Zwiastuny burzy już są, no i jak tam lektura?
Ja już jestem po, fabuły zdradzać nie będę, bo po co psuć radość z lektury, ale ma do książki dwa główne zarzuty:
1) krótka, 500 stron, cóż to jest?
2) fabuła urywa się w połowie
Oba mają ze sobą coś wspólnego, Weber zaczął już jakiś czas temu dzielić tomy na dwie części.

No i teraz roczek czekania na tą drugą

Ale poza tym to całkiem fajna, fabuła wartka, w stosunkowo krótkim czasie wiele się dzieje. Honor stała się jedną z wielu ważnych postaci, ale nie najważniejszą, trochę szkoda.

Zgadzam się. Historia chamsko urwana w połowie. Powinni wydać w całości albo chociaż kolejny tom za chwilę.

Co do treści to faktycznie ciekawie, jednak na mój gust za łatwo idzie tworzenie Wielkiego Sojuszu.
Nawet jak na Webera wszystko jest zbyt naiwne. Mimo wszystko mam bardzo pozytywne odczucia, miło się czyta i kończy się zbyt szybko.
No i wiemy już kto będzie kierował wojną w imieniu Ligi czy raczej lepiej powiedzieć Równania. Nasi źli flotę znaleźli Że też nikomu się nie wydało dziwne skręcenie karku na basenie przez szefa wywiadu w czasie kryzysu...

Nie macie wrażenia, że mamy zmianę stylu pisania/tłumaczenia?

Tłumaczenia to raczej nie, ale pisania i owszem.

Zgadzam się, że pewne wątki, nazwijmy to strategiczno - polityczne, tracą swój dotychczasowy realizm, są prowadzone w nieco" naiwny", "prosty" sposób, Myślę, że to może wynikać z faktu, że Weber przyśpieszył czasowo kryzys i wojną solarną, tak że HH załapała się na głównego przywódcę RMN i w ogóle Gwiezdnego Imperium. Pierwotnie planował ten kryzys dla dzieci Honor. A teraz chyba mu brakuje czasu w fabule, żeby wszystko odpowiednio uprawdopodobnić, wyjaśnić, i powprowadzać nowe wątki i intrygi we właściwy sposób. Przez to fabuła stała się jakaś taka.. hmm... no, zbytnio uproszczona, spłycona? Nie wiem, jak to nazwać.

Ale i tak to wciąż bardzo dobre czytadło. Niech się Weber skupi na HH zamiast pisać takie gnioty jak "Z mroku".

Jestem trochę rozczarowany, spodziewałem się więcej...

"The rising thunder" i "Shadow of freedom" są w teorii jedna ksiażka podzielona na dwie ze wzgledu na wielkość. Dzieją sie jednocześnie i niestety nawet oryginały nie były wydane szybko po sobie. Ale jest to jedna książka podzielona na dwie i zadna z nich tak naprawde sie nie konczy tak jak powinna. Sa jak serial w telewizji, koncza sie tak ze czekasz na nastepna czesc. Jesli chodzi o splycenie fabuły w pewnych momentach, sam Weber gdzies kiedys wspomnial ze Honor miala zginąć w czasie bitwy o Manticore, wygrała ake zgineła. Z powodu przyspieszenia fabuły spowodowanej pojawieniem sie Agenta Cachata o jakieś 30 lat, pojawiły sie postacie takie jak Henke, Oversteegen i Terekhov poniewaz Honor osiagneła za wysoki stopień zeby walczyć w mniejszych bitwach. Polecam przeczytać "Shadow of Freedom", średnia znajomość angielskiego wystarczy albo niestety poczekać na tłumaczenie, co oze potrwac znajac szybkość Rebisu. Pozdrawiam

Cholera, napisałem niemal nowelę w uwagach o "Zwiastunach burzy", ale po wciśnięciu "wyślij" w cudowny sposób wylogowało mnie i teraz figa z makiem
Teraz jestem zbyt wkurzony by to powtarzać.

"Zwiastuny burzy" delikatnie rzecz ujmując mnie rozczarowały, po spotkaniu królowej Elżbiety i prezydent Pritchart w ostatnim rozdziale "Misji Honor" spodziewałem się "jazdy bez trzymanki", gdy tylko Imperium i Republika zabiorą się wspólnie za Ligę Solarną. Zamiast tego masa powtórzeń z innych części i męczące nasiadówy "mandarynów". Samo określenie Kołokolcowa i reszty towarzystwa wzajemnej adoracji, jako "mandaryni" mimo, że historycznie trafne jakoś mi nie pasuje, zwłaszcza, że we wcześniejszych częściach nie występowało i pojawia się dopiero w "Zwiastunach", mimo, iż ten wątek nie jest nowy. Coś jakby Weber nagle sobie przypomniał, że ich tak nazywają, bo logiczne jest, że dla kliki rządzącej Ligą od dawna ta nazwa przecież nie mogła być nowa.
Z tego co zdążyłem się zorientować @narteq ma racje - "The rising thunder" i "Shadow of freedom" to w sumie jedna książka - może gdyby Weber wyciął z nich powtórzenia i nie "mandarynił" tyle, skleił następnie resztę w jeden tom wyszłoby coś ciekawszego...

No mi niestety nie udało się uniknąć spoilerów przed przeczytaniem tomu głównie ze strony łajdaka który mi to porzyczył, a że pożyczył to troche głupio było mi go wdeptać w ziemię za spoilery...
Niemniej wydaje mi się że jednak nieco przesadzacie. Historia posów a się do przodu, pojawia się miejsce na dodatkowe cykle / kontynuację zaczętych, a sam Weber przyznał ze miał pewne trudności z planem który kiedyś sobie ułożył i ze spodziewaną reakcją fanów na pewne wydarzenie przez które 2-3 ostatnie tomy w tym thunder powinny wyglądać nieco inaczej
Nie stawiałbym krzyżyka na serii, przynajmniej jeszcze nie.
A tak btw jak się podobało tłumaczenie? Znajomy który mi pożyczał tom strasznie był zirytowany kilkoma aspektami, mi jakoś tam nie przeszkadzało

@Doom
Mnie się podobała i książka i jej tłumaczenie, p. Radek ma nieco bardziej młodzieżowy język, ale to nic nie przeszkadza, a ja styl odbieram jako bardzo podobny. Koleżanka, którą zaraziłam serią wypowiadała się o tłumaczeniu bardzo pochlebnie, ona czytała serię rok, nie jak ja w 12 lat, wiec ją np raziły ciągle przez Kotarskiego używane te same zwroty. Tłumaczenie p. Radka wniosło że tak powiem powiew świeżości, ale nie to piękne, co jest piękne, tylko to, co się komu podoba.
Natomiast skoro już przy tym jesteśmy, korekta mówiąc delikatnie nie popisała się, a mówiąc mniej delikatnie dała ciała. W książce jest sporo lapsusów językowych i redakcyjnych.

Ja w żadnym razie krzyżyka na serii nie stawiam, a wręcz przeciwnie, doczekać się nie mogę następnych tomów

Witam
No właśnie za bardzo mi nie podchodzą te "kotowate". Tak mi trochę trąci ziemskim internetem ... Wolałem nazwę Treecat's.

Treecaty są nadal i nie znikną. Niemniej, ponieważ Weber jest kociarzem i kociarz teraz tłumaczy HH, jakoś musi to odbić się na tekście. Trudno

A c powiesz o drapieżnikach?
Te sierściuchy mają tyle wspólnego z normalnymi kotami co te potwory któ¶e mnie w domu na codzień terroryzują

Jeśli terroryzują, to mają chyba wiele wspólnego z treecatami

Weber kilka razy wspominał, że treecaty są wzorowane na kotach widzianych oczami kociarza, czyli kogoś otwartego mocno na przejawy ich inwencji. I moim zdaniem to widać - ich zachowania nie różnią się wiele od tego, co można zaobserwować u domowych kociastych, tylko interpretacja inna (że w przypadku treecatów jednoznacznie stoi za tym inteligencja), no i natężenie tej inwencji większe. Felis domesticus do kwadratu, powiedziałbym

http://koty.doom.vot.pl/1_5/images/stories/kira/4.jpg
takie coś i trzy jej potomkinie, do tego jeden zwykły sztuk jeden
rasa: drapieżny norweski szkodnik leśny

Ogon prawie jak u treecata

A skoro, to proszę - Zuza, jedna z dwóch burych osób w domu:
http://esstre.pl/img/zuz2.jpg