Witam wszystkich. Chciałbym prosić was byście przybliżyli mi wszelakie informacje na temat królestw elfów. Te wszystkie starożytne znajdujące się w Cormanthorze (czy to starożytne, nie wiem jak to było, poprawcie mnie).
Prosiłbym o ogólne informacje, zależy mi na informacji, jak upadły i kiedy to się stało. Nie pogardzę jednak, żadną inną informacją o owych królestwach (królestwie).
Pozdrawiam Nef.
Zrodzony z fantastyki
Ja mogę służyć kilkoma informacjami o królestwie elfów z Wilczego Lasu, obecnie zwanego Cormyrem. Postaram się chronologicznie podać informacje, które o tym królestwie posiadam:
-400 RD - pierwsze elfy pojawiły się w Wilczym Lesie, który wtedy nazywał się jeszcze Ziemiami Purpurowego Smoka. Od tego czasu zaczęła się zasiedlanie tego terenu przez elfy, które prowadziły o ten obszar walki ze smokami (niebieskimi, czerwonymi, zielonymi i jednym czarnym - Thauglorem Czarną Zagładą
-209 RD - Illiphar, władca bereł jeden z elfów wyzwał Thauglora na tzw. boski sąd, polegający na niczym innym jak po prostu starciem 1 vs 1. Elf wygrał i od tamtego momentu smoki się wyniosły w góry zostawiając teren elfom. Illiphar został królem, a jego znakiem rozpoznawczym była delikatna korona z trzema rogami.
-75 RD - pomiędzy -209 a -75 na terytorium elfów zaczęły napływać barbarzyńskie plemiona ludzi, a że ludzie jak to ludzie plądrują, niszczą ziemię i płoszą zwierzynę to elfy postanowiły interweniować, a grupa dowodzona przez Aleę Dahast (nieodmienione: Alea Dahast) zadała pierwszy silny cios wybijając co do nogi osadę ludzkich myśliwych i przy okazji ratując z ich niewoli jeńca, który miał ludziom posłużyć za rozrywkę do zarżnięcia - Baeraubla Etharra, netherilskiego czarodzieja, jednego z tych, którzy przeżyli upadek Netherilu. Baerauble został z elfami broniąc razem z nimi tych terenów. W końcu został mężem (czy jak to tam elfy nazywają) Alei Dahast i miał z nią dzieci - ich potomkowie (Amedahasta, Thanderahast, Jorunahast i Vangerdahast) w późniejszych czasami są Królewskimi Czarodziejami Cormyru.
6 RD - do Wilczego Lasu sprowadził się Ondeth Obarskyr wraz z żoną Suzarą i dziećmi poszukując terenów do zasiedlenia. Elfy początkowo obserwują tylko jego działania, aż w końcu wysyłają do niego Baeraubla, żeby jasno z nim ustalił granice terytorium elfów i terenu, gdzie elfy zezwalają ludziom się osiedlić. Ondeth zobowiązuje się dopilnować, aby warunki porozumienia pomiędzy ludźmi i elfami były przestrzegane.
16 RD - dalszy napływ ludzi do Wilczego Lasu, powstaje Suzail, miasto założone przez Ondetha Obarskyra i nazwane tak na cześć Suzary, żony Ondetha, która kilka lat wcześniej odeszła od Ondetha i powróciła do Ilipur, skąd pochodziła. Elfy wymordowują rodzinę Mondara - farmera, który pomimo ostrzeżeń Ondetha postanowił osiedlić się na terenach elfów. Illiphar proponuje koronę Ondethowi, który odmawia przyjęcia tytułu ludzkiego króla.
26 RD - śmierć Ondetha, koronacja Ferlathanna (syna Ondetha) na króla Cormyru przez Illiphara, władcę bereł, króla elfów. Koronacja kończy się zobowiązaniem Faerlathanna (pierwszego ludzkiego króla) i szlachtę Cormyru (ludzi, którzy mu podczas tej koronacji towarzyszyli) bronić Wilczego Lasu oraz zniknięciem elfów. Początek wycofywania się elfów z Wilczego Lasu.
Później elfy okresowo wracały jeszcze do Wilczego Lasu (np. w roku 900 RD, kiedy to elfie oddziały dowodzone przez starego już Illiphara pomogły ludziom podczas Bitwy Wiedźmowych Lordów), lecz zawsze było to na bardzo krótki okres, a dokładniejszych wzmianek o ich obecności nie znam - większość wycofała się najpierw do Cormanthoru, a po jego upadku do innych elfickich królestw.
Illipthar, a właściwie jego duch, pojawia się jeszcze w roku 1670, albo 1671 posądzając Rowena Cormaerila o zdradę Cormyru i nakładając na niego klątwę (zmieniając go w Ghazneth) i wręcza mu berło władców, które ma przekazał królowi, gdyż jest to broń mogąca zniszczyć zło stworzone przez elfy - smoczycę Nalavarę i Ghazneth.
To tyle, co wiem. Nie jest tego dużo ale mam nadzieję, że się przyda. Informacje pochodzą z sagi Cormyru i są to właściwie informacje o historii Kraju Purpurowego Smoka, ale jak widać parę dat dotyczących królestwa elfów też się tam przewinęło.
-400 RD - pierwsze elfy pojawiły się w Wilczym Lesie, który wtedy nazywał się jeszcze Ziemiami Purpurowego Smoka. Od tego czasu zaczęła się zasiedlanie tego terenu przez elfy, które prowadziły o ten obszar walki ze smokami (niebieskimi, czerwonymi, zielonymi i jednym czarnym - Thauglorem Czarną Zagładą
-209 RD - Illiphar, władca bereł jeden z elfów wyzwał Thauglora na tzw. boski sąd, polegający na niczym innym jak po prostu starciem 1 vs 1. Elf wygrał i od tamtego momentu smoki się wyniosły w góry zostawiając teren elfom. Illiphar został królem, a jego znakiem rozpoznawczym była delikatna korona z trzema rogami.
-75 RD - pomiędzy -209 a -75 na terytorium elfów zaczęły napływać barbarzyńskie plemiona ludzi, a że ludzie jak to ludzie plądrują, niszczą ziemię i płoszą zwierzynę to elfy postanowiły interweniować, a grupa dowodzona przez Aleę Dahast (nieodmienione: Alea Dahast) zadała pierwszy silny cios wybijając co do nogi osadę ludzkich myśliwych i przy okazji ratując z ich niewoli jeńca, który miał ludziom posłużyć za rozrywkę do zarżnięcia - Baeraubla Etharra, netherilskiego czarodzieja, jednego z tych, którzy przeżyli upadek Netherilu. Baerauble został z elfami broniąc razem z nimi tych terenów. W końcu został mężem (czy jak to tam elfy nazywają) Alei Dahast i miał z nią dzieci - ich potomkowie (Amedahasta, Thanderahast, Jorunahast i Vangerdahast) w późniejszych czasami są Królewskimi Czarodziejami Cormyru.
6 RD - do Wilczego Lasu sprowadził się Ondeth Obarskyr wraz z żoną Suzarą i dziećmi poszukując terenów do zasiedlenia. Elfy początkowo obserwują tylko jego działania, aż w końcu wysyłają do niego Baeraubla, żeby jasno z nim ustalił granice terytorium elfów i terenu, gdzie elfy zezwalają ludziom się osiedlić. Ondeth zobowiązuje się dopilnować, aby warunki porozumienia pomiędzy ludźmi i elfami były przestrzegane.
16 RD - dalszy napływ ludzi do Wilczego Lasu, powstaje Suzail, miasto założone przez Ondetha Obarskyra i nazwane tak na cześć Suzary, żony Ondetha, która kilka lat wcześniej odeszła od Ondetha i powróciła do Ilipur, skąd pochodziła. Elfy wymordowują rodzinę Mondara - farmera, który pomimo ostrzeżeń Ondetha postanowił osiedlić się na terenach elfów. Illiphar proponuje koronę Ondethowi, który odmawia przyjęcia tytułu ludzkiego króla.
26 RD - śmierć Ondetha, koronacja Ferlathanna (syna Ondetha) na króla Cormyru przez Illiphara, władcę bereł, króla elfów. Koronacja kończy się zobowiązaniem Faerlathanna (pierwszego ludzkiego króla) i szlachtę Cormyru (ludzi, którzy mu podczas tej koronacji towarzyszyli) bronić Wilczego Lasu oraz zniknięciem elfów. Początek wycofywania się elfów z Wilczego Lasu.
Później elfy okresowo wracały jeszcze do Wilczego Lasu (np. w roku 900 RD, kiedy to elfie oddziały dowodzone przez starego już Illiphara pomogły ludziom podczas Bitwy Wiedźmowych Lordów), lecz zawsze było to na bardzo krótki okres, a dokładniejszych wzmianek o ich obecności nie znam - większość wycofała się najpierw do Cormanthoru, a po jego upadku do innych elfickich królestw.
Illipthar, a właściwie jego duch, pojawia się jeszcze w roku 1670, albo 1671 posądzając Rowena Cormaerila o zdradę Cormyru i nakładając na niego klątwę (zmieniając go w Ghazneth) i wręcza mu berło władców, które ma przekazał królowi, gdyż jest to broń mogąca zniszczyć zło stworzone przez elfy - smoczycę Nalavarę i Ghazneth.
To tyle, co wiem. Nie jest tego dużo ale mam nadzieję, że się przyda. Informacje pochodzą z sagi Cormyru i są to właściwie informacje o historii Kraju Purpurowego Smoka, ale jak widać parę dat dotyczących królestwa elfów też się tam przewinęło.
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 2 gości