Zaszeira tylko lekko pokręciła głową na słowa Adoka, nie skomentowała jednak zajęta śniadaniem.

Silmaril

Kapłan chciał coś powiedzieć, ale powiódł wzorkiem po pracujących, spojrzał na Zaszeirę i pozostał milczącym. Po chwili stania w bezruchu podszedł do Falserotha.
- Czy gdy Angar skończy i zanim ty znajdziesz się w środku, dasz radę zrobić otwór chociażby, by oświetlić przestrzeń za kamienną ścianą? Mógłbym spróbować wejrzeć przez nią do pomieszczenia, ale w katakumbach panują najpewniej ciemności.

Falseroth

- Nie jestem w stanie osłabić nieobrobionej skały. Będę musiał przejść obok wrót. Nie będzie możliwości by tam zajrzeć. Nawet bym wątpił czy dziś to dokończę.

Silmaril

Kapłan nie odezwał się więcej. Stojąc w bezruchu przyglądał się pracy człowieka.

Falseroth

Przyjrzał się kamieniom, a jego wzrok spoczął na tym najwyżej, najmniejszym.
Oparł się nogą o najwyższy jakiego sięgał w ten sposób i naparł całym ciężarem ciała, niezwykle uważając. W końcu sprawdzał stabilność 'konstrukcji', więc przyjmował możliwość, że zaraz może się ona zawalić w jego stronę. W razie czego planował odskoczyć.

Gdyby była stabilna, to wdrapie się, by sięgnąć najwyższego kamienia. Ostrzeże pozostałych i spróbuje go siłą stoczyć w dół. Po porażce poprosi Angara by się tym zajął.

Z wejścia dobiegło stęknięcie. Falseroth zaczął wyciągać głaz. Uniósł go nieco, pod wpływem jego ciężaru odstawił jednak ze stuknięciem na innym głazie, bliżej siebie. Wtem konstrukcja straciła stabilność. Elf wykonał unik, upadając boleśnie na sąsiednie kamienie, podczas gdy głazy ruszyły w dół, przy czym dwa wypadły aż na zewnątrz.

Na całej szerokości przejścia między głazami, a opadającym łukowato sufitem powstał prześwit wysoki na średnio dwie stopy. W głębi wejście blokuje nieco ukośna, gładka ściana kamienia.

Adok & Falseroth

- Ciamajda. - rzucił bez śladu żartu arkanista, widząc jak druid się obija.
- Nie mogę zaprzeczyć. - stwierdził znacznie weselej Falseroth, sprawdzając jak stabilna jest teraz konstrukcja, po czym przeszedł do ściany, przyjrzał się jej i zmarszczył brwi.
- Adok, obiecaj, że nie skomentujesz...
- Obiecaj, że niczego nie zepsułeś.
- Nie zepsułem.
- No to mogę nie komentować.
- Więc mój plan bierze w łeb. Zapomniałem, że to zaklęcie nie działa na oszlifowaną ścianę - pogładził gładką skałę jaką była nisza.
- Ciamajda.
- Miałeś nie komentować... - rzucił z teatralną urazą w głosie - Dobra, wybaczcie, ale mój plan pada. Mogę jeszcze usunąć kamienie, ale to nie pozwoli nam się dostać do środka.

Zaszeira wzięła kawał mięsa w rękę i wciąż jedząc stanęła koło wejścia, przyglądając się efektom działań Angara i Falserotha.

Silmaril

Kapłan zbliżył nieco. Nie komentując tego, co się przed chwilą stało, odparł:
- Poza tym, na pierwszy rzut oka widać, że ściana została utworzona przy pomocy magii. I sądząc po jej wymiarach - ocenił - całkiem potężnej.
Elf spojrzał po towarzyszach i zaproponował:
- Możemy spróbować wdrapać się na głazy i obłupać ścianę na jej styku z sufitem przy użyciu siły i narzędzi, by móc zajrzeć do środka. Albo chociaż na tyle, by móc wrzucić tam mały, wąski przedmiot. Jeśli chodzi o resztę - wyręczą nas czary. Niestety, ściana jest za pewne dość sporej grubości, więc to działanie byłoby... czasochłonne. Może ma ktoś lepszy pomysł?

Falseroth

- Nie dam głowy, ale BYĆ MOŻE, gdyby odłupać kawał skały po boku, może zaklęcie by jednak zadziałało. Nigdy nie wchodziłem tak głęboko w działanie zmiękczenia kamienia. Wiem, że na pewno nie działa na gładką ścianę, gdyby wydłubać nieregularną dziurę to MOŻE BY zadziałało. - wzruszył ramionami - Choć mam wrażenie, że to zbyt naciągane.

Angar

Angar od jakiegoś czasu bezskutecznie próbował oczyścić ręce z gliny.

Gdy usłyszał, że plan się nie powiódł, po prostu zaczął się śmiać.

Adok

Rozmasował skronie wzdychając ciężko.
- Czyli, najpewniej nie mamy sposobu by się dostać do środka. Poważnie, zostawmy to Przewodnikom w zaświaty Kelemvora. Znają się na tym znacznie lepiej, a i nie zapominajcie o przeczuciu Silmarila. W takich sytuacjach nie mądrze jest je ignorować.

Angar

- Tyle przygotowań i kłótni, a wszystko na nic. Ech... - podsumował. Zaszeiro, może wiesz, jak niby mielibyśmy sforsować tą przeszkodę?

Falseroth

- Cóż... jeśli BARDZO nam na tym zależy i jesteśmy w stanie siedzieć tu tydzień lub trzy, to mogę stworzyć przejście obok. Ostatni cal będzie trzeba rozwalić siłowo, ale to będzie wykonalne. - stwierdził druid - Chwil! - Półzakrzyknął Falseroth, a jego twarz przedstawiała kogoś kto właśnie wpadł na pomysł i go dopracowuje.
- Kształtowanie kamienia. To zaklęcie CHYBA działa na obrobiony kamień... Więc może nie trzy tygodnie a jeden dzień...

Adok

- Ludzie. Odrobinę logiki. Nieumarły, potężny, na tyle by go więzić a nie niszczyć. Silmaril ma złowróżbny sen. Przewodnicy-w-zaświaty bardzo chętnie przejmą od nas tę sprawę. Nad czym się tu zastanawiać?

Silmaril

Kapłan już wyraził swoje zdanie odnośnie celowości ich działań, a skoro i tak nikt nie wpadł na plan godny podjęcia próby dodał na poparcie swych przeczuć, wtórując Adokowi:
- Jeśli macie choć niewielkie wątpliwości, nie powinniśmy tego robić, przyjaciele.
Elf skierował swoje spojrzenie, jakby z lekką obawą, na Zaszeirę, gdyż to jej motywacja do działania była największa. Podejrzewał, że ta nie podda się tak łatwo, nawet jeśli miała by ryzykować samotnie.

Zaszeira przełknęła ostatni kawał jedzenia, po czym rzuciła ze zdenerwowaniem: - Więc sama stanę do walki.

Silmaril

- Najpierw wypadałoby znaleźć sposób dostania się do naszej bestii... - bez złośliwości odparł elf. Kwestią obecnie nie było przecież czy walczyć ze stworem, ale jak wejść do katakumb.

Adok

Prychnął rozbawiony na słowa Zaszeiry
- Kobiety. - wyjaśnił sam sobie, po czym zwrócił do kobiety - Cóż... życzę powodzenia. Bo wiedzisz... Silmaril ma rację. Na razie nie mamy pomysłu jak się dostać do środka, a nie słyszałem byś ty miała jakiś pomysł.

Wzruszyła ramionami. - Ledwie Falseroth rzekł, że sposób zna.

Kethryllia

Elfka przewróciła oczami ze swojego miejsca na posłaniu.

- Skoro ci tak zależy na pozbyciu się tego umarlaka, czemu nie pomożesz im bardziej? Na przykład proponując jakieś skuteczne rozwiązanie... - kobieta podkreśliła słowo skuteczne. - Jeśli nie, to zgadzam się z Adokiem i Silmarilem, nie mamy czego tu szukać.

Adok & Falseroth

Arkanista wzniósł ręce i natychmiast je opuścił w bezsilnej rozpaczy.
- Jak zdążyłaś zauważyć, Falseroth ma dużo pomysłów i zwykle się nie udają.
- Hej! - zakrzyknął druid na wpół oburzony, a na wpół rozbawiony
- Nie wcinaj się! Kobieto. Zastanów się chwilę! Zamknięto tam jakiegoś potężnego nieumarłego, na tyle potężnego, że ten ktoś kto stworzył to więzienie nie był w stanie zniszczyć umarlaka. To NIE są proste zaklęcia. Ścianę Kamienia niewielu potrafi wykonać. Ten truposz siedzi tutaj pewnie z pięć razy tyle ile żyjemy, czy zaoszczędzenie tych kilku tygodni, czy miesięcy, które zajmie sprowadzenie Przewodników w Zaświaty, jest warte ryzyka wypuszczenia jakiegoś arcywampira, co nie tylko zabija nas jednym skinięciem palca, ale na pewno nie poprzestanie na nas tylko wyrżnie jeszcze dziesiątki innych żyć, powołując armię wampirzych pomiotów, które będą dalej niosły śmierć? Pomyśl. Nie odpowiadaj pochopnie. Zastanów się.

Druid już od pewnego czasu marszczył brwi z dezaprobatą za formę argumentacji, ale nic nie powiedział ponieważ argumentacja wcale głupia nie była.

- Ci, którzy niszczą nieumarłych nie czekają, aż zostaną wezwani przez innych łowców. Rozmawialiśmy już na ten temat. Jeśli nie pomożecie, wejdę tam sama. Wasza pomoc zmniejszy ryzyko. - zrobiła pauzę i zwróciła się w stronę Kethrylli - Można osłabić ścianę i zrobić wyłom. Nie mnie mówić o waszych możliwościach.

Silmaril

Kapłan, chociaż był elfem o żelaznej cierpliwości, poczuł ukłucie powodowane przez ignorancję Zaszeiry. Nie zamierzał dać tego po sobie poznać, ale zaczynało irytować go, że genasi w ogóle ich nie słucha. Postanowił więc podejść do sprawy praktycznie. Bez zmiany wyrazu twarzy czy dobitności w swym niemal usypiającym tonie rzekł:
- Nie chodzi o to, że nie chcemy pomóc. Zdeklarowaliśmy się bowiem spróbować. Sama jednak widzisz, że mamy problem ze sforsowaniem tak solidnej ściany. Nie mamy pomysłów, które przyniosły by zadowalający skutek w niedługim czasie. Jeśli znajdziesz sposób, by dostać się do środka - pomożemy ci.

Kethryllia

Kapłanka pokiwała głową na słowa Silmarila, po czym zaczęła zwijać swoje posłanie, dając dobitnie do zrozumienia, że chce stąd wyjść - i to nie forsując ściany z kamienia.

- Jeśli wasza magia nie jest w stanie pokonać ściany, pomóżcie usunąć resztę głazów. - odparła Silmarilowi, po czym spojrzała w kierunku wejścia. - Gruba ta ściana?

Angar

- A co, masz jakiś sposób, żeby ją pokonać? - odpowiedział pytaniem Angar, biorąc się ponownie do wynoszenia kamieni. Następnie zwrócił się do towarzyszy podróży:

- Dość już mam waszych dysput. Zaszeira i tak tam wejdzie, a skoro tak wam leży na sercu bezpieczeństwo świata, to zostańcie i pomóżcie.

- Zwój z zaklęciem przywołania niedźwiedzia. - odparła, po czym uśmiechnęła się nieznacznie do Angara na dalszą jego wypowiedź i ruszyła mu pomóc. Choć przy rosłym mężczyźnie nie imponowała posturą, jej mięśnie okazały się być ze stali, a jej wsparcie wartościowe.

Silmaril

Kapłan nie powiedział nic więcej. Skoro nie mógł pomóc w inny sposób, zakasał rękawy i wziął się do fizycznej pracy przy odsuwaniu głazów. Siłą nie imponował, ale miał nadzieję, że chociaż jego niemały zapał okaże się cenną pomocą.

Adok & Falseroth

Obaj prezentowali się raczej jako tacy co tylko by przeszkadzali podczas pracy, więc stali obok, dając odgruzować wejście. Jedynie ich postawy się różniły. Arkanista był zły i zmartwiony, a Falseroth przyjmował wszystko ze spokojem.
- Wiecie... przypomniałem sobie, że istnieje zaklęcie zwierzęcego posłańca. Jeśli ktoś zna jakąś siedzibę Przewodników w Zaświaty to moglibyśmy wysłać im i wiadomość i wejść do środka. Gdyby się nam udało odesłać tego trupa to byśmy wysłali drugą by się nie fatygowali, ale gdybyśmy polegli mogli by szybko zareagować, nie czekając na pierwsze masakry.

- Słuchajcie go - Adok wskazał palcem druida - Wreszcie zaczyna sensownie gadać. Oczywiście jeśli ktoś jest w stanie wskazać miejsce gdzie należy wysłać posłańca.

- Nie znam nikogo takiego po tej stronie Grzmiących Wierchów. - odparła Zaszeira, nie porzucając pracy.