Jako pewnego rodzaju podsumowanie tematu sarrukhów oraz zadośćuczynienie prośbom pewnych userów:
Ezjusza z Amnu w oparciu o grimuar ”Serpent Kingdoms” wykład o sarrukhach.
Sarrukhowie są jak wiadomo jedną z pięciu ras stwórców. Przed tysiącami lat niepodzielnie rządzili całym Faerunem. To właśnie dzięki ich wiedzy i zdolnościom zawdzięczamy istnienie wielu łuskowatych ras, takich jak yuan-ti, jaszczuroludzi czy nag. Poniżej pokrótce opiszę najważniejsze fakty dotyczące tej starożytnej rasy.
HISTORIA
Pierwszym miejscem w którym pojawili się sarrukhowie był Okoth, położony na południe od Mulhorandu. Był rok –35 000[według Rachuby Dolin]. W bardzo krótkim czasie Okoth stało się niewystarczające dla pomieszczenia nieustannie wzrastającej liczby sarrukhów. Stwórcy postanowili rozszerzyć swoje ziemie i poprzez lata zdołali przejąć kontrolę nad niemal całym Faerunem.
W ciągu setek lat powstały dwa inne wielkie imperia – Mhairshaulk [-34 800 RD - na półwyspie Chult] oraz Isstosseffifil [-34 500 RD - na pustyni Anauroch]. Wtedy tez powstały pierwsze stabilne
portale łączące dwa miasta nie należące do żadnego z imperiów.
W wyniku ekspansji sarrukhowie natrafiali na różne prymitywne ludu. Wiele z nich posługiwało się magią (na różnych poziomach), dlatego sarrukhowie rozpoczęli obserwacje owych istot. Po dokładnej analizie spisali wszystkie swoje wnioski na wielu zwojach, które przetransportowano do Oreme, centrum jednego z imperiów. Za zebranie informacji odpowiedzialna była organizacja
Ba’etith, która nadała zwojom nazwę
Golden Skins of the World Serpent (znane również jako
zwoje z nether). Jednakże trzeba tu zaznaczyć, że nie tylko sarrukhowie uczestniczyli w stworzeniu zwojów. Pracę, którą zapoczątkowała
Ba’etith, kontynuowały dwie inne spośród ras stwórców i dopiero po ich wkładzie zwoje zyskały formę tych znalezionych przez netherilczyków.
W latach –34 100 do –33 500 RD, upadły wszystkie trzy imperia. Okoth upadło po setkach lat wewnętrznych konfliktów. Isstosseffifil upadło natomiast po wojnie z phaerimmami, której zakończenie było równie katastrofalne dla całego Faerunu. Sarrukhowie by pokonać istoty z Podmroku postanowili zalać cały tamten region. Tak też uczynili. Jednakże zmiany klimatyczne, które nastąpiły potem przyczyniły się do upadku tak ich imperium jak i imperium Mhairshaulk.
Co działo się po upadku? A więc tak. Nieliczni Sarrukhowie z Isstosseffifil przemienili się w liczy i obecnie ”śpią” w kryptach pod Anauroch, gdzie pilnowani są przez liczną rzeszę asabisów. Sarrukhowie z Mhairshaulk zapadli w pewien stan hibernacji i tylko co jakiś czas ”wyrywali” się z niego by zgromadzić pożywienie itp.
Sarrukhowie z Okoth rozpoczęli tysiąc letnie wędrówki po planach. Podzielili się oni na dwie grupy, dobrych i złych. Pierwsi przeszli pod opiekę boga Jaziriana i przemienili się w couatle, drudzy wyznający Merrshaulka postanowili pozbyć się ”słabszych braci” i doprowadzili do upadku ich boga. Po śmierci Jaziriana, couatle uciekły do Maztici gdzie przeszły pod opiekę Qotala. Źli okothianie kontynuowali swoją planarną wędrówkę i natrafili na khaastów, jaszczuropodobne stworzenia. Wywiązała się wojna w czasie której zginęło wielu sarrukhów, co doprowadziło do zakończenia ich wędrówek i powrotu na Faerun.
SPOŁECZEŃSTWO
Sarrukhowie wybierają partnera na całe życie a innych traktują z należytym im szacunkiem.
”Stwórcy” wykluwają się z jaj, mogą żyć od setek do tysięcy lat (jeśli poznają tajniki hibernacji).
Imperia sarrukhów były podzielone na wielkie klany, żyjące ze sobą we względnym spokoju. Każdy z klanów miał określoną strukturę władzy. Rada rządząca Imperium nazywała się Sh’arrim, składająca się z sześciu przywódców największych klanów. Wybierali oni Cesarza (khuzdar). Niekiedy Sh’arrimy poszczególnych imperiów spotykały się razem by utworzyć Wielką Radę – Kazim, która miała władze i wpływ na całą rasę ”stwórców”.
Prawo sarrukhów egzekwowane przez kleigmasterów (sędziów), było surowe. Z racji tego, że nie przepadali oni ze więzieniami, oskarżeni, którym udowodniło się winę byli zabijani. Istniały oczywiście przypadki, że osoby takie nie zostawały zabijane. Sarrukhowie nie ustrzegli się również problemu przekupstwa, które z czasem stało się nagminne.
Sarrukhowie znani byli z posiadania ogromnej liczby niewolników. Wielu z nich oprócz tego, że musiało wykonywać najrozmaitsze polecenia ”stwórców”, czekał koniec najgorszy z możliwych, czyli ofiarowanie w imię
Węża Świata. Niektórzy jednak, którzy udowodnili swą siłę, wypuszczani byli na wolność a dodatkowo często zdarzało się, że z wdzięczności za uwolnienie pomagali później sarrukhom w podbojach innych krain.
Łuskowe rasy
W czasie odkrywania nowych lądów sarrukhowie natrafili na dziesiątki łuskowych zwierząt – jaszczurek, węży itp. Po serii eksperymentów doszli do wniosku, że za pomocą magii można by stworzyć z nich stworzenia inteligentne, jakimi powinni być łuskowaci.
Pierwsze efekty nie były najlepsze. Nowe istoty były słabe i szybko umierały. Jednak z czasem efekty stawały się coraz lepsze.
Pierwszymi ”udanymi” tworami byli asabisi, jaszczuroludzie oraz pterafolki. Mimo niskiej inteligencji wyróżniali się siłą i lojalnością, dlatego stali się główna siłą bojowa sarrukhów.
Następnie powstały nagi. Były one o wiele trudniejsze do ujarzmienia. Po wielu problemach postanowiono uwolnić te które nie chciały im służyć a resztę zatrzymać jako strażników, poszukiwaczy. Nagi cechowały (cechują) się olbrzymim zmysłem do magii.
Ostatnimi z wielkiej trójki były yuan-ti. Duma sarrukhów, pierwsze ”doskonałe” skrzyżowanie krwi sarrukha i człowieka. Z racji tego, że do stworzenia yuan-ti posłużyła krew pochodząca od wielu ”dawców”, mamy dzisiaj do czynienia z wieloma rodzajami tych stworzeń. Bardziej lojalne niż nagi i mądrzejsze od jaszczuroludzi, yuan-ti stały się przywódcami mniejszych społeczności, władcami niewolników itp.
Z czasem yuan-ti zostały wypuszczone by zbudować swoje własne imperia, które w przyszłości miały nieść pomoc sarrukhom, gdy te będę w potrzebie.
WIARA
Tysiące lat temu sarrukhowie oddawali cześć
Wężowi Świata i jemu poświęcali swoich braci. Z czasem jednak doszli do wniosku, że życie innych sarrukhów, których poświęcali w Jego imieniu było zbyt ważne. Postanwoili zatem poświęcać przedstawicieli ”niższych” ras. Jednakże z powodu nieczystości tychże,
Wąż Świata musiał stworzyć M’daess, opiekunkę sarrukhów, której zadaniem było oczyszczanie dusz istot poświęcanych
Wężowi Świata.
Wraz z pojawieniem się nowych łuskowych bóstw, niektórzy sarrukhowie zmieniali wiarę. Dość mocno można było to zaobserwować tuz po upadku imperiów ”stwórców”. Sarrukhowie okothiańscy (najliczniejsi, którzy przetrwali upadek) w większości przeszli pod opiekę Merrshaulka. Część przemieniła się w couatle i przeszła na wiarę Jazirana a później Qoatla (w Maztice) i Ubtao (w Faerunie). Oczywiście część sarrukhów pozostała przy M’daess.
W międzyczasie Merrshaulk przeistoczył się w Ssetha a co za tym idzie sarrukhowie przeszli pod jego opiekę. W czasie Niepokojów, Sseth przestał odpowiadać na modły swych wyznawców. Sytuacja ta doprowadziła w końcu do tego, że Sseth stracił swe domeny na rzecz mulhorandzkiego Seta, który uwięził jaszczurzego boga. Przy okazji na wiarę Seta przeszła większość okothiańskich sarrukhów.
-----------------------------------
Obecnie znani sarrukhowie:
Arthindol – N, licz sarrukh czarodziej 25/ arcymag 5. Sarrukh, który pod postacią arkanisty był świadkiem upadku Netherilu. Obecnie powrócił do Oreme, gdzie każda osoba parająca się Sztuką, mając ”dar” może liczyć na audiencję u niego.
Ghiz’kith.
Hss’tak – PZ, mumia sarrukh zaklinacz 10/ arcymag 5, SW 38. Mówi się, że jest ostatnim z Isstossef. W swojej krypcie strzeże dwóch partii
zwojów z nether.
Pil’it’ith.
Król Oreme – jest to opiekun sześciedzięciu liczy śpiących w Oreme. Jest to również skryba, spisujący historię jaszczurów całego Faerunu. W pewnym sensie od niego polega nadzorowanie bariery (na wzór
ściany sharnów), która zapewnia sarrukhom spokój i pewność, że phaerimmy nie zakłócą ich snu.
Myślę, że tekst ten zadowoli wszystkich którzy nie posiadają zachodnich podręczników a także tych, nie zaznajomionych z językiem angielskim