Temat powstał po przeniesieniu z wątku Kwestia bushido

Nie chodzi mi o bitewniaczki czy systemy, chodzi mi o rekonstrukcję (typu Wolin, Grunwald itd.) tudzież o bractwa tym się parające - nie ma u nas bractw i festiwali samurajskich. Po prostu. Pokaż mi człowieka który ma zbroję płytową, miecz dwuręczny czy coś, znajdź mi w Polsce rycerza - łatwe? Owszem. A teraz znajdź mi gościa, który ma zbroję samurajską, chodzi do grupy rekonstruującej dawną Japonię (i nie chodzi mi o ludzi trenujących różne sztuki walki) - o właśnie, nie ma!
Więc niektórzy sobie odbijają morderczym rygorem wobec fluffu w systemach.
Co do pozornej stereotypowości klanów - owszem, zgadzam się, ale przeciętny rpgowiec chcący się pobawić stereotypem nie ma problemu z wybraniem ulubionego z "7 Samurajów" po przeczytaniu kolorowych stron klanów w podstawce. Jak chce, to się potem zagłębi w drogi klanów i sam odkryje prawdę o nich, a póki co ma coś, żeby szybko zacząć grę. Zawsze mogą się pojawić skwapliwi, którzy przy pierwszym podejściu do Legendy wyłożą mu wszystkie za i przeciw, na temat fajnego ninja czy mnicha, wreszcie kołując nieszczęśnika.

Poza tym, ostatnio zauważyłem, że wielu graczy wymaga od współgraczy biegłej znajomości wszystkich książek o L5R i kręci nosem, gdy coś nie pasuje do obrazu stworzonego przez wszystkie podręczniki (bo niby Jednorożec się zachowuje wobec Feniksa zgodnie z Drogą Jednoroga, ale gdyby przeczytał anegdotkę z drogi Feniksa, toby wiedział, że nie powinien, a to jest anegdotka powszechna również wśród Jednorogów blablablasralismazgalis) to jeszcze gorsze od japonistycznej bibliografii przed sesją...

Masz rację, musi to być szalenie irytujące, szczególnie dla "świeżych" graczy. Z drugiej strony podobne podejście jest nieuniknione gdy w jednej drużynie mamy nowicjuszy i ludzi którzy zajmowali się nim przez parę lat - wówczas tym bardziej doświadczonym ciężko jest trzymać język za zębami.

Natomiast Mistrz Gry powinien znac świat, który prowadzi lepiej niż jego gracze - przynajmniej o ile ma zamiar prowadzić oficjalną L5K a nie własną wariację na temat.

Legenda jest fajna bo operuje zarówno stereotypami dla "nowych" jak i jest w stanie zaoferować więcej "dojrzalszym graczom". Świat komplikuje się wraz z tym, na ile chcesz go odkrywać - w przeciwieństwie do paru systemów które już z początku zarzucają cię ogromną iloscią różnych frakcji.

No ale dyskusja zboczyła nam na zupełnie nowy temat - po następnym poście który nie wróci do tematu bushido założę nowy wątek.

Więc niektórzy sobie odbijają morderczym rygorem wobec fluffu w systemach.

Wiesz- spójrz na Warhammera i choćby kłótnie o to czy kobieta może być rycerzem. Niby jest tych bractw jak psów a ludzie kłócą się z uporem.

Fingal pisze:

Pokaż mi człowieka który ma zbroję płytową, miecz dwuręczny czy coś, znajdź mi w Polsce rycerza - łatwe? Owszem. A teraz znajdź mi gościa, który ma zbroję samurajską, chodzi do grupy rekonstruującej dawną Japonię (i nie chodzi mi o ludzi trenujących różne sztuki walki) - o właśnie, nie ma!

Sa proby. Nie bede ich ocenial (choc slyszalem niepochlebne opinie), zerknij:
http://klantygrysa.republika.pl/

hmmmmmm...ten klan tygrysa właśnie trochę za bardzo przypomina klub kendo - same pojedynki, kenjutsu i iaijutsu, a nie ma odtwarzania japońskiej wojskowości i bitew. Ale niech próbują...

(szanowna moderatorko, to ostatni mój off-topic) Co zaś do kobiet-rycerzy, to tu się zgodzę. Wojowniczki - pojawiały się tak u wikingów jak i u Celtów, zatem postacie żeńskie wzorowane na tych kulturach nie są złe. Nie drażni mnie wojowniczka z Middenheim, wierząca w Ulryka, ale kobieta rycerz to inny sport. To po prostu nie wygląda i nie brzmi. Rycerz to rycerz, facet ze zbroją i kodeksem, mający damę serca. A kobieta jako rycerz to niestety śmieszność. Można - ale po co? I jak wygląda obiekt westchnień? Zblazowany młodzieniec machający do swej lubej chusteczką z wieży? Ble.

Tu już zdecydowanie zbyt mocno odbiegamy od L5K.

Ciekawa jestem, czy ktoś wpadnie na pomysł szerzej zakrojonych japońskich festiwali. Mogłoby to być ciekawe i bardzo pouczające - szanse są tym większe, że Japonia jest ostatnio modna. Większość podobnych inicjatyw związana jest z mangą - jej zwolennicy są chyba równie liczni co "japoniści" i zdecydowanie przewyższają liczbą fanów Legendy. W Warszawie były kiedyś pokazy organizowane przez gazetę z tego środowiska, w Krakowie zaś działa Manggha, która, z tego co słyszałam, jest dość aktywna w tym zakresie.

Ale mam wątpliwości czy brak festiwali przekłada się na większy systemowy rygoryzm. Zaryzykowałabym tu stwierdzenie, że zjawisko "puryzmu historycznego" łączy się z rosnacą ostatnio popularnością Japonii i coraz większą liczbą osób, które zaczęły się nią interesować, chocby pobieżnie. W związku z tym starzy fanowie, którzy zaczeli się w to bawić zanim jeszcze o Japonii było głośno, mogą z niechęcią spoglądać na falę dyletantów, którzy nagle zaczeli sobie uzurpować prawo do znania się na orientalizmie. Ten rygoryzm i ostracyzm (nie graj bez przeczytania parunastu książek) może być próbą wyznaczenia granic między starą elitą a nową falą, może wynikać z chęcia zakreślenia kręgu, w którym mieszczą się "prawdziwi fani". Bo z czego innego brałyby się takie wymagania stawiane graczom (na przykład przeczytanie traktatu o shugenja) skoro L5K jest tylko grą, sposobem na wspólne spędzanie czasu?

Chciałabym tu podkreślić, że powyższa wypowiedź jest jedynie hipotezą.

Mogę powiedzieć z czego wynika u mnie poprawiactwo- zapewne nie raz nużące dla jego ofiar za co z góry przepraszam. Zajmuję się hobbystycznie historią Japonii, dłubię w tym dość głęboko i drażnią mnie różnego rodzaju dyrdymały (min. dotyczące rzekomej honorowości samurajów) wypowiadane przez domorosłych znawców i wbijane innym do głów jako wiedza historyczna. Dokładnie na tej samej zasadzie fan wojen napoleońskich będzie kręcił nosem na filmy o poruczniku Sharpie a dla rymcerza Joanna d'Arc czy Braveheart będą filmami do dupy bo realia przedstawiono niedokładnie.

Fingal- tu nie chodzi o to kto ma rację w sporze o rycerki (Rycerz z kodeksem ? Chyba drogowym ? )- również tamten spór można urwać prostym "WH to nie Europa a poza tym ja widzę to tak i tyle" i będzie to dokładnie tak samo dobre tłumaczenie jak w przypadku wszelkich dyskusji o samurajach i L5K ("RTNJ a poza tym nawet w podstawce jest napisane przestrzegaj SWOICH reguł"). Przywołałem tamten wątek bo potwierdza on że mimo tego że bractwa "rycerskie" są i puryści mogą się tam wyżywać do woli to dyskusje o realiach świata to i tak tego rodzaju wątki i dyskusje się pojawiają więc rzecz (chyba- trudno przesądzić) nie w tym czy są bractwa czy ich niema

Rado, ruzumiem że czujesz się "purystą" ale powiedz mi, jak zareagowałbyś gdyby zielony gracz chciał dołączyć do waszej drużyny? Czy dawałbyś mu długie stosy lektur do przeczytania? A jak zareagowałbyś gdyby koło ciebie (powiedzmy na konwencie) rozmawiała grupa osób plotąc ewidentne bzdury? A jak kiedy tylko trochę mijaliby się z prawą?

Odpowiedź na to pytanie jest chyba wyznacznikiem puryzmu.

Fairhaven

Nie próbuję nikomu mówić że Kraby z Rokuganu muszą być takie a Modliszki owakie i nie poprawiałbym (prowadząc- nie poprawiałem) osób które nie rozmawiałyby ze mną (tylko we własnym gronie) i nie na temat Japonii (a Rokuganu w którym wszystko jest możliwe). Co innego kiedy rzecz dotyczy realiów historycznych i ktoś przekonuje o tym jak bardzo samurajowie przewyższali rycerzy (przykład jeden z wielu) i mówiąc o historii ewidentnie bredzi powołując się na mity rodem z holywood czy Rokuganu- w takiej sytuacji nie mam najmniejszych oporów przed powiedzeniem mu że nie ma racji i wytaczaniem wszystkich możliwych dział. Zastrzeżenie- wtedy kiedy mówi o historii - dlatego chociażby na forum historycy.pl pisałem o mitach dotyczących japońskiego miecza czy technologii jego wykuwania a tu tego nie robię chociaż pewnie i bez tego jestem namolny za co wszystkich obecnych przepraszam.