Zrodzony z fantastyki
Jakub Wędrowycz
Czy któryś z szanownych Forumowiczów miał styczność z radosną tfurczością (;-))imć Andrzeja Pilipiuka i jego świetnym bohaterem - Jakubem Wędrowyczem?? Proszę o jakieś opinie... Ja swoje przedstawie za jakiś czas jak ochłonę...
Lekkie, łatwe, przyjemne, bardzo wciągające. Świetny (przeważnie) humor, pasujący do polskich realiów. Świetny klimat. Sympatyczny autor. Ogółem: zaryzykował bym stwierdzenie, że Jakub Wędrowycz i opowiadania o nim w swojej klasie ocierają się o genialność, a już na pewno o znakomitość. Chociaż opowiadanie opowiadaniu nierówne. Zresztą, poczytaj sobie recenzje Seji'ego, naczelnego sceptyka 
Chyba marudy
- Seji
Chyba marudy
- Seji
Wędrowycza czyta się bardzo szybko łatwo i przyjemnie, choć jeśli robi się to 'naraz', to niektóre żarty mogą w pewnym momencie zacząć nużyć, żeby nie powiedzieć drażnić (np. CIĄGLE powtarzający się wątek bimbru), ale mimo to jest to lektura warta polecenia. Na koniec warto wspomnieć, że da się zauważyć pewną zmianę: w pierwszym tomie jest ZNACZNIE więcej humoru niż w następnych częściach.
w pierwszym tomie jest ZNACZNIE więcej humoru niż w następnych częściach.
No nie wiem. "Weźmisz czarno kure" to według mnie najlepszy tom, a jest trzeci z kolei. IMO długo Jakuba Wędrowycza eksploatowac się nie da, bo byłoby to powtarzanie tego samego. W końcu nawet wątki z filmu/literatury (takie jak Terminator) się skończą. A bimber jest w opowiadaniach konieczny. Bez bimbru nie byłoby tak plugawego degenerata, jak Jakub.
Seji - no fakt, ale ponoć już koniec z twoim marudzeniem:)
Trzeci tom i mi podobał się najbardziej. Zresztą w reckach widać to chyba dobrze. 
Poza tym czawrtego recenzji na razie nie pisze. Troche mi się nie chce, bo musiałbym pisać o tym, że książka jest słaba. Jest trochę pod publikę - takie mam wrażenie. Jest mało inteligenta, a humor wulgrany jak z amerykańskiej komedii... Szkoda.
Poza tym czawrtego recenzji na razie nie pisze. Troche mi się nie chce, bo musiałbym pisać o tym, że książka jest słaba. Jest trochę pod publikę - takie mam wrażenie. Jest mało inteligenta, a humor wulgrany jak z amerykańskiej komedii... Szkoda.-
-
Regis_Emiel
Użytkownik
- Posty: 10
- Rejestracja:
starlift pisze:Poza tym czawrtego recenzji na razie nie pisze. Troche mi się nie chce, bo musiałbym pisać o tym, że książka jest słaba. Jest trochę pod publikę - takie mam wrażenie. Jest mało inteligenta, a humor wulgrany jak z amerykańskiej komedii... Szkoda.
Tym bardziej dobrze by bylo gdybys napisal, moglaby sie jakas radosna polemika wywiazac
Jeeeah! Kubuś Wędrowycz rządzi!! Przecudnie "przerysowany" został obraz Polski (ktoś się czepia? Nie? dziękuję..), gdzie każdy kombinuje jak może("Hotel pod łupieżcą"), chleje ile może (motyw bimbru chyba w każdym opowiadanku) i leje na władzę. No i najważniejsze - wreszcie mamy swojskiego superbohatera, którego sam Diabeł się boi("Kocioł")
Co do humoru.. Jak dla mnie pierwsza klasa, chociaż miejscami trąci "amerykanizmem". Mimo wszystko , lepsze to niż "popełniane" w naszym kraju sitcomy;) i można bezkarnie zlewać się ze wszystkiego...
BTW - na postawie opowiadania "Golem" rozrysowałam przygodę do Wampira;) - inspiracje dla RPGowców też są...
Co do humoru.. Jak dla mnie pierwsza klasa, chociaż miejscami trąci "amerykanizmem". Mimo wszystko , lepsze to niż "popełniane" w naszym kraju sitcomy;) i można bezkarnie zlewać się ze wszystkiego...
BTW - na postawie opowiadania "Golem" rozrysowałam przygodę do Wampira;) - inspiracje dla RPGowców też są...
-
-
Regis_Emiel
Użytkownik
- Posty: 10
- Rejestracja:
Jak powszechnie wiadomo najlepsze wędliny oferuje ferma lisów.
Wracając jednak do tematu, to skłonny jestem trochę się przyczepić do autora, a mianowicie w jednym z artykułów dla początkujących pisarzy napisał on: "Najlepiej wymyślić sobie swojskiego bohatera, takiego żeby ludzie za nim przepadali, żeby by taki jak oni, a potem pisać o nim całe tony makulaturya inni i tak to chwycą". Mi tutaj za zaraz na myśl przychodzi Rincewind, ale jak widać i Wędrowycz trzyma się kurczowo twórczości pana P. Widać, że nasz kochany autor teraz pisze opowiadania głównie dla pieniedzy ($$). Mimo to skończę tę wypowiedź optymistycznym akcentem - można pisać dla pieniędzy i jednocześnie pisać ciekawie. Chociaz ta sztuka nie wszystkim wychodzi... n.p. powieści forgotten realms z cyklu baldur's gate, żenada, ale to już na inny temat
Wracając jednak do tematu, to skłonny jestem trochę się przyczepić do autora, a mianowicie w jednym z artykułów dla początkujących pisarzy napisał on: "Najlepiej wymyślić sobie swojskiego bohatera, takiego żeby ludzie za nim przepadali, żeby by taki jak oni, a potem pisać o nim całe tony makulaturya inni i tak to chwycą". Mi tutaj za zaraz na myśl przychodzi Rincewind, ale jak widać i Wędrowycz trzyma się kurczowo twórczości pana P. Widać, że nasz kochany autor teraz pisze opowiadania głównie dla pieniedzy ($$). Mimo to skończę tę wypowiedź optymistycznym akcentem - można pisać dla pieniędzy i jednocześnie pisać ciekawie. Chociaz ta sztuka nie wszystkim wychodzi... n.p. powieści forgotten realms z cyklu baldur's gate, żenada, ale to już na inny temat
Andrzej nigdy nie twierdzil, ze jest artysta. Mowi zawsze, ze jest rzemieslnikiem i pisze, zeby utrzymac rodzine. Szczere, fajne, bezposrednie. A ze trafil w gust masy czytelnikow - fajnie. Oby mu sie wiodlo jak najlepiej.
Poza tym, co jest zlego w pisaniu dla pieniedzy? Zawod jak kazdy inny. Jest popyt, musi byc i podaz, takie prawa rynku.
Poza tym, co jest zlego w pisaniu dla pieniedzy? Zawod jak kazdy inny. Jest popyt, musi byc i podaz, takie prawa rynku.
Książki o Wędrowyczu są genialne. Cała moja rodzinka je czyta. I wszyscy zawsze płaczą ze smiechu. Z 3 przeczytach tomów najlepsza był moim zdaniem tom pierwszy. Moze dlatego, ze najbardziej świerzy. Z 4 tomu przeczytałem 2 opowiadania i jakoś nie specjalnie mnie zachwyciły, jednak father of mine stwierdził, ze dalej sie rozkreca.
Jak dla meni najlepszym drugoplanowym bohaterem jest Semen
. ten koleś po prostu jest rozbrajający. Szczególnie jego carska rosja na 35 metrach kwadratowych.
Jak dla meni najlepszym drugoplanowym bohaterem jest Semen
. ten koleś po prostu jest rozbrajający. Szczególnie jego carska rosja na 35 metrach kwadratowych.
IMHO całość Jakuba zalatuje mi trochę tandetą. Pierwszy tom połknąłem już dawno temu (mam pierwsze wydanie - jeszcze z innym układem graficznym). Podobał się. Drugi już trochę mniej, trzeci... hmm... To tam pojawił się Stalin, czy inny wódz rewolucji? I Osama Ibn Laden? Dla mnie - tragedia :/. Ostatni tom kupiłem w sumie z sentymentu - trochę mnie przeraził 'siurek' na ilustracji, ale jakoś przeżyję.
A Pilipuika lubię w sumie jeszcze za nowe części Pana Samochodzika (kiedyś namiętnie czytałem) i za "Kuzynki" - i za nie, to mogę mu dać nawet osobistą nagrodę. Czekam na "Księżniczkę"...
A Pilipuika lubię w sumie jeszcze za nowe części Pana Samochodzika (kiedyś namiętnie czytałem) i za "Kuzynki" - i za nie, to mogę mu dać nawet osobistą nagrodę. Czekam na "Księżniczkę"...
Ja wyłamię się trochę z ciągu pochwalanych peanów i pozwolę sobie wygłosić kontrowersyjną opinię: Jakub jest NUDNY! (aczkolwiek podkreślam że jest to moja zupełnie subiektywna i prywatna opinia).
Dlaczego? Po pierwsze - nie jest śmieszny. Tak zwyczajnie. Nie śmieszy mnie poczucie humoru pana Pilipiuka. Niestety. W tym momencie argumentacje można zakończyć gdyż jak wiadomo opowieści o Jakubie Wędrowyczu, są opowieściami "z jajem" i jak ktoś przy ich czytaniu nie chichocze, to już raczej niewiele w nich znajdzie...
Niemniej jednak chcę dorzucić drugi argument (i to już nie będzie zupełnie subiektywna ocena - można sensownie na ten temat dyskutować). Otóż opowiadania o Jakubie są produkowane niemalże seryjnie, spod tej samej sztancy. Pierwsze dwa trzy opowiadania (jeszcze w śp. Feniksie) czytałem z zaciekawieniem - bo były oryginalne. A potem... szkoda gadać. To samo serwowane po raz n-ty może odrzucić każdego.
Co do osoby Autora - uważam że pan Pilipiuk na talent (napisał chociażby genialne 2586 kroków), który niestety marnuje na wymyślanie sztampowych historyjek.
Dlaczego? Po pierwsze - nie jest śmieszny. Tak zwyczajnie. Nie śmieszy mnie poczucie humoru pana Pilipiuka. Niestety. W tym momencie argumentacje można zakończyć gdyż jak wiadomo opowieści o Jakubie Wędrowyczu, są opowieściami "z jajem" i jak ktoś przy ich czytaniu nie chichocze, to już raczej niewiele w nich znajdzie...
Niemniej jednak chcę dorzucić drugi argument (i to już nie będzie zupełnie subiektywna ocena - można sensownie na ten temat dyskutować). Otóż opowiadania o Jakubie są produkowane niemalże seryjnie, spod tej samej sztancy. Pierwsze dwa trzy opowiadania (jeszcze w śp. Feniksie) czytałem z zaciekawieniem - bo były oryginalne. A potem... szkoda gadać. To samo serwowane po raz n-ty może odrzucić każdego.
Co do osoby Autora - uważam że pan Pilipiuk na talent (napisał chociażby genialne 2586 kroków), który niestety marnuje na wymyślanie sztampowych historyjek.
Brawo - podpisuję się obiema rękami pod powyższą opinią. Opowieści o Jakubie po dwóch pierwszych tomach zaczęły pachnąć stereotypami i wysilonym dowcipem.
Nie mówię, że świat jest pełen Pratchettów, ale zdarzają się jeszcze na szczęście pisarze, którzy piszą coraz lepsze książki, a nie tylko powielają schematy.
Nie mówię, że świat jest pełen Pratchettów, ale zdarzają się jeszcze na szczęście pisarze, którzy piszą coraz lepsze książki, a nie tylko powielają schematy.
De facto Pilipiuka nie da sie czytac jeden za drugim. ja zreszta Pratchetta tez tak nie moge.. trzeba pomiedzy nimi jakas inna ksiazke przeczytac. co nie zmienia faktu, ze raz na jakis czaas lubie sobie siegnac po Jakuba.. po opowiadanie jakiego np. jeszcze nie czytalam.
ja pamietam tylko jak wyciagnal Cthulhu ze studni i jak Pikachu na piekl na ognisku... "skad masz taka zolta duza mysz? - nie wiem, mowilo ze sie nazywa Pikachu.."
czy o tego typu komersze mowiliscie?
no i najlepsze na bol zeba swierze paczki.. :>
co nie zmienia faktu, ze raz na jakis czaas lubie sobie siegnac po Jakuba.. po opowiadanie jakiego np. jeszcze nie czytalam.
ja pamietam tylko jak wyciagnal Cthulhu ze studni i jak Pikachu na piekl na ognisku... "skad masz taka zolta duza mysz? - nie wiem, mowilo ze sie nazywa Pikachu.."
czy o tego typu komersze mowiliscie?
no i najlepsze na bol zeba swierze paczki.. :>
Jesli chodzi o Jakuba to milo slyszec ze pan Pilipiuk postanowil poswiecic troszke wiecej czasu na napisanie nowych opowiadan po to zeby podniesc ich poziom. Ale ja i tak nie moge doczekac sie do jego nowej dlugiej powiesci ktora ma w planie napisac (albo juz zaczal). Podobno ma byc okolo 7 tomow !!
Truskawkowa pryta!! Mniam, mniam! I jeszcze bimber z trocin:) Jakubek to dobry pomysł, oczywiście w końcu się nudzi, no i niektóre opowiadania iście grafomańskie. Ale za to z innymi kupa śmiechu:)
Zgadzam się ,że planowanie 7 tomów o pisarzu dobrze nie świadczy. Skąd on wie, że akurat tyle mu wyjdzie? No ale najpierw zobaczę efekt, a potem ocenię, o ile dotrwam do końca:)
Zgadzam się ,że planowanie 7 tomów o pisarzu dobrze nie świadczy. Skąd on wie, że akurat tyle mu wyjdzie? No ale najpierw zobaczę efekt, a potem ocenię, o ile dotrwam do końca:)
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 9 gości