1/ Mechanika młotka 2 powinna dostać oskara za swoją prostotę i lekkość przy tak wielu możliwościach.
2/ System tworzenia postaci w rogue trader itp jest jeden z lepszych, dużo możliwości, w prostocie i modyfikacjach.
3/ Gdyby połączyć mechanikę młotka 2 i tworzenie postaci RT to by była najlepszy podręcznik od strony mechaniczno-postaciowej na świecie.
4/ Nikt tego nie zrobi czegoś bliskiego ideału bo nie było by na czym zarabiać pieniędzy.
5/ Fani nie zrobią czegoś bliskiego ideału bo się lenią i nie ma z tego pieniędzy..

6/ Mechanika jest potrzebna do storytelingu choćby po to żeby zrobić powiew świeżości i żeby mg nie projektował swojej osobowości na graczy nadmiernie. (nie robił sesji dla manekinów)
7/ storyteling jest potrzebny w mechanice żeby postacie nie ginęły na pierwszej walce z goblinem bo rzuty nie poszły

8/ Durny jest system gdzie trzeba co do pojedynczego plusika dokładnie określać swoja postać (dnd)

9/ "Mg ma zawsze rację" jest idiotyczna zasadą lepszą jest "nie rób chlewa na sesji" bo odnosi się do zachowania wszystkich, a nie ustala władzę jedynego prowadzącego, a reszta jak sobie chce.

Powergaming jest dobry. Ba, wręcz pożądany, przynajmniej w niektórych systemach (DnD), gdyż pozwala na przedstawienie swej postaci taką jaką by się chciało. Ilu to już graczy miało fajny fabularny koncept na postać wspaniałego wojownika, ale niestety mechanicznie wcale takim nie był? Powergaming pozwala wprowadzić taki pomysł w życie.
Powergamingu nie należy mylić z Munczkinizmem, który się z niego wywodzi, ale jest wysoce niepożądany, zły i szkodliwy dla gry.

1)3 edycja Warhammera to nie wiele więcej niż lekko podrasowany Talizman (podobieństwa nie dziwią, w końcu ci sami twórcy ) za GRUBE pieniędze. To już wolę sobie pograć w mniej rozbudowanego, ale fajnego Talizmana niż planszówkę udającego RPGa

2) Im nowsza edycja Młotka, tym bardziej rozdrobnione po to aby gracze kupowali nowe dodatki. W I edycję można grać z podręcznikiem głównym, w II też, ale co to za gra bez suplementów, a w III bez dodatków nie można sobie w ogóle poczarować Ceny podręczników rosną także wykładniczo

1) RPG jest eskapizmem, ucieczka od rzeczywistosci, morfina dla umyslu
2) Mechanika nie ma zadnego znaczenia, jesli celem spotkania nie jest wyksztalcenie zachowan opartych na konkretnych modelach matematycznych (czyli np. ma kolosalne znaczenie, jesli gramy w ekonomiczna gre decyzyjna a zerowe, jesli "symulujemy" walke kostkami; bo decyzje ekonomiczna faktycznie podejmujemy a z walka nigdy nie mamy nic wspolnego)
3) Potencjal RPG jest niewiarygodny i calkowicie marnotrawiony dzieki eskapistycznemu podejsciu.

1. Mechaniką D&D można grać w Warhammera
2. Mechanika D&D jest Fajna realistyczna i nadaję się do każdej sesji ;]
3. nWoD ma jedynie dobrą mechanikę. Fabularnie leży i kwiczy.
4. Metaplot fajna rzecz.
5. Uparte notoryczne naciskanie na nieodzowną zbawienną potrzebną i obowiązkowo przodującą rolę mechaniki/odgrywania(Potrzebne Podkreślić niczego nie skreślać) wkurwia wszystkich. Antagonizuje wszystkich i w zasadzie niczego dobrego nie przynosi.
6. Graj po swojemu i daj grać po ichnemu innym.
7. Jeśli prowadzisz i coś ci się nie podoba, zmień to, tylko na boga powiedz wcześniej o tym graczom.
8. Znudzenie graczy i powiedzenie im "Tego nie możesz zrobić" pomimo że mechanika na to pozwala największymi grzechami mistrza gry.
9. Powergamer w każdej drużynie to skarb.

Ciekawy temat więc to od niego zacznę moją forumową aktywność. ( coś sporo ludzi pisze tu swoje poglądy, nawet gdy są popularne )

1. 1 ed. Warhammera jest cieniutka. Nic dziwnego, w końcu to były początki.
2. 2 ed. Warhammera ma słabą mechanikę. Gram w ten system ze znajomymi od 5 lat bo szczerze zakochaliśmy się w świecie ale zasady od samego początku przerabiamy. Ograniczony rozwój postaci, dziwne ścieżki rozwoju ( najlepszą drogą do zostania skrytobójcą było zaczynanie jako ciura obozowa -.- ) itp.
3. To tak apropo drugiego ale może inni też do tego doszli więc piszę oddzielnie. Mag w Warhammerze ( z mechanicznego punktu widzenia ) może rzucać tyle czarów ile tylko zapragnie ( przetestowane ).
4. Narracyjne gry fabularne nie są tylko dla pasjonatów. Jeśli w przystępny sposób wyłoży się je komukolwiek, mogą stanowić dla niego dobrą alternatywę dla telewizora czy komputera. Mam nadzieję, że w przyszłości podbijemy naszymi pomysłami świat

2 ed. Warhammera ma słabą mechanikę. Gram w ten system ze znajomymi od 5 lat bo szczerze zakochaliśmy się w świecie ale zasady od samego początku przerabiamy. Ograniczony rozwój postaci, dziwne ścieżki rozwoju ( najlepszą drogą do zostania skrytobójcą było zaczynanie jako ciura obozowa -.- ) itp.

Ale za to o wiele bardziej przystępna niż ta z DDków

3. To tak apropo drugiego ale może inni też do tego doszli więc piszę oddzielnie. Mag w Warhammerze ( z mechanicznego punktu widzenia ) może rzucać tyle czarów ile tylko zapragnie ( przetestowane ).

Chyba kości ci dobrze szły, że nie wylosowałeś ani jednej manifestacji. Ale faktem jest, mag w Warhammerze ma lepiej niż gorzej

1. D&D to nie RPG, FR to nie setting.
2. WFRP to heroic fantasy RPG.
3. Neuroshima jest spoko i ma prostą mechanikę.

1. Panteon w DDku jest przesycony. Wielu bogów można byłoby wywalić bez większych problemów.

1. Panteon w DDku jest przesycony. Wielu bogów można byłoby wywalić bez większych problemów.

2. WFRP to heroic fantasy RPG.

Zgadzam się. Tylko u nas wymyślono taką bzdurę jak "Jesienną Gawędę", czyli poniżanie graczy bez większego sensu. Skoro na przykład podręcznik oferuje wypasione profesje, to gracz powinien mieć dostęp do nich. Dark fantasy też może być heroikiem

D&D to nie RPG, FR to nie setting.

Bowiem? Jakichże to norm nie spełnia?

Bortasz pisze:

1. Mechaniką D&D można grać w Warhammera
2. Mechanika D&D jest Fajna realistyczna i nadaję się do każdej sesji ;]
3. nWoD ma jedynie dobrą mechanikę. Fabularnie leży i kwiczy.
4. Metaplot fajna rzecz.
5. Uparte notoryczne naciskanie na nieodzowną zbawienną potrzebną i obowiązkowo przodującą rolę mechaniki/odgrywania(Potrzebne Podkreślić niczego nie skreślać) wkurwia wszystkich. Antagonizuje wszystkich i w zasadzie niczego dobrego nie przynosi.
6. Graj po swojemu i daj grać po ichnemu innym.
7. Jeśli prowadzisz i coś ci się nie podoba, zmień to, tylko na boga powiedz wcześniej o tym graczom.
8. Znudzenie graczy i powiedzenie im "Tego nie możesz zrobić" pomimo że mechanika na to pozwala największymi grzechami mistrza gry.
9. Powergamer w każdej drużynie to skarb.

10. Świat i Mechanika Neuroshimy to najmniej sensowna rzecz jaką zdarzyło mi się czytać a dotyczyła RPGi...
11. Księga przygód Epickich zabija frajdę z grania w D&D i wypacza całą mechanikę.

Malaggar pisze:

D&D to nie RPG, FR to nie setting.

Bowiem? Jakichże to norm nie spełnia?

Wymaga nie tylko dodawania ale i zrozumienia.

Bowiem? Jakichże to norm nie spełnia?

Nie ma w nim odgrywania ról To mój prywatny, subiektywny i niepopularny pogląd na ten system, jaki wyrobiłem sobie jakiś czas temu, gdy przestałem w to grać.

Jak nie ma? Jest mnóstwo odgrywania ról, nawet są charaktery które mówią jak to robić. Niektóre klasy mają specyficzne kodeksy a wszystkie mają opisane archetypiczne zachowania i podejście do życia. Takoż rasy.

Jak kolega stwierdził, że odgrywania ról nie ma to nie ma i basta...




Nie rozumiem frontu "W D&D nie ma odgrywania", rpg jest rpg jak ktoś chce będzie miał odgrywanie w Dziadach Żuliborskich, w WFRP i w Merpie, a jak nie to mu nawet WOD nie pomoże* i tyle, a termin "W D&D Panteon jest zbyt wielki" pokazuje niedouczenie. Nie ma czegoś takiego jak Panteon DDka. Jest Panteon w Faerunie, Panteon w Greyhawku, Panteon w Midnigtcie (właściwie to jeden bóg?) Ot co.

Co do moich niepopularnych poglądów hmm.

Jesienna Gawęda jest fajna i da się ją dobrze poprowadzić. Wystarczy troszkę chcieć.
Aczkolwiek równie dobrze gra się w WFRP jako heroic czy inszy epic fantasy.
Neuroshima jest spoko, względem mechaniki i świata.
Kostki na sesji są OK.



*Kawałek z WODem to oczywiście żart

"W D&D Panteon jest zbyt wielki" pokazuje niedouczenie. Nie ma czegoś takiego jak Panteon DDka. Jest Panteon w Faerunie, Panteon w Greyhawku, Panteon w Midnigtcie (właściwie to jeden bóg?) Ot co.

Wiesz, wystarczy, że widziałem ten z Fareunu i jest dość przesycony jak na mój gust.

Wiesz, wystarczy, że widziałem ten z Fareunu i jest dość przesycony jak na mój gust

Ech, skojarzyło mi się z memem w stylu
- W przedszkolu byłęm przebrany za kowboja, więc wiem co to Western dziwko!:P

Lepiej sobie porównaj z paneteonem Ziemi, ten jest dopiero przerąbany

http://www.meh.ro/wp-content/uploads/20 ... ro5802.jpg

Lepiej sobie porównaj z paneteonem Ziemi, ten jest dopiero przerąbany

Dlatego im mniej, tym lepiej, niektórzy ludzie bardzo komplikują sobie życie duchowe. Mi wystarczy zero bóstw

Dark Fantasy nie równa się realizm i wysoka umieralnośc postaci.

Heheh. Ale temat. No to lecimy z koksem

1. Wyliczanki takie jak te są kretyńskie, ale dostarczają masę zabawy.

2. Mechaniki "rules heavy" takie jak Klanarchia czy Wolsung są fajne - jeśli się ich dobrze nauczysz i potem grywasz regularnie (co by ich nie zapomnieć). Mi nie chce się uczyć nowych mechanik a konieczność wertowania podręcznika mnie dobija. Dobra mechanika to taka, w której nie muszę ani razu zajrzeć do podręcznika albo do ściągi na sesji.

3. Jeśli chcesz dobrze opowiedzieć jakąś historię, ostrożnie korzystaj z mechaniki. Po kostki powinieneś sięgać tylko wtedy, gdy faktycznie historia może pójść w różne strony, gdy element nieprzewidywalności jest konieczny, gdzie zarówno sukces jak i porażkę da się zinterpretować w sposób prowadzący do ciekawych wydarzeń fabularnych.

4. RPG są o opowiadaniu fajnej, emocjonującej historii, w której gracze mogą podejmować kluczowe dla biegu wydarzeń decyzje. Jeśli na początku przygody/kampanii znasz już jej zakończenie, to znaczy, że zrobiłeś coś nie tak jako MG. W drugiej kolejności ogromną frajdą jest eksplorowanie settingu, odwiedzanie ciekawych miejsc, poznawanie NPC-ów.

5. Gracze (może z jakimiś chlubnymi wyjątkami których nigdy nie poznałem) nie mają talentu aktorskiego. Popadanie w melodramatyzm nie pomaga.

6. Sesje to spotkania towarzyskie ze znajomymi, a RPG to metoda wspólnego spędzania czasu. Granie z ludźmi których się nie zna wymaga żmudnego docierania się ze sobą. I w gruncie rzeczy nie ma sensu, jeśli masz już swoją zgraną ekipę.

7. Granie z niedoświadczonymi graczami to mordęga, która nie sprawia przyjemności.

8. Najlepszy jest gracz który jest aktywny, ma dobre pomysły i potrafi rzucać fajnymi tekstami, ale jednocześnie nie wchodzi ci na głowę i potrafi dzielić czas między uczestników sesji.

9. Sesje poważne, ciężkie klimatem są trudniejsze do poprowadzenia, ale dają więcej emocji i są ciekawsze niż sesje lekkie czy na wesoło. Najlepsze sesje jakie wspominam to były sesje na poważnie, w których autentycznie się przejmowałem tym, co spotyka moją postać i postacie dookoła.

10. Krakowska szkoła prowadzenia ma świetnie opanowane takie techniki, jak opisy czy prowadzenie z muzyką, ale marginalizuje znaczenie graczy dla historii i zamienia RPG w gawędę przy ognisku.

11. Albo bitewniak (może być z fabułą), albo RPG. Cross-overy w stylu D&D4E się nie sprawdzają (patrz też pkt 2).

12. Dobrze przygotowany setting i fajni NPC-e powinni wystarczyć każdemu MG do poprowadzenia całej kampanii. Przecież z tego wynika cała opowieść!

13. Spisane scenariusze do RPG są bez sensu, zwłaszcza w przypadku kampanii. Najlepiej przygotować się z sesji na sesję i na bieżąco kontrolować, w którą stronę idzie historia.

14. Jednostrzałówki przegrywają z kampaniami, ponieważ nie pozwalają pokazać sensownej, rozbudowanej fabuły/intrygi, nie pozwalają się pobawić ewolucją bohaterów, i nie pozwalają się zżyć z postaciami oraz ze światem gry.

15. "Ulubiony NPC mistrza gry" to największy błąd jaki można popełnić. NPC nigdy nie może przyćmić postaci graczy.

16. "Od zera do bohatera" jest durne i nudne (bo sprawia, że bohaterowie zawsze są w cieniu potężnych NPC) a występuje w masie gier. Fajniej się gra postaciami potężnymi (mniej więcej w połowie stawki lub lepszymi), które nie muszą się szybko rozwijać.

17. Realizm jest konwencją tak samo, jak bujanie się na żyrandolach. Większość ekip która gra realistycznie, nie ma pojęcia o tym jak takie rzeczy wyglądają naprawdę.

18. Światy współczesne/SF są o wieeele fajniejsze od fantasy, które w 99% cierpią na przypadek sztampowego post-dedekowego fantasy.

19. Czasem trzeba powiedzieć graczom rzeczy wprost. Na przykład "w tej kampanii bohaterowie są drużyną i nie wbijają sobie noży w plecy". Kto nie akceptuje zasad, nie musi grać. Wywalenie uciążliwego gracza z drużyny to rzecz, którą powinien umieć zrobić każdy dobry MG.

20. Pary na sesjach nie są problemem.

21. Mechanika musi wspierać system; dlatego też mechaniki uniwersalne są cienkie.

1. D&D ma ciekawe settingi, ale beznadziejną mechanikę.

Ech, temat tak super, że porzucę dla niego moją tradycję lurkingu forumowego.

1. Najlepsza kampania jaka została kiedykolwiek wymyślona to "Wewnętrzny Wróg', jak się ją skończyło to "skończyło się" Warhammera.
2. Najlepsza mechanika to(w kolejności): Shadowrun 4e, oWoD, WFRP2(i następne zmiany czyli DH/RT/DW/BC)
3. Mhrrooczny WoD to mit żyjący w zbiorowej świadomości. Tak naprawdę wszyscy grają/grali w to bo bycie Wilkołakiem/Wampirem jest zajebiste i ma się zajebiste moce.
4. Granie bez mechaniki jest pozbawione jakiegokolwiek sensu. Kostki i mechanika wprowadzają naturalny porządek w opowiadaną historię.
5. Jesienna Gawęda to największa krzywda jaką można było wyrządzić WFRP.
6. oWoD jest jeszcze lepszym środowiskiem dla munchkina/powergamera niż D&D.
7. Nie powinno się tłumaczyć podręczników do RPG. Jak ktoś nie zna angielskiego to jest upośledzony.

EDIT:
8. Granie człowiekiem, kiedy ma się inną możliwość jest bez sensu, każdy z nas jest człowiekiem na co dzień.

No to czas na moje:)

1) Solówki są kapitalne, pozwalają skupić się w pełni na postaci gracza
2) Duże, rozbudowane historie postaci, z jej własnymi celami, charakterem, wrogami i przyjaciółmi pozwalają doskonale zbudować dla niej przygodę.
3) Zaczynanie gry postacią z doświadczeniem jest lepsze bo dodaje postaci głębi.
4) Mechanika ma funkcję pomocniczą i powinna być używana jak broń atomowa - kiedy jest naaaaprawde konieczna. Zdrowy rozsądek, zaufanie mg-gracz i dobre opisy rządzą.
5) Tłumaczenie na język Polski wszystkiego oprócz nazw stricte własnych. Frodo Workowaty brzmi równie durnie/fajnie/neutralnie jak Frodo Bagins, bo o takie właśnie nazwisko autorowi chodziło. I jest to mała cena za unikniecie czegoś takiego "No to ja walę double blasta, upgraduje critical hit i robię aim na jego head." Jeśli nie jesteś Hardkorowym Koksem, unikaj jak ognia takiego języka.
6) Dzikie Pola to najlepszy system sklecone nad Wisłą. Kropka.
7) Najlepsze mechaniki w historii RPG to Conan D20 i Star Wars D20. Ich dziecko byłoby niekwestionowanym królem mechanik świata.

1. Dzikie Pola mają dużo lepszy system walki niż d&d.

Stół dla MG i graczy tylko przeszkadza.

1. Imersja jest zjawiskiem fizycznym mierzonym w promilach
2. Granie w gry fabularne to po prostu zabawa nie przynosząca żadnego pożytku
3. Granie w RPG ma swój koniec
4. Twoje dziecko nie będzie grało w RPG

N+1) Realizm w RPG nie istnieje
N+2) Immersja to po prostu zanurzenie w rozgrywce, wczuta w granie. Nie trzeba do niej arcyklimatycznych opisów na 1k6 godzin sesji, masy zbędnych rekwizytów (bo co, gracz nie da rady wyobrazić sobie czegoś, skoro podobno gra w "grę wyobraźni"?), gry aktorskiej i gestów. Wystarczy po prostu intensynie wejść w rozgrywce. Skoro w boargames, bitewniakach i innych strategicznych "grach bez prądu" gracze zanurzają się w atmosferze rozgrywki (immersja), to w RPG takż.e Wystarczy tylko chcieć, a nie smęcić na kostki.
N+3) WFRP, szczególnie 1st, to groteska, a nie błoto i syf.
N+4) Dark fantasy to subgatunek fantasy zmieszanego z horrorem, a nie błoto i syf w otoczce pseudorealistycznośredniowiecznej.
N+5) Naprawdę ciężko się gra z Polakami. Ciągle napotyka się na grupy tworzące stucznie bieguny "fabuła albo mechanika, tulanie albo opowieść" i męczy ciągłe tłumaczenie, że jedno drugiego nie wyklucza.

1. Coś takiego, jak "historia postaci", to tylko strata czasu.
2. Realizm z RPG ma tyle wspólnego, co kangur z turbosprężarką.
3. Jeśli wprowadzam multum zmian w systemie, to nie gram w ten system, a w autorkę na jego podstawie. Nie mówiąc już o tym, że system potrzebujący dużej ilości zmian jest systemem absolutnie niewartym uwagi.
4. Wczuwa w psychopatów pozbawionych skrupułów i zahamowań nie jest niczym złym.
5. Postacie należy tworzyć wspólnie, a nie każdy sobie we własnych czterech ścianach.
6. Elfom daleko do nieskalanego włosem Legolasa.
7. Klasyczne fantasy jest nudne.
8. Sandbox, to jedyny słuszny sposób grania.
9. Wbrew panującej retromodzie stare gry, to nudny, naiwny i niedopracowany crap.
10. Gry "mainstreamowe" są słabe w porównaniu z wieloma mniej znanymi.
11. Kobiety, to kiepscy gracze.

1. RPG to przede wszystkim klimat i konwencja fantasy, magia, czary i miecze (DnD & Warhammer rlz!).
2. Mieszanie fantasy i SF jest jak najbardziej wskazane.
3. RPG "klasyczne"/"papierowe" > cRPG
4. Wampir jest przereklamowany.