Matka przed śmiercią powiedziała mu „Tadzik, ciesz się! Polska armia wraca! Śpiewają...”.

Przypomina mi to pewną kobietę spartańską, wspomnianą przez Herodota, której synowie poszli na wojnę. I kiedy przybył posłaniec z wieścią, że zginęli, ona jeszcze go ofuknęła, że zajmuje jej głowę duperelami zamiast powiedzieć o wyniku wojny. Zaś na wieść o zwycięstwie Sparty poszła podziękować bogom.

Będzie pytanko z mojej dziedziny

Na przestrzeni XVIII i XIX wieku w Europie powszechnie obowiązywała zasada, że władza państwa rozciąga się na morze w odległości 3 mil morskich od brzegu; dalej znajdowało się już morze otwarte. Choć niektóre państwa rościły sobie prawa do 4 lub 6 milowego morza terytorialnego, granica 3 mil była najczęściej respektowana.

Kto jest autorem tej zasady, w jakim roku i w jakim dziele została ona opublikowana?
Na jakiej podstawie przyjęto odległość tych 3 mil morskich?
Niektórzy spierali się, że zasada ta ograniczona jest przez jeszcze jedno kryterium. Podaj je.

O ile dobrze poszukałem autorem jest Cornelius vav Bynkershoek, który w swoim dziele "De Dominio Maris Dissertatio" z 1702 roku ustanowił granicę terytorialne państwa na jedną ligę (3 mile morskie) od brzegu. Odległość została przyjęta na podstawie tego, ile państwo może w praktyce bronić - był to zasięg strzału artyleryjskiego z nabrzeżnych fortów.

Co do ostatniej części - nie mam pomysłu. Chodzi ci o wielkość czy kwestie prawne związane z morzem terytorialnym? Jeśli to drugie, to obstawiałbym holenderską doktrynę "Niewinnego przejścia" wywodzącą się z "Free ships, free goods" :/

Doktryna holenderska to też ciekawy przykład więc uznaję odpowiedź

Co do ostatniej części pytania, chodziło mi o pewne logiczne rozwinięcie tego, co już napisałeś:
Odległość została przyjęta na podstawie tego, ile państwo może w praktyce bronić - był to zasięg strzału artyleryjskiego z nabrzeżnych fortów.
Czyli kryterium efektywności. jeśli państwo nie posiadało skutecznych metod obrony swoich wód (np. nie posiadało baterii nabrzeżnych albo były one mniejszego zasięgu) to uznawało się, że zasięg kontroli był ograniczony, co miało znaczenie np. w przypadku późniejszych roszczeń.
Ale generalnie im bardziej ta granica 3 mil się utrwalała, tym rzadziej sięgano po kryterium efektywności. Zwłaszcza, że kryterium te nie było doskonałe.

Jako ciekawostkę dodam jeszcze, że wody terytorialne tak rozumiane miały np. zagwarantować bezpieczeństwo statkom kupieckim państw obcych bo na cudzych wodach terytorialnych nie można było napadać i łupić statków.

Co ciekawe, znalazłem informacje że zasada strzału armatniego była forsowana już wcześniej (wcześniej tzn. na pocz. XVIIw) właśnie przez Holendrów ale międzynarodowe uznanie zdobyła dopiero po publikacji Bynkershoeka.

Szczurze, Twoja kolej

Dobra, trochę trudniejsze pytanie. Podczas trzech pierwszych kampanii II Wojny Światowej podczas której zastosowano doktrynę wojny błyskawicznej w dużej skali wyszły w widoczny sposób błędy i niedopasowania istniejących sił zbrojnych do tej doktryny. Co najmniej trzy z najbardziej widocznych problemów wystąpiły w każdej z tych kampanii, zostały pominięte w praktycznym przygotowaniu i pojawiły się znów podczas kampanii Niemiec przeciwko Związkowi Radzieckiemu w sposób dość katastrofalny.

Jakie to były kampanie i jakie co najmniej trzy poważne problemy z praktycznym zastosowaniem doktryny wojny błyskawicznej w każdej z nich wystąpiły (przykłady opcjonalnie)?

Kampania wrześniowa 1939 w Polsce. Coś mi się kołacze, że nie wszystkie jednostki nadążały, dlatego były jakieś tam drobne zwycięstwa naszych.
Poza tym chyba wojna zimowa w Finlandii.

Kampanię Wrześniową ciężko nazwać nawet zastosowaniem Blitzkriegu. Główny ciężar działań wojennych spoczął na piechocie i artylerii, wojska pancerne służyły przede wszystkim do rozbijania okrążonych i odizolowanych polskich oddziałów (podczas gdy wg. doktryny Blitzkriegu same powinny okrążać i izolować). Dodatkowo lotnictwo nie działało w połączeniu z siłami lądowymi. Pewne problemy typowe dla Blitzkriegu pojawiały się już wtedy, tzn. problemy z logistyką, zbyt głębokie uderzenie odkrywające skrzydła i narażające na okrążenie, podatność na kontrataki.

Wojna Zimowa wykazała w dużej mierze nieporadność doktryny wojny błyskawicznej w trudnym terenie i niesprzyjających warunkach atmosferycznych, podatność na oskrzydlenie wysuniętego uderzenia pancernego i zniszczenia przy pomocy broni przeciwpancernej (lub, jak pokazali Finowie, improwizowanych taktyk przeciwpancernych). Finom pomogły: możliwość obrony w głębi pozwalająca na związanie dużych ilości sił przeciwnika, skuteczne wykorzystanie znajomości terenu połączone ze zwiększoną mobilnością (oddziały na nartach), taktyki spowalniające natarcie, możliwość izolowania i okrążania zbyt daleko wysuniętych kolumn radzieckich.

W trakcie wojny obronnej Francji w 1940r po raz kolejny problemem okazało się narażenie na kontrataki (m.in. 4 fr. dyw. panc. i brygada pancerna BEF pod Arras zmusiły do odwrotu elementy 7 dyw. panc. Rommla, brytyjskie Matyldy udało się powstrzymać dopiero za pomocą 8.8cm FlaK i 10.5cm LeFH 18) co przystopowało ofensywę i umożliwiło ewakuację Dunkierki. Francuzi nie byli jednak w stanie przygotować obrony w głębi i przygotować silnych punktów oporu wiążących postęp Blitzkriegu. Jeśli chodzi o sprzęt, to można m.in. mówić o niedostatecznej mechanizacji i motoryzacji piechoty, kompromisie prędkość/pancerz/uzbrojenie (większość niemieckich czołgów było zbyt słabo opancerzonych i uzbrojonych już we Francji), problemie w zapewnieniu logistyki.

Jak wnioskuję z pytania to mowa jest o 3 pierwszych kampaniach. Chodzi więc tutaj pewnie o wojnę polsko-niemiecką we wrześniu 1939 roku, wojnę radziecko-fińską na przełomie 1939 i 1940 roku oraz kampanię w Danii i Norwegii wiosną 1940 roku. Natomiast kampania we Francji była czwartą w kolejności. Chyba, że źle zrozumiałem pytanie.

Podczas trzech pierwszych kampanii II Wojny Światowej podczas której zastosowano doktrynę wojny błyskawicznej

Zakładam, że nie we wszystkich zastosowano.
Np. co do Polski to mam poważne wątpliwości ale uwzględniłem w odpowiedzi; Kampanię w Danii/Norwegii moim zdaniem jeszcze trudniej Blitzkriegiem, to zdecydowanie bardziej desant morski.

Tak naprawdę zamiast Polski można by wymienić kampanię w Afryce Północnej, Afrikakorps prowadził tam regularny Blitzkrieg, ale w momencie inwazji na ZSRR kampania jeszcze trwała w najlepsze, a Szczur pisze o nie wyciągnięciu wniosków z trzech wcześniejszych kampanii.

Można spokojnie uznać, że kampania w Norwegii niespecjalnie spełniała założenia niemieckiej doktryny wojny błyskawicznej. A pytanie było o trzy pierwsze kampanie, gdzie użyto tej doktryny na dużą skalę. Polska była w założeniach realizacją tej doktryny - włącznie z rajdem na Warszawę w pierwszych dniach wojny mającym ją zakończyć i tygodniowym planem walk.
Z kardynalnych luk doktryny które wyszły, była to niemożliwość zapewnienia dostarczenia wysuniętym jednostkom oraz narażenie na oskrzydlenie/odcięcie/kontrataki. Trzecim punktem który wyszedł w każdym z tych przypadków była całkowita niemożność jednostek pancernych i szybkich do poradzenia sobie z rejonami umocnionymi, wbrew założeniom doktryny gdzie powinny łatwo dokonać przełamania i odcięcia ich, eliminując je z walki. Tymczasem za każdym razem okazywało się, że przełamanie jest niemożliwe, zaś odcięcia nie pozwala na pozostawienie dużych ilości zaopatrzonych wojsk na tyłach skutkując uwiązaniem zbyt dużych sił w walkach o charakterze raczej oblężniczym. Tak było zarówno z Warszawą i Modlinem, fortyfikacjami przygranicznymi i Linią Mannerheima oraz podwójnym uderzeniem na Linię Maginota. Później zresztą w dużo większej skali pokazały to samo Krym i Leningrad.


Cóż, Twoja kolej Gerardzie.

Szczerze mówiąc nie mam pomysłu na jakieś rozbudowane pytanie, więc będzie coś prostego:

Podaj nazwę jedynego okrętu US Navy, na pokładzie którego znajduje się wanna, oraz wyjaśnij okoliczności jej zamontowania.

Mówisz zapewne o wannie Roosevelta na pokładzie pancernika (battleship) Iowa? Zamontowano ją, kiedy prezydent wybierał się na konferencję w Teheranie. Uznano, że jego stan zdrowia utrudni mu kąpiel pod prysznicem.

Z tym, że w odmętach sieci znalazłem pogłoski, jakoby niektóre okręty dowodzenia miały zamontowane wanny w kwaterach admiralskich. Rzekomy marynarz z USS Blue ridge utrzymuje, że na pokładzie była taka wanna i przypuszcza też, iż bliźniacza jednostka USS Mt.Whitney powinna być identycznie wyposażona. W końcu mamy obecnie erę pokoju .

Poza tym można doszukać się przesłanek, że wanny znajdują się na okrętach szpitalnych, których US NAVY ma obecnie dwa.

A, no proszę. Szukałem, szukałem i znalazłem tylko na Iowie. Dobra, pytanie jest Twoje

To ja się trzymam linii wojskowo-marynistycznej.
Czytałem ostatnio o bardzo ciekawym brytyjskim projekcie z okresu Drugiej Wojny Światowej. Miał on na celu rozwiązanie problemu jakim na początku wojny było zapewnienie eskorty lotniczej konwojom przemierzającym Atlantyk. Z lotniskowcami z prawdziwego zdarzenia nie było u Brytyjczyków najlepiej, a budowę kolejnych, większych jednostek utrudniały realia wojny i ograniczone zasoby surowców do tego koniecznych.
Pojawił się jednak pewien pomysł, mający zaradzić tym trudnościom i wesprzeć eskorty atlantyckich konwojów w walce z niemieckimi U-bootami.
Nie chcę zdradzać za dużo, żeby nie ułatwiać googlania. Dodam tylko, że projekt doczekał się jedynie konstrukcji prototypu-modelu i ostatecznie zarzucono go gdzieś na przełomie 1943/44 roku, niemniej jednak po dziś zadziwia on (przynajmniej mnie) nowatorskim podejściem do problemu.

Jak do środy nikt nie zgadnie, zacznę podpowiadać...

Nie mówisz chyba o Project Habakkuk, czyli planie budowy lotniskowca z pykretu (ang. pykrete), tworzywa składającego się w 86% z lodu i w 14% z masy drzewnej/trocin? Prototyp na Patricia Lake (18 na 9 metrów) w Kanadzie wytrzymał 3 lata, zanim się stopił.

Zadaj jakieś trudniejsze pytanie, Pykret był nawet w MythBusterach więc trafił do popkultury

To tylko ja jestem taki do tyłu? Wpadłem na tę historię niedawno i byłem naprawdę zaskoczony ludzką pomysłowością w trudnej sytuacji. Będę się musiał zastanowić nad pytaniem w takim razie, a jakby ktoś miał w międzyczasie jakąś zagadkę, to niech zadaje.

Dobra, historia nie jest moim konikiem, a poprzednią zagadkę zdecydowałem się zgadnąć, wyłącznie ze względu na świeżo przeze mnie odkrytą "rewelację" z pykretem.
Zastępczo podaję więc jako zagadkę pewną anegdotę, na którą natknąłem się całkiem przypadkiem w sieci. Pytaniem będzie komu i w jakich okolicznościach przypisuje się następującą wymianę zdań:
- Czy tą drogą podąża wielu dezerterów?
- Nie, jest pan pierwszym z nich.
Na zagadkę nie daję gwarancji, jeżeli jest zbyt prosta, to trudno, lepszej nie wymyślę.

Zdaje się, że to Napoleon był pytającym przy okazji odwrotu spod Moskwy, ale pewien nie jestem.

Fakt, pytanie przypisuje się Małemu Kapralowi, a odpowiedź obsługującemu prom na rzece Niemen.
Przekazuję pałeczkę.

Pytanie z gatunku łatwych i przyjemnych.

Jak nazywala się największa zdetonowana przez Amerykanów bomba wodorowa i co poszło nie tak w czasie jej testu?

Castle Bravo - zwana "Krewetką", zdetonowana na atolu Bikini?

Malaggar pisze:

i co poszło nie tak w czasie jej testu?

- w zasadzie wszystko. Archipelag stracił jedną z wysp, okoliczne uległy dość poważnemu skażeniu radioaktywnemu, które spowodowało wiele ofiar wśród ludności cywilnej. Przy okazji oberwał jeszcze japoński stateczek i amerykański personel techniczny.

Tak. Zadajesz pytanie

Malaggar pisze:

Zadajesz pytanie

Ta, mój ulubiony moment .
Dobra, bomby nie będzie:

W jaki sposób armia Stanów Zjednoczonych upamiętniła w latach II Wojny Światowej dwóch wybitnych przedstawicieli narodu amerykańskiego : Williama T. Shermana i Louisa Vincenta Aronsona?

Shermana nazwą czołgu, Aronsona miotaczem ognia Ronson?

(Lub w wersji żartobliwej nazywając Shermana "zapalniczką" - Ronsona zapewne )

Obie wersje są poprawne, ale ponieważ ten miotacz ognia opracowali pierwotnie Brytyjczycy, celniejsza jest opcja druga . Oczekujemy dalszych pytań.

Będzie trudne bardzo - jak nie dacie rady, to dajcie znać, a rzucę coś łatwiejszego.

W Junnar, trochę ponad 100 km od Bombaju znaleziono inskrypcję, która rzuca światło na zasięg kontaktów handlowych jednego z ludów germańskich.
Przedstawiciele jakiego ludu są w niej wymienieni? I pytanie dodatkowe - jakie mają imiona

Aj, aj... Pytanie rzeczywiście trudne, tym bardziej szkoda, że odpowiedź tak łatwa do odnalezienia. Ale być może znajdzie się ktoś, kto nie będzie potrzebował google'a - więc ja, cheater się nie odzywam .

Odpowiedz łatwa do znalezienia, bo nie patrzyłem po polsku czy jest

Widzę, że nikt się nie pokwapił z odpowiedzią przez ponad rok, więc może zaktualizuję ten temat.

Czy ktoś wie, ilu hierarchów i jakich nosiło tytuły prymasa w II RP?

Dalbor i Hlond?