Discworld jest jednym z najpopularniejszych cyklów fantastycznych w Polsce (o ile nie najpopularniejszym). Jaka książka, oraz postać podobała wam się najbardziej? Chodzi mi o wasze kompletnie subiektywne zdanie;)
-------------------
Literatura Pratchetta dziwnie na mnie odziaływuje: czasem mogę ją czytać bez końca, nawet wielokrotnie te same książki, a czasem po prostu mnie nudzi. Ten temat powstał pod wpływem chwilowego (mam nadzieję, że jak najdłuższego) zafascynowania Pratchettem:)
Co do ulubionej książki i bohatera, to niewątpliwie "Kosiarz" i Śmierć. Kosiarz dlatego, że był w moim przypadku pierwszy, ma świetną ilustrację i opis z tyłu okładki, jest o Śmierci i o magach, jest dużo nadrektora i dziekana i wiele innych. A Śmierć za specyficzne poczucie humoru, DOŚĆ CIEKAWY SPOSÓB MÓWIENIA i nieco kościstą sylwetkę.
Zrodzony z fantastyki
Racja mr.Smierc rządzi...wiecej w tej sprawie wypowiadalem sie juz w temacie "Postacie z książek".Ale nie mozna tez odmowic niesamowitego uroku calej reszcie pratchettowskiej ferajny.Prym wioda - Cohen(i jego "proteży"), bibliotekarz no i babcia Weatherwax.
Co do ksiazki to trudno powiedziec ktora jest najlepsza, mnie chyba najbardziej w pamiec zapadl 'Blask Fantastyczny" i "Wyprawa Czarownic".
Co do ksiazki to trudno powiedziec ktora jest najlepsza, mnie chyba najbardziej w pamiec zapadl 'Blask Fantastyczny" i "Wyprawa Czarownic".
Norman pisze:Ale najlepsze sa "Pomniejsze Bóstwa" i "Piramidy". Uwielbiam Klimat praczetowskiego południa
Czyżbyś przerzucił się na dietę żółwiową??
A ja za najlepszą uważam serię o Śmierci "Mort" (ROZPALONA DO CZERWONOŚCI KOSTKA LODU mniam mniam) i "Muzyka Duszy" (Zrodzony do run) (niestety Kosiarza dotąd nie udało mi się dorwać).
NIECH SIĘ STANIE SAŁATA!
Ogólnie, jak mało kto, nie przepadam za Pratchettem. Uważam, że ma znakomite pomysły, lecz kiedy przeczyta się jedną, dwie ksiązki to właściwie przeczytało się wszystkie. Humor jest już 100% przewidywalny.
Jego ksiązki zawsze zaczynają się bardzo fajnie, lecz z każdą stroną wyraźnie krzywa leci w dół. Zauważyłem też, że Pratchett ma problemy z opisywaniem akcji, w której bierze udział masę ludzi - jakieś wielkie ceremonie, wielkogremialne spotkania. Tam się gubi. Ale jest mistrzem dialogu i znakomicie panuje nad małą ilością bohaterów.
Mój faworyt to Pomniejsze Bóstwa, zaś nie przetrawiłem Ruchomych Obrazków. Bardzo lubie Rincewinda, choć z tekstu wyobrażałem go sobie, jako młodego maga cwaniaczka, a nie tak jak J. Kirby.
Ogólnie, jak mało kto, nie przepadam za Pratchettem. Uważam, że ma znakomite pomysły, lecz kiedy przeczyta się jedną, dwie ksiązki to właściwie przeczytało się wszystkie. Humor jest już 100% przewidywalny.
Jego ksiązki zawsze zaczynają się bardzo fajnie, lecz z każdą stroną wyraźnie krzywa leci w dół. Zauważyłem też, że Pratchett ma problemy z opisywaniem akcji, w której bierze udział masę ludzi - jakieś wielkie ceremonie, wielkogremialne spotkania. Tam się gubi. Ale jest mistrzem dialogu i znakomicie panuje nad małą ilością bohaterów.
Mój faworyt to Pomniejsze Bóstwa, zaś nie przetrawiłem Ruchomych Obrazków. Bardzo lubie Rincewinda, choć z tekstu wyobrażałem go sobie, jako młodego maga cwaniaczka, a nie tak jak J. Kirby.
Prattcheta po prostru uwielbiam 
Do ulubionych zaliczam "Pomniejsze Bóstwa", serię z wiedźmami i strażą.
W zasadzie czytałe wszystko, co wyszło w ogóle, za wyjątkiem najnowszego "Monstrous Regiment" i prawie cały czas cykl utrzymuje wysoki poziom.
Najmniej podobają mi się ksiązki, w których bardzo odnosi się do XXw (Ruchome Obrazki, Muzyka Duszy).
Okropną wpadką było też "Jingo" (po polsku jeszcze nie ma).
Natomiast uwielbiam kiedy bierze na warsztat jakiś powszechnie znany z fantasy motyw i pokazuje go w zupełnie inny sposób. Na przykład: Elfy w "Panowie i Damy", smoki w "Straż, Straż", golemy w "Feet of Clay", wilkołaki w "Fifth Elefant", wampiry w "Carpe Jugullum". No i krasnoludy we wszystkich książkach w których występują
Do ulubionych zaliczam "Pomniejsze Bóstwa", serię z wiedźmami i strażą.
W zasadzie czytałe wszystko, co wyszło w ogóle, za wyjątkiem najnowszego "Monstrous Regiment" i prawie cały czas cykl utrzymuje wysoki poziom.
Najmniej podobają mi się ksiązki, w których bardzo odnosi się do XXw (Ruchome Obrazki, Muzyka Duszy).
Okropną wpadką było też "Jingo" (po polsku jeszcze nie ma).
Natomiast uwielbiam kiedy bierze na warsztat jakiś powszechnie znany z fantasy motyw i pokazuje go w zupełnie inny sposób. Na przykład: Elfy w "Panowie i Damy", smoki w "Straż, Straż", golemy w "Feet of Clay", wilkołaki w "Fifth Elefant", wampiry w "Carpe Jugullum". No i krasnoludy we wszystkich książkach w których występują
Lubię. Ale kiedyś lubiłam bardziej.
Ulubiona postać? Śmierć Szczurów. PI. Babcia Weatherwax, zdecydowanie
i Bagaż ponad wszystko, może dlatego, że ma psychikę wściekłego gryzonia. Bardzo podobają mi się "Panowie i damy", głównie z uwagi na ładne przetworzenie motywów celtyckich i z "lasu ożywionego mitu". Za Rincewindem akurat nie przepadam. Przypomina mi kolegów ze studiów.
Ale bardziej od Świata Dysku lubię "Dobry omen".
Ulubiona postać? Śmierć Szczurów. PI. Babcia Weatherwax, zdecydowanie
i Bagaż ponad wszystko, może dlatego, że ma psychikę wściekłego gryzonia. Bardzo podobają mi się "Panowie i damy", głównie z uwagi na ładne przetworzenie motywów celtyckich i z "lasu ożywionego mitu". Za Rincewindem akurat nie przepadam. Przypomina mi kolegów ze studiów.
Ale bardziej od Świata Dysku lubię "Dobry omen".
To, co mi sie u Pratchetta nie podoba, to to, co robi ze swoim Światem Dysku w późniejszych ksiąźkach. O ile na początku zajmował się jego tworzeniem, to potem zaczął go systematycznie burzyć. Każda kolejna powieść to brnięcie w erę nietoperza, która okazuje się być czymś dużo gorszym, smutniejszym i po prostu mniej ciekawym, niż czasy przełomu wieków.
Dlatego dobrze mi się czytało 'Maskaradę' i to o hordzie Cohena (tytułu nie pamiętam). Tam nie było czynnika, który zmienia i psuje wszystko, co znamy, ale za to kolejne odsłony znanych (opera) i nieznanych (kontynent przeciwwagi) miesc.
Dlatego dobrze mi się czytało 'Maskaradę' i to o hordzie Cohena (tytułu nie pamiętam). Tam nie było czynnika, który zmienia i psuje wszystko, co znamy, ale za to kolejne odsłony znanych (opera) i nieznanych (kontynent przeciwwagi) miesc.
Pana Terryego uwielbiam! I choć humor faktycznie robi się z czasem przewidywalny to jednak zawsze chętnie zasysam nowe dawki jego książek! Oczywiście pan Śmierć jest prześmieszny (zwłaszcza kiedy grał w karty z... nie pamiętam kim, chyba Głodem i Zarazą, czy coś takiego, to było w "Blasku Fantastycznym"). A tak w ogóle to rządzi "Równoumagiczninie". Kobiety na magów! 
Linka pisze:A tak w ogóle to rządzi "Równoumagiczninie". Kobiety na magów!
"Równoumagicznienie" jest IMO słabiutkie, dużo lepsze są książki w których występuja wiedźmy: "Trzy Wiedźmy", "Wyprawa Czarownic", "Panowie i Damy"( - polecam - wreszcie dowiemy sie czegoś o discworldowych elfach)
Poza tym Conena rządzi ( i o ile subtelniejsza od tatusia
)
A ja chyba muszę zburzyć tą sielankę 
. Ja Pratchetta uważam za niewypał totalny... Głupszych książek z gatunku fantasy nie czytałem (no może oprócz 'Wiecznego Wojownika' Moorcook'a). Poczucie humoru mnie nie bawi, jest wręcz dolnej kategorii.
Przeczytałem kawałek pierwszego tomu Discworld'u ('Kolor magii') i rzuciłem go nie doczytawszy do końca. Po prostu słabizna...
. Ja Pratchetta uważam za niewypał totalny... Głupszych książek z gatunku fantasy nie czytałem (no może oprócz 'Wiecznego Wojownika' Moorcook'a). Poczucie humoru mnie nie bawi, jest wręcz dolnej kategorii.
Przeczytałem kawałek pierwszego tomu Discworld'u ('Kolor magii') i rzuciłem go nie doczytawszy do końca. Po prostu słabizna...
Rheged pisze:Przeczytałem kawałek pierwszego tomu Discworld'u ('Kolor magii') i rzuciłem go nie doczytawszy do końca. Po prostu słabizna...
Ja nie zaczynałam od "Koloru Magii", chociaż to pierwsza część. Przeczytałam go dopiero niedawno i uważam go za jeden ze słabszych tytułów. Znacznie lepiej przezentuje się tu "Maskarada" w której akcja na prawdę pochłania i wszystko czyta się jednym tchem.
Nie będę się upierać, że pan Terry tworzy klasyczne fantasy, czy w ogóle fantasy. Taką pewność można mieć chyba tylko w przypadku Tolkiena, który niewątpliwie stworzył podwaliny magicznego świata. Pratchett to faktycznie raczej humor w oprawce fantasy, czy jak to Silencer nazwał
postmodernistyczna angielska komedia w kostiumie fantasy
która nie wszystkim musi przypaść do gustu.
"Kolor Magii" jest nieco inny niz reszta serii Discworld, skladaja sie z kilku lekko powiazanych (osobami glownych bohaterow) opowiadan zamiast jednolitej akcji. Zarty sa moze bardziej widoczne i prostsze, to znaczy te pierwszoliniowe - bo jak to u Pratchetta jest humor widoczny od razu i humor lepiej ukryty;) . Ale i tak "Kolor Magii" to doskonala ksiazka, swietnie mi sie czytalo.
Natomiast z wydanych w Polsce za najslabsze uwazam "Rownoumagicznienie" i "Maskarade". "Muzyka Duszy" tez byla srednia... szczegolnie ze glowna bohaterka jakos strasznie mnie irytuje:)
A najbardziej chyba lubie "Pomniejsze Bostwa" i te czesci gdzie wystepuje Rincewind.
A Discworld to oczywiscie fantastyka. To ze komiczna, ze przesmiewa spoleczenstwa, politykow, wspolczesna nauke (ze szczegolnym uwzglednieniem fizyki i informatyki), religie, zwyczaje - w zasadzie ludzi ogolnie i szczegolach to inna rzecz. Przeciez jedno drugiego nie wyklucza:)
Natomiast z wydanych w Polsce za najslabsze uwazam "Rownoumagicznienie" i "Maskarade". "Muzyka Duszy" tez byla srednia... szczegolnie ze glowna bohaterka jakos strasznie mnie irytuje:)
A najbardziej chyba lubie "Pomniejsze Bostwa" i te czesci gdzie wystepuje Rincewind.
A Discworld to oczywiscie fantastyka. To ze komiczna, ze przesmiewa spoleczenstwa, politykow, wspolczesna nauke (ze szczegolnym uwzglednieniem fizyki i informatyki), religie, zwyczaje - w zasadzie ludzi ogolnie i szczegolach to inna rzecz. Przeciez jedno drugiego nie wyklucza:)
Far-Mazon: Nie mógłbym się bardziej zgadzać. 
Chociaż nie... Nadal uważam ze Discworld to nie fantasy... przynajmniej w węższym sensie (tak samo jak np. do science-fiction w węższym sensie nie zaliczyłbym niektórych nurtów fantastyki socjologicznej)
A jeżeli "Kolor Magii" to *opowiadania* to co powiesz o "Eryku"?
Ja też wolę opowiedzianą historię - "Pomniejsze Bostwa", "Straz! Straż!", "Ciekawe Czasy" ... Zresztą Prattchet jak każdy (każdy zdolny ) pisarz najwyraźniej rozwinął swój warsztat
Chociaż nie... Nadal uważam ze Discworld to nie fantasy... przynajmniej w węższym sensie (tak samo jak np. do science-fiction w węższym sensie nie zaliczyłbym niektórych nurtów fantastyki socjologicznej)
A jeżeli "Kolor Magii" to *opowiadania* to co powiesz o "Eryku"?
Ja też wolę opowiedzianą historię - "Pomniejsze Bostwa", "Straz! Straż!", "Ciekawe Czasy" ... Zresztą Prattchet jak każdy (każdy zdolny
) pisarz najwyraźniej rozwinął swój warsztatMoze z opowiadaniem nieco przesadzilem 
Natomiast co do fantastyki... wystarczy rzucic temat "definicja fantastyki" zeby zauwazyc ze pogladow jest prawie tyle co osob znajacych termin fantastyka:) Gatunek to o granicach mocno rozmytych, wiec kazdy niech ma swoja opinie na temat co do niego nalezy, bo to juz bardziej sprawa gustow;)
Natomiast co do fantastyki... wystarczy rzucic temat "definicja fantastyki" zeby zauwazyc ze pogladow jest prawie tyle co osob znajacych termin fantastyka:) Gatunek to o granicach mocno rozmytych, wiec kazdy niech ma swoja opinie na temat co do niego nalezy, bo to juz bardziej sprawa gustow;)
Silencer pisze:De gustibus... Poza tem"Discworld" to nie fantasy, to postmodernistyczna angielska komedia w kostiumie fantasy ( a moze nawet bajkowym? No co się patrzycie, w koncu gadające zwierzeta są
Argument troche do zadu, wobec tego tolkien to też bajka a nie fantazy bo i tam gadają zwierzaki... ba drzewa nawet.
Swiat dysku spełnia wszelkie założenia fantazy, swiat, magia, mityczne i fantastyczne stwory, wszystko jest, czyli w sumie fantazy, ale z naleciałościami. Jak wszystko obecnie
Jak mi pokażesz u Tolkiena skrzynię z nóżkami tudzież skórzany płaszcz Gandalfa z napisem "Zrodzony do run", to uwierzę ci, że LOTR jest postmodernistyczną bajkową komedią
Poza tym Entowie i Orły (bo chyba je masz na myśli? ) figurują w Śródziemiu jako rasa inteligentna, a nie zwierzęta, czego nie można powiedzieć o rasie z której pochodzi Gaspode i Discworldzie
Poza tym Entowie i Orły (bo chyba je masz na myśli? ) figurują w Śródziemiu jako rasa inteligentna, a nie zwierzęta, czego nie można powiedzieć o rasie z której pochodzi Gaspode i Discworldzie
Silencer: Jak ktos się postara to nawet w Tolkienie znajdzie temat niezwiązany z fantestyką. A jeśli chodzi o Gaspoda to poczytaj Tollkienowskiego "Łazikanty" i zobaczysz że się mylisz co do gadających psów
Wszystko co mówicie i tak w sumie opiera się na waszych gustach a jak wiadomo o gustach się niedyskutuje
Wszystko co mówicie i tak w sumie opiera się na waszych gustach a jak wiadomo o gustach się niedyskutuje
Erpegis pisze:"Łazikanty" - to "Roverandon", OISP. I to chyba nie jest Łozizm, ale ma swoje uzasadnienie. Nie powiem, co by nie spoilować. Oszalałem? Spoilować ksiażkę dla dzieci?
Wielkie dzięki nieumiałem się jej dokopać w bałaganie jaki ma moja córka.
A książkę polecam jest naprawdę fajna i warta przeczytania, a co do uzasadnienia to faktycznie byłby to spoiler
))I popełniłes powazny bład bo piewrszy tom po prostu jest słabiutki. Tak jak mój kumpel który dał sobie siana z tolkienem bo stwierdził ze nie ma walk i bohaterskich czynów. Albo moja kumpelka która przeczytała "Przestrzeni , przesteni" Harrego harrisona i powiedziała że wiecej tego pana niew czyta bo jest dołujący 
Erpegis pisze:"Łazikanty" - to "Roverandon", OISP. I to chyba nie jest Łozizm, ale ma swoje uzasadnienie. Nie powiem, co by nie spoilować. Oszalałem? Spoilować ksiażkę dla dzieci?
Kurcze, tu będę mówił trochę w ciemno, ale skoro to dla dzici, to może to również bajka a nie fantasy?
I w związku z tym DW to nie fantasy, bo bliżej mu do bajki (post-mod i noir )No dobra, zrobię samej sobie reklamę, kiedyś napisałam artykuł, w którym się rozprawiałam z tą fantasy i bajkami... nawet wyszedł drukiem, ale na szczęście w książeczce niedostępnej dla ogółu A poważnie, zazwyczaj ogólnie pojętą fantastykę dzieli się na : science fiction, fantasy, horror, realizm magiczny i social albo political fiction (za Oxfordzkim slownikiem literatury, żeby nie było). Baśń to inny rodzaj literacki, radzę sobie zajrzeć do definicji (chociaż powinna była zostać przekazana na lekcjach polskiego). O ile dobrze pamiętam, ma coś wspólnego z morałem W takim więc kontekście i ujęciu Pratchett raczej baśnią nie jest, a Tolkien bywa.
A poważnie, zazwyczaj ogólnie pojętą fantastykę dzieli się na : science fiction, fantasy, horror, realizm magiczny i social albo political fiction (za Oxfordzkim slownikiem literatury, żeby nie było). Baśń to inny rodzaj literacki, radzę sobie zajrzeć do definicji (chociaż powinna była zostać przekazana na lekcjach polskiego). O ile dobrze pamiętam, ma coś wspólnego z morałem W takim więc kontekście i ujęciu Pratchett raczej baśnią nie jest, a Tolkien bywa.Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 5 gości