Ashdale
Wygląd i osobowość
Ashdale odziedziczył szare oczy swojego ojca, ale poza tym zupełnie go nie przypomina. Po swojej matce Galii odziedziczył blond włosy i okrągłą twarz. Jego twarz wiecznie szpeci okrutny grymas. Samo jego spojrzenie wystarcza, by człowieka ogarnęło zimno.
Młodzieniec jest dokładnym przeciwieństwem ojca. Zamiast kochać naturę, niszczy ją. Zamiast chronić życie, zabija. Ashdale'a nie interesuje równowaga - obchodzi go jedynie surowe zło, czysta nienawiść. Jedyną rzeczą, która wywołuje uśmiech na jego twarzy, jest widok zniszczeń i śmierci.
Ashdale nienawidzi ludzi i zrobi wszystko, żeby zetrzeć ich uśmiechy, ich radość z ziemi. Największą wrogość zachowuje jednak dla tego, który dał mu życie. Nienawidzi Cernda za to, że ten opuścił jego matkę. Nienawidzi ojca, ponieważ ten nie mógł go uratować przed maltretowaniem. Gardzi nim ze względu na jego wrodzoną likantropię. Uważa go za potwora, za skazę na obliczu świata.

Historia
Ashdale jest synem druida Cernda i jego byłej żony Galii. Przez całe dzieciństwo znajdował się pod opieką matki, do czasu, aż pewien szlachcic zainteresował się Galią. Ów mężczyzna dręczył i maltretował chłopca przez następne kilka lat. Wreszcie Cernd odnalazł chłopca i zabrał go ze sobą.
Niestety, zamiast zaopiekować się swoim synem, starszy druid po prostu ruszył szukać przygód. Ashdale przez pewien czas uczył się u członków kręgu swojego ojca. Wreszcie jednak rozgoryczenie i złość wzięły górę. Opuścił las i zaczął szukać sposobów na zniszczenie natury. Pomógł mu w tym pewien kapłan Talony. Młodzieniec zabił go, aby ten nie wydał jego sekretu.
W ten sposób syn Cernda stał się tym, czym teraz jest – zepsutą istotą nienawidzącą wszelkiego życia. Chce odnaleźć ojca i zemścić się na nim, niszcząc najpierw gaj, a potem zabijając samego wilkołaka.

Ashdale: mężczyzna człowiek Drd 7/blighter [CD] 5, SW 12, średni humanoid, KW 7k8+7 plus 5k8+5, pw 68, Init +2, Szyb 9 m, KP 22 dotyk 14 nieprzygotowany 20; atak +12/+7 wręcz (drąg +2, 1k6+4/x3), SA deforestation 30 m ST 18, blight fire ST 18, undead wild shape (2/dzień, large), speak with dead animal, contagious touch 1/day, SC sustenance, Char NZ, MRO Wytrw +11 Ref +8 Wola +13; S 14 Zr 14 Kon 12 Int 14 Rzt 16 Cha 11.
Umiejętności i atuty: Czarostwo +17, Koncentracja +16, Dyplomacja +15 (+17 względem złych), Przetrwanie +18, Zauważanie +18, Pływanie +17; Znajomość ulicy [PGtF], Uniki, Ruchliwość, Błyskawiczny refleks, Piętno zła [BoVD]
Czary blighter na dzień: 6/4/4/3/1/0, ST 13 + poziom czaru, poziom rzucającego 5.0 – wykrycie trucizny, raca, zadawanie drobnych ran, dotyk zmęczenia, wykrycie magii; 1 – zagłada, decomposition [CD], promień osłabienia, niewidizalność dla zwierząt; 2 – ogrzanie metalu, zadawanie średnich ran, spaczenie drewna, ognista pułapka; 3 – zakażenie, pomniejszenie roślin, trucizna; 4 – ogniste uderzenie.
Ekwipunek: elfia kolczuga +3, drąg +2, pierścień ochrony +2, płaszcz odporności +1, 5 eliksirów leczenia lekkich ran.
Region: Amn
Języki: wspólny, chondathski, alzhedo, elfi

Taktyka: Ashdale lubuje się w obserwowaniu zniszczeń i zepsucia, jakie powoduje. Do jego ulubionych czarów należą zagłada, decomposition, promień osłabienia i trucizna. Zamiast lekkich zbroi, jakie zazwyczaj noszą druidzi, ma na sobie kolczugę.
Wskazówka: „Jestem Ashdale z Athkatli, syn Galii.”

Jaemal
Wygląd i osobowość
Jaemal jest przystojnym mężczyzną o bardzo jasnej cerze. Nosi długie czarne włosy. Oczy aasimara są równie ciemne, jak jego fryzura. Wydają się jednakże błyszczeć niczym gwiazdy. Blask ten wydaje się pochodzić z wewnątrz jego istoty. Zaklinacz ma szlachetne rysy twarzy i pełne wargi. Nosi szaty maga z gładkiego materiału, w kolorze purpury. Ozdobione one są szafirową spinką, a na rękawach widnieją złote mankiety.
Zaklinacz nie chce być postrzegany jako zraniony na duszy. Pomimo swojej przeszłości woli skupić się na tym, co go czeka, a nie na tym, co przeszedł. Obdarzony niezwykłym talentem, chce poznać naturę i źródło swoich mocy. Jego obsesją jest złożenie w całość układanki, jaką stało się jego wcześniejsze życie. Prawdopodobne jest, że szuka odpowiedzi na pytania, na które nie można odpowiedzieć.
Jaemal jest człowiekiem głęboko zamyślonym. Najchętniej rozważa, co czyni człowieka wolnym. Jego drugim ulubionym tematem jest pytanie, co czyni mężczyznę… mężczyzną. Szuka przyjaźni i akceptacji, ale czasami jest trochę zbyt gadatliwy. Ma bogatą wyobraźnię – jest to efekt wielu lat izolacji. Pomimo swojego… stanu, nie jest pozbawiony miłości. Z tego powodu jest podatny na drwiny i prowokacje innych.

Historia
Jaemal urodził się jako syn niewolnicy w Mulhorandzie. Ironią losu jest fakt, że dostała mu się odrobina boskiej krwi. Był cennym nabytkiem w kraju, w którym bóstwa i awatarzy mieszają się ze śmiertelnikami swobodniej, niż gdziekolwiek indziej w Faerunie. Został wykastrowany w dzieciństwie, w nadziei, że wzmocni to dar do magii wtajemniczeń. Jego właściciel uważał bowiem, że Sztuka jest częsta wśród aasimarów.
Czekając, aż ujawni się magia, wysłał on Jaemala na rygorystyczny trening wojskowy. Wreszcie wrodzona zdolność do czarów dała swoje owoce. Kapłani nadzorujący handel niewolnikami natychmiast sprzedali eunucha wysoko postawionemu magowi. Ten niechętnie rozwijał jego zdolności.
Wreszcie jednak Jaemal uciekł od swojego nowego mistrza. Pragnąc znaleźć się jak najdalej od swojej ojczyzny, wynajmował się jako najemnik. Wreszcie, ciesząc się swoją wolnością, dotarł do Doliny Lodowego Wichru.

Jaemal: mężczyzna aasimar Zak14, SW 15, średni przybysz (rodowity), KW 14k4+14, pw 42, Init +2, Szyb 9 m, KP 18 dotyk 16 nieprzygotowany 16; atak +10/+5 (drąg +1 1k6+1/x3), SC cechy aasimara, Char ND, MRO Wytrw +5 Ref +6 Wola +10; S 14 Zr 14 Kon 12 Int 12 Rzt 12 Cha 18.
Umiejętności i atuty: Rzemiosło [Alchemia] +2, Blefowanie +5, Koncentracja +15, Dyplomacja +6, Ukrywanie +1, Zastraszanie +6, Wiedza (tajemna) +9, Ciche poruszanie +2, Przeszukiwanie +2, Czarostwo +10, Przetrwanie +1; Odbicie strzał, Rzucanie w walce, Zogniskowanie czaru (wywoływanie), Penetracja czaru, Fiery Burst [CM]
Zdolności czaro podobne: 1/dzień światło
Czary zaklinacza na dzień: 6/7/7/7/7/6/5/3, ST 14 + poziom czaru, ST 16 + poziom dla czarów wywoływania, poziom rzucającego 14., 15. dla czarów ognia. 0 – widmowy odgłos, raca, odporność, tajemny znak, kuglarstwo, czytanie magii, wykrycie magii, oszołomienie, promień mrozu; 1 – magiczny pocisk, tłuszcz, płonące dłonie, zauroczenie osoby, promień osłabienia; 2 – zamazanie, odporność żywiołowa, kwasowa strzała Melfa, pirotechnika, płonąca kula; 3 – ognista strzała, kula ognista, błyskawica, wstrzymanie osoby; 4 – wymiarowe drzwi, kamienna skóra, widmowy zabójca, ściana ognia; 5 – dominacja nad osobą, stożek zimna, zabójcza chmura; 6 – dezintegracja, łańcuch błyskawic; 7 – palec śmierci.
Ekwipunek: drąg +1, pierścień ochrony +4, amulet naturalnego pancerza +2, zwój ognistej kuli, 25 sz.

Taktyka: Zaklinacz ten uwielbia czary ognia, a także inne zaklęcia ze szkoły wywoływania. Miota je tak celnie, jak tylko może, ponieważ w walce wręcz jest raczej słaby. Na ostatnią szansę zachowuje sobie zdolność wywołania ognistego wybuchu.
Wskazówka: „Pokochałem słońce na Północy, gdy nienawidziłem go na Południu. Gdybym mógł powiedzieć to o innych rzeczach i ludziach…”

Smylla Nathos
Wygląd i osobowość
Smylla jest wciąż jeszcze dość młodą kobietą. Nosi szaty utkane przez mroczne elfy ze świetnego jedwabiu, choć są już lekko znoszone. Ma kręcone krótkie włosy, spięte złotymi spinkami. Trudno jest jednak określić kolor jej fryzury i oczu, ponieważ z reguły ukrywa się pod iluzją.
Smylla jest człowiekiem, jednakże w Podmroku spędziła większą część życia. Myśli więc w sposób znacznie bardziej zbliżony do mrocznych elfów, niż do mieszkańców powierzchni. Nauczyła się obracać w tym niebezpiecznym środowisku z zaskakującą łatwością. Przez wiele lat przebywała w domu Faen Tlabbar i zachowywała się niczym prawdziwa drowia szlachcianka.
Na nieszczęście dla ludzkiej wieszczki, nie potrafiła być równie okrutna, co mroczne elfki. Kiedy utraciła łaskę Czwartego Domu, próbowała zaoferować swoje usługi innym, nikt jednak nie chciał mieć z nią do czynienia. Szukając dla siebie jakiegoś miejsca, przeniosła się do Braerynu, gdzie otworzyła swój interes. Korzystając ze swoich zdolności magicznych, a także sieci informatorów, zaczęła handlować informacją.
Zaczęła stopniowo zyskiwać coraz większą sławę, aż w końcu nawet szlachcice z Menzoberranzan korzystali z jej usług. Jednym z nich była SiNafay Vrinn. Dalharil lil Lloth korzystała z usług Smylli Nathos przez większość swojego pobytu w Mieście Pająków. Plotki mówią, że tak samo robiła między innymi Greyanna Mizzrym, jej główna współpracowniczka.
Smylla Nathos woli żyć w Braerynie w towarzystwie niedźwieżuków, niż wśród mrocznych elfów. Wciąż zachowała część swojej naiwności i szczerości. Czasami bardzo wyraźnie widać, że nie jest drowką. Nauczyła się jednakże znakomicie ukrywać swoje słabości. Prawie nigdy nie opuszcza swego domu, który oświetla magicznymi prętami. Daje jej to też przewagę nad większością ras Podmroku.

Historia
Smylla Nathos urodziła się w Cimbarze w Chessencie. Walczące ze sobą miasta-państwa nie potrafiły jednak zaspokoić jej żądzy wiedzy. Nie wystarczały jej opowieści o dawnych bohaterach ani legenda o Tchazzarze, który w 1018 RD ocalił swój kraj przed sahuaginami. Sztywne ramy społeczne sprawiły, że w młodym wieku całkowicie opuściła Chessentę.
Nie wiadomo, w jaki sposób natrafiła na wyprawę łupieżczą drowów. Dołączyła do nich z własnej woli. Dotarła do Menzoberranzan razem z domem Faen Tlabbar. Opiekunka Ghenni zainteresowała się ludzką kobietą niemal natychmiast. Władczyni czwartego domu uczyniła z niej nieomal szlachciankę. Smylla była traktowana na równi z jej rodziną. Obracała się wśród najwyższych sfer przez wiele lat.
Pewnego dnia jednak ludzka wieszczka zachorowała. Zaklęcia kapłanek okazały się bezsilne. Smylla została wygnana z domu Faen Tlabbar przez opiekunkę Ghenni. Udało się jej uciec przed niewolnymi żołnierzami czwartego domu, a następnie znaleźć sobie miejsce w najpodlejszej dzielnicy. Przez ponad piętnaście lat rządziła niedźwieżukami i sprzedawała swoje usługi drowom.
Nigdy jednak nie udało jej się określić przyczyny ani natury choroby, która zrujnowała jej błyskotliwą karierę. Stan jej zdrowia zmieniał się bardzo gwałtownie i radykalnie, jednakże w pewnym momencie już tylko się pogarszał. Śmierć Smylli przypieczętowali Pharaun Mizzrym i Ryld Argith na samym początku Wojny Pajęczej Królowej. Nawet i bez tego, najprawdopodobniej nie dożyłaby ona końca Milczenia Lloth.

Smylla: kobieta człowiek Czar [Wie] 15, SW 15, średni humanoid, KW 15k4, pw 32, Szyb 9 m, Init +3, KP 20 dotyk 16 nieprzygotowana 17; atak +6/+1 wręcz (sztylet 1k4-1/19-20/x2), Char N, MRO Wytrw +5 Ref +8 Wola +12; S 9 Zr 16 Kon 10 Int 18 Rzt 16 Cha 14.
Umiejętności i atuty: Czarostwo +22, Wiedza (tajemna) +22, Koncentracja +18, Wiedza (miejscowa – Podmrok) +22, Dyplomacja +13, Blefowanie +11, Zbieranie informacji +7; Zapisanie zwoju, Mistrzostwo w czarach (wróżenie, wizja, wykrycie myśli, wiedza o legendach), Podniesienie czaru, Wydłużenie czaru; Szkoła magii wtajemniczeń (czarodziej) [PGtF], Zogniskowanie czaru (wieszczenie), Uniki, Ruchliwość, Insigthful Divination [CM]
Czary czarodzieja na dzień: 4/5/5/5/5/4/3/2/1, ST 14 + poziom czaru, 16 + poziom czaru dla czarów wieszczenia, poziom rzucającego 15. 0 – widmowy odgłos, wykrycie magii, wykrycie trucizny*, oszołomienie; 1 – identyfikacja*, rozumienie języków*, wykrycie sekretnych drzwi*, magiczny pocisk, zauroczenie osoby; 2 – wykrycie myśli*, zlokalizowanie przedmiotu*, dostrzeganie niewidzialnego*, ohydny śmiech Tashy, sieć; 3 – jasnosłyszenie/ jasnowidzenie*, języki*, sugestia, niewykrywalność, magiczny krąg przeciw złu; 4 – wróżenie*, wykrycie wróżenia*, zlokalizowanie stworzenia*, usunięcie klątwy, mniejszy geas; 5 – kontakt z innym planem*, wścibskie oczy*, posłanie, sen; 6 – wiedza o legendach*, prawdziwe widzenie*, osłony i zabezpieczenia; 7 – większe widzenie*, wizja*; 8 – wykrycie położenia*
* czary ze szkoły wieszczenia
Specjalizacja: wieszczenie Zakazana szkoła: wywoływanie
Ekwipunek: karwasze pancerza +4, pierścień fizycznej tarczy, pierścień umysłowej tarczy, kamień Ioun ciemnoszkarłatny tetraedr, świeca ujawniania prawdy, proszek ujawniania, zwój masowej sugestii, 4 eliksiry leczenia lekkich ran, sztylet, 45 sz; kryształowa kula
Region: Chessenta
Języki: wspólny, chessentski, chondathski, elfi, podwspólny

Taktyka: Smylla unika fizycznej walki jak tylko może. Za jej ochroniarzy służą 2 niedźwieżuki. W ostatecznych sytuacjach używa swojego pierścienia i sztyletu.
Wskazówka: „Jestem Smylla Nathos, wieszczka z powierzchni.”

Velderin „Cień” Bregan
Wygląd i osobowość
Velderin jest skrytym i na pierwszy rzut oka nie wyróżniającym się z tłumu drowim magiem. Jego czarny ubiór z kapturem zakrywającym zielone, wiecznie zamyślone oczy jest jedynie fasadą jaką okazuje światu zewnętrznemu. Istnienie syna Ildibane’a, założyciela „Zdrajców” i obecnego przywódcy tej sekretnej komórki, jest pełne cieni niczym serce Shar, której Velderin wiernie służy przez większość swojego życia.
Mroczny elf stara się udawać wyznawcę Lloth najlepiej, jak tylko potrafi. Pragnie władzy, jednakże zdobywa ją zgodnie z doktrynami swojej bogini wykorzystując siłę tkwiącą w sekretach i mistycznych tajemnicach. Uwielbia też nastawiać innych przeciwko sobie, a następnie patrzeć, jak rzucają się sobie do gardeł.
Velderin jest dumny z tego, że jest najemnikiem. Gardzi szlachtą i po cichu nią manipuluje. Podczas swojego pobytu w Menzoberranzan współpracował z Bregan D’aerthe. Nieliczni, którzy wiedzą o istnieniu „Cienia”, uważają, że Jarlaxle i Velderin nadal mają ze sobą kontakt. Ponieważ do niedawna kontrolował go geas Ildibane’a, jest bardzo możliwe, że stał za tym jego ojciec.
Velderin nadal ma słabość do pojedynkowania się, podobnie jak to robił w młodości. Często walczy na karczemnych arenach, tym razem jednak za godziwe stawki. Ildibane nadal mu na to pozwalał, uważając, że jego rozwija w ten sposób swoje umiejętności. Teraz „Cień” ma wolną rękę. Po cichu ma nadzieję, że spotka innych Zielonookich, którzy podzielają jego opinię co do Lloth.

Historia
Narodziny „Cienia” są wynikiem romansu młodego jeszcze wtedy Ildibane Nasadra z Eliną, przepiękną przewodniczką sekretnej komórki kultu Eilistraee (o czym Ildibane nie miał wtedy pojęcia). Elina była córką jednego z niższych domów szlacheckich swojego miasta, a jej zdrada wobec Pajęczej Królowej stała się bezpośrednią przyczyną utraty łaski przez jej Dom, a następnie jego upadku. Lloth nie ułaskawiło nawet poświęcenie heretyczki na ołtarzu.
Velderina przed podobnym losem uratowała chciwość zwycięzców. Został sprzedany w niewolę. Wychowany wśród niewolników od najmłodszych lat doświadczał upokorzeń nieznanych większości szlachciców mrocznych elfów. Z biegiem czasu z pomywacza awansował na asystenta w szkole magii Uczniów Pheltonga, co wynikało z zauważenia przez innych wielkiego talentu magicznego, jaki drzemał w Velderinie. Mimo zaznajomienia się z podstawami magii i nieznacznego podwyższenia swego statusu nadal był niewolnikiem.
Ten przykry fakt przypomniał o sobie gdy Vel został sprzedany jako najemnik właścicielowi jednej z karczem poszukującemu kandydatów na posługujących się magią gladiatorów aby ubarwić walki na swych arenach. Przez następne lata Velderin walczył jako gladiator ciskając swoje zaklęcia wpierw w złapane bestie z Podmroku a następnie w innych podobnych jemu gladiatorów - niewolników. Odkąd zaczął przynosić swojemu właścicielowi znaczne zyski, Velderin zaczął być traktowany z większym szacunkiem. Mimo niewoli pozwolono mu (pod ścisłą kontrolą rzecz jasna) na kontynuowanie nauki magii. Mniej więcej w tym okresie nastąpił w życiu drowa wielki przełom, mianowicie spotkał na swojej drodze ludzkiego niewolnika będącego kapłanem bogini ciemności.
Aż do tego momentu w sercu Velderina nie zagościło żadne bóstwo, Lloth darzył równą pogardą jaką ona okazywała drowim mężczyznom żadne z bóstw drowiego panteonu nie mogły mu zaoferować wolności której pragnął ani żadnych innych darów jakie mogłaby młodego niewolnika zainteresować . Jednakże rzecz miała się zupełnie inaczej z Panią Utraty która oferowała mu coś co mroczny elf cenił nawet wyżej od swobody mianowicie zapomnienie. Z pomocą ludzkiego towarzysza niedoli stał się wpierw gorliwym wyznawcą a następnie fanatycznym kapłanem Shar.
Od tej pory życie Velderina nabrało nowego znaczenia zabijał przeciwników nie tylko po to aby przeżyć kolejne starcie lecz ofiarowywał dusze poległych swojej patronce (taki los spotkał również jego niegdysiejszego mentora), fascynowały go zaklęcia objawień jakie zsyłała mu jego bogini (nie mógł ich z oczywistych powodów zbyt często używać szczególnie nie na arenie) zaczął również wykorzystywać moc cienistego splotu w swojej magii. Z każdym kolejnym zwycięstwem jego sława rosła aż w końcu wieści o talentach młodego maga-gladiatora dotarły również do uszu Ildibane’a który w tym właśnie okresie rozpoczął swe szeroko zakrojone plany stworzenia organizacji która dziś znana jest jako „Potomkowie Ilythiiru”.
Mag postanowił wykupić swojego potomka z areny aby wysłać go jako szpiega do Menzoberranzan. Oczywistym jest, że właściciel Velderina nie miał zamiaru pozbywać się kury znoszącej złote jajka. Niedługo po odrzuceniu propozycji Ildibane’a spotkał go przykry wypadek, a Cień awansował na wyzwoleńca pod protekcją swego rodziciela. Dostał od niego propozycję nie do odrzucenia. W zamian za częściowo odzyskaną wolność i dostęp do bogatych zbiorów szkoły magii Uczniów Pheltonga, były gladiator miał stać się oczami i uszami (a w razie potrzeby ręką uzbrojoną w sztylet lub zaklęcie) Potomków Ilythiiru w Menzoberranzan. Aby mieć pewność co do lojalności swego szpiega Ildibane obłożył syna geasem który wygasł wraz ze śmiercią maga.

Velderin: mężczyzna drow Czar 6/Aci 10/Miw 1 Shar, SW 19, średni humanoid (elf), KW 6k4+6 plus 10k4+40 plus 1k4+1, pw 51, Init +5, Szyb 9 m, KP 22 dotyk 17 nieprzygotowany 19; atak +9/+4 wręcz; SA tarcza cieni, obrona cieni +3, kopia z cienia, zasięg świętości 3/dzień; SC widzenie w słabym świetle, cechy drowa, OC 28, Char NZ, MRO Wytrw +9 Ref +9 Wola +17; S 12 Zr 16 Kon 12 Int 18 Rzt 14 Cha 14.
Umiejętności i atuty: Wiedza (tajemna) +24, Czarostwo +24, Koncentracja +21, Wiedza (religia) +24, Blefowanie +22, Odcyfrowywanie zapisów +22, Zauważanie +4; Skrwawienie [PGtF], Wielka wytrwałość, Magia Cienistego Splotu, Zogniskowanie umiejętności (Czarostwo), Zogniskowanie czaru (iluzja), Zogniskowanie czaru (nekromancja); Powiększenie czaru, Zapisanie zwoju; Nieustępliwa magia, Podstępna magia, Zgubna magia; Przenikanie czaru
Zdolności czaropodobne: 1/dzień ciemność, ogień faerie, tańczące światła,
Czary czarodzieja na dzień: 4/5/5/5/5/4/3/2/1, ST 14 + poziom czaru, 15 + poziom czaru dla czarów ze szkoły zaklinanie, 17 + poziom czaru dla czarów ze szkół iluzja i nekromancja, poziom rzucającego 17., 16. dla czarów ze szkół wywoływanie i transmutacja. 0 – widmowy odgłos*, raca, oszołomienie, światło; 1 – powodowanie strachu*, promień osłabienia*, uśpienie**, deszcz kolorów*, magiczny pocisk; 2 – lustrzany obraz*, maska cieni* [FRCS], zamazanie*, zbroja śmierci* [Mag], ohydny śmiech Tashy**; 3 – poszerzone Nybora delikatne przypomnienie**, wampiryczny dotyk*, rozproszenie magii, sugestia**, wstrzymanie osoby**; 4 – cieniste przywołanie*, plugawy pocisk Sinsabura* [Odl], widmowy zabójca*, wyczerpanie*, kamienna skóra; 5 – cieniste wywołanie*, większe cieniste przywołanie*, dominacja nad osobą**, Beltyna płonąca krew* [Odl]; 6 – cień*, większe cieniste wywołanie*, krąg śmierci*; 7 – palec śmierci*, Nybora surowa nagana**; 8 – poszerzony obłęd**.
* czary ze szkoły iluzja lub nekromancja
** czary ze szkoły zaklinanie
Księga czarów: Zawiera czary z Podręcznika Gracza, FRCS i Przewodnika Gracza po Faerunie ze szkół iluzji, nekromancji i zaklinania.
Ekwipunek: czarna szata arcymaga, pierścień ochrony +3, amulet naturalnego pancerza +1, wisiorek odporności na trucizny, zwój zwiększonej niewidzialności, eliksir leczenia lekkich ran.
Region: Menzoberranyr
Języki: podwspólny, elfi, migowy drowów, smoczy, otchłanny, gobliński

Taktyka: Velderin najchętniej wykorzystuje czary, które są wzmacniane przez Cienisty Splot. Tak więc, korzysta głównie z zaklęć ze szkół iluzji i nekromancji. Używa chętnie również czarów zaklinania. Pozwalają mu one dość subtelnie manipulować innymi.
Wskazówka: „Niegdyś służyłem memu ojcu, a teraz jestem wolny!”

Korgan Krwawy Topór
Wygląd i osobowość
Korgan jest niemłodym już krasnoludem o lekko posiwiałych czarnych włosach. Jego twarz nosi liczne ślady walk. Wygląda na to, że również jego nos był niejeden raz złamany. Oczy mężczyzny jednak zachowują wciąż swoją bystrość i niebieską barwę. W starannie zaplecionej brodzie tkwi kilka złotych pierścionków. Tego samego rodzaju biżuteria ozdabia uszy Korgana. Nad wąskimi brwiami tkwi złoty hełm z rogami pochodzącymi z jakiegoś zwierzęcia.
Korgan jest typowym krasnoludem. Jest małomówny i opryskliwy. Mówi slangiem, w którym czasem pojawiają się przekleństwa. Ma obsesję na punkcie zapłaty – choć uznaje za nią zarówno złoto, jak i rozlew krwi. Ulubionym jego zajęciem jest walka. Wtedy jedyną jego myślą jest pocięcie przeciwnika na kawałki.
Krasnolud nie martwi się szczególnie tym, że może sobie zrobić osobistych wrogów. Z towarzyszami łączy go typowa mentalność najemnika. Krwawy Topór nie należy do zdrajców i nie wbija broni w plecy partnerów. Jednakże przy kolejnym zadaniu nie ma już skrupułów przed walką z wcześniejszymi towarzyszami.

Historia
Korgan bardzo niechętnie mówi o swojej przeszłości. Zapytany o nią warczy coś o swojej ostatniej, parszywej i zdradzieckiej drużynie. Jego przeszłość obfituje w akty przemocy i konflikty z członkami drużyn, które często kończyły się rozlewem krwi.
Wiadomo jednak, że urodził się w krasnoludzkiej twierdzy w Podmroku i zetknął się też z domem DeVir z Menzoberranzan.
Plotka niesie że Korgan przebywa w Athkatli, gdzie zapija wspomnienie po ostatniej, nieudanej wyprawie. Była ona związana z księgą Kazy – złym przedmiotem, ukrywanym przez wiele lat na miejscowym cmentarzu. Niestety, krasnolud został zdradzony przez swego pracodawcę Pimlica, który jednocześnie z nim wynajął drugą grupę. Tamci go uprzedzili. Krwawy Topór zemścił się srogo i po krwawej rzezi uzyskał ów tom… który jednak nie był wart tyle, ile się spodziewał.

Korgan: mężczyzna krasnolud Wjk9/Bbn1/szaleniec wojny [Ras] 5, SW 15, średni humanoid, KW 9k10+36 plus 1k12+4 plus 5k12+20, pw 158, Init +6, Szyb 12 m, KP 31 dotyk 14 nieprzygotowany 29; atak +24/+19/+14 wręcz (krasnoludzki topór +3 1k10+10/19-20/x3), SA szał 4/dzień, grubiaństwo, SC żołądek jak głaz, nieustraszony, cechy krasnoluda, Char CZ, MRO Wytrw +15 Red +6 Wola +5; S 20 Zr 14 Kon 18 Int 12 Rzt 9 Cha 7.
Umiejętności i atuty: Skakanie +23, Wspinaczka +23, Zastraszanie +18, Wiedza (religia) +1, Występy (śpiew) +0, Nasłuchiwanie +5; Bez zmęczenia [PGtF], Żelazna wola, Poprawiona inicjatywa, Krzepa, Uniki, Ruchliwość; Potężny atak, Rozszczepienie, Zogniskowanie broni (krasnoludzki topór), Specjalizacja w broni (krasnoludzki topór), Poprawione trafienie krytyczne (krasnoludzki topór); Doskonalsze rozszczepienie, Pierś w pierś [Ras], Ryzykowne natarcie [Ras];
Ekwipunek: krasnoludzka zbroja +5, krasnoludzki topór +3, pierścień ochrony +1, duża stalowa tarcza +1, 2 eliksiry heroizmu, 4 eliksiry leczenia lekkich ran.
Region: Podmrok (Stare Shanatar)
Języki: wspólny, krasnoludzki, podwspólny, elfi

Taktyka: Korgan nie cechuje się zbytnią finezją. Z bojowym okrzykiem rzuca się w wir walki i stara się dołożyć wrogom jak najmocniej może. Potrafi wpadać w bojowy szał częściej niż inni i nie obawia się żadnego wroga. W d… ma taktykę i zdolności swoich chwilowych towarzyszy. Jego zdaniem najlepsze rozwiązanie problemów to mocne uderzenia toporem.
Wskazówka: „Jestem Korgan. Krwawy Topór się nazywam. A mój topór jest cholernie napalony!”

Sandrue Severus
Wygląd i osobowość
Sandrue ma szczupłą, wąską twarz okoloną długimi czarnymi włosami. Jego oczy są równie czarne, co węgiel. Najbardziej charakterystyczną cechą jest haczykowaty nos i bardzo blada cera, jak na mieszkańca Południa. Nosi czarne szaty i długi powiewający płaszcz tego samego koloru. Jego rodacy niejeden raz przyrównywali go do nietoperza.
Severus jest człowiekiem nerwowym i niezbyt chętnym do współpracy. Jako czarodziej z jednego z potężnych rodów Halruaa, zawsze uważał, że stoi ponad innymi ludźmi. Nie jest skory do rozmów, najchętniej spędza czas w swoim laboratorium alchemicznym nad kolejnymi eliksirami. Najczęściej milczy, mierząc rozmówcę wzrokiem.
Halruaańczyk ma za sobą barwną historię, o której jednak nie mówi. Współpracuje z drowimi magami, do których odnosi się trochę lepiej, niż do ludzi. Największym szacunkiem darzył Ildibane’a Nasadra, arcymaga miasta. W przeciwieństwie do wielu mieszkańców powierzchni, w Ched Nasad czuje się dobrze. Być może dlatego, że w Halruaa jego ulubionym miejscem pobytu były równie mroczne lochy…

Historia
Sandrue Severus urodził się w Halruaa, w Halarahh. Jako dziecko mieszkał na przedmieściach, ale dzięki pomocy przyjaciółki udało mu się dostać do jednej z miejscowych szkół magii. Spędził w niej kolejne kilkanaście lat, najpierw jako uczeń, a potem nauczyciel.
Na swoje nieszczęście, zakochał się w dziewczynie, która wyciągnęła go ze slumsów. W społeczeństwie Halruaa jednak o jej małżeństwie decydowały względy polityczne i magiczne, a nie jego uczucie. Kobieta wyszła za innego, a rozgoryczony Severus opuścił kraj i dołączył do Zhentarimów.
Po kilku latach dorobił się dość wysokiej pozycji w Czarnej Sieci. Ideały Fzoula Chembryla i Manshoona przestały mu jednak odpowiadać. Skontaktował się z Khelbenem Arunsunem i dołączył do Księżycowych Gwiazd.
Niestety, burzliwa przeszłość oznaczała, że musiał szukać schronienia przed żądnymi zemsty dawnymi przyjaciółmi, a także ogarami magów ze swojej ojczyzny. Uciekając przed nimi wszystkimi, dotarł do Ched Nasad. W Mieście Połyskliwych Pajęczyn jego mistrzostwo w posługiwaniu się różdżkami i dziwną magią Południa zwróciło nań uwagę arcymaga Ildibane’a.
Sandrue Severus, jako niegdysiejszy nauczyciel w swojej ojczyźnie, okazał się świetnym współpracownikiem jego szkoły. Obecnie prowadzi na uczelni Uczniów Pheltonga wykłady z różdżek i eliksirów.

Sandrue (postać człowieka): mężczyzna człowiek nietoperzołak Czar10/Halruaan elder [SS]5, SW 17, średni humanoid (zmiennokształtny), KW 10k4+10 plus 5k4+5, pw 43, Init +6, Szyb 9 m, KP atak +9/+4 wręcz (sztylet +1 1k4+2/19-20/x2); SA adroit casting, circle link, chowaniec (kruk); SC różne kształty, Char NZ, MRO Wytrw +7 Ref +6 Wola +16; S 12 Zr 14 Kon 12 Int 19 Rzt 16 Cha 12.
Umiejętności i atuty: Dyplomacja +21, Blefowanie +10, Rzemiosło [alchemia] +22, Wiedza (tajemna) +22, Czarostwo +25, Koncentracja +19, Ciche poruszanie +11, Ukrywanie +11, Nasłuchiwanie +7, Zauważanie +7; Atak z powietrza, Poprawiona inicjatywa; Stworzenie różdżki, Zapisanie zwoju, Wzmocnienie czaru; Uniki, Halruaan Adept [SS], Ruchliwość, Wyciszenie czaru, Tematyczny czar, Metamagic Spell Trigger [CM]; Przenikanie czaru, Wyuczony czar (dezintegracja), Wyuczony czar (zauroczenie osoby)

Sandrue (postać nietoperza): mężczyzna człowiek nietoperzołak Czar10/Halruaan elder [SS]5, SW 17, wielki humanoid (zmiennokształtny), KW 10k4+40 plus 5k4+20, pw 88, Init +8, Szyb 6 m, latanie 12 m (przeciętna); KP 24 dotyk 24 nieprzygotowany 22; atak +12/+7 wręcz (ugryzienie 2k6+4); SA klątwa likantropii, SC różne kształty, sonar; Char NZ, MRO Wytrw +10 Ref +9 Wola +17; S 18 Zr 18 Kon 18 Int 21Rzt 18 Cha 12.
Umiejętności i atuty: Dyplomacja +21, Blefowanie +10, Rzemiosło [alchemia] +23, Wiedza (tajemna) +23, Czarostwo +26, Koncentracja +23, Ciche poruszanie +14, Ukrywanie +14, Nasłuchiwanie +8, Zauważanie +8; Atak z powietrza, Poprawiona inicjatywa; Stworzenie różdżki, Zapisanie zwoju, Wzmocnienie czaru; Uniki, Halruaan Adept [SS], Ruchliwość, Wyciszenie czaru, Czary tematyczne [PGtF], Metamagic Spell Trigger [CM]; Przenikanie czaru, Wyuczony czar (dezintegracja), Wyuczony czar (zauroczenie osoby)
Czary czarodzieja na dzień: 4/5/5/5/5/4/3/2/1, ST 14 + poziom czaru, poziom rzucającego 15. 0 – widmowy odgłos, odporność*, wykrycie magii, czytanie magii; 1 – zauroczenie osoby*, tarcza, spadanie jak piórko, magiczny pocisk, szybki odwrót; 2 – wprowadzenie w błąd, tajemny zamek, wykrycie myśli*, dostrzeganie niewidzialnego, kwasowa strzała Melfa; 3 – przemieszczenie, lot*, niewykrywalność, ognista strzała, sugestia; 4 – widmowy zabójca, wyczerpanie, wymiarowe drzwi*, zakłopotanie, krzyk; 5 – wścibskie oczy, dominacja nad osobą*, teleportacja, wstrzymanie potwora; 6 – dezintegracja*, ciało w kamień, większe rozproszenie; 7 – palec śmierci*, zawrócenie czaru; 8 – masowy urok*.
* czar tematyczny (+4 do Czarostwa na rozpoznanie)
Ekwipunek: czarna szata arcymaga, pierścień ochrony +2, różdżka zauroczenia osoby, różdżka lewitacji, płaszcz odporności +1, zwój przyspieszenia, zwój wykrycia myśli, amulet naturalnego pancerza +2, sztylet +1, zwój zwiększonej niewidzialności, eliksir leczenia średnich ran, 6 eliksirów leczenia lekkich ran.
Region: Halruaa
Języki: wspólny, halruaański, elfi, gobliński, smoczy, dambrathski

Taktyka: Sandrue unika walki wręcz. Najczęściej używa czarów ochronnych, takich jak zbroja. W walce stara się zmylić przeciwników. Do jego ulubionych zaklęć należą dezintegracja, lot, a także palec śmierci. W ostateczności zmienia się w nietoperza i ucieka najszybciej, jak tylko może.
Wskazówka: „Jestem Sandrue Severus, niegdyś nauczyciel w Halruaa.”