A tak poza tym jestem w trakcie czytania "Kamuflażu" Haldemana, tak chwalonego przez Zicocu
Na razie rzeczywiście interesujący, ale nie wszystko mnie zachwyca, zobaczymy jak będzie się rozwijać akcja i jaki będzie punkt kulminacyjny.Zrodzony z fantastyki
Ja na razie przeczytałam "Teatr lwowski w latach 1800 - 1842" Barbary Lasockiej i właśnie próbuję z tego wypłodzić pracę zaliczeniową na analizę kontekstualną dzieła teatralnego z elementami historii teatru
A tak poza tym jestem w trakcie czytania "Kamuflażu" Haldemana, tak chwalonego przez Zicocu Na razie rzeczywiście interesujący, ale nie wszystko mnie zachwyca, zobaczymy jak będzie się rozwijać akcja i jaki będzie punkt kulminacyjny.
A tak poza tym jestem w trakcie czytania "Kamuflażu" Haldemana, tak chwalonego przez Zicocu
Na razie rzeczywiście interesujący, ale nie wszystko mnie zachwyca, zobaczymy jak będzie się rozwijać akcja i jaki będzie punkt kulminacyjny.
Tom Holt 'You don't have to be evil to work here but it helps' - do fantastyki humorystycznej podchodzę jak pies do jeża, ostrożnie i z niechęcią po przykrych doświadczeniach , ale w tym wypadku przyjemne zaskoczenie - Holt nie próbuje podrabiać Pratchetta/'rozśmieszać' seksem i wulgaryzmami/parodiować znanych powieści sf, w zamian dostajemy zakręconą powieść umieszczoną we współczesnej Anglii, gdzie przecież całkiem zwyczajne jest istnienie agencji prawniczej zajmującej się pośrednictwem między Piekłem a sprzedającymi duszę, gdzie pracują także magowie usuwający uciążliwe gobliny i harpie a w biurze księgowego firmy znajdują się drzwi prowadzące w zaświaty... dużo inteligentnego humoru, wciągająca fabuła, polecam.
, ale w tym wypadku przyjemne zaskoczenie - Holt nie próbuje podrabiać Pratchetta/'rozśmieszać' seksem i wulgaryzmami/parodiować znanych powieści sf, w zamian dostajemy zakręconą powieść umieszczoną we współczesnej Anglii, gdzie przecież całkiem zwyczajne jest istnienie agencji prawniczej zajmującej się pośrednictwem między Piekłem a sprzedającymi duszę, gdzie pracują także magowie usuwający uciążliwe gobliny i harpie a w biurze księgowego firmy znajdują się drzwi prowadzące w zaświaty... dużo inteligentnego humoru, wciągająca fabuła, polecam.
Witam wszystkich to mój pierwszy post
David Weber "Off Armageddon Reef" - Kawał cegły. Pierwsza książka tego autora którą przeczytałem, zatem trudno mi porównać z jego wcześniejszymi utworami. Podobało mi się, może nie aż tak by szczęka opadła do podłogi ale jest ok. Czekam na tom drugi.
Graham McNeill "Heldenhammer The Legend of Sigmar" - Nowy cykl wydawnictwa Black Library "Time of Legends" i porażka na dzień dobry. Książka prosta niczym budowa cepa, żenujące dialogi, generalnie masakra, szkoda czasu i pieniędzy. Tom pierwszy trylogii - no drugiego i trzeciego to ja raczej czytał nie będę.
David Weber "Off Armageddon Reef" - Kawał cegły. Pierwsza książka tego autora którą przeczytałem, zatem trudno mi porównać z jego wcześniejszymi utworami. Podobało mi się, może nie aż tak by szczęka opadła do podłogi ale jest ok. Czekam na tom drugi.
Graham McNeill "Heldenhammer The Legend of Sigmar" - Nowy cykl wydawnictwa Black Library "Time of Legends" i porażka na dzień dobry. Książka prosta niczym budowa cepa, żenujące dialogi, generalnie masakra, szkoda czasu i pieniędzy. Tom pierwszy trylogii - no drugiego i trzeciego to ja raczej czytał nie będę.
"Potworny regiment" Pratchetta przeczytałam. Świetny, ale mnie się "Prawda" bardzo podobała, a w stylu jest podobny. Jak zwykle czapki z głów przed Piotrem W., któremu udało się (niemal) wybrnąć z potwornego zadania przed jakim postawiła go tematyka książki zmiksowana z polskimi rodzajnikami... Za to korekta jakby słabsza - może si spieszyli z wydaniem książki...?
Akurat udało mi się natrafić na ciekawą książkę z zakresu polityki współcznesnej: "Korporacja zabójców", pióra Jurija Felsztyńskiego i Władimira Pribyłowskiego. Opowiada ona o Rosji okresu ostatnich lat Borysa Jelcyna i rządów Władimira Putina oraz o mechanizmach, kierujących rosyjską polityką w ostatnich kilkunasru latach. Dzisiaj zacząłem ją czytać.
Kolejny Palahniuk 'Choke' potwierdza klasę autora, który potrafi jednakowo barwnie opisać wizytę u umierającej matki, wyprawę po kawał granitu przemycany w dziecięcym wózku i wymknięcie się parzyste do damskiej toalety ze spotkania seksoholików. Polecam wszystkim, którzy lubią zakręcone powieści o naszej pozornie szarej rzeczywistości.
Niemal jednocześnie kolejny Tom Holt 'Nothing but Blue Skies' czyli jeszcze większe zakręcenie codzienności, smoki jako kontrolerzy opadów, zwariowani kapłani królowej Elżbiety II i smoczyca uwięziona w ludzkim ciele, wartka akcja, sarkastyczny humor, w sam raz dla odprężenia po napisaniu kolejnego nudnawego eseju...
Polecam wszystkim, którzy lubią zakręcone powieści o naszej pozornie szarej rzeczywistości.
Niemal jednocześnie kolejny Tom Holt 'Nothing but Blue Skies' czyli jeszcze większe zakręcenie codzienności, smoki jako kontrolerzy opadów, zwariowani kapłani królowej Elżbiety II i smoczyca uwięziona w ludzkim ciele, wartka akcja, sarkastyczny humor, w sam raz dla odprężenia po napisaniu kolejnego nudnawego eseju...
Wziąłem się za trzecią część trylogii Krainy Lodowego Wichru Klejnot Halfinga. Mam pewne wrażenie, że co kolejne książki R. A. Salvatore to nudniejsze od poprzednich.
Ostatnio zmieniony pt maja 23, 2008 3:00 pm przez Elkhwind, łącznie zmieniany 1 raz.
Dom burz po Wieku światła. Książki są świetne, mam tylko mieszane uczucia co do opisów pewnych zdarzeń - w pewnych miejscach nie potrafię ocenić, co sie właściwie stało. Mam wrażenie, ze to "wina" meandrycznego, opisowego i bardzo "subiektywnego" stylu pisania. Miejscami ślizgam sie po tekście, a autor nie ma nawyku zaznaczania ważnych dla fabuły motywów.
Ale ogólnie - ciekawy świat, a wątki obyczajowe z Wieku światła i nawiązanie do rewolucji, problemów społecznych itp są naprawdę wciągające.
Ale ogólnie - ciekawy świat, a wątki obyczajowe z Wieku światła i nawiązanie do rewolucji, problemów społecznych itp są naprawdę wciągające.
Odniosłem bardzo podobne wrażenie czytając książki MacLeoda, chociaż czytałem je w odwrotnej kolejności. Czasami dopiero po dłuższej chwili orientowałem się, że parę stron wcześniej stało się coś ważnego. Co nie zmienia faktu, że to jedne z ciekawszych powieści jakie ostatnio czytałem. Teraz czytam "Davida Copperfielda" Dickensa na zmianę z opowiadaniami Stachury (upolowałem "dżinsowy" komplet jego książek). Ze względu na zbliżającą się sesję "Sklepy cynamonowe" i "Fabula rasa" zostały odstawione na boczny tor.
Einherjer pisze:chociaż czytałem je w odwrotnej kolejności.
Nie zepsuło Ci to trochę lektury "Wieków Światła"? Tzn. imo powinno się czytać w kolejności jak czyta sanmara, jednak w WŚ, autor więcej opisywał i wyjaśniał, za to pod koniec DB jest pewien ważny spoiler. Co do Dickensa to właśnie klimat MacLeod mi przypominał właśnie tego autora.
Sam czytam "Elantris" Sandersona, takie cukierkowe, klasyczne fantasy. Ale jestem mile zaskoczony, bo myślałem, że będzie więcej "cukru w cukrze". Miłe zaskoczenie, niezłe czytadło, szybko się czyta, w sam raz przed sesją.
-
-
SkeezaPhrenyak
Częsty bywalec
- Posty: 122
- Rejestracja:
Czarna bandera Jacka Komudy, to solidna dawka wyśmienitej fantastyki awanturniczej, opakowanej w konwencję opowieści niesamowitych. Piraci z Karaibów w wersji pieprznej i krwistej jak cholera. Warto zanurzyć się w ten soczysty świat morskich przygód, bo to, murwa, bardzo wciągające czytadło jest
Droga Cormaca McCarthy'ego trafiła zaś do grona moich ulubionych książek. Absolutnie zachwycająca opowieść o ludziach. Nie o literackich postaciach, ale o prawdziwych ludziach właśnie. Powieść o utraconym świecie i zachowanym człowieczeństwie. Tak. Bo ta post-apokaliptyczna książka nie opowiada o przetrwaniu ciała, lecz ducha. Jest to opowieść o tym, jak być człowiekiem. Co to znaczy, być człowiekiem i jak nim pozostać mimo wszystko. Opowieść, która uczy, czym jest dobro. Czym różni się człowiek od bestii i na czym polega miłość. Ta książka dociera do sedna tych zagadnień. Nie ociera się o nie, nie próbuje ich dotknąć, lecz wwierca się w nie z całą mocą. Chwyta za serce i za gardło, każe spojrzeć w lustro i odpowiedzieć sobie na pytanie - czy wiem, co jest w życiu naprawdę ważne? I mimo ogromnego ładunku emocjonalnego, w niej zawartego - a są to emocje bardzo silne, rozedrgane, nierzadko podcinające nogi - i mimo niezwykle ponurego nastroju, towarzyszącego lekturze od pierwszej do ostatniej strony, niesie ze sobą cholernie pozytywny przekaz. W gruncie rzeczy, koniec końców, opowiada bardzo ciepłą historię. Mimo że straszliwą, wstrząsającą i skrajnie smutną... a jednak ciepłą i pozytywną.
Kurczę, polecam tę książkę z całego serca. Zwłaszcza, że napisana językiem jakby specjalnie dla tej powieści stworzonym; tak prawdziwym, jak sama historia, którą ów język opisuje. Oszczędny, niemal ascetyczny styl, a jednak piękny i wręcz boleśnie, niemal chorobliwie dotykający istoty tej opowieści.
Czytajcie Drogę, bo ta książka sprawi, że będziecie lepszymi ludźmi
Droga Cormaca McCarthy'ego trafiła zaś do grona moich ulubionych książek. Absolutnie zachwycająca opowieść o ludziach. Nie o literackich postaciach, ale o prawdziwych ludziach właśnie. Powieść o utraconym świecie i zachowanym człowieczeństwie. Tak. Bo ta post-apokaliptyczna książka nie opowiada o przetrwaniu ciała, lecz ducha. Jest to opowieść o tym, jak być człowiekiem. Co to znaczy, być człowiekiem i jak nim pozostać mimo wszystko. Opowieść, która uczy, czym jest dobro. Czym różni się człowiek od bestii i na czym polega miłość. Ta książka dociera do sedna tych zagadnień. Nie ociera się o nie, nie próbuje ich dotknąć, lecz wwierca się w nie z całą mocą. Chwyta za serce i za gardło, każe spojrzeć w lustro i odpowiedzieć sobie na pytanie - czy wiem, co jest w życiu naprawdę ważne? I mimo ogromnego ładunku emocjonalnego, w niej zawartego - a są to emocje bardzo silne, rozedrgane, nierzadko podcinające nogi - i mimo niezwykle ponurego nastroju, towarzyszącego lekturze od pierwszej do ostatniej strony, niesie ze sobą cholernie pozytywny przekaz. W gruncie rzeczy, koniec końców, opowiada bardzo ciepłą historię. Mimo że straszliwą, wstrząsającą i skrajnie smutną... a jednak ciepłą i pozytywną.
Kurczę, polecam tę książkę z całego serca. Zwłaszcza, że napisana językiem jakby specjalnie dla tej powieści stworzonym; tak prawdziwym, jak sama historia, którą ów język opisuje. Oszczędny, niemal ascetyczny styl, a jednak piękny i wręcz boleśnie, niemal chorobliwie dotykający istoty tej opowieści.
Czytajcie Drogę, bo ta książka sprawi, że będziecie lepszymi ludźmi
-
-
Schpeelah#144
Zespolony z forum
- Posty: 939
- Rejestracja:
-
-
Jade Elenne
Zespolony z forum
- Posty: 1264
- Rejestracja:
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość