pt sty 02, 2004 2:08 pm
Po części masz rację. Sejmitar wymyślono na wschodzie po to by radzić sobie z tamtejszymi pancerzami, miękkimi i elastycznymi. Wtedy to zaczęto z nich rezygnować narzecz kolczugi oraz pancerza łuskowego. Samurajski pancerz jest dość skomplikowany, łączy elementy miękkie z twardymi, płyty z bambusowymi elementami, a nawet ćwiekowanej skóry. Służył on przede wszystkim do radzenia sobie z kataną, oferując mniejszą wytrzymałość wobec innej broni.
<br />Miękkie pancerze miały za zadanie powstrzymywać miecz przy pomocy elastyczności, były tańsze od pancerza metalowego i zapewniały podstawową ochronę. Przykładem może być pancerz wyjorzystywany przez arabską kawalerię z sahary, który wykonany był z wielu warstw różnych tkanin, w tym i jedwabiu, który zatrzymywał tak miecz jak i sejmitar.
<br />Katana jeśli chodzi o typ obrażeń jest raczej jakością samą w sobie niż podobną do szabli, czy miecza. Obrażenia wynikały z niezwykłej ostrości i umiejętności, niż z siły, czy masy. Szabla jest skuteczna dzięki chwytowi i specyfice uderzenia, które poprzez cięce i jej kształt przenosił znaczną siłę uderzenia, szabla husarska, dzięki słynnemu paluchowi miała olbrzymią siłę cięcia.
<br />Przyszywanica jest pancerzem dość marnym przed czymkolwiek, ot taka kurteczka pikowana. Zatrzyma prędzej dzięki sile woli niż skuteczności. Jednak niewprawne uderzenie katany ugrzęzłoby w niej, zaś nawet niewprawne uderzenie włóczni przebiłoby na wylot.