Szukam książek z motywem jak w tytule. Na razie kojarzę tylko Charlaine Harris. Ktoś pomoże?

Amerykańscy Bogowie - Neil Gaiman
Akta Dresdena - Jim Butcher
Szaleństwo aniołów, Nocny burmistrz, Neonowy dwór - Kate Griffin
Wrzawa śmiertelnych - Eric Nylund (ukaże się w Polsce 28 maja)

Neil Gaiman, "Amerykańscy Bogowie".

"Kłamca" Jakuba Ćwieka
"Nocarz" Magdaleny Kozak

Kevi Hearne 'Kroniki żelaznego druida'; 'Na psa urok', 'Raz wiedźmie śmierć', 'Między młotem a piorunem'.
Ewa Białołęcka 'wiedźma.com.pl'.

Cykl o Anicie Blake , cykl o Merry Gentry - obydwa autorstwa L. Hamilton.

Emma Bull - Bitwa o dąb - Urban Fantasy, magiczne właściwości muzyki, istoty maskujące się poniekąd we współczesnym ludzkim społeczeństwie, koncert rockowy jako pojedynek magiczny...

Może parę takich słów-haseł do każdej pozycji pomogłoby założycielce tematu, jeśli danej książki nie czytała?

Czytałam Laurel Hamilton i Hearne'a - dzięki, Brilchan. Białołęcką chyba też.

Wygląda na to, że na celowniku mam Gaimana oraz Kate Griffin...

Kraken China Mieville
Dobra książka, porąbana troszkę jak to u Mievilla. Cała menażeria dziwów w Londynie.

Mievilla "W poszukiwaniu Jake'a"
Podobnie, choć to opowiadania, a w każdym sporo fantastyki w zwykłych miastach.

Trylogia husycka Sapkowskiego i postać Samsona Miodka.

Trylogia "Love Story" Christophera Moore; 'Krwiopijcy', 'Ssij, mała, ssij', 'Gryź, mała, gryź'. Zabawne, mimo mojej niechęci do książek o wampirach.

Pod pewnym względem "Kroniki Amberu" Zelaznego - część akcji powieści dzieje się na Ziemi.

Po "Amerykańskich..." warto przeczytać "Chłopaków Anansiego", niebezpośrednią kontynuację

Patricia Briggs i cykl o Mercedes Thompson - Zew księżyca, Więzy krwi, Pocałunek żelaza. Rzecz o zmiennokształtnej pani mechanik samochodowej i jej kłopotach z wilkołakami, wampirami i tym podobnymi istotami. Stylowo chyba najbliżej do Charlaine Harris.

Wyprawa Kedrigerna John'a Morressy, może nie typowe przystosowanie się do naszego świata ale zabawna wycieczka po nim.

Teraz czytam kolejną pozycję pasującą do tematu - Złodziej dusz Anety Jadowskiej. Rzecz o pani oficer policji i zarazem wiedźmie. Akcja rozgrywa się we współczesnym Toruniu i jego nadnaturalnym odpowiedniku. Są magowie, wilkołaki, wampiry, anioły i diabły.

Robert Sheckley - Królestwo Bogów

"Ruda Sfora" Mai Kossakowskiej, gdzie to do świata Jakutów przenikają duchy przodków oraz bogowie.

W Rudej Sforze ciężko mówic o adaptacji, zresztą akcja w naszym świecie dzieje się tylko we wstępie.

Co do mnie pamiętam książkę o tytule Bestia, czarna okładka z różą, nie czytałam jej, ale czytałam jakieś opisy i recenzje i powinna być w temacie, współczesny nastolatek zamieniony w wilkołaka.

Owszem, większość akcji dzieje się w Górnym Świecie, niemniej jednak cały czas jest mowa o tym, że Górny i Środkowy Świat (czyli świat bogów, duchów i ludzi) przenikają się wzajemnie.

Ale trudno mówic o adaptacji, oni się nie przystosowują bo nie mają po co, tak samo jak bogowie greccy w mitach. Oni po prostu są nadprzyrodzoną częscią tego świata.


I sobie cos przypomniałam przy okazji - może też niekoniecznie całkiem w temacie, ale w Tae ekkejr! Spotyka się 2 młodzieńców - elf i człowiek i moim zdaniem zabawnie opisane jest to jak odbierają towarzysza i jego kulturę, takie spotkanie dwóch obcych światów które mało co o sobie wiedzą, za to sporo sobie wyobrażają.

Piskorski - Poczet Dziwów Miejskich. Wszystko utrzymane w groteskowym klimacie.

Michał Studniarek „Herbata z kwiatem paproci”. O stworach z polskich wierzeń wygnanych ze swojego świata do naszego. Tkwią tu od dawna i wciąż niezbyt sobie radzą.

Andrzej Pilipiuk „Wampir z M-3”. Tutaj główną bohaterką jest wampirzyca - samobójczyni, córka komunisty, a nawet większość starszych wampirów sobie radzi, ale motyw dostosowania dotyczy zdecydowanie chociaż egipskiego kapłana, chociaż jego można nie uznać za istotę magiczną, mimo że czaruje. A poza tym żarty z nawiązaniami biją rekordy.

Skoro tyle osób wspomina o wampirach, jako magicznych istotach, to ja proponują "Nekroskop" B. Lumleya. Wampiry, w tym cyklu, pochodzą z innego świata, dlatego muszą się zaadaptować dosłownie.

Ale technicznie rzecz biorąc są kosmitami a nie istotami magicznymi

Nekroskop zaczynałem czytać i jakoś mnie nie porwał. Książka jest mocno osadzona w realiach Zimnej Wojny, a ta już w tym kontekście mocno trąci myszką. Ale to kwestia gustu. Inna sprawa, ze jeśli idzie o język, stylistykę i ogólnie formę literacką Nekroskop nie wydał mi się powalający.

Nekroskop czytałem jako nastolatek i "mnie porwał". Ale to dawno temu było i nie wiem jakby to wyglądało dzisiaj.

Przypomniałem sobie mikropowieść Jacka Piekary "Mleko i miód" zamieszczoną w książce "Ja inkwizytor: Dotyk zła". Tam główny bohater spotyka się z piękną kobietą, którą