Z tego co oriętuje się, długi to półtorak, miecz to miecz, a miecz krótki to wymysł by usystematyzować używane przez hobbitów długie sztylety i móc do pseudośredniowiecza wrzucić rzymskie gladiusy i inne przestarzałe wynalazki..
W zasadzie to sprawa jest dużo bardziej skomplikowana. Miecze zostały wymyślone około 3 tysięcy lat temu i ewoluowały bardzo długo. W efekcie wykształciła się masa form mieczopodobnych. Po drugie: istnieje kilka różnych klasyfikacji. Te RPG-owa jest luźno oparta na tradycji anglosaskiej. Trochę wygląda to tak jakby używano przestażałego nazewnictwa. Zasadniczo jest ona trochę bogatsza. Istnieje w niej większe rozróżnienie tego, co w naszym bronioznastwie zbiorowo nazywa się nazwą "miecz".
Zasadniczo czasem pod krótkie miecze podciąga się różne formy przejściowe między mieczem, a sztyletem lub nożem bojowym w rodzaju:
- sztyletu szwajcarskiego (sztylet dwusieczny długości 40 do 70 centymetrów przeznaczony głównie do pchnięć, uzywany miedzy 14 a 16 wiekiem)
- Katzbalger (skrócony miecz używany przez lancknechtów z XV-XVI wieku, głownia obosieczna, około 60cm długości, przeznaczony głównie do cięć).
- Baselard (forma przejściowa między mieczem, a sztyletem, wymyślone jako tania broń boczna, zastępujące miecz wtedy, gdy jego noszenie było niewygodne. Do 60 centymetrów długości, trójkątna głownia kuta z jednego kawałka stali. W użyciu między XIV a XV wiekiem)
- Jatagan (skrócona wersja szabli, głownia długości do 60 centymetrów, zakrzywiona i jednosieczna
Co do pozostałych to:
- mianem Long Sword określa się odmiane miecza, która wykształciła się koło XIV-XVI wieku. Głownia długa, 110-140 cm, obosieczna. Nadaje się do cięć i pchnięć. Rękojeść jest przystosowana do chwytu dwuręcznego, czasem głownia od 1/3 do 1/2 długości ponad jelcem jest tempa co umożliwia chwyt w tym obszarze. Broń używana głównie do walki dwoma rękoma, ale umożliwia też zwolnienie chwytu jedną. Tego typu miecze w RPG nazywa się półtoraręcznymi.
- Bastard Sword to nazwa, jaką określa się półtoraki. Faktycznie to były miecze o niezwykłych, nieregularnych kształtach.
- Typowym mieczem był Norman Sword lub Arming Sword. Pierwszy był w użyciu Od VIII do X-XI wieku. Ostrze dwusieczne, dość szerokie (5cm), proste. 90-100 centymetrów długości, dzierżone jednoręczne. Drugie różniły się nieznacznie, 90-110 centymetrów długości, ostrze proste, dzierżone jednoręczni. W użyciu między XI-XVI wiekiem. W RPG to zwykle nazywa się Mieczem Długim.
- Great Swords to w zasadzie tylko Zweihandery i Claymory (nawiasem mówiąc są dwa typy claymorów, drugi to zupełnie inna broń), wymyślone w XVI wieku, używane głównie do walki z konnymi. 120-160 centymetrów długości głowni, na ostrzu roccata umożliwiająca chwyt powyżej jelca. Broń nie nadaje się do walki jedną ręką.
W źródłach znajdują się odwołania do "dawniejszego nazewnictwa", które odpowiadałoby mniej-więcej temu, co jest w RPG. Mogą to być więc nazwy, które wyszły z użycia w nauce kilkadziesiąt lat temu.
Dodam jeszcze, ze cała ta RPG-owa menażaria mieczy jest bardzo późna. Tak naprawdę to do VII wieku prawie wyłącznie używano spatchy, potem weszły w użycie miecze normańskie, zastąpione przez Arming Sword. Cała reszta wyewoluowała, gdy na polach bitew pojawiły się zbroje płytowe.
Krótkie miecze to inna sprawa. Baselard powstał jako broń do samoobrony noszony w chwili, gdy prawdziwy miecz nie był wygodny. To nosili mieszczanie, chłopi, rycerze w czasach pokoju i w spokojnej okolicy. Sztylet szwajcarski i Katzbalger natomiast wyewoluowały, gdy na polach walki zaczęła ponownie dominować piechota, jako broń do walki w ścisku. Te pierwsze na skutek tendencji do wydłużania się noży, drugie odwrotnie: w tendencji do skracania się mieczy.