Przeczytałem kolejną aktualizację i także dodam kilka słów komentarza od siebie.
Przede wszystkim całość tekstu jest całkiem ciekawa i tak jak poprzednie przybliża nam to czym jest Serdone. Niestety muszę też powiedzieć, że najtrudniej mi się ten fragment czytało ze wszystkich dotychczasowych, nie chodzi tutaj o nudność samego tekstu co raczej mnogość mechaniki, która zawsze (w moim wypadku) obniża przyjemność z czytania. No ale przejdźmy do poszczególnych części składowych.

Zacznę niejako od końca, czyli od magii i jej odmian. Taki podział na wysoką, czarną i objawioną bardzo przypadł mi do gustu, a różnice widać nie tylko fabularanie ale i mechanicznie za co należy się pochwała. Jednocześnie mechaniki jest na tyle mało, podobnie jak dodatkowych rzutów, że w czasie gry nie powinno być problemów z przestojami czy zbyt długimi walkami lub nagromadzeniem rzutów. Efekty niepowodzeń także są fajne, klimatyczne, dobrze oddają naturę świata oraz same ryzyko używania magii. Dwa dodatkowe warianty także są interesujące i niekiedy warte do stosowania jako smaczki fabularne (choć na stałe chyba zbytnio utrudniły by grę).

Jeśli chodzi o psionikę to spostrzeżenia są takie same jak w przypadku magii. Czyli wszystko napisane krótko, zgrabnie i co najważniejsze na temat. Mechanicznych zmian niezbyt wiele ale to wystarcza.

Obłęd i zasady z nim związane. Ten fragment naprawdę mi się spodobał, zasady obłędu są jasne i klarowne a zarazem nie został on sprowadzony tylko i wyłącznie do kolejnej statystkyki gdzieś na karcie postaci, którą czasem dodaje się lub odejmuje od testów czy umiejętności. Tutaj obłęd naprawde ma klimat, jednocześnie pozostawienie dużej swobody dla MG w intepretacji i wprowadzaniu tych zasad ułatwia grę jednocześnie unikając tworzenia kolejnych nikomu niepotrzebnych tabelek.

Jeśli chodzi natomiast o pierwszą część tekstu czyli wiarę. Tutaj mam najwięcej wątpliwości i najbardziej mieszane uczucia. Z jednej strony ogólne pojęcie wiary i metoda jej wprowadzenia oraz uzależnienie od niej mocy kapłańskich czarów naprawdę mi się spodobało. Zasady te zdają się idealnie pasować do koncepcji świata, podkreślając odmienność Serdone od innych settingów DnD a jednocześnie sprawiają, że wiara staję się czymś bardziej metafizycznym, mniej konkretnym niż w standardowych zasadach. Z drugiej strony razi natomiast zbytnie sformalizowanie wiary, brak tutaj swobody do intepretacji. Szczególnie widać to w opisie rytuałów, dokładne określanie co daje ile % sukcesu, jak poszczególne okoliczności wpływają na szanse powodzenia lub niepowodzenia czarów odziera niejako wiarę właśnie z wyjątkowości, którą udaje się wcześniej osiągnąć. Przy tych rytuałach wiara staje się niestety kolejną statystyką. Może lepiej było to pozostawić do decyzji MG w całości, tworząc tylko jeden ogólny wzór a pozostałe warunki załatwiać po prostu na zdrowy rozsądek i modyfikatory z okoliczności ? Owszem należy przyznać, że taki konkrentyzm niektórym może się podobać ale innych może odstraszyć od używania rytuałów (szczególnie osób, które nie lubią dużej ilości liczenia). Proponuję więc aby pozostawić magię rytualną mimo wszystko jako wariant (ze wskazaniem na użycie) a nie zasadę obowiązującą.

Podsumuwojąc muszę jednak podkreślić, że kolejny raz ekipa Serdone dostarczyła nam kawał naprawdę dobrze i rzetelnie napisanej pracy. Za to należą się Wam szczere gratulację, a ja cóż więcej mogę powiedzieć - czekam na kolejne aktualizacje.

Bardzo byłem ciekawy jak będzie prezentować się ta klasa i muszę powiedzieć, że przerosła moje oczekiwania. Duchowny jest po prostu świetny i tak jak wspomnieli moi przedmówcy doskonale pasuje do klimatu i koncepcji Serdone. Profesja jest ciekawa, dobrze opisana, posiadająca bogate tło fabularne, trudna do ogrywania ale jednocześnie na pewno dająca wiele frajdy. Jedncześnie nie zauważyłem jakiś błędów mechanicznych czy potknięć językowych - wszystko jest przygotowane profesjonalnie i widać nakład pracy włożony w tą klasę.

Na koniec pozostaje mi tylko pogratulować i powiedzieć, że niecierpliwie czekam na kolejne artykuły, Nie powiem, że mam nadzieje, że równie dobre bo jestem tego akurat pewien

Właściwie od pojawienia się klasy Duchownego, na którą długo czekałem i nie zawiodłem się a nawet zaskoczyła mnie w pewien sposób pozytywnie nie zaglądałem za dużo do Serdone. Tak czy owak cieszy mnie fakt, że dalsze prace trwają i mimo opóźnień możemy się w najbliższym czasie spodziewać nowych materiałów (a drobne opóźnienie jeśli ma im wyjść na dobre jest całkowicie do przyjęcia). Można by jednak dla podgrzania atmosfery podać kilka szczegółów na temat tego czego dotyczyć ma najbliższa aktualizacja, na pewno ściągnęło by to kilka osób do tematu.
Na koniec powiem, że cały czas czekam niecierpliwie na nowości i jak tylko coś się pokaże możecie liczyć na mój komentarz. Życzę Wam też dalszej, równie owocnej jak do tej pory pracy.

Temat kolejnego artykułu przyznaje brzmi bardzo ciekawie. Tym razem tekst czysto fabularny a do tego jako wstępny opis ras może dostarczyć sporo nowych informacji na temat samego wyglądu świata. Jak dla mnie bardzo smakowity kąsek, czekam z niecierpliwością.

Przepraszam za umieszczenie dwóch postów pod rząd ale od poprzedniego minęło już nieco czasu a poza tym dla czytelności wolę oddzielić poprzednią wiadomość od tej. Jeśli jednak zostanie uznane to za złamanie regulaminu proszę o scalenie obu postów. Z góry dziękuję.

Dostaliśmy kolejną aktualizację Serdone, która tak samo jak wszystkie poprzednie stoi na naprawdę wysokim poziomie. Wstęp do ras a także opis rasy ludzkiej zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Spodziewałem się kilku suchych fbularno-mechanicznych ogólników a otrzymałem ciekawy i interesujący opis bardzo dobrze oddający klimat świata a przy okazji dający dodatkowe fabularne smaczki i ciekawostki tak z historii jak i kultury Serdone za co należą się brawa. Godny pochwały jest też sposób prezentacji tak wstępu jak i ludzi gdzie widać widoczny nacisk położony na fabułę, który mi osobiście bardzo odpowiada a poza tym jest miłą odmianą po serii artykułów mniej lub bardziej mechanicznych.
Do tekstu nie mam praktycznie żadnych zastrzeżeń. Ludzie jawią się jako rasa dobra na początek, z jednej strony niezbyt trudna do odgrywania ale mimo to lekko zmodyfikowana w stosunku do standardów znanych z innych światów DnD. Wszystko opisane jest konkretnie, nie zauważyłem nic nie wnoszącego wodolejstwa czy niepotrzebny akapitów, krótko mówiąc klimatycznie i ciekawie.
Język i styl, tak jak ekipa Serdone nasz już przyzwyczaiła, stoi na doskonałym poziomie (literówek praktycznie nie ma, znalazłem chyba tylko jeden ominięty wyraz).
Podsuwomując dostaliśmy do rąk kolejny artykuł przybliżający nam Serdone oraz jego atmosferę. Pozostaje mi tylko pogratulować i powiedzieć, że z niecierpliwością czekam na kolejne prace i dalsze informację na temat świata.