Zrodzony z fantastyki
Czy gracz zawsze staje się MG??
No właśnie. Zastanawia mnie czy znacie "wiecznych graczy". Czy w każdym w końcu odzywa się chęć mistrzowania??
Bardziej poważni gracze, którzy wiedzą czego oczekują od RPG są albo graczami, albo Mistrzami. Bo zazwyczaj pierwsze mistrzowanie nadchodzi krótki czas po tym jak poznajemy pierwsze RPG. Wtedy to nasz ciekawość i pycha zsyła nas na role MG. Są jednak tacy co Misrztują zawsze gdy mają pomysły, a grają zawsze gdy nadaży się jakaś okazja.
Ogólnie są tacy co postawią warunek: Nie będe MG, lub nie będe BG!
Jednak każdy kto Mistrzuje z długim stażem dopadają wątpliwości:
"Jestem takim MG, że przewiduje każdy krok MG. Taka gra nie będzie miała sensu. Zaraz zaraz, gdzie ja mam ten swój niedokończony scenariusz?..."
Ogólnie są tacy co postawią warunek: Nie będe MG, lub nie będe BG!
Jednak każdy kto Mistrzuje z długim stażem dopadają wątpliwości:
"Jestem takim MG, że przewiduje każdy krok MG. Taka gra nie będzie miała sensu. Zaraz zaraz, gdzie ja mam ten swój niedokończony scenariusz?..."
Dobra ja już swoją drugą przygodę grałem jako MG, wszystko ładnie nawet bjorn mnie wtedy pochwalił że nawet mi dobrze idzie, ale jeden z moich chłopaków rozwalił sesję chyba przez to że nieco dalej ją już za bardzo naciągałem:
Mój kolega: No to wchodzę do karczmy odcinam i zjadam jakiemuś facetowi głowę i przejmuje jego moc!
Ja:Cooo?!
MK:przejmuję jego moc!
Ja byłem nieco rozbawiony: Dobra, reszta gości widząc jak odcinasz i zjadasz surową głowę jakiegoś pijaczka nazywają cię sługą chaosu i wszyscy dobywaja miecza, a ci co go nie mają różne inne rzeczy.
MK:Lece na nich ze zdwojoną siłą! Bo tamtemu zjadłem głowę. Ruszyłem na pierwszych kilku i zjadłem im głowy, przejmując ich moc.
Ja: Nie, nie możesz. Graj normalnie.
MK:Przecież gram! Rozwalam kolejnych, zjadam im głowy i przejmuję ich moce!
Tak to mój kolega wpadł w trans, opowiadał mi przez 10 minut że przenosi się jeszcze do HP i zjada głowy Haremu i Voldermord'owi, zjadł też głowę Frodo, Neo. Śmiechu było ze 20 minut. Tylko nie dla mnie, zniszczył mi sesję. Jednak teraz inaczej podchodzę do sprawy.
Mój kolega: No to wchodzę do karczmy odcinam i zjadam jakiemuś facetowi głowę i przejmuje jego moc!
Ja:Cooo?!
MK:przejmuję jego moc!
Ja byłem nieco rozbawiony: Dobra, reszta gości widząc jak odcinasz i zjadasz surową głowę jakiegoś pijaczka nazywają cię sługą chaosu i wszyscy dobywaja miecza, a ci co go nie mają różne inne rzeczy.
MK:Lece na nich ze zdwojoną siłą! Bo tamtemu zjadłem głowę. Ruszyłem na pierwszych kilku i zjadłem im głowy, przejmując ich moc.
Ja: Nie, nie możesz. Graj normalnie.
MK:Przecież gram! Rozwalam kolejnych, zjadam im głowy i przejmuję ich moce!
Tak to mój kolega wpadł w trans, opowiadał mi przez 10 minut że przenosi się jeszcze do HP i zjada głowy Haremu i Voldermord'owi, zjadł też głowę Frodo, Neo. Śmiechu było ze 20 minut. Tylko nie dla mnie, zniszczył mi sesję. Jednak teraz inaczej podchodzę do sprawy.
ja zaczynalem od prowadzenia... Wtedy nikt nie chciał prowadzić. Żeby "kręcić" ten wózek musiałem się "poswięcać". Później to polubiłem...
Teraz już trochę mniej chce mi sie prowadzić... Niestety widze (często tragiczne) błędy mistrzów z którymi gram. Odbiera mi to w pewnym sensie przyjemność z bycia BG.
Są ludzie którzy nigdy nie zostaną nawet przeciętnymi MG. Taka jest smutna prawda - do tego nie wystarczą same chęci, potrzeba także oczytania, pomysłowości oraz zdolności OPOWIADANIA. To trudny sport...
Teraz już trochę mniej chce mi sie prowadzić... Niestety widze (często tragiczne) błędy mistrzów z którymi gram. Odbiera mi to w pewnym sensie przyjemność z bycia BG.
Są ludzie którzy nigdy nie zostaną nawet przeciętnymi MG. Taka jest smutna prawda - do tego nie wystarczą same chęci, potrzeba także oczytania, pomysłowości oraz zdolności OPOWIADANIA. To trudny sport...
Ja znam takich ktorzy twierdza ze mistrzowanie nie dla nich ze za duzo trzeba kombinowac i kontrolowac itp. Ja jestem MG od niedawna - wczesniej raczej gralem. Ale chcialem sprawdzic jak to jest a wiekszosc moich przygod sie podobala (choc ja nie ze wszystkich jestem zadowolony). Ale wczesniej mi sie wydawalo ze bym sobie nie poradzil... Moze to przychodzi z czasem?
Zdecydowanie nie wszyscy przechodzą do mistrzowania. Powody są różne jedni twierdzą że brak im śmiałości, inni że nie znieśli by tego "Lepiej sobie pograć". Jeszcze inni narzekają na brak pomysłu - a są i tacy co to im się wydaje wprost przeciwnie, że się świetnie do tego nadają etc. a robią duże kaka na każdej sesji...i ręce opadają. 
Drażnią mnie ludziska przerzucający się tabelkami modyfikatorów - "Co to ja nie wiem!"- a nie potrafiący podstawowego - zaintrygować, zainteresować, wciągnąć graczy w historię, nie trzeba być do tego permanentnym gadułą ze stażem made in grupa teatralna (co by lepiej odgrywać BNów) w dorobku -są MG któży mówią mało, ale w odpowiedni sposób w odpowiednim momencie i z odpowiednią miną (pokerzysty
i są niezrównani!
Wydaje mi się że każdy kto ma trochę charyzmy mógłby poprowadzić sesje, dać mu scenariusz i wio...ale nie każdy jest proszony o poprowadzenie po raz drugi, trzeci etc. Nie wystarczy recytować opisy itd. (wiecie o co mi chodzi ) trzeba stworzyć klimat - a to już wyższa szkoła jazdy - po prostu sztuka
Tak więc rzenieślnikiem - chałupnikiem może być każdy, "wielcy" artyści zdarzają się rzadko (częściej mają miejsce genialne olśnienia), o tym czy jesteś MG decydują gracze - sms-ami
(lub ich brakiem) a co za tym idzie swoją frekwencją na sesjach tudzież na schodach pod twymi drzwiami
Drażnią mnie ludziska przerzucający się tabelkami modyfikatorów - "Co to ja nie wiem!"- a nie potrafiący podstawowego - zaintrygować, zainteresować, wciągnąć graczy w historię, nie trzeba być do tego permanentnym gadułą ze stażem made in grupa teatralna (co by lepiej odgrywać BNów) w dorobku -są MG któży mówią mało, ale w odpowiedni sposób w odpowiednim momencie i z odpowiednią miną (pokerzysty
i są niezrównani!
Wydaje mi się że każdy kto ma trochę charyzmy mógłby poprowadzić sesje, dać mu scenariusz i wio...ale nie każdy jest proszony o poprowadzenie po raz drugi, trzeci etc. Nie wystarczy recytować opisy itd. (wiecie o co mi chodzi ) trzeba stworzyć klimat - a to już wyższa szkoła jazdy - po prostu sztuka
Tak więc rzenieślnikiem - chałupnikiem może być każdy, "wielcy" artyści zdarzają się rzadko (częściej mają miejsce genialne olśnienia), o tym czy jesteś MG decydują gracze - sms-ami
(lub ich brakiem) a co za tym idzie swoją frekwencją na sesjach tudzież na schodach pod twymi drzwiami 
Nie w każdym. Niektórzy, tak jak moja drużyna (przynajmniej większa jej część) cierpią na paniczny lęk przed mistrzowaniem. Prowadzę im już pare lat, moje pierwsze sesje były jako MG, upłynęło dużo wody w Wiśle zanim zagrałem. Teraz gdy chciałbym częściej wcielić się w jakiegoś boahatera okazuje się, że nie ma komu prowadzić. Odzywają się głosy, że "ty to jestes taki dobry, ja tam wszystko zbabrze, zresztą nigdy nie mistrzowałem, a ty masz takie doświadczenie.. "etc. Wkurza mnie to niemiłosiernie, ponieważ byłem zmuszony znaleźć sobie inną drużyne do grania (ludzi, których niedawno poznałem), a starej tylko mistrzować. Wprawdzie pare razy udało mi się jednego z nich namówić, ale widząc jak się biedak męczy paranoicznym wzrokiem zerka raz po raz na mnie, a nie znajdując żadnej reprymendy, szuka jakiejś ukrytej nadinterpretowując moje słowa. Jaki z tego morał? Nie prowadźcie zbyt długo jednej drużynie, bo potem do grania musicie szukać następnej. 
Problemy z brakiem MG są mi znzne przez 6 miechów szukałam zmiennika w Krakowie,w końcu jeden z drużyny zaczął prowadzić ale kupa mu wyszła Wychodzi na to żeby sobie zagrać muszę wracać do Radomia a i tu już stwarzają opór, jeden wyjechał drugi się broni (paskudny Tanatosie ja chce grać 
)
To się nazywa poświęcenie MG. Ale przyznam że po dwóch tygodniach nie prowadzenia już mi chodząpo głowie dwie dobre historie...i tak źle i tak nie dobrze trzeba by znaleźć złoty środek...
Wychodzi na to żeby sobie zagrać muszę wracać do Radomia a i tu już stwarzają opór, jeden wyjechał drugi się broni (paskudny Tanatosie ja chce grać )
To się nazywa poświęcenie MG. Ale przyznam że po dwóch tygodniach nie prowadzenia już mi chodząpo głowie dwie dobre historie...i tak źle i tak nie dobrze trzeba by znaleźć złoty środek...
Ostatnio zmieniony sob lip 03, 2004 3:10 pm przez Rivalir, łącznie zmieniany 1 raz.
U mnie, to chcą mistrzować tylko ci, którzy grają dobrze. Sami z siebie ot tak. Może to zależy od nastawienia, ale lepiej, jak MG jest dobry gracz, bo z niego zostanie tlko dobry MG. Moja siostra, to by pewnie stworzyła potwora pt. "szampon" i kazała nam go zabić, a jak już to zrobimy, to uratujemy świat.
Grałem przez cztery lata i MG namówił mnie do prowadzenia przygody twierdząc, że dam sobie radę, a biorąc pod uwagę moje postacie nie będzie to nudna i przewidywalna sesja. Wzbraniałe się przez jakiś czas ale w końcu uległem. Graczom się podobało (za ich namową poprowadziłem ciąg dalszy) mi -średnio, wolę grać niż mistrzować. Z kolei jeden z graczy też kiedyś postanowił poprowadzić ale, delikatnie mówiąc, mu to nie wychodziło. Pomimo naszych sugestii co by zrezygnował z mistrzowania, on niezrażony parł na przód. W końcu postanowiliśmy to wykorzystać i zakończyć kampanię podbijając cały Fareun czteroma postaciami na 5poziomie. Ale to już bardziej pasuje do kfiatków niż tu. Więc jesli ktoś się czuje na siłach to niech spróbuje i zobaczy jak mu pójdzie, przecież nie trzeba być MG do końca życia.
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 3 gości