Oto bohaterka "Losu SiNafay". Proszę o komentarze.

SiNafay Vrinn
Wygląd i osobowość
SiNafay jest piękną mroczną elfką o falujących białych, lśniących włosach i atramentowej skórze. Na głowie nosi purpurowy diadem, będący oznaką jej pozycji. Pod piękną szatą, purpurowo-czarną, nosi srebrzystą kolczugę. Zawsze ma na sobie czarny płaszcz piwafwi, a na szyi insygnia , posiadające symbol jej Domu.
Jest smukła i całe jej ciało cechuje sprężystość i gibkość, charakterystyczna dla najlepszych drowich szermierzy. Pod płaszczem ukrywa podwójny miecz, zwany Qu’ilth, co oznacza „krew”, oraz ręczną kuszę.
Tylko jej oczy odcinają się od tego obrazu. Są przenikliwe i mądre, ale ich barwa jest niezwykła dla mrocznego elfa… są bowiem zielone.
Mroczna elfka wiernie służy swojej bogini, Pajęczej Królowej, i lubuje się w wynoszeniu się nad innych. Jest dumna ze swoich bojowych zdolności i gardzi gorzej wyszkolonymi. Szczególną nienawiścią darzy elfy faerie… SiNafay jest pragmatyczna i zdecydowana, podąża swoją drogą do celu i nie ma w niej tyle chaosu, co u innych mrocznych elfów. Jak każda kobieta drowów, gardzi mężczyznami, a najchętniej odebrałaby im nawet tradycyjne pozycje fechtmistrzów.
Kobieta jest wyrachowana i okrutna, jej lojalność należy się tylko Lloth. Dzięki błyskotliwości umysłu i obrotności snuje intrygi nierzadko wykraczające poza jej Dom, Podmrok, a czasem i Faerun. Jest biegłą dyplomatką i gra na wszechobecnych podziałach. Mówią, że potrafi wyłapać każde kłamstwo. Nie waha się wtedy okazać gniewu w gwałtowny sposób.
SiNafay jest zdolną i przebiegłą manipulatorską, nie waha się wykorzystywać swoich mocodawców, dzieci czy nawet Solaufeina. Nie ma skrupułów przed zdradzeniem swoich sojuszników czy „przyjaciół”. Najbliższymi temu określeniu są inni potomkowie Ilythiiru, rozrzuceni po całym Podmroku Faerunu.
Wiele drowów uważa ją za niebezpiecznie śmiałą, ale mroczna elfka jest pewna siebie i przekonana, że rozumie wolę Pajęczej Królowej, swojej matki. Jednakże nikt nie jest wiecznie w łaskach bogini.
Życiem śmiertelnej córki Mrocznej Matki rządzą sny i omeny. Drowka nierzadko słyszy głos swojej bogini w transie, a czasem również na jawie. Bardzo często zmienia on gwałtownie jej plany, wprowadzając chaos w jej dość spokojne, jak na drowa, życie. SiNafay nie boi się występować jako wysłanniczka Matki Wszystkich Drowów, i przekazywać jej słów – nierzadko nagiętych tak, by pasowały jej planom. Swoją niezachwianą wiarą potrafi narazić się niektórym drowom, a nawet potężnym domom. Otwarcie manifestuje bowiem swoją niezależność.
Jedyną słabością SiNafay jest jej wieloletni kochanek, Solaufein. Często widać ich razem i tajemnicą poliszynela jest, że krzywdząc jego można zrobić z niej śmiertelnego wroga. Wielu mężczyzn ubiegało się o jego pozycję, ale nikomu się nie udało. Gdyby kobieta nie była drowką można by nawet powiedzieć, że go kocha…

Historia
SiNafay narodziła się w Ched Nasad, Mieście Połyskliwych Pajęczyn, jako córka Chalinthry Vrinn. Swoje dzieciństwo przeżyła na ulicach miasta. Zdumiewające dziecko zwróciło uwagę wielu, nie tylko władców Ched Nasad. Dostrzeżono w końcu jej prawdziwe pochodzenie…
Mroczna elfka jest córką samej Lloth, której awatar wcielił się w/zastąpił Chalinthrę. Purpurowa korona z symbolem Mrocznej Matki jest tego znakiem. Szybko zaczęto ją więc zwać dalharil lil Lloth, córką bogini.
Nawet będąc tak blisko związana z Matką Wszystkich Drowów, SiNafay nie została kapłanką. Była świadkiem wielu historycznych wydarzeń: Czasu Kłopotów, najazdu na Mithrilową Halę czy ataku na Blingdenstone. Odebrawszy pewne wykształcenie w Akademii Tier Breche, powróciła do Miasta Połyskliwych Pajęczyn jako zabójca, z kochankiem u boku i zamiarem założenia własnego domu.
Dokonała tego, ale nie zmieniło to jej chęci poszukiwania przygód. Udała się nawet na powierzchnię i spędziła tam przeszło rok. Jej Dom przetrwał upadek Ched Nasad, choć jego siedziba runęła. Obecnie, po Wojnie Pajęczej Królowej, SiNafay pragnie odbudować swoje miasto, razem z Solaufeinem i dziećmi… których natura powoduje podejrzenia co do prawdziwej postaci drowa z Ust Natha.
Ojcem SiNafay (i nie tylko) był Ildibane Nasadra, arcymag Ched Nasad, który zginął podczas upadku miasta.

SiNafay Vrinn: drow kobieta wybraniec Lloth Łtr 2/warblade 8 [ToB]/Rcc 3/oświecony wysłannik 5, SW 24, średni humanoid, KW 2k6+2 plus 8k12+8 plus 3k10+3 plus 5k8+5, pw 98, Init +8, Szyb 9 m, KP 32 (dotyk 23, nieprzygotowana 28); atak +20/+15 wręcz [+22/+17 manewry z Iron Heart] (Qu’ith 1k8+11/1k8+7/18-20/x2) lub +24 (kusza ręczna +1 (1k4+4/19-20/x2); S.A. uchylanie, ukradkowy atak +1k6, rozkazywanie nieumarłym 8/dzień, ugodzenie dobra (atak +5, obrażenia +3), aura rozpaczy, wykrycie dobra na życzenie, stosowanie trucizn; battle clarity, weapon aptitude, poprawiony nieświadomy unik (nie można flankować), battle ardor, battle cunning (atak +2 przeciw nieprzygotowanym); kontakt, przytłaczająca aura (ST 5), boski dar (sugestia); SC cechy drowa, OC 29; Char NZ; RO Wytrw +20 Ref +20 Wola +21; S 24 Zr 18 Kon 12 Int 14 Rzt 16 Cha 20.
Umiejętności i atuty: Blefowanie +26, Wiedza (religia) +9, Dyplomacja +28, Ukrywanie +23, Stosowanie magicznych urządzeń +12, Ciche poruszanie +23, Równowaga +19, Upadanie +12, Zastraszanie +25, Otwieranie zamków +6, Przebieranie +5 (+7 rola), Nasłuchiwanie +5, Zauważanie +5, Przeszukiwanie +4, Koncentracja +3; Wysoko urodzony drow [Pod], Blade Meditation (Iron Heart) [ToB], Poprawiona inicjatywa, Potężny atak, Rozszczepienie, Roztrzaskanie, Biegłość w broni egzotycznej (miecz dwuostrzowy), Zogniskowanie broni (miecz dwuostrzowy), Specjalizacja w broni (miecz dwuostrzowy)
Czary rycerza ciemności na dzień: 2/2/2, ST 13 + poziom czaru, poziom rzucającego 6. 1 – powodowanie strachu, zagłada; 2 – bycza siła, leczenie średnich ran; 3 – abyssal might [BoVD], demon wings [BoVD]
Patron: Lloth Domena: Zniszczenie (1/dzień atak +4 obrażenia +6)
Zdolności czaropodobne: 1/dzień ciemność, ogień faerie, tańczące światła, wykrycie dobra, wykrycie magii, lewitacja.
Manewry warblade: znanych 7, przygotowanych 4.
Stances: absolute steel (3rd), pearl of black doubt (3rd)
Strikes: steel wind (1st), steely strike (1st), disarming strike (3rd), mithral tornado* (4th), emerald razor* (2nd)
Counters: lighting recovery* (4th), wall of blades* (2nd)
* przygotowane manewry
Dyscypliny: Iron Heart, Diamond Mind
Ekwipunek: elfia kolczuga niewrażliwości +4, Qu’ilth (miecz dwuostrzowy Iron Heart [ToB] ostrości ochrony +2), pierścień umysłowej tarczy, pierścień ochrony +5, insygnia domu Vrinn (przemieszczenie) [działają jak amulet naturalnego pancerza +4], relikwiarz wierności, buty szybkości, potężniejsze piwafwi odporności +4, pas siły giganta +6*, kusza ręczna +1, 5 eliksirów leczenia lekkich ran.
*wliczony w statystyki
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, podwspólny, wspólny, otchłanny, gobliński

Czary premiowe: stale – pajęcza wspinaczka, płaszcz mrocznej mocy, swoboda działania; Na życzenie – wykrycie kłamstw, enthrall; 5/dzień- widzenie niewidzialnych, tarcza wiary, ostrzegawczy krzyk [Mag]; 3/dzień – wstrzymanie potwora, sfera prawdy.
Planarny sojusznik (sp): SiNafay może wezwać przybysza, jak czarem planarny sojusznik, 5/dziennie.
Niepodatności: SiNafay jest niepodatna na trucizny robactwa. Nie starzeje się, ale nadal umiera.

Wskazówka: „Jestem dalharil lil Lloth! Oddaj cześć Pajęczej Królowej i ukłoń się jej córce!”
Taktyka: SiNafay stara się unikać walki, jeśli nie jest pewna zwycięstwa. Znakomicie prowadzi rozmowę, by nie doprowadzić do sytuacji przegranej. Jeżeli zostanie zmuszona do walki, ukryje się w cieniu i ucieknie. Jednym z jej sposobów na uniknięcie bitwy jest eliksir miłości. Drowka wykorzystuje go w połączeniu ze swoim urokiem osobistym, by omamić ofiarę.
Jeżeli jest pewna siebie, zaatakuje. Najchętniej atakuje ukryta, wykorzystując kuszę i bełty zatrute trucizną. Kiedy przeciwnicy odkrywają jej położenie bądź też zbliżają się na zbyt mały dystans, wyciąga dwuostrzowy miecz i atakuje. Wykorzystuje przy tym swoje zdolności drowa, które pozwalają jej oszukać wielu wrogów albo przewidzieć sytuację.
W przeciwieństwie do wielu mrocznych elfów, nie boi się światła słonecznego, choć jest świadoma, że jest w nim słabsza. Podejmuje więc odpowiednie kroki, by zmniejszyć dyskomfort. Nie zawaha się przed walką czy spotkaniem na powierzchni.

Doliczyłam szablon wybrańca Lloth. Szablon nie jest mój, znalazłam go na forum WoTC. Link do oryginału - http://community.wizards.com/go/thread/view/75882/19845406/Post_Your_Chosen_Templates_Here

Solaufein Jae’llat
Wygląd i osobowość
Solaufein Jae’llat jest przystojnym mrocznym elfem o srebrzystych włosach i brązowych oczach. Nosi płaszcz piwafwi i koszulkę kolczą oraz bogate szaty. W różnych ich zakamarkach przechowuje komponenty do czarów. Ubiór drowa spina szeroki czarny pas ze srebrną klamrą. Opiekun jest harmonijnie i dość muskularnie zbudowany. W ramionach kryje się zaskakująca siła, wystarczająca do swobodnego dzierżenia miecza noszonego w pochwie u pasa.
W zachowaniu mężczyzny daje się dostrzec dumę ze swojej pozycji. Nie ukrywa, że zawdzięcza ją swoim talentom… magicznym i nie tylko. Woli działać niż mówić, choć nie należy do zupełnie nieobytych w towarzystwie. Można by raczej powiedzieć, że zna swoje miejsce i decyzje pozostawia swojej opiekunce.
Jest lojalny i oddany, nie kwestionuje decyzji SiNafay i nie komentuje niektórych jej czynów. Dopiero przy rażących (dla niego) błędach odważa się wypowiedzieć swoje zdanie. Solaufein jest pokorny wobec kobiet i lekko pogardliwy wobec mężczyzn.
Pewne uczucia ma tylko wobec swojej opiekunki i pół-czarcich dzieci. Kiedy jest sam na sam z SiNafay, okazuje się znacznie bardziej otwarty, wręcz zuchwały w wyrażaniu swojego zdania. Przy swoich córkach jest milczący i spokojny, ale nie waha się rozkazywać synom.
Solaufein jako glabrezu jest ogromnym demonem o brązowo-czerwonej, łuskowej skórze. Wciąż nosi płaszcz piwafwi, który przy jego obecnym rozmiarze jest krótki, i koszulkę kolczą, dopasowaną do rozmiaru. Za pasem nosi ogromny miecz półtoraręczny o czarnym ostrzu. Jego oczy nie zmieniły koloru, a łeb porasta grzywa srebrzystych włosów.
W postaci demona na wierzch wychodzi okrucieństwo i chaos. W jego zachowaniu daje się odczuć większa pokora, pokryta jednak lekkim buntem przeciw przemianie. Glabrezu lubuje się w zadawaniu bólu i szerzeniu strachu, stąd też często ukazuje się u boku swojej partnerki.

Historia
Solaufein był synem Trzeciego Domu Ust Natha, Domu Jae’llat, i mistrzem tamtejszej Gildii Wojowników. Odebrał tam pewne szkolenie bojowe, ale jego umiejętności magiczne ujawniły się same. W swojej młodości potajemnie czcił Eilistraee, rozgoryczony przez związek z okrutną kapłanką, Faere Despana.
Jego życie odmienił wyjazd do Menzoberranzan. W tamtejszej Akademii jako gość na uroczystości zakończenia poznał swoją późniejszą opiekunkę. Kobieta wydawała się do niego dość przywiązać. Rychło narodziły się ich bliźniacze dzieci.
Solaufein podążył razem ze swoją mistrzynią do Ched Nasad, gdzie został opiekunem Domu Vrinn. Jego lojalność Lloth i jej córce nie mogła mu jednak zapewnić bezpieczeństwa od intryg bogini. Najpierw zetknął się znów z Faere przy powrocie do Ust Natha. Plotki mówią, że oboje byli przy tym na powierzchni.
Potem nadeszła Wojna Pajęczej Królowej i kres jego życia. Jego rodzona córka Triel poświęciła go milczącej bogini. Śmierć wieloletniego kochanka była szokiem dla SiNafay i przyczyną, dla której zawzięcie poszukiwała rozwiązania Milczenia Lloth.
Oboje zostali wynagrodzeni, choć nie w sposób, jaki sobie wyobrażali. Dalharil lil Lloth odzyskała swego kochanka, a on odzyskał życie… choć nie tak, jak chcieli.
Solaufein powrócił po Wojnie Pajęczej Królowej jako demon sukkub. Dzięki udziałowi Mrocznej Matki w jego przemianie zachował swoje wspomnienia i zdolności magiczne – choć uległy one pewnym zmianom. Dość szybko na świecie pojawiło się dwoje kolejnych dziedziców Domu Vrinn – drowy pół-czarty.

Solaufein Jae’llat: Mężczyzna sukkub Zak 12/czart zepsucia 2, SW 20, średni przybysz, KW 6k8+18 plus 12k4+36 plus 2k6+6, pw 114, Init +8, Szyb 18 m, latanie 15 m (przeciętna); KP 31 (dotyk 19, nieprzygotowany 27), atak +16/+11 wręcz (Oloth Velve 1k10+1/18-20/x2); SA czarcia przysługa, sugestia, przyzwanie demona, wysączenie energii (ST 21); SC cechy tanar’ri, języki, zmiana kształtów, RO 10/zimne żelazo lub dobro, umysłowa tarcza; Char CZ; MRO Wytrw +15 Ref +16 Wola +18; S 12 Zr 18 Kon 17 Int 20 Rzt 14 Cha 26.
Umiejętności i atuty: Blefowanie +27, Przebieranie +25, Nasłuchiwanie +27, Dyplomacja +27, Zauważanie +27, Wiedza (plany) +22, Ukrywanie +11, Ciche poruszanie +12, Czarostwo +22, Koncentracja +20, Wiedza (tajemna) +22, Zastraszanie +16, Wiedza (religia) +13, Wyczucie pobudek +22; Sugestywność, Poprawiona inicjatywa, Uniki, Przenikanie czaru, Wyciszenie czaru, Magia węzłów, Dodatkowy czar (wróżenie)
Czary na dzień: 6/8/8/8/8/6/4, ST 18 + poziom czaru, poziom rzucającego 12..
Czary znane: 9/5/5/4/3/2/1, 0 – przyklejenie [Pod], widmowy odgłos, odporność, otwarcie/ zamknięcie, czytanie magii, wykrycie magii, oszołomienie, raca, światło; 1 – promień osłabienia, zbroja maga, prawdziwe uderzenie, uparte ostrze Shelgarna [Mag], magiczny pocisk; 2 – sieć, bycza siła, vision of entropy [FC I], ciemność, zbroja śmierci [Mag]; 3 – ognista kula, złe oko [BoVD], błyskawica, drzwi węzłowe [Pod]; 4 – zwiększona niewidzialność, potęga Otchłani [BoVD], kleista maź [Pod], wróżenie; 5 – extract gift [FC I], kontakt z innym planem; 6 – czarcie przyspieszenie [BoVD]
Ekwipunek: Oloth Velve (miecz półtoraręczny ranienia plugawy ochrony +2), pierścień ochrony +5, potężniejsze piwafwi, insygnia domu drowów (magiczny krąg przeciw dobru), buty kroków i podskoków, kamień Ioun (perłowo białe wrzeciono), pochwa ostrości, pierścień splugawienia czaru [BoVD], różdżka wstrzymania osoby, karwasze pancerza +3, eliksir krasomówstwa, eliksir leczenia średnich ran, 4 eliksiry leczenia lekkich ran.
Języki: elfi, podwspólny, otchłanny, smoczy, migowy drowów, wspólny, piekielny

Wysączenie energii (zn): Sukkub wysącza energię ze śmiertelnika, którego skusi do aktu namiętności lub którego po prostu pocałuje. Całując ofiarę demon musi rozpocząć zwarcie, prowokując okazyjny atak. Pocałunek lub objęcie przez sukkuba powoduje otrzymanie jednego negatywnego poziomu. Ponadto pocałunek powoduje również efekt czaru sugestia, zachęcający do kolejnego zetknięcia warg z sukkubem. Ofiara wykonuje rzut obronny na Wolę (ST 21) – udany pozwala zanegować efekt wspomnianej sugestii. Rzut obronny na Wytrwałość, w wyniku którego można pozbyć się negatywnego poziomu, ma ST 21. ST rzutu obronnego oparto na Charyzmie.
Zdolności czaropodobne: Na życzenie – eteryczny spacer (tylko na siebie plus przedmioty o wadze do 25 kilogramów), potężniejsza teleportacja (tylko na siebie plus przedmioty o wadze do 25 kilogramów), sugestia (ST 21), wykrycie dobra, wykrycie myśli (ST 20), zauroczenie potwora (ST 22). Poziom czarującego = 12. ST rzutów obronnych oparto na Charyzmie.
Przyzwanie demona (zc): Raz dziennie ten demon może spróbować przyzwać jednego vrocka z szansą powodzenia 30%. Niniejsza zdolność to odpowiednik czaru 3. poziomu.
Języki (zn): Sukkub cały czas wykorzystuje zdolność języki, działającą jak zaklęcie (poziom czarującego = 12). Zwykle kontaktuje się ze śmiertelnikami werbalnie.
Zmiana kształtów (zn): Sukkub może przyjąć postać dowolnego humanoida rozmiaru małego lub średniego.
Umiejętności: Sukkub posiada premię rasową +8 do testów Nasłuchiwania i Spostrzegawczości.
* Demon korzystający ze zdolności zmiana kształtów otrzymuje premię z okoliczności +10 do testów Przebierania.

Wskazówka: „Jestem synem domu Jae’llat i opiekunem córki Lloth”.
Taktyka: Przed walką mężczyzna rzuca na siebie tarczę i pajęczą skórę. Solaufein najchętniej miota zaklęcia ze szkoły wywoływania, wybierając takie żywioły, które zaszkodzą najbardziej jego wrogom. Jeżeli przeciwnicy zanadto się zbliżą, mężczyzna podnosi półtoraręczny miecz. Pomimo jego wagi posługuje się nim zaskakująco biegle (dwoma rękami, niezależnie od formy). Jest lojalnym strażnikiem i nie boi się śmierci. Wie, że będąc demonem odrodzi się w Demonicznej Otchłani.

Viconia Vrinn
Wygląd i osobowość
Drowka jest piękna według ludzkich standardów, choć nie podług ocen swej rasy. Jej wygląd i strój sugerują że jest szlachcianką, a w melodyjnym głosie Viconii nadal brzmi duma, gdy mówi o swoim ojczystym mieście Menzoberranzan. Mroczna elfka ma, podobnie jak większość jej rasy, czarną skórę. Chlubi się białymi włosami do ramion, utrzymywanymi przez czarną, wąską opaskę. Jej oczy mają jasną barwę, podobną do fiołków, choć stają się prawie czerwone w chwilach gniewu. Viconia jest drobna i szczupła.
Zwyczaje powierzchni, mimo kilkudziesięciu lat tu spędzonych, uważa w najlepszym razie za niezrozumiałe, z reguły za dziwaczne, a w najgorszym razie za nienaturalne. Jest zawsze ostrożna, nieufna i podejrzliwa. Gardzi mieszkańcami powierzchni, nie rozumie ich nienawiści do drowów, ale czasem pada jej ofiarą.
Viconia jest zgorzkniała i ponura, prawie nie żartuje, a uśmiech na jej twarzy wywołuje tylko śmierć kolejnych wrogów. Nie kryje dumy z tego, kim jest. Uważa się za lepszą od wszystkich innych, z racji samego pochodzenia z ludu Illythiiri. Nienawidzi elfów, ale jest chłodną pragmatyczką i nie zaryzykuje ich gniewu. Jest bardzo przywiązana do drowiego dziedzictwa.
Bardzo wysoko ceni sobie swoje dziedzictwo drowów i wynikające z tego zdolności. Do przeciwników odnosi się z pogardą i pobłażaniem. Zarówno jej ciosy, jak i język są bezlitosne. W ciągu swoich lat samotności na powierzchni i poszukiwania przygód nieraz przekonała się, że różnica między życiem a śmiercią bywa bardzo niewielka.
Nie mówi o swojej przeszłości. Odnosi się wrażenie, że coś ukrywa. Obecnie jest zagorzałą, niemal fanatyczną kapłanką Lloth. Zachowuje się przy tym, jakby chciała zmazać przeszłe winy. Wciąż obawia się gniewu Pajęczej Królowej, a indagowana o tego przyczyny odpowiada lodowatym milczeniem. Ożywia się tylko, kiedy pada wzmianka o Valasie. Nigdy jednak z własnej woli nie opowiada o nim.

Historia
Niegdyś była szlachcianką Domu DeVir, Piątego Domu Menzoberranzan. Teraz jej dom w całości już nie istnieje. Jako córka Ginafae DeVir Viconia była częściowo odpowiedzialna za utratę łaski Lloth przez swój dom. Spowodowało to jego upadek z rąk Domu Do’Urden wiele lat po tym, jak opuściła Menzoberranzan. Wtedy też jej brat, Valas, jedyna bliska jej osoba, został zamieniony w dridera przez mściwą boginię.
Po opuszczeniu Miasta Pająków błąkała się po Podmroku. Tam uciekinierka znalazła pociechę w nihilistycznej doktrynie Shar. Przez długi okres była wierną kapłanką Pani Utraty, opuściwszy swą ojczyznę ze strachu przed gniewem Lloth. Tułała się po powierzchni, głównie po Północy i Wybrzeżu Mieczy.
Jej życie odmieniło przypadkowe spotkanie z dwójką poszukujących przygód drowów. Stało się to w 1368 RD, w Roku Sztandaru, a elfami, którzy wywarli na nią taki wpływ, byli Mroczni Kochankowie: SiNafay Vrinn, dalharil lil Lloth, i Solaufein Jae’llat. Pajęcza Królowa po raz kolejny doścignęła renegatkę. Pod wpływem niezachwianej wiary mieszkanki Ched Nasad Viconia dokonała przełomowej decyzji: porzuciła drogę samozniszczenia Kochanki Nocy i powróciła do Matki Wszystkich Drowów.
Upadek Ched Nasad i jego odbudowa przez córkę Lloth dały wieloletniej renegatce trzy rzeczy, za którymi tęskniła: dom, bogactwo i władzę. Będąc Starszą Siostrą, ustępuje potęgą jedynie swej przyrodniej siostrze, Opiekunce Pierwszego Domu.

Viconia Vrinn: Kobieta drow Kap16 Lloth, średni humanoid, SW 18, KW 16k8+16, pw 80, Init +9, Szyb 9 m, KP 24 (dotyk 18, nieprzygotowana 19); atak +17 dystansowy (kusza ręczna 1k4/19-20/x2) lub +18 wręcz (krótki miecz +1 1k6+1/19-20/x2); SA karcenie nieumarłych 5/dzień, aura; SC cechy drowa, OC 27; Char NZ, MRO Wytrw +11 Ref +10 Wola +15, S 10 Zr 20 Kon 12 Int 14 Rzt 18 Cha 14.
Umiejętności i atuty: Koncentracja +20, Zauważanie +10, Leczenie +10, Dyplomacja +21, Wiedza (religia) +7, Wiedza (tajemna) +4, Czarostwo +7, Wiedza (plany) +6, Wiedza (historia) +4; Poprawiona inicjatywa, Biegłość w broni Penetracja czaru, Uniki, Maksymalizacja czaru, Wysoko urodzony drow [Pod]; Walka na ślepo, Czujność
Aura (zn): Szczególnie silna aura zła
Zdolności czaropodobne: 1/dzień ciemność, ogień faerie, tańczące światła, lewitacja, wykrycie dobra, wykrycie magii
Czary kapłana na dzień: 6/7+1/6+1/6+1/5+1/5+1/3+1/3+1/2+1; ST 15 + poziom czaru; poziom rzucającego 16. (17. dla czarów zła); 0 – odporność, czytanie magii, przewodnictwo x2, cnota, wykrycie trucizny; 1- leczenie lekkich ran x2, magiczna broń, boskie względy, tarcza wiary, rozkaz, wizja chwały [PGtF], ochrona przed dobrem (D); 2 - leczenie średnich ran, ostatnie tchnienie, wstrzymanie osoby, znamię wyrzutka [Pod], boska doń [Mag], ślepota/głuchota (D); 3 – piekące światło, leczenie poważnych ran, remedium na średnie rany [Mag], rozproszenie magii, ślepo widzenie [Pod], zakażenie, czarne światło (D); 4- poznanie słabości [Mag], boska moc, swoboda ruchu, trucizna, wykrycie kłamstwa, zbroja mroku (D); 5 – zabicie żywego, zakażenie zbiorowe [Ras], zmaksymalizowane leczenie średnich ran, ogniste uderzenie, bitewny zryw [Mag], pocisk mroku (D); 6 – wygnanie, planarny sojusznik, zmaksymalizowane piekące światło, znalezienie ścieżki (D); 7 – wskrzeszenie, regeneracja, zniszczenie, bluźnierstwo (D); 8 – ognista burza, większy planarny sojusznik, przeklęta aura (D)
Patron: Lloth Domeny: Ciemność, Zło
Ekwipunek: koszulka kolcza z mithrilu przeciętnej osłony +2, duża stalowa tarcza +2, krótki miecz +1, pierścień ochrony +3, insygnia domu drowów (płaszcz mrocznej mocy), pierścień antyjadów skromniejszy, wisiorek roztropności +2, ciemnoniebieski kamień Ioun, kadzidło medytacji, ręczna kusza + bełty
Region: Menzoberranyr
Języki: wspólny, elfi, podwspólny, migowy drowów, illuskański

Taktyka: Nie imponującą siłę fizyczną drowka nadrabia sprytem, mądrością i zręcznością. Jak większość drowów, Viconia nosi lekkie zbroje, nie krępujące ruchów. Nie rozstaje się z krótkim mieczem i ręczną kuszą. Drowka dysponuje szerokim wachlarzem zaklęć kapłańskich, ale do jej ulubionych należą czary powiązane z ciemnością. Oprócz tego zawsze ma przygotowany przynajmniej jeden czar leczenia.
Jest świadoma tego, że w walce wręcz ustępuje wielu wrogom. Używa więc talentów dyplomatycznych i rozległej wiedzy, by opóźnić starcie. Pozwala to jej zaplanować walkę, często błyskotliwie wykorzystując swe zdolności – i ręczną kuszę. Krótki miecz zachowuje na sytuacje ostateczne.
Wskazówka: „Jal Khaless! Moje przeznaczenie czeka! Zguba tym, którzy stoją przeciwko mnie!”

EDIT: Viconia pojawia się w Tomie II, w Rozdziale 8.

Vierna Vrinn
Wygląd i osobowość
Vierna wygląda w każdym calu na potężną drowkę z rządzącego domu – i tak jest w istocie. Nosi bogate szaty kapłanki Lloth, czarne z purpurowym obramowaniem. Zdobią je liczne hafty, głównie przedstawiające pająki i pajęcze sieci. Młoda kapłanka zadbała, by eksponowały one też jej piękno. W przeciwieństwie do matki, nie lubi biżuterii. Uroda tej drowki jest jednakże dość egzotyczna, nawet jak na rasę słynącą z fizycznego piękna. Jej oczy są szkarłatno czerwone, bardziej czerwone od oczu jakiegokolwiek mrocznego elfa. Srebrzyste włosy zdają się mieć czerwonawy połysk. Czarne dłonie kobiety kończą się ostrymi pazurami. Jeśli ktoś odważy się dokładniej przyjrzeć Viernie, zobaczy na jej ciele łuskę – taką, jaką mają demony tanar’ri.
Młoda drowka pół-czart nie przypomina z charakteru swej matki. Jest gwałtowna i porywcza. Gardzi wszystkimi wokół, nawet rodzonym bratem Dantragiem. Cieszy się swoja władzą i posługuje się nią w sposób pełen chaosu. Pewien szacunek żywi tylko do matki jako dalharil lil Lloth. Nie odważy się wystąpić przeciwko ojcu jedynie dlatego, że demon przewyższa ją rozmiarami i siłą. Zazdrośnie strzeże swojej władzy i nie waha się używać siły. Uwielbia zastraszać innych, zarówno szlachtę, jak i sługi.
Vierna jest lojalna swojej matce i wiernie służy swojej bogini.

Historia
Vierna Vrinn jest pół-czarcią córką SiNafay Vrinn, dalharil lil Lloth, i Solaufeina. Narodziła się krótko po Wojnie Pajęczej Królowej, po tym, jak Opiekun stał się demonem tanar’ri. Wychowywały ją akolitki Domu – matka poświęcała jej niewiele uwagi, faworyzując córkę czystej krwi. Kiedy zdobyła dość potęgi, młodsza kapłanka zabiła więc Triel i wygnała jej bliźniaczego brata.
Od tej pory pomiata wszystkimi wokół, w tym i Dantragiem, który dzieli jej demoniczne dziedzictwo. Starsza Córka ma niemal pełnię władzy w Pierwszym Domu, i na razie nie aspiruje wyżej. Całą swoja uwagę poświęca na zgłębianie swego pochodzenia i wynikłych z niego mocy, a także sztuk kapłańskich. Ma nadzieję pewnego dnia cieszyć się równie wielkimi łaskami Pajęczej Królowej, co matka.

Vierna Vrinn: Kobieta drow pół-czart Kap12 Lloth; średni przybysz; SW 15, KW 12k8+12, pw 60, Init +4, Szyb 9 m, latanie 18 m (przeciętna); KP 29 dotyk 16, nieprzygotowana 25; atak +12/+7 (morgensztern ranienia 1k8+3/x2) lub +12 2 pazury (1k4+3) lub +12 ugryzienie (1k6); SA ugodzenie dobra, karcenie nieumarłych 6/dzień, aura; SC cechy drowa, cechy pół-czarta, OC 23, RO 10/magia; MRO Wytrw +11 Ref +10 Wola +14; S 16 Zr 18 Kon 12 Int 16 Rzt 18 Cha 22.
Umiejętności i atuty: Dyplomacja +19 (+21 względem złych), Koncentracja +14, Wiedza (religia) +16, Czarostwo +16, Nasłuchiwanie +8, Zauważanie +8, Zastraszanie +12 (+14 względem złych); Magia we krwi [PGtF], Wysoko urodzony drow [Pod], Błogosławieństwo Lloth, Znamię zła [BoVD], Spaczony czar [BoVD]
Aura (zn): Szczególnie silna aura zła, chaosu.
Ugodzenie dobra (Zn): Raz dziennie w jednym normalnym ataku wręcz Vierna może ugodzić dobrego przeciwnika, zadając dodatkowe +12 obrażeń.
Zdolności czaropodobne: 3/dzień: ciemność, ogień faerie, tańczące światła, lewitacja, wykrycie dobra, wykrycie magii, jasnosłyszenie/jasnowidzenie, rozproszenie magii, sugestia, ujawnienie kłamstw, profanacja, przeklęta plaga, trucizna, zakażenie
Czary kapłana na dzień: 6/6+1/5+1/5+1/4+1/3+1/2+1; ST 14 + poziom czaru, poziom rzucającego 10 (11 dla czarów zła); 0 – odporność x2, przewodnictwo, światło, zadawanie drobnych ran x2; 1 – boskie względy, magiczna broń, ochrona przed złem, plaga, powodowanie strachu, boska umiejętność [Mag], zadawanie lekkich ran (D); 2- milczenie, ostatnie tchnienie, przepowiednia, wspomożenie, znamię wyrzutka [Pod], profanacja (D); 3 – glif strzeżenia obłożenie klątwą, ślepota/głuchota, mroczny ogień [Mag], zadawanie poważnych ran, magiczny krąg przeciw dobru (D); 4 – boska moc, mniejszy planarny sojusznik, posłanie, poznanie słabości [Mag], zadawanie krytycznych ran (D); 5 –ogniste uderzenie, prawdziwe widzenie, pełzająca ciemność [Mag], krąg zagłady (D); 6 – bariera z ostrzy, planarny sojusznik, krzywda (D)
Patron: Lloth Domeny: Zniszczenie, Zło
Ekwipunek: koszulka kolcza z mithrilu +4, duża stalowa tarcza +3, morgensztern ranienia, buty szybkości, pierścień ochrony +2, piwafwi odporności +2, berło lepkich kulek [Mag], pierścień umysłowej tarczy, insygnia domu (przyspieszenie), eliksir heroizmu, eliksir leczenia lekkich ran, 20 sz.
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, wspólny, podwspólny, migowy drowów, otchłanny

Taktyka: Vierna lubuje się w zadawaniu bólu innym, toteż najchętniej korzysta z broni ranienia. W walce najchętniej wysługuje się bratem, Dantragiem. Zmuszona do starcia usiłuje najpierw przestraszyć przeciwnika, a potem wykorzystuje zaklęcia zadające możliwie duże obrażenia. Pół-czart nie zna umiaru w walce, i jest przy tym dość chaotyczna, tak więc jest równie prawdopodobne, że jej przeciwnik oberwie ognistym ugodzeniem, co zadawaniem poważnych ran. Nawet, jeśli wróg jest wyraźnie słabszy, nie ogranicza się do pomniejszych zaklęć.
Wskazówka: „Jestem potężniejsza od ciebie, iblith, i musisz się mnie obawiać!”

Triel Vrinn
Wygląd i osobowość
Triel miała zielone oczy i srebrzyste włosy, jednak nie odziedziczyła wielkiej gracji po żadnym z rodziców. Nosiła szaty wysokiej kapłanki Lloth, lamowane czerwienią i bogato zdobione. Lubowała się w przepychu, jaki ją zawsze otaczał. Była kapryśna i niepokorna. Potajemnie próbowała manipulować wszystkimi wokół dla własnej rozrywki. Była też, niestety, dumna i wyrachowana. Uważała, że rozumie wolę Pajęczej Królowej, naginała przy tym zasady dla swoich korzyści.
Była znakomitą intrygantką. Snuła plany pozbycia się ojca, bowiem drażniło ją przywiązanie Opiekunki do niego i jego postać demona. W tym celu dostarczała bratu funduszy na zaklęcia i wyprowadziła go na pozycję Maga Domu.
Triel uważała, że jej matka błądzi, i po pewnym czasie nie zawahała się jej o tym powiedzieć. Była dość zadufana w sobie i próżna, by sądzić, że jako starsza i faworyzowana córka nie musi obawiać się dalharil lil Lloth.

Historia
Triel Vrinn urodziła się około 1360 RD jako pierwsze dziecko SiNafay Vrinn, dalharil lil Lloth, i Solaufeina Jae’llat. Razem z bliźniaczym bratem Solaufeinem trafiła pod opiekę Greyanny Mizzrym, handlowej partnerki i sojuszniczki matki. Nauki kapłańskie w młodym wieku pobierała w Arach-Tinilith w Menzoberranzan. Kiedy dorosła, objęła przewodnictwo nad Domem Vrinn pod nieobecność matki. Ten krótki okres przyczynił się do jej późniejszej dumy i upadku.
Przez długie dekady cieszyła się życiem jako faworyzowana przez oboje rodziców Starsza Córka Pierwszego Domu. Nawet narodziny Vierny nie zdawały się wytrącić ją z równowagi.
Triel popełniła jednak błąd i pozwoliła sobie o jeden komentarz za dużo do związku Opiekunki z demonem, który jako drow był jej ojcem. Gniew SiNafay był straszliwy. Starsza Córka popadła w głęboką niełaskę i została uwięziona. Wtedy sprawy w swoje ręce wzięła Druga Córka, Vierna. Zabiła Triel przy milczącej aprobacie matki.

Triel Vrinn: kobieta drow Kap10 Lloth, SW 12, średni humanoid (elf), KW 10k8, pw 40, Init +1, Szyb 9 m; KP 19 dotyk 11, nieprzygotowana 18; atak +8/+3 wręcz (ciężki buzdygan, 1k8+1/x3); SA karcenie nieumarłego 6/dzień, aura; SC cechy drowa, OC 21; Char CZ; MRO Wytrw +7 Ref +5 Wola +11; S 12 Zr 12 Kon 10 Int 12 Rzt 18 Cha 16.
Umiejętności i atuty: Blefowanie +18, Dyplomacja +18 (+20 względem złych), Koncentracja +13, Zastraszanie +5 (+7 względem złych), Zbieranie informacji +5; Wysoko urodzony drow, Sugestywność [Pieśń i Cisza], Wzbudzanie zaufania [Pieśń i Cisza], Znamię zła [BoVD]; Błyskawiczny refleks
Aura (zn): szczególnie silna aura zła, chaosu
Czary kapłana na dzień: 6/5+1/5+1/4+1/4+1/2+1; ST 14 + poziom czaru, poziom rzucającego 10. 0 – cnota, czytanie magii, odporność, przewodnictwo, światło, wykrycie trucizny; 1 – wizja chwały [Mag], rozkaz, zagłada, plaga, powodowanie strachu, płaszcz mrocznej mocy (D); 2 – znamię wyrzutka [Pod], klątwa pecha [Mag], zachwyt, boska dłoń [Mag], sfera prawdy, jasnosłyszenie/jasnowidzenie (D); 3 – mroczny ogień [Mag], broń uderzenia [Mag], obłożenie klątwą, wezwanie potwora III, sugestia (D); 4 – nadejście zagłady [Mag], recytacja [Odległy Wschód], posłanie, wieszczenie, wykrycie kłamstwa (D); 5 – zamiana planów, rozsadzenie duszy [Odległy Wschód], fałszywy obraz (D)
Bóstwo: Lloth Domeny: Drow, Oszustwo
Zdolności czaropodobne: 1/dzień ogień faerie, tańczące światła, ciemność, lewitacja, wykrycie dobra, wykrycie magii
Ekwipunek: elfia kolczuga +3, ciężki buzdygan dominacji, diadem rozmowności, eliksir krasomówstwa, insygnia domu (zauroczenie osoby), eliksir miłości, 28 sz; kusza + bełty.
Języki: elfi, podwspólny, migowy drowów
Region: Menzoberranyr

Taktyka: Triel nigdy nie należała do walecznych członków rodziny. Kryła się za innymi, zwłaszcza za młodym Solaufeinem, by pokonywać osobistych wrogów. Unikała walki jak mogła. Zmuszona do starcia starała się odwieść przeciwnika od tego pomysłu, czy to zaklęciami, czy słowami. Jej siłą były dalekosiężne intrygi prowadzone z bezpiecznego miejsca w Domu.
Wskazówka: „Zrobisz to co zechcę, mężczyzno, i będziesz świetnym narzędziem...”

Solaufein Vrinn
Wygląd i osobowość
Solaufein jest bardzo podobny do obojga rodziców – ma zielone oczy i srebrzyste włosy. Wygląda najpospoliciej z rodziny, choć nie można odmówić mu pewnej urody. Nie otacza się jednak wyrafinowanym bogactwem i przepychem, w przeciwieństwie do reszty. Jest milczący i skupiony głownie na sobie. Praktycznie nie widać go przy sprawach Domu. Nosi proste szaty czarodzieja. Przy bliższym spojrzeniu widać, że na nich jest jeszcze przejrzysta koszulka kolcza. Solaufein zdobył ją, zabiwszy avariela – skrzydlatego elfa.
Młody mężczyzna poświęca swoją uwagę wyłącznie doskonaleniu swoich umiejętności. Jest samotniczy i nietowarzyski. Brak mu też wyjątkowej dumy i ambicji. Żadnemu z Domu nie poświęca większej uwagi i nie oczekuje jej, przywykł radzić sobie samodzielnie.

Historia
Solaufein jest bratem bliźniakiem Triel Vrinn i pierwszym synem SiNafay Vrinn, dalharil lil Lloth, i Solaufeina Jae’llat. W młodości ćwiczył szermierkę w Melee-Magthere, jednak za namową siostry poświęcił się studiom magicznym, które okazały się jego powołaniem.
Przez długie dekady uczył się zaklęć w swojej komnacie w Domu. Nie należał do żadnej z licznych uczelni wtajemniczeń w Ched Nasad, choć zdarzało mu się korzystać z ich zasobów.
Śmierć Starszej Córki Triel stała się dla niego sygnałem alarmowym, na który jednakże nie zdążył zareagować. Jego pół-czarcie rodzeństwo wygnało go z Domu, a lata samotności zemściły się na nim. Nikt, nawet jego ojciec, będący zdolnym magiem, nie wie, co się obecnie dzieje z Solaufeinem.

Solaufein Vrinn: drow mężczyzna Wjk5/Czar6; SW 13, średni humanoid; KW 5k10 plus 6k4, pw 37, Init +4; Szyb 9 m; KP 20 dotyk 15, nieprzygotowany 16; atak +7/+2 (2 składane ostrza, 1k4+1/1k4/17-20/x3); SA chowaniec (włochaty pająk); SC cechy drowa, OC 22; Char CN; MRO Wytrw +6 Ref +7 Wola +8; S 12 Zr 18 Kon 10 Int 20 Rzt 8 Cha 10
Umiejętności i atuty: Czarostwo +19, Koncentracja +14, Wiedza (tajemna) +19, Zauważanie +8, Upadanie +11, Wiedza (szlachta i władcy) +14, Nasłuchiwanie +6; Drow szlachetnego rodu, Żelazna wola, Magia węzłów, Czar w węźle; Zapisanie zwoju, Maksymalizacja czaru; Walka dwiema rodzajami broni, Biegłość w broni egzotycznej (składane ostrze), Poprawione trafienie krytyczne (składane ostrze)
Czary czarodzieja na dzień 4/5/4/3, ST 15 + poziom czaru, poziom rzucającego 6. 0 – odporność, czytanie magii, raca, oszołomienie; 1 – grad kamieni [Pod], fala mocy [Mag], magiczny pocisk, uparte ostrze Shelgarna [Mag], hipnoza; 2 – zbroja śmierci [Mag], zlokalizowanie węzła [Pod], sieć, wytrzymałość; 3 – pajęcza skóra [Pod], drzwi węzłowe [Pod], kula ognista
Zdolności czaropodobne: 1/dzień ogień faerie, tańczące światła, ciemność, lewitacja, wykrycie dobra, wykrycie magii
Ekwipunek: składane ostrze [FRCS] ostrzeżenia +1, składane ostrze ochrony +1, insygnia domu (wstrzymanie osoby), koszulka kolcza ze szkłostali [Mag], pierścień ochrony +1, perła mocy (czar 1 poziomu), zwój przyspieszenia, zwój niewidzialności, 6 eliksirów leczenia lekkich ran, 45 sz.
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, podwspólny, wspólny, migowy drowów, smoczy, otchłanny, illuskański

Taktyka: Sola rzuca na siebie czary ochronne (pajęcza skóra, zbroja śmierci), a następnie odwraca uwagę przeciwnika upartym ostrzem Shelgarna. Jeśli nie może wygrać walki, używając swoich najmocniejszych czarów - jak kula ognista - ucieka.
Wskazówka: "Jestem Solaufein Vrinn, Starszy Syn Trzynastego Domu."

EDIT: Triel i Sola pojawiają się w Tomie I, w Rozdziale 26.

Dantrag Vrinn
Wygląd i osobowość
Dantrag przypomina z wyglądu swoją siostrę, Viernę. Podobnie jak ona ma lekko czerwonawe włosy i czarną skórę, a także łuski demona. Jego oczy są żółto-czerwone, niczym gorejące płomienie. Fryzura pół-czarta zdaje się falować jak poruszana podmuchem wiatru. Mężczyzna jest z budowy i zachowania urodzonym wojownikiem mrocznych elfów. Jest silny, gibki i wytrzymały, choć oczywiście ustępuje wzrostem siostrze.
Jego zachowaniu nie można nic zarzucić. Wiernie służy swemu Domowi i Pajęczej Królowej. Jest pokorny i cichy, nigdy nie odzywa się nieproszony. Szanuje władzę i siłę w jakiejkolwiek postaci. Najczęściej służy Opiekunce jako żołnierz i ochroniarz.
Nie należy do dumnych i bezczelnych młodzików, a wręcz przeciwnie. Wobec podwładnych jest okrutny i zdecydowany. Nie pozwala, by nawet najdrobniejsze występki uszły na sucho jego ludziom – sługom i żołnierzom Pierwszego Domu.

Historia
Dantrag urodził się po Wojnie Pajęczej Królowej jako młodszy brat Vierny – czyli pół-czarci syn SiNafay Vrinn, dalharil lil Lloth, i jej demonicznego kochanka. Ponieważ nikt z rodziny nie zwracał na niego uwagi - ani rodzice, ani rodzeństwo - uciekł z Domu i jego ucieczka przez wiele lat pozostawała niedostrzeżona.
Pierwszy Dom zainteresował się swoim zaginionym synem po upływie dłuższego czasu. Młody mężczyzna wychował się sam na niebezpiecznych ulicach Miasta Połyskliwych Pajęczyn. Powrócił do Domu dopiero, gdy zaoferowano mu pozycję Fechtmistrza.
Pomógł swojej siostrze wypędzić bliźniaczego brata Triel – siostry, której nigdy nie poznał. Od tamtej pory cieszy się łaskami Opiekunki, a także Starszej Córki Domu.

Dantrag Vrinn: mężczyzna drow pół-czart Wjk10, SW 14, średni przybysz, KW 10k10+30, pw 80, Init +5, Szyb 18 m, latanie 18 m; KP 26 dotyk 17, nieprzygotowany 21; atak +16/+11 wręcz (długi miecz +2, 1k8+9/18-20/x2) lub +15 wręcz (2 pazury, 1k4+5) lub +15 wręcz (ugryzienie, 1k6+5); SA ugodzenie dobra; SC cechy drowa, cechy pół-czarta, OC 21; Char CZ; MRO Wytrw +10 Ref +8 Wola +4; S 18 Zr 18 Kon 16 Int 16 Rzt 12 Cha 18
Umiejętności i atuty: Skakanie +16, Wyczucie pobudek +7, Upadanie +11, Zastraszanie +8, Zauważanie +6, Nasłuchiwanie +7; Wysoko urodzony drow, Magia we krwi, Plugawy żołnierski cios [BoVD], Uniki, Wyspecjalizowanie, Skupienie na broni (długi miecz), Specjalizacja w broni (długi miecz), Poprawione trafienie krytyczne (długi miecz), Ruchliwość, Atak z doskoku
Ugodzenie dobra (Zn): Raz dziennie w jednym normalnym ataku wręcz Dantrag może ugodzić dobrego przeciwnika, zadając dodatkowe +10 obrażeń.
Zdolności czaropodobne: 3/dzień: ciemność, ogień faerie, tańczące światła, lewitacja, wykrycie dobra, wykrycie magii, wykrycie myśli, sugestia, przeklęta plaga, trucizna
Ekwipunek: koszulka kolcza z mithrilu formowalna +3, długi miecz ostrzeżenia +2, duża stalowa tarcza +1, pierścień ochrony +1, buty kroków i podskoków, insygnia domu (tarcza), eliksir leczenia lekkich ran, 5 sz.
Region: Menzoberranyr
Języki: elfi, wspólny, podwspólny, migowy drowów, otchłanny

Taktyka: Dantrag w pełni wykorzystuje swoją biegłość w walce mieczem długim, zręczność, i szybkość. Nie obawia się wrogów. Podbiega do zaskoczonego przeciwnika, używając atutu Atak z doskoku, i wykonuje cios. Potem zadaje następne, w razie kłopotów osłaniając się zaklęciem tarcza.
Jeśli przeciwnik jest silny, pół-czart wykorzystuje Upadanie, by oddalić się, unikając ciosów, a potem znów wykonuje atak z doskoku.
Wskazówka: „Jestem synem demona – czy odważysz się ze mną zmierzyć?”