Zrodzony z fantastyki

 
Awatar użytkownika
JesterRaiin
Użytkownik zaawansowany
Użytkownik zaawansowany
Posty: 59
Rejestracja: pn kwie 28, 2008 5:05 pm

Abstrakt : Twin Peaks

pn kwie 20, 2009 11:44 am

Powiadają, że każda historia ma swój początek i koniec.
Gdzie zaczęła się historia Twin Peaks ?
Czy początkiem było przybycie na te tereny białych ludzi, którzy wypędzili moich przodków i pośród dziewiczych lasów założyli osadę ?
A może było to niedawne wydarzenie. Przypadek, który wstrząsnął wszystkimi : morderstwo Laury Palmer, demona i świętą w jednym ?
Może było to przybycie specjalnego agenta Coopera, którego niekonwencjonalne metody, otwarty umysł i bogaty bagaż przeżyć odmieniły niejednego z nas ?

Nie wiem. Tak wiele wątków dojrzewało przez lata, dziesięciolecia i stulecia, by ostatecznie złożyć się na opowieść o Twin Peaks...

Nazywam się Hawk i jestem zastępcą szeryfa w Twin Peaks. Jestem jednym z ostatnich Prawdziwych Ludzi.

Pytanie powraca znowu : od czego zacząć ?
Mój lud cierpiał wiele i dziś jest cieniem tego czym był. Nie winię za to nikogo. Nasza własna nieudolność i niechęć dostosowania się do nowych sytuacji miała równie duży wpływ na przeszłość co żądza krwi i chciwość przybyszów - uciekinierów ze Starego Świata. Niektórzy wciąż traktują białych z pogardą, ale nie ja. Nawet jeśli w żyłach mieszkańców miasta płynie ta sama krew co w żyłach ich nienawistnych przodków, to zdaję sobie sprawę z tego iż nie każdy wsłuchuje się w jej rytm, nie każdy podąża za ogniem namiętności, który się w niej kryje.
Minęły stulecia i choć nie jesteśmy tym czym byliśmy, wciąż posiadamy naszą dumę i nasze dziedzictwo.
Jego częścią jest opowieść o Białej Chacie. Było to miejsce spokoju i szczęścia, dobroci i zrozumienia. To z niego płyną wszystkie te cechy, które sprawiają, że nasz świat jest piękny, podobnie jak zamieszkujący go ludzie.
Przeciwieństwem Białej, była Czarna Chata. Nietrudno domyśleć się, że to z niej pochodzą wszystkie cienie kryjące się tuż na granicy postrzegania. Te, które szepczą w ciemnościach, które nakazują ludziom czynić zło.

Twin Peaks... Niektórzy mogliby nazwać je błogosławionym, gdyż granica Iluzji świata kryjąca Białą Chatę przed niepożądanym wzrokiem jest tu dużo cieńsza niż gdzie indziej. Inni powiedzieliby, że miasto jest przeklęte, bo granica przesłaniająca Czarną Chatę również ledwie błyszczała. Na szczęście wpływy obu Chat równoważyły się i żadna nie zdobyła nigdy przewagi. Gdy Czarna zatruła umysł jakiegoś drwala, Biała zsyłała siłe i odwagę jego sąsiadom. Gdy Biała zagrzewała Prawdziwych Ludzi do walki z osadnikami, Czarna zaszczepiała w nich uzależnienie od alkoholu.
Taki stan rzeczy trwał długo.

Kiedyś... Nie wiem kiedy, z Czarnej Chaty wyrwały się dwa duchy. Krążąc pomiędzy nami kazały wołać na siebie Bob i Mike. Nie wiem jakie były ich prawdziwe imiona. Nie wiem czym były. Wiem tylko, że były złe.

Bob i Mike opętywali ludzi słabych. Często dzieci. Plugawili ich niewinne umysły, przekształcali w bestie, które znajdowały zaspokojenie w krwi i morderstwach.

Mike został... oczyszczony. Zamieszkując ciało handlarza butów spojrzał w oblicze czegoś... wielkiego i jasnego. Zdał sobie sprawę ze zła, które uczynił i w szale odjął sobie jedną rękę, tą, którą sprowadzał na świat śmierć. Poświęcił się poszukiwaniu swego dawnego partnera, Boba, którego miał nadzieję powstrzymać. Nie udało mu się to.

Bob, rezydujący w ciele prawnika, Lealanda Palmera zmusił go do gwałtu i morderstwa swej własnej córki, Laury. Nasze miasteczko, choć widziało niejedno, nigdy nie było bardziej poruszone. Laura wszystkim wydawała się anielsko czysta, była niemalże symbolem dobra. Wtedy nie znaliśmy prawdy o Bobie i Mike'u. Nie wiedzieliśmy kto jest mordercą.

Na pomoc przyjechał agent FBI, Dale Cooper, człowiek ciągnący za sobą ciężki krzyż. Cooper był agentem federalnym, lecz kroczył drogą pomiędzy światem rzeczywistym i niematerialnym. Tylko dzięki temu szczególnemu stanowi, dzięki wizjom, kontaktowi z zaświatami Cooper rozwiązał zagadkę morderstwa, chociaż prawdy o niej nie mógł ujawnić światu. Lealand został pochowany jako gwałciciel i morderca własnej córki, nie jako udręczony, złamany, opętany człowiek. Życie rzadko kiedy bywa sprawiedliwe.

Wraz z poskromieniem Boba, wpływy Białej Chaty znacząco wzrosły, a to pociągnęło za sobą reakcję ze strony Czarnej Chaty. Do Twin Peaks zaczęli zjeżdżać przybysze o podejrzanej przeszłości. Wielu z nas, zwykłych ongiś mieszkańców obnażyło swe drugie, bardziej mroczne oblicze. Doniesienia o zdradach, narkotykach, nadużyciach i innych przestępstwach stały się naszym chlebem powszednim.

My, Prawdziwi Ludzie, wiem, że to tylko czasowa fala zbrodni. Wiemy, że gdy równowaga zostanie ponownie osiągnięta, wszystko wróci do normy i Twin Peaks na powrót stanie się sennym miasteczkiem, którego mimo mroku czającego się pod powierzchnią nie sposób nie kochać.

My to wiemy, lecz inni nie. Mało jest pośród białych ludzi osobowości pokroju agenta Coopera. Kolejni z nas wyjeżdżają, uciekając przed zepsuciem toczącym miasto.

Nazywam się Hawk i należę do Prawdziwych Ludzi. To jest mój dom i bronię go jako stróż prawa. To jest mój dom i tu pozostanę, chocby tysiąc Bobów i Mike'ów uciekło z Czarnej Chaty...

---------

Mały komentarz : Jak zapewne wiadomo każdemu, kto oglądał serial Twin Peaks, wątków składających się na oba sezony (i pełnometrażowy film) było aż nadto, aby stworzyć ciekawą KULTową kampanię.
Frost i Lynch, twórcy serialu zmuszeni do grania według reguł showbiznesu, co powodowało coraz gorszą degenerację serialu zmieniając go w jakąś wariację "Przystanku Alaska". Mimo to, mrok jest obecny tam, między drzewami prastarych lasów, gdzie tuż na granicy Iluzji można odnaleźć schody do Białej lub Czarnej Chaty...

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości