, podczas gdy moja matka, Cesarzowa którą poprzysięgaliście chronić i bronić, była torturowana, znikoma część z was poruszyła kwestię, co dokładnie się dzieje. Kilku tak oczywiście zrobiło, i kilku cierpiało za te pytania. Ale tylko kilkoro, tak niewielu.
"Jeśli Izba Lordów byłaby zjednoczona w opozycji wobec Jacksona, kiedy było oczywiste, że zamach miał miejsce i Cesarzowa była przetrzymywana pod przymusem, Jackson nie mógłby się utrzymać. To jest dowód prima facia, że każdy jeden z ocalałych Lordów, zawiódł zaufanie zawarte w jego pozycji i przysiędze. My zatem nie zaakceptujemy waszych przysiąg lojalności aż do czasu, gdy, każdy indywidualnie, odkupi siebie w naszych oczach. Oznacza to, że nie możecie sprawować sądów zarówno prawa lokalnego jak i ogólno-cesarskiego w swoich domenach dlatego, że władza ta jest połączona z waszą przysięgą. "
Arystokraci Cesarstwa mieli szerokie uprawnienia władzy wykonawczej w ich "domenach" zdefiniowane jako prerogatywę połączoną z ich tytułem. I tak na przykład Książę Marsa, był funkcjonalnie gubernatorem Marsa. Mieli władzę mianowania lokalnych sędziów i innych urzędników rządowych, działali jako poborcy podatków i opłat pobieranych od tych podatków i mieli prawo do ułaskawienia lub oskarżania osób. Lokalni ustawodawcy ustanawiali podatki i ustawy budżetowe, ale książęta, hrabiowie, earlowie i baronowie w dużym stopni decydowali, jak pieniądze miały być wydane. Ich ziemie i inne włości cieszyły się dużymi ulgami podatkowymi, więc firmy, w których mieli większościowe pakiety, miały znaczącą przewagę konkurencyjną, a oni na ogół mieli wiele przywilejów, które zostały zaprojektowane tak, by zachować ich lojalność do Monarchy.
Roger jednym śmiałym posunięciem, pozbawił ich tego wszystko z wyjątkiem uprawnień do głosowania jako członków Izby Lordów. To był krok bez precedensu w historii Imperium, który mógł spowodować chaos w dłuższej perspektywie, jeśli Roger pozostałby nieugięty, ale takie same skutki miała wojna domowa i głęboka korupcja.
Roger wrył sobie w pamięć jednego z powiedzeń Pahnera: Cuius testiculos habeas, habeas cardia et cerebellum.
"Gdy Nasza ulubiona Cesarzowa, Miranda, tworzyła szlachtę, ustanowiła ponad tysiąc Lordów wywodzących się z lojalnych wasali. I to w czasie, gdy Cesarstwo liczyło niespełna pięćdziesiąt planet. Teraz mamy dwieście planet i proporcjonalną liczbę Lordów. Ci pierwsi Lordowie nie działali zawsze spójnie, co to to nie, ale byli wierni i mieli coś w rodzaju centralnej filozofii, którą najlepiej podsumowują słowa, Obowiązek, Honor, Cesarstwo. Filozofia którą obecni Lordowie najwyraźniej zapomnieli. W przeciwnym razie, Moglibyśmy po prostu powrócić niczym syn marnotrawny zagubiony na Marduku podczas całego zamieszania, ponieważ Lordowie pamiętając swe przysięgi, wykonali swoją cholerną robotę i zajęli się problemem Jacksona!
"Wszystko to prowadzi nas do wniosku, że nadszedł czas na dopływ świeżej krwi. Wspomnijmy przy okazji, że lojalna i chętna zgoda z naszym zdaniem będzie brana jako miły krok w kierunku udowodnienia, indywidualnej i osobistej lojalności wobec Cesarza i Możemy ewentualnie być w stanie zaakceptować wasze przysięgi ponownie zezwalając wam sprawować pełnię władzy i obowiązków jako Lordów Cesarstwa.
"Pani Constance Janforth-Krasnitsky, jeśli byłabyś tak uprzejmya, aby dołączyć do Nas?"
Mało-gustowną damę o myszowatych włosach, która szła bardzo długą nawą cechował pweien rodzaj nerwowej dumy. Kiedy dotarła do stopni złożyła ukłon, a następnie udała się do przodu, gdzie uklękła na podanej poduszce.
"Pani Janforth-Krasnitsky jest spadkobierczynią Kapitana Vila Krasnitsky, kapitana okrętu szturmowego klasy Puller HMS DeGlopper. Po awarii napędu tunelowego spowodowanej atakiem toombie DeGlopper został zaatakowany przez dwa krążowniki Świętych, Captain Krasnitsky podjął heroiczną decyzję, że zamiast poddać się i ocalić siebie i swoją załogę, jego głównym zadaniem było zachowanie Naszego żałosnego tyłka przed przechwyceniem przez Świętych. Więc bez wahania przystąpił do bitwy, wiedząc że ani on ani jego załoga nie przeżyje, podczas gdy My i Nasi ochroniarze umykaliśmy jak tchórze w czarną noc przestrzeni.
"Jeśli kapitan Krasnitsky nie podjąłby tej decyzji, jedyny żyjący spadkobierca Tronu Ludzkości spędziłby przynajmniej kilka lat w gościnie u Świętych, podczas gdy ci majstrowaliby mu w głowie. Czyż nie było by to fajne? Za jego bohaterstwo i bezinteresowność, jego spadkobiercę, panią Janforth-Krasnitsky zostaje nobilitowana jako Lady Janforth-Krasnitsky, Księżna Yong Li i Raina, Baronowa Nadejda. Taka nobilitacja wymaga większości głosów w Izbie Lordów. W tym przypadku zagłosuję jako Książę Ziemi. Wezwanie do głosowania nad Nobilitacją Konstancji Janforth-Krasnitsky, Księżnej Yong Li i Raina, Baronowej Nadejda, kto za? "
2 Post z 23.VIII, Kom 1 Admiral Helmut finally stopped pacing and faced the young Monarch.
'I have two issues with your plan, Your Majesty.'
'I suspected far more. Please continue.'
'The first is that you have publicly noted that you are the indispensible man, with which I agree. This places you in a condition of extreme jeopardy.'
'Noted. And ignored. It won't be the last time. I don't sit on my hands. Second issue.'
'I am professionally chagrined that it was not my idea. Other than that, brilliant.'
Admirał Helmut wkońcu przestał chodzić tam i z powrotem spojrzał na młodego Cesarza.
"Mam dwa problemy z Waszym planem, Wasza Wysokość".
"Podejrzewałem, że będzie znacznie więcej. Proszę kontynuować. "
"Pierwszym jest to, że publicznie stwierdziliście, że jesteście człowiekiem nie do zastąpienia, z czym się zgadzam. To stawia Cię w stanie skrajnego niebezpieczeństwa. "
"Odnotowane, i zignorowane. To nie będzie ostatni raz. I będę siedział z założonymi rękami. Druga sprawa ".
"Jestem profesjonalnie zmartwiony, że to nie był mój pomysł. Poza tym, genialne. "