Poszukuję dobrego sci-fi, najlepiej hard sci-fi. Warunki konieczne to ciekawa wizja świata, dużo matematyki i fizyki, nieco psychologii i filozofii, może postapokalipsa. No i napisane dobrym językiem.
Zrobiłam sobie listę potencjalnych kandydatów. Może ktoś czytał i zechce polecić/odradzić następujące książki:

*Greg Egan "Kwarantanna"
*Richard Morgan "Modyfikowany węgiel"
*Poul Anderson "Najdłuższa podróż"
*Marek S. Huberath "Gniazdo światów"
*Alfred Bester "Gwiazdy moim przeznaczeniem"
*Arkadij i Borys Strugaccy "Piknik na skraju drogi", "Trudno być bogiem" albo "Przenicowany świat"
*Neal Stephenson "Peanatema"
*Charles Stross "Accelerando"

Arkadij i Borys Strugaccy "Piknik na skraju drogi", "Trudno być bogiem" albo "Przenicowany świat"

Uwielbiam Strugackich, ale ciezko uznac ich za hard SF. Beda Ci pasowali, jezeli odwrocisz priorytety: duzo psychologii i filozofii, nieco matematyki i fizyki.

Moge tez polecic "Czarne Oceany" Dukaja. Nie ocenie jak hard jest to SF, gdyz brakuje mi wiedzy fizyccznej, matematycznej i socjologicznej do zweryfikowania "naukowego belkotu" wystepujacego w ksiazce, ale buduje to dobry klimat i spelnia Twoje oczekiwania - duzo fizyki, matematyki, filozofii, psychologii.

Egan: zawsze.
Accelerando: zawsze (Stross pisze dynamicznie, ale zrozumiale, choć w oryginale brzmi lepiej).
Stephenson: w ciemno (nie zawiodłem się jeszcze na ani jednej jego książce).
O Morganie słyszałem wiele dobrego.

Z rzeczy niewymienionych: Alastair Reynolds (jest zagłada, jest sporo fizyki i teorii, jest przyzwoita dawka socjologii i psychologii) oraz Peter Watts (chociażby "Ślepowidzenie"). "Wieczną wojnę" Haldemana czytałaś?

Zdecydowanie "Accelerando", do tego "Ślepowidzenie" Wattsa.

"Accelerando" jest trochę przegadane (szczerze mówiąc ledwo zmęczyłem pierwsze trzy rozdziały) ale im dalej tym ciekawiej się robi, a gdy wreszcie dotrzesz do końca, satysfakcja z przeczytania książki jest ogromna. Chyba najbardziej kompletne hard SF na rynku. 100 lat rozwoju ludzkości, od postcyberpunka do postludzkości.

"Ślepowidzenie" wciąga natomiast niemal od razu. Świetna historia i świetny styl.

Męczę w tej chwili "Rzekę bogów" McDonalda, którą recenzent z okładki stawia w jednym szeregu z "Neuromancerem" i "Modyfikowanym węglem". Pierwsze 200 stron nudnawe, żadnego ciekawego pomysłu. Zobaczymy co dalej.

"Peanatema" koniecznie! Moim zdaniem jedna z lepszych książek sci-fi w ogóle. Również polecam "Ślepowidzenie", fabularnie może odrobinę kuleje, ale pod względem "napakowania" pomysłami jest pierwszorzędne. Z Dukaja jeszcze "Perfekcyjna niedoskonałość" i "Extensa", opowiadania "IACTE", "Córka łupieżcy" i "Irrehaare" (to ostatnie dostępne w całości na stronie autora). Te pozycje są chyba najbardziej "hard" w jego dorobku. Opowiadania Teda Chianga ze zbioru "Historia twojego życia" -- jeden z najciekawszych współczesnych pisarzy sci-fi, wysokie stężenie matematyki (twierdzenie Godla, rachunek wariacyjny, itp.), bardzo orginalne pomysły i zacięcie filozoficzne. Naprawdę długo zbierałem szczękę z podłogi. No i dlaczego nikt nie wspomniał o Lemie ? "Głos Pana"!

Jeżeli chodzi o wyżej wspominane kryteria, to ze swojej strony mógłbym polecić Robota Adama Wiśniewskiego Snerga. Na pewno znajdziesz tam dużo matematyki i fizyki, główny bohater ma wręcz w zwyczaju wplatać wzory w swoje rozmyślania i podejmować na ich podstawie decyzję. Ponadto w powieści mamy też do czytelniana z tzw. teorią nadistot, którą to Snerg często osadzał w swoich książkach.

Einherjer pisze:

No i dlaczego nikt nie wspomniał o Lemie ? "Głos Pana"!

Faktycznie to dobra propozycja. Akcja jest osadzona w ośrodku badawczym, a sam główny bohater jest wybitnym matematykiem, czyli całość jest przesiąknięta nauką. Jednakże jak dla mnie może brakować tutaj tej "ciekawej wizji świata", gdyż powieść ta obraca się raczej w sferze teorii i domysłów. O wiele lepiej chyba będą tu pasować Eden, Niezwyciężony, a przede wszystkim Solaris. A jak już jesteśmy przy Lemie to sądzę, że wart jest tu wspomnienia także jeden z apokryfów z Doskonałej Próżni (Nowa kosmologia), który ma być stylizowany na tekst przemówienia wygłoszonego przez niejakiego Alfreda Testę podczas uroczystości wręczania mu Nagrody Nobla, czyli osoby, która w tej konkretnej wizji zmieniał diametralnie postrzeganie kosmosu przez ludzkość.

Pierwsza na myśl przyszła mi "Peanatema", ale tego już nie muszę polecać ;] Natomiast "Modyfikowany węgiel" to powieść z innego rodzaju. To świetna space opera, ale nie hard s-f, wywodów naukowych tam nie ma, za to jest naprawdę wartka akcja. Tę też polecam, ale nie tego szukasz ;]

Można dorzucić jeszcze 'W lustrze' Johna Ringo. Jest tam sporo rozważań na temat fizyki i matematyki, lecz całość raczej podpada pod space opera.

Może statki czasu, może nie do końca podpada pod hard science fiction, ale to świetna kopalnia pomysłów i pełna szacunku dla Wellsa kontynuacja jego "Wehikułu czasu", po prostu trzeba znać. Jeżeli zaś chodzi o bardzo hard sf to tego samego autora (Stephena Baxtera) "Tratwa" lub "Wyprawa". Ta druga to bardziej alternatywna historia ,ale dobrze dopracowana. Chociaż może wydać się miejscami nużąca. Po prostu świetna książka na temat mozolnej drogi na Marsa, która jest pokłosiem dalszego rozwoju amerykańskiego programu podboju kosmosu, w sytuacji gdy nie odłożono go na boczny plan w latach siedemdziesiątych.
I rzecz jasna większość książek Arthura C. Clarka

Polecam ci Okrutne Opowieści

Elizabeth Moon - cykl o przygodach Esmay Suizy ("Być bohaterem", "Zasady walki", "Zmiana dowództwa", "Przeciw wszystkim"). Bardzo dobre militarne sf, świat wyjątkowo trzyma się kupy .

*Alfred Bester "Gwiazdy moim przeznaczeniem"

Bardzo dobra książka, ale do hard sf raczej bym jej nie zaliczył

Jadeit pisze:

Polecam ci Okrutne Opowieści

Ja też. Niesamowite odkrycie jak dla mnie. Spodziewałem się byle czego, a to naprawdę dobre opowiadania Tylko nie wiem czy zaliczać to do sci-fi? Bardziej jednak horror...

Jeszcze jedna polecanka: Ian M. Banks, cykl Cultures (pierwszy tom to Consider Phlebas).

Zbiór opowiadań Ballarda "Ogród czasu" (drugą część tłumaczeń jego "Collected Short Stories", "Rzeźbiarzy chmur" można sobie spokojnie darować) i krótką powieść "Zatopiony świat". Nie jest hard (zresztą za dużo czasu minęło od ich napisania żeby zachowały ten status), ale ma sporo postapokalipsy, jest dobrze napisane i dość obfite w ciekawe pomysły.

Dziwi mnie też że nie wymieniono jak dotąd Vernora Vinge'a, np. klasycznego "A Fire Upon the Deep" albo nieco nowszego "Rainbows End".

Sci-fi godnym uwagi, moim zdaniem jest seria "Diuna" Herberta i powieście Wellsa np "Wojna światów".

Ostatni przeżywam fascynację Trylogią Helikonii, chociaż akurat ona mocno zahacza o fantasy. Opowieść o planecie, na której rok trwa 2500 lat ziemskich, a więc każda z pór roku to kilkaset lat. W zależności od tego czy jest ciepło czy zimno na dominuje tam inna rasa. Książki o których mogę powiedzieć, że mają tylko jeden minus- są za krótkie przez co niektóre wątki zostały spłaszczone. Polecam każdemu kto lubi opowieści o całkowicie odmiennych świata ze skomplikowaną strukturą zależności i powiązań.

Deckard pisze:

Jeszcze jedna polecanka: Ian M. Banks, cykl Cultures (pierwszy tom to Consider Phlebas).

'Wspomnij Phlebasa', 'Gracz', 'Najemnik', kolejność dowolna. Bardzo dobre.

Kumo pisze:

Elizabeth Moon - cykl o przygodach Esmay Suizy ("Być bohaterem", "Zasady walki", "Zmiana dowództwa", "Przeciw wszystkim").

Jeszcze poprzedzająca seria 'Heris Serrano'; 'Polowanie', oraz dwie nieprzetłumaczone. Cykl 'Esmay Suiza' jest dalszym ciągiem.
Tejże autorki jeszcze cykl 'Wojna Vattów' o podobnej tematyce.