No dobra ponieważ nikt nie kwapi się, by odpisać, to ja skrobnę parę słów na ten temat.
Przede wszystkim elfy zmieniają się zupełnie inaczej niż ludzie. Różnica pomiędzy zdolnościami 100 letniego elfa, a elfa, który ma 400 lat jest tak naprawdę niewielka. Życie elfa dzieli się na kilka okresów, do których należą: dzieciństwo, dojrzewanie, dorosłość, wiek średni, starość i wiek szacowny. Gdy elfy są zmęczone życiem, zwykle gdy mają ponad 600 lat, przechodzą do Arvandoru.
Dzieciństwo - Okres kończy się w wieku ok 65-75 lat (u elfów morskich 15 lat, a u drowów 25 lat wcześniej). Podczas tego okresu rosną powoli osiągając jakieś 4 stopy wzrostu. W tym czasie uczą się co to znaczy być elfem, podstaw walki mieczem i strzelania z łuku. Wciąż pozostają jednak dziećmi w emocjonalnym tego słowa znaczeniu.
Dojrzewanie - Trwa 30-40 lat (zależnie od rasy). W tym czasie osiągają wzrost 5-5 i 1/2 stopy i dojrzewają pod względem płciowym (obie płcie w tym samym czasie). Pod koniec tego okresu uczą sie jak żyć w elfim społeczeństwie, a także odpowiedzialności i dorosłości.
Dorosłość - Okres od 60-90 lat (zależnie od rasy). W tym czasie elfy obierają swoją drogę w elfim społeczeństwie i dokonują pierwszych samodzielnych i osobistych decyzji (wcześniej wpływ na nie mają rodzice). To właśnie w tym wieku wiele elfów (ok 25%) rozpoczyna poszukiwanie przygód oraz podróżowanie po świecie i również wtedy wiele z nich umiera, gdyż często nie mają wystarczającego doświadczenia, aby poradzić sobie z niebezpieczeństwami.
Wiek średni (chciałoby się napisać Średniowiecze
) - Trwa 50-90 lat (tak, znowu zależnie od rasy). Elfy w tym wieku dowiadują się wiele o świecie i zdobywają mądrość i inteligencję. Wiele z nich w tym właśnie momencie kończy podróże i często zaczyna zastanawiać się nad założeniem rodziny (zazwyczaj kończy sie na razie na zastanawianiu
). Z drugiej jednak strony znajdzie się parę elfów, które dopiero zdobywszy podstawową wiedze o świecie, wyruszają na poszukiwanie przygód (ok 5-10%). Liczni przedstawiciele tej rasy w tym okresie życia zaczynają przykładać większą wagę do tego czym sie zajmują. Czarodzieje rozpoczynają badania, kapłani zajmują sie wspólnotą wiernych, wojownicy trenują innych, a łotrzykowie (niewielu) zakładają swoje gildie. Często robią to co muszą i powinny, a nie to na co mają ochotę (w przeciwieństwie do poprzednich lat). To właśnie głównie ten okres czasu zapewnia elfom reputacje potężnych i mądrych.
Starość - Trwa 35-125 lat (wiecie co powinno być w nawiasie
). Choć elfy wchodzą w "starość" fizycznie w żadnym stopniu na takie nie wyglądają i nadal pozostaja w pełni aktywne (nie posiadają już jednak młodzieńczej werwy). Wiele z nich właśnie teraz zakłada rodziny (jeśli jakimś cudem nie zdecydowało sie na to wcześniej). Stają się trochę bardziej sentymentalne i zaczynają preferować spokojny styl życia (choć często jeszcze lubią zaszaleć). Więcej czasu przeznaczają na przemyślenia, przez co podejmowanie decyzji zajmuje im więcej czasu i nie są one pochopne (aczkolwiek dużo trudniej przychodzi im szybko zareagować i trudniej, niż w młodości zrozumieć im ludzi).
Wiek szacowny - U drowów zaczyna sie w wieku 225 lat, u elfów szarych zaś dopiero w wieku 425 (u innych pomiędzy). Na ich twarzach pojawiają się pierwsze zmarszczki, które zamiast je postarzać dodają im szlachetności. Dalej pozostają dość sprawni, ale z biegiem lat w coraz mniejszym stopniu niż w młodości (ale też bez specjalnej przesady). Wiele elfów zasięga ich opini i korzysta z ich mądrości. Preferują relaksujący styl życia i dużo czasu poświęcają sztuce. Dalej zdobywają wiedzę, a często obserwują także jak ich dzieci rozpoczynają własne dorosłe życie. Gdy elf czuje, że przyszedł na niego czas i że jest zmęczony życiem odchodzi do Arvandoru. Mimo tego ten okres życia może trwać nawet 200-500 lat (to drugie szczególnie w przypadku elfów szarych).
To by było na tyle. Napisałem najważniejsze (w zasadzie to większość
). Po reszte odsyłam do wspomnianej przez Verdesa książki.