Po "Rozgwieździe" nakręciłam się na sf i czytam "Wędrowca" Fritza Leibera. Początek całkiem niezły, choć czuć staroświeckość książki, ale teraz zupełnie wymiękłam, bo po jakichś 150 stronach .

To jest przegięcie! Przyzwyczaiłam się ostatnio do literatury, w której to co obce jest całkowicie niezrozumiałe i takie retro wzbudza we mnie głupawkę. Przynajmniej się dotlenię

Hehehe dalej będzie jeszcze śmiesznej, ale nie będę Ci psuł zabawy (chodzi min. o załogę latającego talerza). Wędrowiec na początku jest nudny ale potem się rozkręca jak zostanie zredukowana liczba głównych postaci. Rzeczywiście mocno czuć retro w Wędrowcu, ale w sumie taki powrót do przeszłości dobrze robi jako przerywnik.

A tak swoją drogą czytał ktoś thrillery Deana Koontza? Są doskonałe, najbardziej podobali mi się Nieznajomi i Fałszywa Pamięć.